tteettt schreef:@Mindfield ik snap niet helemaal je punt, voor iedereen is de Financiële situatie toch anders? Mijn buurman rijd een porche ja kan ik ook niet betalen, is het dan fout wat hij doet? Of moet dan niemand maar meer hoger op willen?
Ik snap dit ook niet helemaal? Daar gaat het toch ook helemaal niet om? Het gaat mij om degene die zelf falen of floppen in de ring, of te laf zijn de ring te betreden en dan maar gaan afgeven op anderen die wel al dan niet met succes de ring uitkomen. Dat vind ik getuigen van slechte mentaliteit. Als je regelmatig paarden succesvol tot Z2 opleidt (en dan ga ik er van uit dat ze ook daadwerkelijk Z2 geklasseerd met wp zijn als ze bij Mindfield weggaan) dan spreek je toch niet van falen of floppen in de ring?
Ik heb nu een paard waarmee ik dus ga proberen verder te komen dan Z. Hij loopt nu ZZ licht met wisselend succes. De ene keer wp en plaatsingen en de andere keer helemaal niets en baggerproeven. Ik heb zelf nooit hoger gereden, en ik heb hem als 3-jarige zelf opgeleid. We zijn dus beide groen op dit niveau. Onze poging gaat met vallen en opstaan. Ik lig daar niet wakker van; dit is mijn leerproces. Ik moet het doen binnen de mogelijkheden die ik heb: financieel, maar ook op andere vlakken. Ik kan niet iedere week op wedstrijd met dit paard. In de subtop zijn ze vaak zo verweg; dat kan ik niet combineren met mijn prive. Mijn knelpunt is nu dat ik wedstrijdritme mis. Mijn paard is van nature kijkerig; hoe vaker ik hem meeneem, des te minder dat word en des te beter hij gaat lopen.
Maar voor een buitenstaander is het lekker makkelijk schieten als er eens wat misgaat op een wedstrijd. Maar kan die dan meteen oordelen of ik wel of niet goed bezig ben? Of dat het 'te snel' is gegaan? Ik denk van niet. Ik heb verschillende clinics bij Henk van Bergen gereden (schijnt nogal mee gedweept te worden met deze man door een aantal KR aanhangers hier). Zonder te willen opscheppen: deze man haalde in de clinic mijn paard aan als een goed voorbeeld van een paard met een hele goede basisafrichting. Leuk. zo'n compliment natuurlijk. Maar voor mij ook ontnuchterend: zo iemand kan dat wel vinden, maar het is geen garantie voor succes heb ik dus ondervonden. Je bent er a. nooit mee klaar en b. je paard blijft gewoon een leven wezen en een bepaalde mate van onvoorspelbaarheid behouden. En c. het is ook niet gezegd dat je het bij een ander paard dan ook automatisch goed voor elkaar hebt. Mijn paard loopt thuis met 2 vingers in zijn neus een lichte tour proef, incl. de wissels om de 2. Maar ja, dat is thuis. En dat is voor mij weer lekker makkelijk zeggen dat hij dat kan. Want wie ziet mij nou thuis? Dat is ook maar een enkeling. Voor mij is het echte bewijs dat we het kunnen pas geleverd als we het ook op wedstrijd kunnen laten zien. Dat is pas het bewijs dat ik mijn paard onder andere/vreemde omstandigheden dus net zo kan rijden als thuis en dus dat hij onder alle omstandigheden gehoorzaam en ontspannen kan blijven. En mijn ervaring is dat dat veeeeeeel minder eenvoudig is dan dat het klinkt.
Ik denk dat iedere serieuze wedstrijdruiter dat zo ervaart, en dat degene die hier maar klagen over ze en hun vaak geen enkel benul hebben 'what it takes' om een goede mooie proef neer te zetten. Anders zouden ze zich wel wat genuanceerder uitlaten over 'de wedstrijdruiter' en ze zeker niet over een kam scheren.
Mindfields schreef:Verder voel ik me niet aangesproken door je bericht vwb zelf nooit iets laten zien, aangezien er van mij talloze foto's en video's te vinden zijn, gister nog een videootje op bokt gepost van mijn hengst.
Wie de schoen past, trekt hem aan. Ik heb jou al eens eerder gecomplimenteerd (in het KR topic) dat jij als een van de weinige, die zich ook nog eens aanbied als instructie, openheid geeft over je achtergrond, je kennis en ervaring. daar heb ik respect voor. In tegenstelling tot jouw lief (Moll) die het hoogste woord heeft over hoe paardrijden zou moeten maar op enkele weinig zeggende foto's na, voor zover ik weet nauwelijks iets van zichzelf laat zien (in de zin van actie/bewegende beelden, want action speaks louder then words) en vrijwel geen info geeft over zijn achtergrond. En wat ik hier en daar zo lees, heeft hij tot 5 jaar terug zelfs nog nooit op een paard gezeten.
En natuurlijk is het altijd een persoonlijke keuze in hoeverre je persoonlijke info geeft op internet. Maar ik vind wel dat die morele verplichting groeit op het moment dat je zo hoog van de toren gaat blazen of jezelf ook aanbied als instructie etc. Dan groeit de verantwoordelijkheid om mensen ook maar eens te laten ZIEN hoe het moet. Of bijvoorbeeld TS: afgeven op jan en alleman; maar iets noemenswaardigs van zichzelf laten zien is er niet bij. Ik begrijp gewoon niet van veel bokkers niet kritischer zijn op wie nu eigenlijk wat zegt, voordat ze waarde gaan hechten aan wat er gezegd wordt???
Maar het valt mij dan wel weer een pietsie van je tegen dat jij (mindfield) ondanks jouw achtergrond je ook laat verleiden tot weinig concreet geklaag over 'ze' en 'hun'.
Mindfields schreef:Maar ook jouw beeld van de stallen waar ik het over heb gehad hier, is naar mijn mening erg rooskleurig. Ik heb al zoveel ellende gezien, helaas!
Maar hoe weet jij wat mijn beeld is? Ik heb alleen gesteld dat mijn beeld genuanceerder ligt. Maar ik heb mij verder niet uitgelaten over hoe ik het zie?
Mindfields schreef:Maar kun jij met volle overtuiging tegenspreken dat vreselijk veel paarden kapot gereden worden voor hun 9e jaar?
Maar HOE kun je daar iets algemeens van zeggen? Dan zou je van heeeeel veel 9-jarige paarden hun volledige geschiedenis moeten weten. Medisch, hoe ze gehouden worden, getraind, specifieke exterieurmatige kenmerken etc. etc. WIE weet dat in vredesnaam nou? Hoe kun je van ieder willekeurig 9 jarig afgekeurd paard nu weten of hij 'af' is door sport/verkeerde training of een andere oorzaak?
Naar zo iets zou je heel gericht statistisch onderzoek moeten doen en dan nog: het is bijna ondoenlijk om voor een voldoende grote steekproef gelijke omstandigheden te creeeren voor 9 jaar. Tot er ooit zoiets is geweets is het gewoon stemmingmakerij om maar vanalles te roepen. Natuurlijk worden er paarden kapot gereden, maar hoeveel vallen er niet uit door niet-sportgerelateerde omstandigheden? Moeilijk te zeggen.
geerke schreef:Dat is wat anders dan van pappie een duur klaargestoomd paard te krijgen.
Ook leuk maar waar leer je nu meer van?
Dit vind ik ook weer zo jammer, zo afgunstig... Ik zou in mijn leven wel eens een keer een goed klaargestoomd leerpaard willen hebben hoor! Ik denk dat mij dat echt heel erg had kunnen helpen. Ik vind het ook alleen maar fijn voor mensen die die gelegenheid wel hebben. Ook fijner voor jonge paarden als ruiters eerst de fijne kneepjes hebben kunnen leren op een goed leerpaard. Ook hulde aan de ruiters die hun beperkingen kennen: die het rijden van jonge paarden overlaten aan anderen omdat ze weten dat dat niet hun ding is en verder in de gelukkige omstandigheden zijn dat ze over goed doorgetrainde paarden kunnen beschikken.
Mindfields schreef:Ja, en toch zeg ik: het aantal paarden wat kapot gereden wordt(kissing spines, artrose, geestelijk kapot(onderschat die groep vooral ook niet) kan drastisch naar beneden, als er maar meer goede instructeurs en trainers gaan komen. Want DAAR begint het hele verhaal, niet bij de ruiters zelf.
Over het eerste deel vind ik dat je dus moet oppassen met zulk soort uitspraken, voor het tweede deel ben ik het dus met je eens. Wat is voor een narcist nu mooier dan een groep volgelingen/bewonderaars te hebben in de vorm van 'leerlingen'? Voor die mensen is een functie als instructeur dus heel aantrekkelijk. Daarom vind ik het zo belangrijk dat wanneer je je als bijvoorbeeld instructeur prestenteert, je openheid geeft over je kennis, kunde ervaring, dus je CV.
Geen loze lege kreten als 'respect' en 'rechtrichten' en 'liefde voor het paard'Of allerlei eigen interpretaties van dressuur of paardrijden bla bla bla. Maar gewoon harde feiten.
Geplaatst: 16-08-11 22:43 
