Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-20 12:30

Geplaatst: 16-04-20 12:30

Om te voelen moet je practiseren, maar je kunt ook voelen door middel van boeken en andere medium.
Het lezen van een verhaal kan bij jou een bepaalde emotie oproepen en op zijn beurt dus een bepaald inzicht geven.
Zo heb ik veel geleerd van boeken van bv.Mark Rachid en Frederique Pignon, zonder dat ze in die boeken duidelijke handvatten of uitleg gaven,
het lezen triggert je denken, je gevoel, wat je op je beurt weer mee kunt nemen in de praktijk.

**Geplaatst**: 16-04-20 12:57

Geplaatst: 16-04-20 12:57

Citaat:
Dat komt door mijn B en L voorbeeld.

Maar eerlijk, als je de B en L niet uitkomt ben je slecht hoor. Want dat is basis basis basis wat daar in een proefje komt.
Want inderdaad, die ongevoelige Z ruiter komt er nog uit. Weet je wel hoe hopeloos deze ruiters dan waren. En nee ik heb het niet over dichtklappen door spanning.

Dus ja iets van meting heb je dan wel hoor.
Elk die zegt gevoel te hebben maar de L niet doorkomt heeft ook de verkeerde inzichten

Tja, tot mijn 16e kende ik het standaard riedeltje - en ik snapte het niet echt.

'Drijven en druk geven (neeee: niet trekken, maar 'opvangen', etc.) en dan moet-ie nageven.' (Het mocht zelfs 10 kilo wezen 'als je maar voor 12 kilo dreef'...)
...en dat moest leiden tot ontspanning? Vertrouwen in de hand?
'Hij moet voorwaarts zijn', maar hoe ter wereld kom je nu tot een dragende achterhand? ('Veel overgangen rijden', 'goed voorwaarts' en in de krul... Ik zag het niet gebeuren.)

Ooit stond ik op een manege annex pensionstal waar de hoofdinstrutrice (ach, ik laat de typefout ook maar staan
- vast freudiaans $_/-\o_$ ) verkondigde 'dat als een oefening mislukte, je hem gewoon nog 10x moest doen'.
(Mijn eigen instructrice schudde dan haar hoofd en zei dat paardrijden ook een denksport is. 'Waarom lukt het niet?')

Vrijwel alle gevorderde ruiters schoven consequent het bit van links naar rechts door de mond, nul paarden met een ontspannen onderhals, alle paarden op stal tonen een "zadelrug". Neus achter de loodlijn is deftig.
Bijna alle ruiters hadden de handen stil in stap en galop (teugels wisselend in boogjes en strak) en onrustig in draf.
In galop kwam lichtrijden en roteren met de schouders veelvuldig voor.

Deze ruiters hebben nul kans om ooit de L uit te komen.
(En 'touwtjes' werden veelvuldig gebruikt. Geen slof, maar wel het hoofd naar beneden vastzetten.)
Drie sterren van de fnrs en hoofd instr....ice orun gediplomeerd.
(Nu ja, ooit wilde ze de specialisatie 'dressuur' halen, kocht een paard 'omdat hij met 6 winstpunten in de Z had'. Maar het dier liep op de voorhand, deed niet aan lengtebuiging en zij wilde meteen de zwaardere oefeningen afdwingen. Ere wie ere toekomt: dat specialisatie diploma kwam er niet.)

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 16-04-20 13:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-04-20 13:00

Geplaatst: 16-04-20 13:00

Even een voorbeeldje
Ik was 16, ik reed paard bij een oudere man, die was handelaar in vee. Ook paarden.
Een boertje van weinig woorden. Wel eerlijke man voor zijn dieren, maar geen poespas verder.
Zijn schoonzoon maakte als uit de kluiten gewassen hobby paarden zadelmak of verreden paarden om weer op de rit te krijgen.
Die schoonzoon had een Engels volbloedje gekocht, maar had zijn stallen vol en zo kwam het paard dus bij dat oudere boertje. Ik heb dat paard steeds gereden, maar in begin elke keer hulp van die schoonzoon.
Paard was inderdaad flink verreden, had enorme angst ontwikkeld door haar heel grof te rijden, maar met veel liefde en geduld en ook rust was dat paard al van ver gekomen. Had een super werk mentaliteit.
Ondertussen reed ik haar op de les na zelfstandig.

Nou op een dag ging ik haar rijden, maar ze was niet als anders, wat matter in haar reacties.
En ipv haar op haar donder geven wat veel mensen gedaan zouden hebben was mijn conclusie, ze is niet fit. Want anders werkt ze wel voor mij.
Dus paard weer de wei op.
Oude boertje vroeg waarom ik er al weer af was en ik dat gezegd (rete spannend als 16 jarige)
Maar die man reageerde nors, flauwekul was niets aan dat paard te zien. Was ook niet, stond gewoon meteen te grazen.

Dag erop, precies hetzelfde, dus paard weer terug de wei op.

Dag daarop ben ik gewoon niet gegaan.

Dag daarop kwam meteen die boer op mij af.
Je hoeft hem vandaag ook niet te rijden! Kortaf gesproken.
Ik bang dat het was omdat ik haar al 2 keer eigenwijs de wei in had gezet en al een dag niet was geweest.
Maar er kwam gelukkig meer uitleg, paard had die dag zijn brokken niet op en was dus inderdaad niet fit. Ik had het dus goed gevoeld. En dat boertje gaf dat dus toe, hoe fijn was dat!

Niets theorie, want dat was daar echt niet van toepassing 30 jaar geleden.
Puur voelen.
En voor mij was dat zo fijn die dag. Ik heb geleerd dat ondanks ik pas een 16 jarige smurf was ik mocht vertrouwen op mijn gevoel, dat deze het altijd goed had.
Ben deze dag nog altijd dankbaar. En ook dat boertje dankbaar dat hij met zijn weinig woorden toch eerlijk toegaf dat ik het goed had.

ik blijf er dus bij dat het theorieboek een zeer waardevolle aanvulling is, maar niet op 1 staat met fijn leren paardrijden. (of omgang)
Voor mij is voelen altijd 1 geweest en dan kreeg ik de theorie als aanvulling en begreep ik wat ik had gevoeld.

Clasical schreef:
Om te voelen moet je practiseren, maar je kunt ook voelen door middel van boeken en andere medium.
Het lezen van een verhaal kan bij jou een bepaalde emotie oproepen en op zijn beurt dus een bepaald inzicht geven.
Zo heb ik veel geleerd van boeken van bv.Mark Rachid en Frederique Pignon, zonder dat ze in die boeken duidelijke handvatten of uitleg gaven,
het lezen triggert je denken, je gevoel, wat je op je beurt weer mee kunt nemen in de praktijk.

**Geplaatst**: 16-04-20 13:47

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 16-04-20 13:47

Jij was in staat om op dat moment te handelen naar je gevoel, je intuïtie.
Ik denk dat bij iedereen die intuïtie er is maar dat we zo rationeel leren denken en de nadruk in onze opvoeding ligt op de cognitieve vaardigheden.
Diep van binnen liggen alle antwoorden op onze vragen en liggen dus ook alle oplossingen voor onze problemen.
Iedereen beschikt er dus over, alleen is kennelijk niet iedereen in staat om naar die intuïtie te handelen.
Vaak weten we het achteraf wel, het voelde niet goed, maar toch deden we het.
Of je zit al jaren in de relatie waar je niet happy bent, maar toch kan je op basis van je gevoel geen actie ondernemen.
Dat bedoel ik met externe factoren.
Het is geen gave, we beschikken er allemaal over.
Ik denk ook niet dat het een gave is om het in jezelf op te roepen.
Het is iets wat onze huidige samenleving met zichzelf meebrengt; we leren niet meer vanaf kind dicht bij jezelf te blijven staan.
Leer je dat als kind dan ontwikkel je jezelf anders, dan heb je een voorsprong.

**Geplaatst**: 16-04-20 13:52

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 16-04-20 13:52

Dat is zeker geen gave. En ik vind het ook jammer dat er tegenwoordig wel zweverig tegenaan gekeken word als mensen dat wat meer uiten dan andere.
En inderdaad iedereen, echt iedereen heeft dat.
Ik hoop ook dat het corona virus ons helpt om weer dichter naar onszelf te komen, nu mensen meer thuis zijn, niet continue hollen, uiteten, bij andere zijn. Maar bij hun partner en gezin.

**Geplaatst**: 16-04-20 14:00

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 16-04-20 14:00

Ik moet zeggen dat het voor mij persoonlijk voelt als een reset.
Ik vind het ook wel fijn, het is schoon en rustig buiten, mensen zijn sympathieker..
Hopelijk doet het uiteindelijk iets positiefs met ons allemaal

**Geplaatst**: 17-04-20 00:14

Geplaatst: 17-04-20 00:14

Clasical schreef:
Jij was in staat om op dat moment te handelen naar je gevoel, je intuïtie.
Ik denk dat bij iedereen die intuïtie er is maar dat we zo rationeel leren denken en de nadruk in onze opvoeding ligt op de cognitieve vaardigheden.
Diep van binnen liggen alle antwoorden op onze vragen en liggen dus ook alle oplossingen voor onze problemen.
Iedereen beschikt er dus over, alleen is kennelijk niet iedereen in staat om naar die intuïtie te handelen.

Wat een discussie is dit geworden!

Ik ben het met jullie eens dat gevoel (welk gevoel precies?) een bepaald beginstukje is, maar daarna moet daar een hele hoop kennis, kunde en ervaring bijkomen, wil je met dat gevoel ook daadwerkelijk iets bereiken/veranderen.
Het lijkt soms of specialisten bijna intuïtief werken, maar (als het goed is) zit daar een enorme basis van kennis onder.

Om even op de hulpteugels terug te komen: ik denk dat hulpteugels voor heel veel mensen niet goed voelen, want je gaat toch een bepaalde grens over waarbij je tot de beslissing komt: ik kies ervoor (op dit moment) om met extra kracht (naast de kracht die je al gebruikte met de normale hulpmiddelen) mijn paard iets anders te laten doen dan het zelf wil doen. Ook al is dat een vrij arbitraire grens (de meeste paarden kan je namelijk met een bit of zweep al prima over een grens heen helpen), het voelt toch vaak niet ok voor mensen. Bij longeren hoort een hulpteugel vaak tot de normale uitrusting, dus dan voelt het voor de meeste mensen anders. Dat geeft al het volledige arbitraire van dit gevoel aan.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:09

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 08:09

Ik denk dat het voor veel mensen juist licht voelt, je hebt een hefboom, dus je gebruikt zelf minder kracht maar het paard ervaart wel meer krachten.
Dat vind ik juist het gevaar.
De verfijning wordt hier niet mee bereikt, het gevoel van timing wanneer je moet vragen en wanneer je moet loslaten is daarmee volledig kwijt.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:13

Geplaatst: 17-04-20 08:13

Misschien wel een licht gevoel, maar niet in je gedachte. Dat zal Sanne bedoelen.

Voor mij was het toen ook echt een grens over.
Juist inderdaad omdat je beseft dat het een zwaar middel is.
Overigens heb ik dat gevoel ook met longeren en ik hang er iets aan.
Maar ik heb dan weer voorwaarts neerwaarts leren longeren toen ik 11 was aan een halstertje. Dus nooit in de hulpteugels opgegroeid zeg maar.

Maar ik ben bang voor mensen die het paardrijden leren in een omgeving waar alles " opgelost" word met hulpteugels dat helemaal niet voelen als een grens over.
En helaas ook het gevoel niet kennen van een paard dat licht op de hulpen loopt.

Stap maar eens op het paard van een ander, 9 van de 10 keer vind ik die zwaar, terwijl de eigenaar staat te jubelen hoe los hij is.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:17

Geplaatst: 17-04-20 08:17

Ja dat is waar, ook al is het ergens diep van binnen, intuïtief zal je dat voelen.
Als je sommige ziet rijden kunnen je niet voorstellen dat die later afstappen en denken; ‘zo, wat heb ik vandaag heerlijk gereden’.
Dat voelen ze waarschijnlijk ook niet, die hebben dan een andere drijfveer, meestal prestatie, iets waar onze samenleving op gebaseerd is

En wat je zegt; de referentie hebben hoe een echt licht paard aanvoelt is wel een belangrijke.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:20

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 08:20

Ja precies, dat denk ik ook vaak, stappen die nu echt fijn af?
Als ik zo moest rijden dan stopte ik vandaag nog.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:31

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 08:31

Veel mensen beseffen ook niet dat een paard pas licht kan worden aan de voorkant als de achterhand geactiveerd is en als je zelf loslaat. Loslaten is zo belangrijk, niet alleen letterlijk..maar in je lijf, je spierspanning etc. zodat het een samenspel en dans van communicatie wordt.

Hoe actiever een paard achter is (en dan bedoel ik niet heel hard over zn tempo door de bak heen jagen zodat ie gaat stuwen) Hoe meer het zichzelf gaat dragen en hoe losser, fijner en lichter.

Maar van achter naar voren een paard activeren en voorwaarts/ neerwaarts rijden zijn imo wel punten die grotere aandacht verdienen bij de meeste ruiters.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:34

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 08:34

Het niet aan het been zijn, en loslaten, meestal als je iemand ziet rijden waar het niet lekker mee gaat.
Begin daar maar mee. De rest volgt wel.
Maar loslaten durven veel mensen niet. Is ook tegennatuurlijk, toch zit het hem daar bijna altijd.

**Geplaatst**: 17-04-20 08:39

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 08:39

Helemaal mee eens, en het hele idee van een "houdingkje" uit het hoofd zetten. Paard wordt vanzelf wel nageeflijk als het aan het been komt en door het lijf gaat lopen, en dan zoekt het zelf de hand op. Is veel fijner rijden op die manier.

**Geplaatst**: 17-04-20 14:24

Geplaatst: 17-04-20 14:24

_Penotti schreef:
Het niet aan het been zijn, en loslaten, meestal als je iemand ziet rijden waar het niet lekker mee gaat.
Begin daar maar mee. De rest volgt wel.
Maar loslaten durven veel mensen niet. Is ook tegennatuurlijk, toch zit het hem daar bijna altijd.

idd, zelfs hand naar voren steken, of hand naar voren geven is een groot probleem voor vele ruiters.
ook het verschil tussen een gevende of nemende hand is voor vele Chinees

**Geplaatst**: 17-04-20 14:32

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 14:32

Maar dat komt toch ook door de lessen
Hoeveel termen zijn er wel niet voor een paard " aan de teugel" te laten lopen:
kneden, rinkelen, frummelen, knijpen,...
En gewoon hand ontspannen dan?

**Geplaatst**: 17-04-20 14:51

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 14:51

wat mij opvalt is dat er dan altijd verkleinwoorden worden gebruikt: slofje, bijzetje, kneepjes etc

**Geplaatst**: 17-04-20 14:55

Geplaatst: 17-04-20 14:55

Dus eigenlijk is het heel simpel samen te vatten: hand voor en 'm aan je zit en been maken. Het kan kort duren en het kan lang duren maar hij gaat vanzelf je hand opzoeken en komt vanzelf "in de houding" (citaat van de commentator bij de knhs proeven app). En in het begin zullen dat een paar passen zijn, als het paard meer in balans komt en sterker wordt, worden die korte stukjes telkens iets langer.
En die contact teugel, zijn dat nu je teugels op maat zodat je het paard lichtjes iets aan biedt ook contact mee te maken? Want bij waslijntjes lijkt het me lastig om iets aan te bieden.

**Geplaatst**: 17-04-20 16:03

Geplaatst: 17-04-20 16:03

Geen slecht begin als je het mij vraagt.

Contact is inderdaad bij mij net contact. En stel je armen als een paar zachte elastiekjes voor. Ze kunnen mee met de mond bewegen. Die tip heeft mij ooit geholpen.
Overigens ben ik een ruiter die altijd, van zadelmak tot z met een net wat langere teugel rijd dan veel andere.
Vind dat zelf fijn. En heb ervaren dat erg veel "stugge"of sterrekijk paarden dat ook fijn vinden, die waren echt soms al in 10 rondjes de helft lichter of volgenden dan al de hand. Heel bijzonder dat op echt diverse paarden te ervaren.

**Geplaatst**: 17-04-20 16:05

Geplaatst: 17-04-20 16:05

Bij een contactteugel neemt de ruiter een zacht, teder, gevend contact met de mond en onderhoudt dit door voortdurend het paard te volgen, waar het ook gaat.
Dit moet iedere ruiter eerst perfect beheersen voordat hij over kan gaan zijn paard in een andere houding te zetten dan die het paard zelf gekozen heeft. Dit netjes te leren beheersen kan soms twee jaar duren.

Zo leer je te voelen wat er om gaat in het paard, leer je te voelen wanneer het wél en wanneer het niet in balans is. Hier van uit kun je voorzichtig, langzaam aan de houding van het paard gaan beinvloeden.

**Geplaatst**: 17-04-20 20:48

Geplaatst: 17-04-20 20:48

Caritas schreef:
En die contact teugel, zijn dat nu je teugels op maat zodat je het paard lichtjes iets aan biedt ook contact mee te maken? Want bij waslijntjes lijkt het me lastig om iets aan te bieden.

Dat is een goede vraag: "wat is toch precies 'teugel op maat'?"
Volgens mij is het net iets korter dan de losse teugel, er is een grammetje contact - en dan idd volgen.

De echt gevoelige ruiters hebben kleine boogjes in de teugel.

(De Fransen spreken hier meen ik van 'la maine bonne', de goede hand; ooit had ik les van iemand die sprak van 'de teugel als een stokje'. Die gram was bij haar veel meer (helaas), maar het ging er tenminste over dat als het paard naar voor gaat jij ook naar voor gaat etc. ipv kneepjes etc.)

**Geplaatst**: 17-04-20 20:55

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 17-04-20 20:55

Mag ik even zeggen dat ik het een fijn topic vind.
Even wat onduidelijkheid geweest tegen elkaar maar nu toch elkaar weer begrepen, ondanks de niet meer helemaal ontopic berichten.

**Geplaatst**: 17-04-20 21:35

Geplaatst: 17-04-20 21:35

Janneke2 schreef:
Caritas schreef:
En die contact teugel, zijn dat nu je teugels op maat zodat je het paard lichtjes iets aan biedt ook contact mee te maken? Want bij waslijntjes lijkt het me lastig om iets aan te bieden.

Dat is een goede vraag: "wat is toch precies 'teugel op maat'?"
Volgens mij is het net iets korter dan de losse teugel, er is een grammetje contact - en dan idd volgen.

De echt gevoelige ruiters hebben kleine boogjes in de teugel.

(De Fransen spreken hier meen ik van 'la maine bonne', de goede hand; ooit had ik les van iemand die sprak van 'de teugel als een stokje'. Die gram was bij haar veel meer (helaas), maar het ging er tenminste over dat als het paard naar voor gaat jij ook naar voor gaat etc. ipv kneepjes etc.)

Hoe lichter de hand hoe lichter het paard.
Er is nooit druk, druk wil zeggen dat het paard iets moet doen met het hoofd en dat moet het om te beginnen helemaal niet, het moet gewoon ontspannen, in vertrouwen leren zijn eigen evenwicht te vinden onder het ruitergewicht.
Om zijn evenwicht te kunnen vinden moet het paard de beschikking hebben over zijn eigen evenwichts stok, namelijk hals en hoofd.
Wanneer je daar aan begint te manipuleren dan gaat het paard zich vededigen, het zet de boel op slot.

Voorwaarts neerwaarts gereden leert een paard zich te ontspannen en zijn evenwicht te onderhouden vanuit de achterbenen.
Pas wanneer het dit gevonden heeft kunnen we dat zonodig eventueel gaan aanpassen.

**Geplaatst**: 18-04-20 07:53

Geplaatst: 18-04-20 07:53

_Penotti schreef:
Mag ik even zeggen dat ik het een fijn topic vind.
Even wat onduidelijkheid geweest tegen elkaar maar nu toch elkaar weer begrepen, ondanks de niet meer helemaal ontopic berichten.

Moet ook zeggen dat ik vrolijk verast ben over de
off topic raakvlakken

**Geplaatst**: 18-04-20 08:27

Geplaatst: 18-04-20 08:27

Janneke2 schreef:
Caritas schreef:
En die contact teugel, zijn dat nu je teugels op maat zodat je het paard lichtjes iets aan biedt ook contact mee te maken? Want bij waslijntjes lijkt het me lastig om iets aan te bieden.

Dat is een goede vraag: "wat is toch precies 'teugel op maat'?"
Volgens mij is het net iets korter dan de losse teugel, er is een grammetje contact - en dan idd volgen.

De echt gevoelige ruiters hebben kleine boogjes in de teugel.

(De Fransen spreken hier meen ik van 'la maine bonne', de goede hand; ooit had ik les van iemand die sprak van 'de teugel als een stokje'. Die gram was bij haar veel meer (helaas), maar het ging er tenminste over dat als het paard naar voor gaat jij ook naar voor gaat etc. ipv kneepjes etc.)

Hier ben ik het niet helemaal mee eens, boogjes zijn vaak juist onvriendelijker omdat de hand minder fijn kan inwerken en harder in komt. Als een paard zichzelf volledig draagt en opgericht is aan de voorkant..ja dan kan er een licht boogje in de teugel zitten in oefeningen als de piaffe of pirouette waarbij het paard volledig gaat zitten.

Teugel op maat is een lichte verende verbinding vanuit een meegaande ruiterhand, dus een hand die de mond volgt in beweging vanuit een zachte en ontspannen hand, pols, arm en zit. Kan ook pas bereikt worden als iemand goed onafhankelijk kan zitten.