Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-10-11 18:42

Geplaatst: 03-10-11 18:42

Het zou toch erg makkelijk in het leven zijn, als je respect toont voor het paard en dat hij/zij dan alles doet wat je vraagt.

**Geplaatst**: 03-10-11 18:44

Geplaatst: 03-10-11 18:44

Mindfields schreef:
Daarom, kom maar een keer langs. Ik laat me graag overtuigen, maar dan wil ik het zelf met eigen ogen zien. Verder is er op dit niveau niet te communiceren, wederom aannames, geen argumenten alleen een mening, kinderachtige reacties, ongeacht of er normaal geantwoord wordt, er komt weer een rare reactie op, en dat allemaal uit de mond van meiden van 13-14 die niet al jaren ervaring hebben met heel veel paarden. Geeft niks, maar er is geen discussie te voeren. Mocht je foto's en filmpjes kunnen laten zien van hoe jij rijdt, dan zou ik die graag zien. Eventueel kunnen we dan verder discussieren.

dus als jij de discussie niet wint ,ga je maar zegen dat we 13 of 14 zijn waar helaas voor jou niks van kopt en dat slaat pas nerges op
En dat vind ik pas kinderachtig bezig zijn. en dat we een mak schaap als paard hebben waar jij zelf niks vanaf weet.

Laatst bijgewerkt door dior_bokt op 03-10-11 18:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-10-11 18:46

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 03-10-11 18:46

Ik hoef niet te winnen, ik probeer dingen uit te leggen, vanuit een jarenlange ervaring met onwijs veel probleemgevallen die ik weer op de rit gekregen heb, en dat alles vanuit vriendelijkheid in het rijden. Waar alleen maar heel raar op gereageerd wordt. Dus dan is het zinloos om hier woorden neer te typen,

**Geplaatst**: 03-10-11 20:29

Geplaatst: 03-10-11 20:29

Bandida schreef:
Misschien is het gewoon niet stoer genoeg?

Consequent en duidelijk willen zijn heeft niets met stoer willen zijn te maken, maar met bewust paardrijden. Ik corrigeer zo'n paard ook liever met lieve woordjes en een aai over zijn bol als dat effectief was geweest. Maar dat was het niet. En voor dat paard was het OF weer in het gareel komen, of de dood. Vergeet niet dat al twee mensen een knie en een rug met dit paard hadden gebroken. Meisje is weer hersteld van de 2 gebroken rugwervels, maar had net zo goed invalide kunnen zijn.

Bandida schreef:
Maar alle bekende triggers voor dat soort gedrag wegnemen, en verder gewoon eerlijk en duidelijk rijden wil wel eens helpen.

Dat hebben we dus gedaan. Duidelijk en eerlijk.

Bandida schreef:
Goeie kans dat je die er bitloos wel door kan rijden en aan wat echte gehoorzaamheid (= wil van het paard om samen met die ruiter iets te doen) kan gaan trainen.

Ik denk dat ik dan nu zelf invalide was geweest. Paarden trainen is mijn passie, maar ik ben niet levensmoe.

donnie13 schreef:
Dat paard heeft ze niet meer , ze heeft haar paard ook niet zomaar weg gedaan.
omdat ze er zelf niks mee kon.

Paard was niet van mij. Hij heeft bij mij een laatste kans gekregen anders had hij voor de dood weggegaan. Doordat hij na de periode dat ik hem heb gereden/gecorrigeerd heb wel weer gewoon OP TRENS gereden kon worden, en men er wel weer dressuurmatig mee kon rijden is hij nu bij iemand terecht gekomen die er veel plezier aan beleefd.

anneliesdj schreef:
Misschien kun je beter je eigen problemen gaan oplossen ipv iemand die ándermans problemen oplost te lopen afkatten.

Dank u.

Xiniee schreef:
@Jasmijn, heb je nog andere dingen geprobeert voordat je er een Stang en trens in hing ?
Zo ja, welke ?

Eerst gewoon op trens en dubbel gebroken trens. Paard is fysiek nagekeken en is door de tandarts nagekeken. Paard werd altijd met een niet passend zadel gereden (door anderen) en ik had gelukkig een zadel dat wel goed paste. Je kunt fysieke oorzaken wegnemen, maar daarmee is het probleem vaak niet meteen opgelost.

Mindfields schreef:
De mensen die zeggen dat elk paard respect voor je heeft en je vertrouwt als je ze maar genoeg respect en vertrouwen geeft. In zekere zin is dat wel waar, maar niet altijd binnen een paar seconden, dagen, weken, maanden. Daarbij heeft een paard geen vertrouwen in iemand die hij niet respecteert.

Klopt. En het is maar hoe je vertrouwen en respect definieert. Ik wil dat een paard mij en mijn hulpen respecteert en gehoorzaamd. Als hij dat doet zal ik zijn vertrouwen niet beschadigen door dingen van hem te verlangen die hij fysiek of mentaal nog niet aankan. Of zijn vertrouwen beschadigen door tegenstrijdige hulpen te geven. Of zijn vertrouwen beschadigen door gefrustreerd te raken of mijn geduld te verliezen. En als mijn paard mij en mijn hulpen zonder meer respecteerd en opvolgt, dan kan ik ook op hem vertrouwen. En als paard en ruiter vertrouwen hebben in elkaar kun je samen de wereld aan :Y)

donnie13 schreef:
dat is egt niet altijd waar maar goed,

Even off topic, maar egt schrijf je zo 'echt'...

donnie13 schreef:
En een hengst moet gewoon ze plaats weten , dan heb je er ook geen problemen mee.

Dus als jij een hengst begeleid die naar een merrie toe wil, zeg jij 'ga maar'? Want jij wil hem dus blijkbaar niet corrigeren want dat vind jij zielig, dus het alternatief is dan hem maar laten gaan? Of verwacht je dan dat de hengst zegt: wacht even hier, dan bespring ik die merrie even en dan kom ik terug en dan wandelen we weer fijn samen verder? Hoe zorg jij dat je respect van een hengst krijgt als zijn hormonen de overhand nemen en hij geen oog meer voor jou heeft?

Mindfields schreef:
Verder is er op dit niveau niet te communiceren, wederom aannames, geen argumenten alleen een mening, kinderachtige reacties, ongeacht of er normaal geantwoord wordt, er komt weer een rare reactie op, en dat allemaal uit de mond van meiden van 13-14 die niet al jaren ervaring hebben met heel veel paarden. Geeft niks, maar er is geen discussie te voeren. Mocht je foto's en filmpjes kunnen laten zien van hoe jij rijdt, dan zou ik die graag zien. Eventueel kunnen we dan verder discussieren.

Mee eens. Wij doen hier ook moeite om keer op keer een inhoudelijk onderbouwd antwoord te geven. Een discussie wordt zo onmogelijk.

**Geplaatst**: 03-10-11 20:45

Geplaatst: 03-10-11 20:45

Dus als jij een hengst begeleid die naar een merrie toe wil, zeg jij 'ga maar'? Want jij wil hem dus blijkbaar niet corrigeren want dat vind jij zielig, dus het alternatief is dan hem maar laten gaan? Of verwacht je dan dat de hengst zegt: wacht even hier, dan bespring ik die merrie even en dan kom ik terug en dan wandelen we weer fijn samen verder? Hoe zorg jij dat je respect van een hengst krijgt als zijn hormonen de overhand nemen en hij geen oog meer voor jou heeft?

tuurlijk moet je een paard corrigeren ,en dat vind ik helemaal niet zielig ,dat maak je er zelf van.

**Geplaatst**: 03-10-11 20:52

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 03-10-11 20:52

Als je een hengst niet op juiste wijze corrigeerd zal deze het niet na laten Jou te corrigeren, en zoals beschreven met respect alleen kom je er niet, heb der tijd hier een hengst gehad die kon je respecteren tot je een ons woog als hij je niet.moest moest hij je echt niet, 1 vleugje onzekerheid en hij zou je wel even op je plaats zetten.

**Geplaatst**: 03-10-11 21:05

Geplaatst: 03-10-11 21:05

donnie13 schreef:
tuurlijk moet je een paard corrigeren ,en dat vind ik helemaal niet zielig ,dat maak je er zelf van.

Hoe ziet jouw correctie obv respect er in zo'n situatie dan uit? Daar ben ik wel benieuwd naar.

Want dit:

donnie13 schreef:
Een paard respecteert je, als jij dat ook bij je paard doet

is nogal een weinig concreet antwoord...

**Geplaatst**: 03-10-11 21:11

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 03-10-11 21:11

Dat het paard van Jasmijn zo een "moeilijkerd" is geweest ligt niet aan het paard,
Wat heel spijtig is voor hem, ik denk dat er ook andere opties geweest zijn, en er beter eerst met het paard zelf gewerkt werd en dan pas het rijden. Of had deze buiten het rijden wel graag mensen op zich heen ?

Wel vind ik het top dat hij nu terug op gewone trens loopt.

**Geplaatst**: 03-10-11 21:42

Geplaatst: 03-10-11 21:42

Xiniee schreef:
Dat het paard van Jasmijn zo een "moeilijkerd" is geweest ligt niet aan het paard,

Dat is de discussie ook helemaal niet. Het ligt nooit aan een paard. Er was een duidelijke reden waarom hij zich gedroeg zoals hij zich gedroeg. Maar met die constatering is het probleem niet opgelost. Je kunt oorzaken als een slecht passend zadel, haken op de kiezen etc wegnemen, maar daarmee is het gedrag niet direct gecorrigeerd. Heel veel paarden reageren in eerste instantie om een reden; pijn/ongemak/onbegrip... Maar na verloop van tijd is het in dit geval foute/gevaarlijke gedrag een gewoonte geworden. Ook als daar geen aanleiding meer toe is, blijft het gedrag tot je daar een andere gewoonte voor in de plaats maakt. Het gedrag was wel onacceptabel, en moest dus gecorrigeerd worden.

Xiniee schreef:
ik denk dat er ook andere opties geweest zijn, en er beter eerst met het paard zelf gewerkt werd en dan pas het rijden. Of had deze buiten het rijden wel graag mensen op zich heen ?

Paard was in de omgang verder prima. Je kon alles met hem doen. Op een buitenrit was hij ook doodbraaf. Hij wilde alleen niet dressuurmatig aan het werk omdat hij lange tijd niet correct was gereden, met tegenstrijdige/onduidelijke niet consequente hulpen. Dit was geen dom of onderdanig paard. Maar een slim, hoog in het bloed staand paard. Goed maar niet gek. Waar andere sullige paarden bij minder handige ruiters gewoon apatisch hun rondjes blijven sukkelen, kwam deze in verzet.

Een slechte gewoonte went heel snel aan hoor, en kan dan gauw extreme vormen aannemen als er niet juist en tijdig ingegrepen wordt.

Maar goed, als jij andere opties weet, dan graag een concrete beschrijving daarvan. Leg dan maar even uit wat jij zou doen op het moment dat een paard er met jou er op onbestuurbaar in volle vaart van links naar rechts door de bak schiet. Als ze bokken kun je dat nog wel een paar sprongen uitzitten als je handig bent. Maar dat vanuit het (bijna) niets oncontroleerbaar alle kanten opschieten is funest.

**Geplaatst**: 03-10-11 23:30

Geplaatst: 03-10-11 23:30

Mindfields schreef:
Er zitten duidelijk een paar mensen in het topic die alleen maar heel brave goedsullen rijden, dat is superfijn voor die mensen, maar rij maar eens een paard wat niemand meer vertrouwt, en alleen maar op hol wil slaan. Die zijn er hoor, zelfs als je superrelaxed blijft en ze het vertrouwen geeft, duurt het een tijdje voor ze echt op jou durven vertrouwen. En dan nog is het soms nog niet makkelijk.

Ja een jaartje of vijf met die van mij.. het probleem met paarden is dat het er zó in gaat, en vervolgens nooit meer uit.. Een paard wat 'ruiterangst' heeft opgebouwd is het lastigste wat er is. Vergeleken met een 'onbeschadigd' paard krijg je dat eigenlijk nooit meer goed.

**Geplaatst**: 03-10-11 23:33

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 03-10-11 23:33

Nou je kunt het wel goedkrijgen maar niet in alle gevallen, en sommige zijn bij de minste verandering toch weer terug bij af. En sommige hebben 1 goede ervaring en nemen die direct voor waarheid aan en blijven vanaf dat punt in de goede groove verder gaan. Maar die zijn wel zeldzaam hoor. Heb een paar ernstig getraumatiseerde gevallen gehad, waarvan ik er een paar echt heel eng heb zien doen met hun ruiters(uit pure angst). Die met de juiste aanpak een paar weken later superrelaxed te rijden waren. Helaas lukt dat niet altijd zo.

**Geplaatst**: 03-10-11 23:37

Geplaatst: 03-10-11 23:37

Mindfields schreef:
Die met de juiste aanpak een paar weken later superrelaxed te rijden waren. Helaas lukt dat niet altijd zo.

Ja maar wat er in zit gaat nooit meer echt weg, daar kunnen die ruiters zich dan maar beter van bewust zijn toch? Je kan zo langzaam aan vertrouwen opbouwen, en uit de put komen, maar je zal toch altijd omstandigheden hebben waarvan je weet dat je die met dat paard eigenlijk beter kan vermijden.

**Geplaatst**: 03-10-11 23:39

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 03-10-11 23:39

Klopt en sommige eigenaren willen zich niet aanpassen aan zo'n paard, en hangen er gewoon weer een slof aan nadat je eindelijk het vertrouwen van zo'n paard gewonnen hebt. heb ik ook al meegemaakt. Erg sneu zoiets...

**Geplaatst**: 04-10-11 00:30

Geplaatst: 04-10-11 00:30

jasmijn78 schreef:
donnie13 schreef:
tuurlijk moet je een paard corrigeren ,en dat vind ik helemaal niet zielig ,dat maak je er zelf van.

Hoe ziet jouw correctie obv respect er in zo'n situatie dan uit? Daar ben ik wel benieuwd naar.

Want dit:
donnie13 schreef:
Een paard respecteert je, als jij dat ook bij je paard doet

is nogal een weinig concreet antwoord...

Je neemt me de woorden uit de mond, ook ik ben zeer nieuwsgierig hoe dat bij donnie gaat.

En wbt de reactie die Mindfields op jou geeft: lees je eigen berichten eens terug, alle vorige topic's die je hebt geopend, je manier van schrijven. Vol typefouten, allemaal antwoorden letterlijk uit een boekje, stug vol blijven houden terwijl je de afgelopen maand al minstens 3 topic's hebt geopend over je paard wat bang is met rijden, niet vast kan staan, niet te zadelen is enz.
Met alle respect richting jou hoor, maar ik kan me voorstellen dat Mindfields de indruk krijgt met een 14 jarige van doen te hebben.

Mindfields schreef:
Klopt en sommige eigenaren willen zich niet aanpassen aan zo'n paard, en hangen er gewoon weer een slof aan nadat je eindelijk het vertrouwen van zo'n paard gewonnen hebt. heb ik ook al meegemaakt. Erg sneu zoiets...

En toen?

**Geplaatst**: 04-10-11 07:31

Geplaatst: 04-10-11 07:31

Ik lees al een tijdje mee, maar nu wil ik toch even reageren.

@Jasmijn: jammer dat je anderen verbetert omdat ze spelfouten maken, terwijl ik er ook een aantal bij jou heb gezien. Komt wel heel betweterig over, net als een aantal van je antwoorden. (hoewel ik het wel met de meeste antwoorden eens ben)

Verder wordt er hier vaak gesproken over pijn of angst die een paard heeft als er met bit of sporen wordt gereden. Wij willen graag paardrijden en ik denk dat iedereen hier zijn paard wel eens bewust of onbewust pijn doet. Dat gebeurt nou eenmaal (en natuurlijk zegt iedereen hier nu: nee dat heb ik nog nooit gedaan. Daarom heb ik er ook onbewust bij gezet). Ze doen elkaar in de kudde ook pijn om elkaar te laten zien wie de baas is.
Als je de hele discussie hier even in het extreme trekt, kun je beter maar helemaal niet op een paard stappen, laat je hem gewoon lekker in de wei staan.. of nog beter; hij moet eigenlijk vrij rondrennen op een uitgestrekte prairie in Amerika, Australië of Mongolië of iets dergelijks. Misschien zijn ze dan toch op hun gelukkigst.

**Geplaatst**: 04-10-11 08:04

Geplaatst: 04-10-11 08:04

anneliesdj wat zeur je nou over mijn paard.
je kent dat hele paard niet, dus bemoei je er dan ook niet mee.

**Geplaatst**: 04-10-11 08:10

Geplaatst: 04-10-11 08:10

Mindfields schreef:
Sees schreef:
[

Ik haal dit uit mijn ervaring in mijn werk. Bijvoorbeeld 1 geval gehad van een volgens de eigenaar hysterisch paard dat heel bang was in de mond en zodoende bitloos gereden werd. Dus ik kom en we beginnen, paard reageerde inderdaad hysterisch op elke vorm van contact met de hand op het bitloze hoofdstel. Na een poosje van proberen wilde ik zien wat er gebeurde met bit in. Exact dezelfde manier van rijden toegepast, paard ontspande binnen een half rondje hoefslag. Eigenaar stomverbaasd, paard blij.

Mindfields, kun je nog een keer aangeven op welke post van mij je reageerde want ik kan het nu niet helemaal plaatsen

.

**Geplaatst**: 04-10-11 08:13

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 04-10-11 08:13

Jij vond dat het niet waar was dat je met correct rijden op bitloos, een paard meer schade aan het lijf toebrengt dan correct rijden op bit.

**Geplaatst**: 04-10-11 08:38

Re: sporen om te verfijnen, zware bitten

Geplaatst: 04-10-11 08:38

ik heb het niet zo op sporen, misschien dat ik vaak mensen zie die inderdaad alleen ma prikken in het paard.... en misschien dan ook wel omdat mijn pony gewoon goed op mijn been reageerd... gelukkig maar, kan ik in ieder geval niet de zelfde fout maken als sommige mensen....

**Geplaatst**: 04-10-11 08:53

Geplaatst: 04-10-11 08:53

Mindfields maar doordat dit bij één geval zo was ga jij er vanuit dat dat voor ieder paard dat bitloos gereden wordt zo is? Want zo kwam het op mij over. Dat ieder bitloos gereden paard meer schade toegebracht wordt dan een met bit gereden paard? Dat is in mijn ogen dikke onzin. Je kunt correct rijden of je kunt het niet en je paard loopt als je correct kunt rijden echt geen schade op van een bitloos hoofdstel net zo min als dat hij schade oploopt wanneer je er een bitje in hangt.

Bandida $_/-\o_$ dat jij zo relaxed blijft, overal antwoord op blijft geven en ook nog 'sense' maakt met je antwoorden.

Supervixen, ben het eens met het 1e deel van jouw antwoord.

Ik ben niet zo snel onder de indruk van de so-called ervaring van anderen

. Ik ben inmiddels oud en wijs genoeg om dat soort op papier vaak overdreven uitspraken om de eigen mening kracht bij te zetten met een enorme korrel zout te nemen.

Ik heb (soms helaas) geen sullen van paarden. Ik heb een haf die hyperflexibel en sensibel is en een truckendoos heeft waar je u tegen zegt. Dan moet je zó enorm goed weten waar je mee bezig bent wil je die goed dressuurmatig rijden. Nog in het staartje van de pubertijd en soms gefrusteerd omdat hij graag de kuddeleider zou willen zijn maar dat niet kan. En ik heb een kruising die ALTIJD energie teveel heeft. Een paard met een niet aflatend enthousiasme, energie en vooral power. Die de achterbeentjes soms nogal los heeft zitten als hij zijn energie niet kwijt kan en goudeerlijk maar beresterk is. Een kuddeleider die écht paard is met een eigen wil en karakter. Allebei overigens goudeerlijk en strak onder appèl, vooral de haf, die kun je geen vinger geven

.

Als een van mijn paarden (of welk paard dan ook) zó ongehoorzaam is dat het een gevaarlijke situatie voor mij en/of het paard oplevert, kunnen ze een optater verwachten. En zo hoort het ook. O.a. bijten, trappen, omver lopen en meesleuren zijn allemaal dikke no-no's die afgestraft worden bij ongehoorzaamheid. Dat kan ook niet anders want anders levert het gevaarlijke situatie op voor mij, het paard én derden..

Een angstig paard dat onder me vandaan schiet zal geen knal voor z'n kop krijgen want dat heeft vaak een averechts effect. Iedere situatie vraagt een andere aanpak.

Onder het zadel echter tijdens het 'normale' werk, straf IK niet doelbewust af dmv pijn. Nooit.

**Geplaatst**: 04-10-11 09:14

Geplaatst: 04-10-11 09:14

Supervixen schreef:
Ik lees al een tijdje mee, maar nu wil ik toch even reageren.

@Jasmijn: jammer dat je anderen verbetert omdat ze spelfouten maken, terwijl ik er ook een aantal bij jou heb gezien. Komt wel heel betweterig over, net als een aantal van je antwoorden. (hoewel ik het wel met de meeste antwoorden eens ben)

Verder wordt er hier vaak gesproken over pijn of angst die een paard heeft als er met bit of sporen wordt gereden. Wij willen graag paardrijden en ik denk dat iedereen hier zijn paard wel eens bewust of onbewust pijn doet. Dat gebeurt nou eenmaal (en natuurlijk zegt iedereen hier nu: nee dat heb ik nog nooit gedaan. Daarom heb ik er ook onbewust bij gezet). Ze doen elkaar in de kudde ook pijn om elkaar te laten zien wie de baas is.
Als je de hele discussie hier even in het extreme trekt, kun je beter maar helemaal niet op een paard stappen, laat je hem gewoon lekker in de wei staan.. of nog beter; hij moet eigenlijk vrij rondrennen op een uitgestrekte prairie in Amerika, Australië of Mongolië of iets dergelijks. Misschien zijn ze dan toch op hun gelukkigst.

Iedereen maakt wel eens een taalfout, dat maakt niet uit IMO, maar soms zie ik berichten die kan ik amper lezen, dat is het verschil.
Met het laatste stuk ben ik het wel eens.

**Geplaatst**: 04-10-11 09:31

Geplaatst: 04-10-11 09:31

Sees schreef:
Bandida $_/-\o_$ dat jij zo relaxed blijft, overal antwoord op blijft geven en ook nog 'sense' maakt met je antwoorden.

Graag gedaan.. helaas heb ik geen tijd om op alles te blijven reageren, en eigenlijk vind ik het lezen ook wat moeilijk de laatste 4-5 blz. Is in geknipt of zo, was even de draad kwijt.

Ik zit hier blijkbaar op een eiland waar alles liefelijk en anders is? Wel, ik laat jullie daar graag in delen, meer is het niet

Nee grapje, veel dingen kunnen echt extreem anders in de paardenwereld als mensen eens zouden willen en durven loskomen van het beperkte raam dat de traditionele ruiterij bied op omgaan met paardengedrag. Er is nog veel meer.

Uiteraard blijft het diertaining, een beest van 500 kg of meer.. en nee, ook hier gaat het niet vanzelf of vlekkeloos, want ik ken ook maar het tipje van de ijsberg. Ik denk ook wel eens 'oepsie, dat had ik dus verkeerd bedacht'.
Maar bitten of sporen heb ik niet, gewoon nul, allemaal al lang weggegooid. Zweepjes ook niet om als zweep te gebruiken. En ja dat werkt hier, en ik riskeer mijn leven niet of zo, ook niet met hengsten (en eerlijk, de mensen met hengsten op dit forum weten het vast ook, als je de hormonen kan kanaliseren..wat is dan het allermakkelijkste om te trainen? een hengst toch..). Dus is het nodig al dat metaal?.. nee, voilà, dat is al wat ik wilde zeggen.

Wat betreft bitloos, ik reageer niet meer op de rijtechnische puinhoop die hier neergeschreven wordt. Ik kan er alleen maar bij bedenken dat er weinig ervaring met bitloos in de zaal is ,-)
Je hebt gelijk hoor Sees, als je denkt dat je paard correct loopt met bit en vervolgens uit mekaar loopt zonder bit dan:
- maak je jezelf ook maar wijs dat je een beetje verzameling had met bit, want dat gaat op vlak van spiergebruik niet het geval zijn.
- kan je dus nog niet goed genoeg rijden om je paard bij mekaar te houden, niet genoeg coördinatie in je kont en je benen dus om het simpel te zeggen, en niet genoeg communicatie.

Wat met ieder ander paard wel weer even tijd vraagt overigens, en niemand hoeft zich aangesproken te voelen, ik bedoel dat in het algemeen. Iedereen is een slechte ruiter de eerste keer dat je op een nieuw paard stapt. Iedere keer opnieuw.

**Geplaatst**: 04-10-11 11:20

Geplaatst: 04-10-11 11:20

Bandida schreef:
Een paard wat 'ruiterangst' heeft opgebouwd is het lastigste wat er is.

Het paard in dit geval was niet zozeer angstig hoor. Hij was het (terecht) gewoon zat. Ik vind dat ook ongewenst gedrag te vaak te snel wordt geinterpreteerd als angst of trauma. Sommige paarden zijn soms ook gewoon brutaal of hebben totaal geen respect voor de ruiter. Als je dat dan verkeerd interpreteert als angst, dan maak je het probleem groter of hou je het op zijn minst in stand.

Vertrouwen en respect zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een paard krijgt geen respect voor je als je geen duidelijke grenzen stelt. En pas als de grenzen duidelijk voor hem zijn, kan hij zich pas veilig bij jou voelen.

Bij dit paard was het an sich geen hele tour om het weer in het gareel te krijgen. Het probleem was heftig, maar de oplossing was eigenlijk vrij snel en eenvoudig doorgevoerd. Ik heb denk ik twee of drie keer een flinke ophouding met de stang moeten maken, en toen begreep hij al dat ik niet de juiste ruiter was om de bak mee aan te vegen. Daarna hoefde ik vrijwel niet meer grof in te komen, was hij verder met rijden het grootste deel van de tijd gewoon ontspannen en super werkwillig en kon ik mij richten op het verder dressuurmatig doorrijden. Als hij zo zwaar geestelijk getraumatiseerd zou zijn of zo, dan was dat niet mogelijk geweest. een paard past zich ook weer heel snel aan, aan nieuwe omstandigheden. Wel was het zo dat het even geduurd heeft voordat het geheel genoeg bevestigd was dat hij bij een andere ruiter niet zo snel meer in oude gewoontes zou vervallen...

Mindfields schreef:
Nou je kunt het wel goedkrijgen maar niet in alle gevallen, en sommige zijn bij de minste verandering toch weer terug bij af.

Klopt. Ik had een merrie die je onmogelijk een hoofdstel in kon krijgen. Die was wel echt angstig, en raakte ook echt in blinde paniek als het hoofdstel niet in een keer goed zat. Dan liet ze zich ook zo achterover vallen of zo. En dan keek ze echt niet uit waar ze ging liggen of waar jij je op dat moment toevallig bevond... Dat heeft wel heel lang geduurd voordat ik het vertrouwen had. En toen kon ik ook zonder problemen het hoofdstel in doen (altijd wel met enig beleid...). Jaren ging dit prima. Ik verkocht haar en het probleem was binnen een dag in alle hevigheid terug.

En het is echt niet zo dat als een paard met 1 bepaald iets een probleem heeft dat hij dan op alle fronten zwaar getraumatiseerd is of alle vertrouwen in de mens heeft verloren of zo. Deze merrie was ontzettend kopschuw, en een veearts/hoefsmid kon er ook niet bij komen als ik er zelf niet bij was. Maar verder was ze in de omgang heel braaf en rustig.

Ik denk dat veel mensen niet zo goed onderscheid kunnen maken tussen of iets nu een angst kwestie, een verkeerde-gewoonte-aangeleerd kwestie is, of een kwestie van een gebrek aan respect voor de ruiter/dominantie. Sommige paarden zijn van karakter gewoon heel brutaal, en andere nerveus en sensibel. En weer anderen flegmatiek en stoicijns. Dat bepaald de aanpak.

Bandida schreef:
Ja maar wat er in zit gaat nooit meer echt weg, daar kunnen die ruiters zich dan maar beter van bewust zijn toch?

Weet ik niet. Volgens mij is dat niet per definitie zo. Soms heb ik het idee dat ruiters meer lijden van het zogenaamd traumatische verleden van hun paard, dan het paard zelf. Dan schrijven ze elk wissewasje aan dat verleden toe, terwijl het dan misschien maar de vraag is of dat zo is. Paarden leven in het hier en nu. Zij denken niet steeds van oh wat heb ik toch een vreselijks meegemaakt. Het zijn gewoontedieren. Zodra er een nieuwe gewoonte voor in de plaats komt waar ze zich bij op hun gemak voelen, kunnen ze zomaar bijdraaien. En andersom.

En ze voelden donderd goed de stemming van de ruiter aan. Als die steeds denkt: oh het paard zal wel zus of zo reageren want hij heeft vroeger dit of dan meegemaakt, dan zal het paard inderdaad vaak ook zo reageren. Selfforfilling prophecy noemen ze dan...

Ik heb van het voorjaar nog een 4 jarige zadelmak gemaak. Appeltje eitje. Paard was superbraaf, heeft geen pas verkeerd gezet. Wij hadden hem van een handelaar die heb net een paar dagen op stal had. Bleek achteraf dat hij die van mensen opgekocht had omdat die hem niet zadelmak kregen, dat hij daar allerlei toeren uit had gehaald en ze het niet meer aandurfden. Dit hoorden we pas toen hij al lang en breed zadelmak was. Als je zoiets van te voren weet heb je misschien de neiging om zo'n dier toch (on)bewust anders te benaderen, wat dan juist weer problemen kan geven. Of zulk gedrag juist op kan roepen. Ik ging er van uit dat het dier blanco was, en heb hem ook zo behandeld. Ik zag in dat paard geen problemen/vreemde gedragingen oid.

Ik heb eerder ook paarden gereden waarvan ik wist dat zij lelijke dingen hadden uitgehaald met andere ruiters. Maar ik block dat en stap er dan op met de gedachte (misschien heel arrogant) 'bij mij doet hij dat niet en we gaan gewoon even lekker rijden', of 'dat hebben we zus of zo zo opgelost' en dan is dat ook vaak het geval. Ook selfforfilling prophecy.

Als je die mindset niet hebt, of kunt oproepen kan het best lastig zijn. Een kennisje van mij krijgt echt alle paarden, zelfs de meest brave, binnen no-time in de stress/staak. Alle goede bedoelingen ten spijt. En als die paarden dan weer bij een ander komen, doen ze weer 'normaal'. Dus als jij paarden behandeld alsof het allemaal porseleinen poppetjes zijn met een trauma, dan krijg je ook paarden die zich zo gaan gedragen. En als je ze gewoon behandeld alsof er niets aan de hand is, en de eventuele problemen met niet al te veel emotie benaderd, maar gewoon rationeel en oplossingsgericht. Dan is het in veel gevallen zo opgelost.

**Geplaatst**: 04-10-11 11:30

Geplaatst: 04-10-11 11:30

Jasmijn, ik ben het niet met je eens dat trauma's vaak in het hoofd van de eigenaar/verzorger zitten. Bij sommige paarden zal dat wellicht zo zijn maar bij genoeg paarden ook niet. De mijne heeft bijvoorbeeld een emmerfobie. En het maakt niet uit wat voor emmer, wie hem vasthoudt, of diegene de voorgeschiedenis wel of niet kent, of er voer/water of niets in de emmer zit, of je hem ophangt/neerzet of vasthoudt. Ik zeg niet dat het niet op te lossen is maar dit specifieke probleem komt dus niet door het feit dat ik wéét dat hij een emmerfobie heeft.

En een paard blijft een paard dus die zal zich niet als een porseleinen poppetje gaan gedragen omdat jij hem zo behandeld. Iig, niet als dat er niet al een beetje inzit.

**Geplaatst**: 04-10-11 11:36

Geplaatst: 04-10-11 11:36

Sees schreef:
En een paard blijft een paard dus die zal zich niet als een porseleinen poppetje gaan gedragen omdat jij hem zo behandeld. Iig, niet als dat er niet al een beetje inzit.

Hoe je hem behandeld/benaderd is van veel grotere invloed op zijn gedrag dan jij denkt. Daarmee is niet alles direct opgelost, maar het heeft zeker invoed op de mate en ernst van een probleem... En op de termijn waarop het opgelost kan worden.