Iedereen kan alles op internet opzoeken en vertellen. Ik zie en hoor het liever in de praktijk
en nu ben ik echt weg
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
murphy102 schreef:Juryleden zoúden moeten jureren aan de hand van het Skala, want dat zijn de voorwaarden van de FEI.
Of dat gebeurt is een tweede, want vele juryleden zijn zelf helemaal niet opgeleid aan de hand van het Skala.
Los hiervan, Ceriadwen, een discussie zou moeten plaatsvinden op basis van argumenten en die heb ik van jou nog niet gehoord tot nog toe .... Jij kletst om te kunnen kletsen.
Als iemand vanuit de moderne hoek kan aantonen wat de MEERWAARDE VOOR HET PAARD is van hún manier van trainen boven het aloude Skala (en dan bedoel ik niet het halen van medailles, want dat betekent níet automatisch een brevet van kundigheid), dan zal ik de eerste zijn die dat zal toegeven.
Ik denk alleen niet dat dat gaat gebeuren ...
murphy102 schreef:Waarover ik me steeds weer verwonder is het feit dat niemand uit de groep die Anky verdedigt, zich eens afvraagt waaróm zij die Jip en Janneke-taal in de dressuur nodig denken te hebben.
Waarom Jip en Janneke-taal?
En waarom hebben mensen die aan de hand van het Skala rijden of dat iig zoveel mogelijk proberen te doen dat kennelijk niet nodig?
Ik denk dat dat antwoord niet zo moeilijk te vinden is.
Als jij als ruiter gewoon bij het begin begint en goed onderricht krijgt (daar hebben we al een punt) dan "rol" jij als vanzelf in dat Skala en krijg jij er affiniteit mee.
Leer tegen de tijd dat jij toe bent aan wijken (gehoorzaamheidsoefening en losmakende oefening) dat eerst eens heel rustig vanuit het halthouden (níet vanuit draf) dmv een wending om de voorhand.
Dan leer jij te voelen dat door het losmakende effect hiervan op nek en kaak dat jouw paard gemakkelijk gaat nageven en voel jij dat daaruit weer een stukje aanleuning "groeit". Je paard krijgt rustig de gelegenheid te wennen aan het wijken voor de eenzijdige kuitdruk.
Vervolgens verder met wijken door bijv. langs de wand op de 2e en 3e hoefslag te wijken voor het BUITENbeen waarbij de achterhand naar binnen komt en de ruiter zo kan visualiseren en gaan voelen wat er gebeurt. Het paard kan zo niet de wand gebruiken om te kleven en dus weg te vallen over de buitenschouder, zoals op diagonaal in de proef vaak gebeurt. Uiteindelijk kom je daar vanzelf wel op uit.
Nu zie je in proeven vaak een slecht gereden travers, omdat de ruiter niet eens geleerd heeft fatsoenlijk te wijken, laatstaan dat er sprake is van ook maar enige lengtebuiging.
Vervolgens weer een stukje verder in de training: wijken op de grote volte in het midden voor het binnen- en buitenbeen. Reken maar dat je paard daar al heel soepel van wordt, zonder dat er ook nog maar enige lengtebuiging aan te pas komt. Uiteindelijk kom je ook op de lijn aan waar je je paard moet laten wijken zoals in de proef gevraagd wordt. Wie doet dat nog zo aan de dag van vandaag?
Op deze manier leer je als vanzelf wat de losmakende werking is van deze oefeningen waaruit zomaar je nageeflijkheid, losgelatenheid en aanleuning rolt.
Simpel en snel, zonder dat je het paard geweld aan doet door té snel te gaan.
Zo ook ontstaat als vanzelf een stuk begrip van de rijtechniek en leer jij vanaf het begin af aan samen met je paard de trainingsboom van het Skala te beklimmen en kom je als vanzelf alle begrippen tegen die allemaal met elkaar verweven zijn.
Het woordje Skala hoeft daarbij niet één keer te vallen. Zo verging het mij vroeger ook, ik wist niet eens dat ik werd opgeleid volgens het Skala, het werd nl. nooit zo benoemd.
Ook leer je dan vanzelf te werken met de hulpen, zit-, kuit-, gewichts- en teugelhulpen.
Deze hulpen moeten steeds in overeenstemming met de bewegingen van het paard en ook in verband met de beenzetting van het paard zijn. Dat is logica.
Zo kom je dan tot overeenstemmende, regelende en samenwerkende hulpen.
Zo wordt de halve ophouding (Simpelman benoemde hem al) niet gegeven in de Moderne Rijderij.
Echter, zónder halve ophouding alleen al kan een paard niet verzamelen. Dankzij die halve ophouding stroomt de energie nl. terug naar het achterbeen als gevolg waarvan er gewichtsverplaatsing naar achteren ontstaat!
Deze hulpen werken elkaar nooít tegen en dát is nu wat mw. van Grunsven wel beweert en dat vind ik zeer ernstig, temeer omdat zij en Tineke Bartels o.a. wél zo gevormd zijn.
Om die reden heeft Anky het ook zo ver kunnen schoppen, omdat zij een degelijke basis had waarop zij kon terug vallen. Dat heeft ze met de komst van Sjef, die commercie zag in dressuur, in de prullenbak gegooid.
Ik denk dat bovenstaande is waar het om draait in al die discussies, het ontbreken van die basis. Daarom is het ook een gebed zonder einde.
Hoeveel mensen worden nog zo opgeleid? De paardensport is een afspiegeling van onze snelle, jachtige maatschappij helaas en daarom beginnen we het liefst maar gelijk halverwege de opleiding met een foute zweefdraf en iets wat op verzameling zou moeten lijken. Daarom gaan er zoveel paarden veel te vroeg kapot.
Daarom is er m.i. die Jip en Janneke-taal nodig en moét het wel simpel gemaakt worden, want we hebben geen tijd om aan onze basis te werken, we moeten immers morgen op wedstrijd.
Hopelijk begrijpt de Anky-Gal-Bartels-aanhang nu dat ik niets persoonlijks heb tegen die mensen, maar wel tegen datgene wat zij uitdragen, temeer omdat o.a. Anky en Tineke zelf wél die degelijke opleiding hebben meegekregen.
moment te geven.
Kelly_ann schreef:In het artikel zat wat mij betreft genoeg nuancering, ze pleitte juist voor niet strak vasthouden aan voorgeschreven regeltjes. Maar je paard aanvoelen en je training daarop aanpassen. het hele skala komt vanzelf hierin terug als je goed traint.
Luz_ElenaE schreef:murphy102 schreef:En zo zie je dus dat iedereen vanuit zijn eigen achtergrond praat.
Allereerst hebben we het hier niet over een jong paard die alle hulpen nog aangeleerd moet krijgen, in logisch verband met het wezen van dat jonge paard.
Ten tweede lees ik dus bij jou ook dat je níet klassiek bent onderlegd. Is niet erg, maar dan praten we wel langs elkaar heen. Als jij nl. beweert dat een been alleen maar gas geeft, dan heb jij geen begrip van o.m. de halve ophouding. Dat durf ik inderdaad te stellen, ja.
Dan heb jij kennelijk geen weet van overeenstemmende, regelende en samenwerkende hulpen.
Nogmaals, is geen probleem, maar dan praten we niet over dezelfde zaken.
Gas en rem, accelereren enz. zijn m.i. respectloze woorden die je wel voor mechanische voertuigen gebruikt, maar niet voor levende have. Dat is afkomstig van Sjef, is Jip en Janneke-taal.
Goed als je het in termen wil weten er bestaan 3soorten beenhulpen
Voorwaarts drijvende beenhulp
Voorwaarts - zijwaarts drijvende beenhulp
Begrenzende beenhulp
Geen van de 3 nodig bij een halve ophouding. Paard zijn achterbeen is al actief dus waarom extra been geven?
Ik ben inderdaad niet specifiek klassiek onderlegd (opgeleid zeg ik bewust niet omdat ik nog lang niet uitgeleerd ben) ik zorg dat ik bij heel veel verschillende mensen train met andere achtergronden. Zo kan ik uit al die manieren zelf mijn eigen weg kiezen. Ik klem mij bewust niet vast aan klassiek of modern maar wil graag zo breed mogelijk worden opgeleid
kamsel schreef:Jip en janneke taal is altijd goed, waarom de hele omschrijving van simpelman bij het rijden van een wending als je weet dat wanneer je kijkt waar je heen gaat en dat begrenst aan de buitenant hetzelfde bewerkstelligt?
Dan heb je je gewicht, hand en been goed.
Dat vind ik moeilijk doen om niks.
Gini schreef:vur schreef:"Grappig" om te lezen hoe berichten kennelijk over komen. Haat? Hmmm, nee haat is er absoluut niet.
Niet dus. Lante mixte even twee gesprekken. Ik was namelijk diegene die jouw bericht gequote heeft, maar ik heb het nergens over haat gehad.
Zo snel ontstaan misverstanden dus.
Simpelman schreef:De behaarde motorfiets.
Klassieke Dressuur heeft daar helemaal niets mee te maken.
Dat lijkt in werkelijkheid heel veel op Ballroom dansen, dat doe je met zijn tweeën.....
terpentijn schreef:Nou Simpelman, je zegt dat je het stukje over Anky niet gelezen hebt, dus het lijkt me niet dat je dan in die zin iets erover kunt zeggen.
Dat je geen fan bent van Anky is nu wel duidelijk, maar het zou je sieren om tenminste de stukkken te lezen waarin zij aan 't woord komt.
kamsel schreef:Nu heb ik nog steeds het artikel niet gelezen (als iemand hem digitaal heeft, graag), maar met bv deze uitspraak lijkt eea genuanceerder dan hier gebracht wordt door de anti Anky brigade.
Dat extremistische gezeik irriteert mij.
Heeft geen hout te maken met mijn manier van rijden, ik heb een springpaard waar ik me uistekend mee vermaak in het bos. En mijn instructeur is er een van de oude stempel, ofwel zo klassiek als maar zijn kan als het persé in een hokje wil stoppen.
Echter is er binnen het skala heel veel discussie mogelijk. De een maakt er een piramide van met alle stappen afzonderlijk waarbij gesteld wordt dat het een nodig is voor het opvolgende. De ander stelt weer rechtrichten niet als latere stap, maar zegt ermee te beginnen. En zo zijn er veel stromingen binnen hetzelfde.
Mijns inziens zijn bv de eerste 3 stappen dusdanig vervlochten dat je ze niet apart kunt zien. Als ik bv bij mijn springer takt wil hebben, dan is hij al losgelassen en heeft hij ook een goede aanleuning, 3 vliegen in 1 klap. Zelfde voor losgelassenheit, hoe kun je een losgelassen paard hebben zonder goede aanleuning?
Jip en janneke taal is altijd goed, waarom de hele omschrijving van simpelman bij het rijden van een wending als je weet dat wanneer je kijkt waar je heen gaat en dat begrenst aan de buitenant hetzelfde bewerkstelligt? Dan heb je je gewicht, hand en been goed. Dat vind ik moeilijk doen om niks.