Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Ayasha schreef:Bij deze specifieke manier van rijden wil men juist een doorhangende teugel...
Askja schreef:Nog even ter aanvulling. Wat ik zelf altijd merk als ik met een paard slow motion werk doe (om het maar even zo te noemen), is dat ze na een stukje slow motion heel gemakkelijk in voorwaarts-neerwaartse ontspanning gaan. Juist ook paarden die de neiging hebben zich daarin wat vast te houden.
Ik wissel het slow motion werk bij meer gevorderde paarden af met voorwarts-neerwaarts en actief voorwaarts rijden. Werkt heel goed. Te vroeg beginnen met actief, in een hoger tempo voorwaarts rijden leidt er naar mijn idee toe dat het paard zich verkeerd gaat dragen, inderdaad met een te stuwend achterbeen dat te ver achter de massa beweegt. Dan jaag je zo'n paard op de kop en krijg je een probleem in de aanleuning. Dat tempo en die activiteit komen later wel, als het paard wat meer balans en coördinatie heeft (nou werk ik wel met IJslanders, en die hebben op dat vlak om meerdere redenen meer tijd nodig)
Askja schreef:Zoals hier boven al gezegd, het is een work in progress. Ik snap best dat je dit kunt zien als een weinig actief beeld en te veel in de comfortzone, maar geloof me, voor veel paarden is dit zwaar werk. Het oogt alleen niet zo. Door paarden zo te trainen, krijgen ze veel meer spierbeheersing en verfijnde controle over hun bewegingen. Deze training doet een beroep op de kleine houdingsspieren (met name de multifidus rugspier) en de rompstabilisatiespieren (o.a.serratus en pectoralis), en niet alleen op de grote bewegingsspieren rond de wervelkolom (o.a. longissimus, gluteus, rectus/obliquus/transversus
DarkoFoitzik schreef:Ik ben het met je eens hoor Oji. dit beeld zie je vaak in de franse school. vaak paarden zonder afdruk en impuls. dat wil niet zeggen dat het niet kan. dit paard lijkt klaar om wat meer impuls te kunnen tonen maar dat weet de ruiter uiteindelijk het best
Sizzle schreef:Wat leuk dat je hier binnen komt
Sinds wanneer rij je dat paard?
Sizzle schreef:Ik ben bang dat ik precies weet wat je bedoeld. Ik. Heb een tijdje een Fries gereden dat ook echt doodsbang was voor been en hand. Eigenaar (onervaren) had zich flink laten oplichten.
Op een bepaald moment was de eigenaar eraf gevallen door een paniek reactie, de volgende dag vond ik hem trillend in het hoekje van zijn stal, bang voor de verwachte 'straf' waarschijnlijk.
"Gelukkig" was dat een volle Fries met zijn typische friese vergevingsgezindheid. Na 6 maanden was die al een heel ander (blij) paard. Ik zei toen ook tegen de eigenaar, wees maar blij dat het geen normale warmbloed is, weet niet of dat nog goed gekomen was.
Waarschijnlijk heeft jouw beestje 'last' van zijn kruising wat dat betreft.
IpilyaNL schreef:Ayasha schreef:Bij deze specifieke manier van rijden wil men juist een doorhangende teugel...
Duidelijk niet mijn stijl..![]()
Niet de manier van rijden waar ik achter sta..![]()
Maar ik lees wel efkes mee, aangezien er leden zijn die wel van dit soort manier van rijden kennis hebben. Toy Toy Toy
Ayasha schreef:Ook ik sta achter het ide dat gewicht van de teugel genoeg is voor aanleuning laar das inmiddels geweten.![]()
Maar iets dat ik me af vraag. Corrigeer me waar ik een fout in de redenering maak maar: aanleuning is nodig om tot dragen te komen en dragen is nodig om heel te blijven. Maar een westernpaard loopt liefst ook op een losse teugel. En dat zijn heus niet uitgezonderd 'Western rassen' die op die manier werken. Geen aanleuning dus geen correct dragen (want aanleuning is de eerste vereiste ?). Welke theorie zit daar achter? Ligt het verschil in het type werk? Of zou het aanleuning verhaal minder 'feitelijk' zijn als gedacht/beweerd ? (En dit is oprecht geen sneer. Ik vraag me echt af hoe degenen die 'staan' op contact hierover denken)
Quarters hebben natuurlijk een andere bouw maar er lopen ook WPN'ers in de western. Heb wel eens een Amor-nazaat op bokt gezien die western liep.
De oefeningen zijn anders maar niet minder zwaar. De draaglast is zwaarder (gemiddeld westernzadel is wat zwaarder dan gemiddeld dressuurzadel om te beginnen) dus waarom kan het daar wel gewenst zijn maar in de Engelse dressuur in de meerderheid niet?
Ayasha schreef:Ook ik sta achter het ide dat gewicht van de teugel genoeg is voor aanleuning laar das inmiddels geweten.![]()
Maar iets dat ik me af vraag. Corrigeer me waar ik een fout in de redenering maak maar: aanleuning is nodig om tot dragen te komen en dragen is nodig om heel te blijven. Maar een westernpaard loopt liefst ook op een losse teugel. En dat zijn heus niet uitgezonderd 'Western rassen' die op die manier werken. Geen aanleuning dus geen correct dragen (want aanleuning is de eerste vereiste ?). Welke theorie zit daar achter? Ligt het verschil in het type werk? Of zou het aanleuning verhaal minder 'feitelijk' zijn als gedacht/beweerd ? (En dit is oprecht geen sneer. Ik vraag me echt af hoe degenen die 'staan' op contact hierover denken)
Quarters hebben natuurlijk een andere bouw maar er lopen ook WPN'ers in de western. Heb wel eens een Amor-nazaat op bokt gezien die western liep.
De oefeningen zijn anders maar niet minder zwaar. De draaglast is zwaarder (gemiddeld westernzadel is wat zwaarder dan gemiddeld dressuurzadel om te beginnen) dus waarom kan het daar wel gewenst zijn maar in de Engelse dressuur in de meerderheid niet?