Geplaatst: 08-10-07 16:18 jiehaaa schreef:Ik denk dat de aanname dat een paard wil winnen in deze context niet juist is, want je hebt het over dressuurpaarden die "willen winnen".
Een paard kan zeer competief zijn als je ze op een draf-/renbaan tegen elkaar laat racen of als je 2 hengsten bij elkaar zet.
In een dressuurring of springarena zal het paard wel heel erg zijn best willen doen om de ruiter te behagen (en dus zijn oefeningen zo goed mogelijk uit te voeren), maar niet met het idee dat hij wel eens kan gaan winnen, hij is immers alleen in de ring, hij ziet de concurrent niet, er is geen echte competitie voor het paard. Voor de ruiter daarentegen wel, die weet dat er na hem/haar nog een andere combinatie komt.
Je stelling klopt in mijn ogen dus niet.
Hier ben ik het mee eens.
Paarden kunnen overigens wel voelen dat ze in het middelpunt staan. Met publiek dat klapt en juigt is dat beter voelbaar dan op het plaatselijke kringwedstrijdje tussen de bordjes zonder publiek en me vootstellen dat bepaalde paarden meer gaan schiteren naarmate er meer "gedoe"om heen komt. Andere paarden klappen dicht, die blokkeren door de spanning en bij de toppaarden liggen die 2 uitersten soms heel dicht bij elkaar.
Aandacht en afwisseling is volgens mij wel belangrijk, en natuurlijk veel beweging, frisse lucht, gezelschap van andere paarden om sociale relaties mee aan te gaan.
De relatie met mensen kan heel hecht zijn, maar is vaak toch compensatie van minder contactmogelijkheden met soortgenoten. Toen mijn pony alleen stond was hij veeeel sterker op mensen gericht dan sinds hij samen met andere paarden in een kudde staat. Gelukkig is hij nog steeds enthousiast en toont hij actief interesse in mensen.
Ik merk dat wanneer hij te weinig uit de wei wordt gehaald, te weinig gepoetst, geknuffeld en verwend wordt, hij ook minder levendig en enthousiast reageert. Maar belangrijk is dat het werk wat hij doet en waar hij voor beloond wordt, wel werk is wat hij leuk vind en wat hij lichamelijk aankan...
De kunst is te kijken naar je paard en te voelen hoe je paard zich voelt...
Een paard dat wil lopen en rennen en werken is niet op zijn plek bij een recreatieruiter die ontspannen wandelritjes wil maken, maar meer bij een sportruiter die het paar flink laat werken, draven en galoperen en zweten. Daar wordt het paard positief moe van, en ontspannen.
Een paard dat "luier" is en lekker ontspannen wat wil rondwandelen zou bij een sportruiter vast niet gelukkig zijn, maar wel bij die recreatieruiter in de wei en af en toe lekker relaxed naar buiten en om zich heen kijken.
een paard dat zich snel verveelt als het rondjes moet lopen in de bak is meer op zijn plek bij iemand die afwisseling in het werk houd, zoals een enduraceruiter of iemand die aan samengestelde sport doet, of bij een enthousiaste recreatieruiter die ook van afwisseling houdt. En zo kun je nog wel even doorgaan...
Ik kan me dus goed voorstellen dat er paarden zijn die willen "werken" en die aandacht verslaafd zijn.
Die in de ring net dat beetje meer geven dan thuis omdat ze voelen dat het er nu om gaat...
En dat een deel van die paarden kunstjes uit gaan halen bij hun ruiter als die ruiter hun niet genoeg werk en uitdaging geeft en niet snel genoeg en op de juiste wijze reageert op gedragingen van het paard. En dat zijn die paarden die grote problemen kunnen geven, maar bij de juiste ruiter en in de juiste discipline ook toppers kunnen zijn...
) 
. 
