Professor schreef:Geachte mijnheer Huertecilla, persoonlijk denk ik dat u de verzamelde galop in het terrein niet nodig heeft, maar slechts een verkorte galop.
Verzamelen is relatieve elevatie.
Juist in bergachtig terrein is kunnen, laten, doseren van de mate van relatieve elevatie, zwaartepuntsverplaatsing, essentieel.
Wat bij afstanden afleggen in terrein, door bergen, erg belangrijk is begrip van het verschil tussen relatieve elevantie en verkorten van de spronglengte.
Verkorten = minder meters = minder snelheid.
Relatieve elevatie = zwaartepuntsverschuiving.
Verkorten doe je via beperkend signaal aan de achterzijde.
Relatieve elevatie vooral via signaal met de zit naar de achterhand.
Complexe hindernissen, complexe routes kan je niet veilig nemen/volgen zonder de zwaartepuntsverplaatsing te kunnen aansturen.
Idem complexe routes een steile helling vol keien op rots omlaag. Zonder scholing daalt een paard met veel gewicht op de voorhand; dat is BLOEDlink.
Echte scholing houdt niet alleen in dat het paard begrijpt en doet wat je vraagt maar ook het waarom zelf op het netvlies heeft.
Ook is de zwaartepuntsverplaatsing essentieel voor het niet met het ruitergewicht extra belasten van de voorhand. Iets wat juist bij het afleggen van afstanden cruciaal is.
Hoewel je aangeeft dat het ´verzamelen´ in het terrein niet nodig is, is het nu juist waarom het is
Op het vlak, in een rijbak heb je het nergens voor nodig; het is daar een geformaliseerde oefening van iets wat een element in een bekwaamheidsproef voor het eggie was. Dat eggie was.... betrouwbaar veilig en vlot door terrein kunnen gaan.
Liefst met zo min mogelijk belasting van het paard (dus met zwaartepuntsverplaatsing opdat de voorhand niet extra belast wordt).
Het terreinrijden was OOIT de het gebruiksdoel waar de dressuurproef een toets voor was. Het terrein is de proof of the pudding voor ´verzamelen´

Jammer hoor.
maar ik denk dat jullie beiden wel hetzelfde zeggen.