Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
jasmijn78 schreef:Sees schreef:En een paard blijft een paard dus die zal zich niet als een porseleinen poppetje gaan gedragen omdat jij hem zo behandeld. Iig, niet als dat er niet al een beetje inzit.
Hoe je hem behandeld/benaderd is van veel grotere invloed op zijn gedrag dan jij denkt. Daarmee is niet alles direct opgelost, maar het heeft zeker invoed op de mate en ernst van een probleem... En op de termijn waarop het opgelost kan worden.
liljebo schreef:Desalnietemin.... mbt de discussie...
Ik ben geen bit en spoorliefhebber, maar denk dat niet daardoor de schade wordt toegebracht, maar door het feit dat er maar verdraaid weinig ruiters zijn die hier goed mee om kunnen gaan.
Ik durf te beweren (en nu gaan bitlozen mij afschieten) dat een correct gereden paard met minimale hulpen op stang en trens en met sporen minder te leiden heeft dan een paard wat door een onkundig ruiter wordt gereden. Ik heb helaas in mijn zoektocht naar een paard enorm veel kapot gereden paarden gezien.
Het probleem zit hem dan ook niet bij S&T of sporen, denk ik. Maar bij het feit dat het merendeel van de mensen die er gebruik van maakt, daar nog niet aan toe is.
liljebo schreef:Sees, ik ben het vaak met je eens, maar niet in deze.
Ik denk dat de invloed van de begeleider op het paard enorm is.
Al zal een zeer zelfbewust paard niet zo snel bang worden onder een bange ruiter. Maar er misschien wel een beetje de vloer mee aanvegen
. Ik zeg alleen dat ik niet geloof dat een zelfverzekerd paard zich ineens als een porseleinen poppetje zal gaan gedragen doordat de ruiter/verzorger hem zo behandeld. Dan vind ik het idd aannemelijker dat het paard 'misbruik' zal maken van de situatie en over de ruiter/verzorger heen loopt. Sees schreef:liljebo schreef:Sees, ik ben het vaak met je eens, maar niet in deze.
Ik denk dat de invloed van de begeleider op het paard enorm is.
Al zal een zeer zelfbewust paard niet zo snel bang worden onder een bange ruiter. Maar er misschien wel een beetje de vloer mee aanvegen
Maar ik zeg ook niet dat de 'bui' of het karakter of wat dan ook van de ruiter/verzorger geen invloed heeft op het paard. Ik zeg alleen dat ik niet geloof dat een zelfverzekerd paard zich ineens als een porseleinen poppetje zal gaan gedragen doordat de ruiter/verzorger hem zo behandeld. Dan vind ik het idd aannemelijker dat het paard 'misbruik' zal maken van de situatie en over de ruiter/verzorger heen loopt.
. anneliesdj schreef:Dat is ook de reden waarom ik een paard nooit verkoop als beginnerspaard of kinderpony.
Ik heb er al veel gehad die enorm veranderden wanneer er een andere begeleider bij kwam en dat hoeft niet eens iemand te zijn die onzeker of onervaren is.
Zelfs de makste schaapjes kunnen bij de verkeerde energie ineens heel nukkig of brutaal worden, je moet wel heel veel ervaring hebben met een paard om het juist te kunnen inschatten.
Sees schreef:Dit ben ik ook volledig met je eens!! Andersom denk ik ook niet dat bitloos voor iedereen is weggelegd. Ik denk dat er minstens net zoveel onkundige ruiters zijn die bitloos aanklooien als er ruiters zijn met bit e.d. die aanklooien. Maar ik denk dat mensen die hun paard niet bitloos fatsoenlijk kunnen rijden (wellicht na een (korte) wenperiode) ook een paard mét bit niet fatsoenlijk rond kunnen sturen en andersom.
Ik ben ook niet per definitie tegen stang en trens, wel vraag ik me soms af of hoe wij omgaan met paarden en wat wij van ze vragen wel...tja, eerlijk is? En dat geldt niet alleen voor de dressuur.
Mindfields schreef:Daarnaast heb ik er meerdere in training gehad die door het bitloos rijden een enorme onderhals ontwikkeld hadden door het tegendrukken op de druk op de neus en achter de oren.
Mindfields schreef:Ik heb ze eerst bitloos gewerkt, maar de communicatie verloopt met zoveel ruis omdat het gewoon niet duidelijk is, ik vind dat niet eerlijk tegenover het paard. Met bit liepen die eindelijk ontspannen met een bolle rug, en een bovenhals ipv onderhals, en er was een gesprek te voeren, wat op bitloos niet mogelijk was omdat het paard zich totaal afsloot.
Mindfields schreef:Ik had het in mijn eerdere bericht dus alleen even over 1 paard, ik zei daarvoor al dat ik er meerdere gevallen van heb gehad. Paarden gingen een stuk blijer naar huis na de training.
Mindfields schreef:Het ligt ook aan de manier van rijden, maar bij het geval waar ik net over sprak zijn we eerst bitloos begonnen, en later met bit precies hetzelfde gevraagd, namelijk nageven, waarop het paard het direct begreep en binnen een half rondje ontspande. Was helemaal niks hysterisch meer aan te bekennen, wat ze daarvoor 11 jaar lang elke dag wel was, bitloos.
Mindfields schreef:Ja, maar het gekke is, dat ik zelden een paard tegenkom wat zo op een bit reageert. Hoe dan ook, uiteindelijk blijf je bij alles terugkomen op: het is maar wie het bedient. Bit, sporen, zweep etc.
Mindfields schreef:Sees schreef:Ik heb zat paarden met een onderhals gezien, echter nog nooit veroorzaakt vanwege het bitloos rijden.
En ik wel.
liljebo schreef:hm... door bitloos hoofdstel of door de rijstijl van de betreffende bitloze ruiter.
Denk nl, net als Sees, dat de oorzaak niet in het bitloze ligt, maar in het rijden/ruiter.
Net zo min als de hysterie die ik eerder bij de bitpaarden noemde, door het bit zelf zijn veroorzaakt, maar door de manier waarop ermee werd omgegaan.
Mindfields schreef:Liljebo: Dat zeg ik ook net.
liljebo schreef:Mindfields schreef:Liljebo: Dat zeg ik ook net.
Oke, ik begreep dat je bedoelde dat de onderhals door het bitloos rijden an sich werd veroorzaakt. En daar geloof ik niet in.
Het ligt m.i. ten alle tijden aan de rijstijl.
Ruiters die in dat opzicht behoorlijk de mist in gaat, vindt je volgens mij zowel bij de bitlozen als bij de bitruiters.
In beide groepen vind je echter ook het tegendeel.
liljebo schreef:anneliesdj schreef:Dat is ook de reden waarom ik een paard nooit verkoop als beginnerspaard of kinderpony.
Ik heb er al veel gehad die enorm veranderden wanneer er een andere begeleider bij kwam en dat hoeft niet eens iemand te zijn die onzeker of onervaren is.
Zelfs de makste schaapjes kunnen bij de verkeerde energie ineens heel nukkig of brutaal worden, je moet wel heel veel ervaring hebben met een paard om het juist te kunnen inschatten.
Sindsdien heb ik mijn bedenkingen als ik beginnerspaard zie staan.
Maar ik snap jouw uitgangspunt heel erg goed.
En of paarden veranderen bij sommige mensen. Nogal eens zien gebeuren.