Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
DuoPenotti schreef:Jammer dat jullie haar massaal quoten, zo heeft mijn foeilijst ook geen zin.
Nergens in geen enkel topic heeft zij prettige en normale bijdrage.
AUB don't feed de trol en negeer deze opmerkingen, dan houd het een keer op, zo nooit.
Mindim schreef:Ineke2 schreef:Het kan mij geen reet schelen of je wel of niet te zwaar bent als mens. Het gaat er in dit topic toch om dat je niet op een paard moet stappen als je voor het betreffende paard te zwaar bent.
Nu komen er een aantal mensen klagen dat ze er niets aan kunnen doen dat ze te zwaar zijn door medicijnen / ziekte.
Als je kiest voor een paard die jou gewicht nog goed kan dragen is dat prima, maar mocht er geluid komen bij voorkeur uit je omgeving dat er twijfel bestaat wees dan zo eerlijk om er niet meer op te stappen. Dat gaat nog teveel mis met allerlei kulargumenten erbij.
Voor de meeste mensen is het ( gelukkig zou ik zo zeggen) een kwestie van gezondere keuzes maken en meer bewegen. Voor de mensen waar dat niet bij geld is het echt erg als je je geliefde hobby niet meer volledig kan uitoefenen, maar voor het paard wel zo eerlijk om er naast te blijven.
Nou precies dat.
Suzanne F. schreef:Nou ja ergens heeft Blussem wel een punt. Als ons paard te dik is dan zetten we hem op dieet. Minder voeren, lekker bewegen en de kilo’s vliegen eraf. Dat paard zal ook honger hebben maar kan niet aangeven dat hij zich flauw voelt of duizelig is. Hij krijgt gewoon minder eten, een graasmasker en wordt flink aan het werk gezet.
Maar bij onszelf hebben we daar blijkbaar veel meer moeite mee. De discipline om minder te eten is als we daar zelf controle over hebben toch minder aanwezig.
Maar goed, dat is weer een andere discussie dan te zwaar op een paard gaan zitten.
Askja schreef:Op zich eens.
Maar het is de toon die de muziek maakt. Sommigen hier kiezen voor een onnodig harde en veroordelende toon en zwart-wit stellingname, en dat vind ik jammer. Want wat denk je ermee te bereiken? Geef eens opbouwende tips en adviezen, for a change.
Ineke2 schreef:Het kan mij geen reet schelen of je wel of niet te zwaar bent als mens. Het gaat er in dit topic toch om dat je niet op een paard moet stappen als je voor het betreffende paard te zwaar bent.
Ineke2 schreef:Daphara schreef:
Née, daar gaat het topic niet over!
Het topic gaat over dat een ruiters met een vollere maat beoordeeld worden op de maat die ze hebben in plaats van het paard dat ze rijden.
Lees de OP nog maar eens.
O excuses.
Het komt er alleen wel bij omdat er ( meestal) niet zomaar een rijbroek word gekocht en er werden door een aantal mensen toch ook foto’s geplaatst. Daarnaast werd door mensen die zich aangesproken voelden al gelijk in de verdediging gesprongen vandaar mijn vorige reactie.
Daphara schreef:Vind je het gek dat men in de verdediging gaat? Wanneer ik alleen al je eerste opmerking in dit topic lees, nou niet echt meteen een subtiele vraag gezien het werkelijke onderwerp van dit topic. Maar daaruit blijkt voor mij wel dat slanke mensen, die nooit een vollere maat hebben gehad, imo wat te weinig inlevingsvermogen hebben.
En ja, als er hier ook nog dingen gezegd worden als “afvallen is een keuze” en “mensen met overgewicht horen niet op een paard thuis” dan is het imo ook niet heel vreemd dat mensen zich aangesproken voelen en in de verdediging gaan.
Laura82 schreef:Inderdaad, als je mensen die lopen te trollen links laat liggen, krijg je een stuk zinvollere discussie. Daarnaast wordt het trollen ook meteen een stuk minder leuk, winwin...
Ik vind dit wel een lastige discussie. Allereerst vind ik dat je met overgewicht niet zou moeten rijden, maar dat is natuurlijk nogal ongenuanceerd. Want wat is té zwaar? Dat hangt imo van zo veel factoren af, dat daar bijna geen cijfertje op te drukken is. Want ieder paard is anders, maar ook ieder mens. Ik denk dat een paard minder last heeft van iemand van 100 kg die gespierd is met een goede lichaamsbeheersing, dan van iemand met veel vetmassa wat op en neer hobbelt. Maar dat is meer onderbuikgevoel dan echt een onderbouwde mening.
Daarnaast heb je de discussie over hoe moeilijk of makkelijk afvallen zou moeten zijn. Als mens met overgewicht heb ik inmiddels wel geleerd dat veel mensen zonder overgewicht echt geen idee hebben. "Gewoon minder eten" is écht niet zo simpel, als dat wel zo was, waren er niet zoveel mensen te zwaar.
Er zijn ontzettend veel factoren die een rol spelen, die het gewoon echt niet zo makkelijk maken. Naast de lichamelijke problemen (die eigenlijk maar een relatief kleine rol spelen bij de meeste mensen) speelt de psyche een enorme rol, en is de (vaak jarenlange) strijd eentje die je helemaal leeg kan trekken.
Overigens gaat het argument dat we paarden ook gewoon minder laten eten en meer bewegen ook niet echt op, dan zouden al die dikke paarden er immers ook niet meer zijn, en daar zijn er toch echt ontzettend veel van.
Maar goed, eigenlijk maakt de reden van het overgewicht ook niet echt uit, of je nou dik bent omdat je gewoon van lekker en veel eten houdt, of door stofwisselingsproblemen, medicijnen of wat dan ook, het effect op de paardenrug is hetzelfde.
Ik worstel al mijn hele volwassen leven met mijn gewicht, maar na 2 zwangerschappen en medicatie die het alleen maar lastiger maken, ben ik op een punt beland dat ik het voor mezelf niet goed kan praten om op te stappen.
Daarom kies ik er al jaren voor om niet te rijden. En ja, dat vind ik ontzettend verdrietig. Maar het is ook míjn probleem...
Laura82 schreef:Dilan, je hebt zeker een punt dat de meeste mensen wat aan hun overgewicht kunnen doen. Het scheelt echter wel heel erg per persoon (en zelfs moment) hóeveel je daarvoor moet doen. Normaal doen en opletten en dan slank blijven klinkt mij op dit moment als een droom in de oren. Dat was ooit hoe het voor mij ook werkte (of nou ja, echt slank ben ik nooit geweest, maar nu zou ik er een moord voor doen), helaas heb ik het toen een periode laten verslappen. Inmiddels werkt mn lichaam zo dat ik echt heel streng op dieet moet, maar doordat ik chronisch vermoeid ben red ik het niet op zo weinig energie. Het is een hele delicate balans, waarbij ik nu in ieder geval niet meer aankom, soms zelfs een onsje afval, maar meer dan dat zit er nu niet in. Mijn hele leven bestaat net zo goed uit normaal doen en opletten, behalve het stukje van slank zijn dan...
Maar goed, dat gezegd hebbende, blijft dat mijn probleem en niet dat van iemand anders, dus ook geen paard. Hoeft dus ook niemand anders zich druk om te maken
Wat betreft kledingmaten: toen ik nog niet zo heel zwaar was, had ik qua onderkleding al maat 44, rijbroeken vaak nog groter door de pasvorm. Een vriendin die even zwaar was maar anders gebouwd, kon met gemak maatje 40 aan. Dus zoveel zegt de maat niet.
En, ook in periodes dat ik niet reed maar wel andere dingen deed met paarden (mennen, grondwerk etc) droeg ik rijbroeken, dus ja, het is wel fijn als het er in grotere maten is. Het moedigt heus niet opeens zwaardere ruiters aan om te gaan rijden, die dat eerder niet deden.
PeerAppel schreef:Ik kan niet reageren op jouw post op insta, Daphara. En misschien maar goed ook, want ik ben ook zo’n “slanke den”.
Ik vind dit soort collecties van PS of Sweden belachelijk, maar wat ik het oneerlijkst vind van alles is dat “slanke dennen” niks mogen zeggen over dit soort onderwerpen. Alsof hun gewicht hen komt aanwaaien. Geloof mij maar: als ik alles vreet wat los en vast zit, weeg ik ook binnen de kortste keren teveel voor mijn paard. Zo werkt ons lichaam gewoon. Als ik me meng in een discussie over ruitergewicht, wil ik daarmee niet zeggen dat iedereen er zo uit moet zien als ik, maar wel dat ik van mening ben dat de dames zoals de “curvy” lijn van PS, niet op een paard thuis horen in het kader van paardenwelzijn.
Zo. Nu niet meer zeuren over “slanke dennen”. We noemen mensen met een maatje meer ook geen rolmopsen.