Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
vur schreef:Dressuur onnodig ingewikkeld maken, vind ik ook een kwalijke zaak. Maar ik kan je wel zeggen, dat het volgens mij wel een keer ophoudt met het simpel maken van dressuur. Naar mijn mening is dressuur niet simpel.
vur schreef:Verder is ook bij de trainers die volgens het skala lesgeven het niet de bedoeling dat een paard op de buitenteugel gaat. Het paard moet juist nageeflijk zijn (ook zeker dus aan de buitenteugel). Verder heb ik ook bij deze trainers geleerd vooral naar het paard te kijken en volgens mijn gevoel te rijden.
vur schreef:Zo sta ik ook nog steeds open voor wat Anky zegt en pik eruit wat ik denk dat ik kan gebruiken en de rest laat ik voor wat het is. Ook bij deze oude meesters doe ik dat.
sanne83 schreef:Het enige waar ik mij echt niet in kan vinden, is het verhaal over takt en ontspanning. Als je paard dat (nog) niet heeft, dan is het juist zaak om daaraan te werken, niet om het maar over te slaan.
Takt en ontspanning zijn voor mij basisvoorwaarden. Als je die niet hebt, dan is het voor mij weinig waard.
jasmijn78 schreef:sanne83 schreef:Het enige waar ik mij echt niet in kan vinden, is het verhaal over takt en ontspanning. Als je paard dat (nog) niet heeft, dan is het juist zaak om daaraan te werken, niet om het maar over te slaan.
Takt en ontspanning zijn voor mij basisvoorwaarden. Als je die niet hebt, dan is het voor mij weinig waard.
Want hoe wil je bij een jong paard de focus gaan leggen op takt en ontspanning als je geen rem en gas hebt? Als het niet in balans is en op eigen benen loopt?
jasmijn78 schreef:sanne83 schreef:Het enige waar ik mij echt niet in kan vinden, is het verhaal over takt en ontspanning. Als je paard dat (nog) niet heeft, dan is het juist zaak om daaraan te werken, niet om het maar over te slaan.
Takt en ontspanning zijn voor mij basisvoorwaarden. Als je die niet hebt, dan is het voor mij weinig waard.
Anky zegt in dat artikel niet dat je dat moet overslaan. Ze zegt alleen dat zij de focus legt op tempocontrole en balans en dat dan de ontspanning vanzelf volgt. En dat vind ik ook logisch klinken. Want hoe wil je bij een jong paard de focus gaan leggen op takt en ontspanning als je geen rem en gas hebt? Als het niet in balans is en op eigen benen loopt?
sanne83 schreef:Om een goed rem, gas, balans etc te hebben, zal je naar mijn idee toch eerst ontspanning moeten hebben. Anders ben je alleen maar vluchtgedrag aan het tegenwerken.
sanne83 schreef:Anders ben je alleen maar vluchtgedrag aan het tegenwerken.
Lusitana schreef:Een correct opgeleid paard wordt "makkelijker" en geen bommetje dat niet meer normaal kan stappen of halthouden.
Hoe werk je aan ontspanning als je daarbij zonder invloed uit te oefenen op het tempo?Lusitana schreef:Als je een paard "in bedwang moet houden" of het gevoel hebt van die noodzaak, zijn er dingen in de opleiding goed mis gegaan....
. Acceptatie van de hulpen, ruiter, omgeving. Veel dingen die juist niets met voorwaarts te maken hebben. Vooral heel veel niet doen eigenlijk
Steeds iets verder uit die comfortzone gaan, totdat het paard (zoals simpelman zo mooi zegt) zo kalm wordt dat het bijna lui aanvoelt. Dan pas kan je echt voorwaarts gaan rijden en iets gaan vragen. sanne83 schreef:Dat is precies mijn idee, Lusitana.
Takt is naar mijn idee gewoon iets wat er is (of zou moeten zijn bij gezonde paarden dan). Dat kan je als ruiter alleen maar verstoren. Een ontspannen paard dat nergens tegengehouden wordt, loopt meestal in een normale takt.
In de verdere training zal je vaak de takt (en fysieke ontspanning) moeten herstellen door bijv. inderdaad even naar voren te rijden, maar dat is vaak omdat je zelf net even iets gevraagd hebt wat buiten die comfortzone ligt, iets teveel terug gereden etc. Dan gaat het al echt om fysieke training.
Het begin met een jong paard (of slecht ingereden paard van alle leeftijden) is voor mij vooral mentale ontspanning. Dat gaat soms extreem langzaam. Acceptatie van de hulpen, ruiter, omgeving. Veel dingen die juist niets met voorwaarts te maken hebben. Vooral heel veel niet doen eigenlijk
Steeds iets verder uit die comfortzone gaan, totdat het paard (zoals simpelman zo mooi zegt) zo kalm wordt dat het bijna lui aanvoelt. Dan pas kan je echt voorwaarts gaan rijden en iets gaan vragen.
Dit valt trouwens voor mij nog niet eens onder dressuur. Gewoon onder algemene basis, ook vooral nuttig voor alleen buitenrijden.
jasmijn78 schreef:sanne83 schreef:Om een goed rem, gas, balans etc te hebben, zal je naar mijn idee toch eerst ontspanning moeten hebben. Anders ben je alleen maar vluchtgedrag aan het tegenwerken.
Maar hoe werk jij dan aan ontspanning?
Als een paard vlucht of volledig over zijn (en jou) tempo in de rondte gaat, laat je hem dan maar gewoon rennen?
Lante schreef:Nee, dan hou je je been eraan en neem je rustig doch beslist de leiding door actief te gaan rijden
Lante schreef:(en dat is wat anders dan remmen door aan de teugels te gaan hangen of je paard in de houdgreep te nemen en het zo aan jouw wil te onderwerpen of je paard net zo lang laten scheuren tot het moe is, laat dat duidelijk zijn).
Lante schreef:Over het algemeen kan ik gewoon sturen en kan ik bijvoorbeeld een grote volte rijden en deze sluiten tot de galop weer van mij is bijvoorbeeld
Lante schreef:maar vaak komen ze ook al snel op het been en stem terug als je ze voor niet teveel vast pakt.
jasmijn78 schreef:sanne83 schreef:Om een goed rem, gas, balans etc te hebben, zal je naar mijn idee toch eerst ontspanning moeten hebben. Anders ben je alleen maar vluchtgedrag aan het tegenwerken.
Maar hoe werk jij dan aan ontspanning?
Als een paard vlucht of volledig over zijn (en jou) tempo in de rondte gaat, laat je hem dan maar gewoon rennen?
Lante schreef:Klopt ook; je gaat niet eerder op een paard voor het ontspannen is op de grond.
Maar ontspanning vind ik wel erg belangrijk en persoonlijk heb ik graag sensibele paarden en tsjah, de schieten best wel eens weg, ook al zijn ze vanaf de grond heel ontspannen. Ik los het dan graag ontspannen op waarbij ik het paard in de waarde laat als het vluchtdier wat hij is. Maar ik lig er ook wel eens naast hoor.
Het blijft een dier.