Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-17 22:33

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-01-17 22:33

Ik heb meermalen geroepen dat ik erg van de klassieke ben maar ook naar andere manieren van trainen kijk, bij de echte klassieken is dat als vloeken in de kerk.
Iedereen zou een manier van trainen moeten zien te vinden die past bij paard en ruiter. En t interessante van die ervaringen delen is dat je er allemaal wat van kan leren

**Geplaatst**: 07-01-17 22:35

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-01-17 22:35

**Geplaatst**: 07-01-17 22:36

Geplaatst: 07-01-17 22:36

Helemaal mee eens Knollentuin

Ik heb in het verleden ook wat western dingetjes opgepikt en omgekeerd een western ruiter kunnen helpen met haar spins.

**Geplaatst**: 07-01-17 22:41

Geplaatst: 07-01-17 22:41

Nou, dan open ik een nieuw onderwerp.
Zouden jullie zoveel mogelijke manieren svp benoemen? In welke vorm dan ook

Hoe leren jullie je paard een galop wissel aan?

**Geplaatst**: 07-01-17 22:43

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-01-17 22:43

Haha, daar ben ik echt heeeel slecht in helaas, dus aan mij heb je niets :')

**Geplaatst**: 07-01-17 22:51

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-01-17 22:51

Helemaal eens met de posts van Knollentuin en Sizzle hierboven. Het gaat erom iets te vinden dat voor jou en jouw paard het beste werkt, waar je je het beste bij voelt en het meeste plezier uithaalt.

**Geplaatst**: 07-01-17 22:52

Geplaatst: 07-01-17 22:52

IpilyaNL schreef:
Nou, dan open ik een nieuw onderwerp.
Zouden jullie zoveel mogelijke manieren svp benoemen? In welke vorm dan ook

Hoe leren jullie je paard een galop wissel aan?

Dat ligt helemaal aan t paard. Eerst maar s goed galopperen.
Recht, op achter en naar alle kanten kunnen inbuigen en in balans blijven.

Sizzle, ik help idd geregeld ook westernruiters met 'dressuurdingen'
Het is echt niet zo heel ver verwijderd van gewoon engels,

**Geplaatst**: 07-01-17 23:08

Geplaatst: 07-01-17 23:08

Wat vreselijk jammer hoe velen zich gedragen binnen dit topic, terwijl ze wel een zinvolle bijdrage kunnen leveren als het geschrevene met respect wordt gedaan... poe :(:)

Maikeltje, ik hoop dat je blijft posten

Naar mijn mening;... dat gene wat beschreven staat in het FEI regelement zou de basis moeten zijn van iedere ruiter op welk niveau dan ook.

Ook de western, spring, endurance, bos, manege ruiter streeft erna om zijn hulpen "door te laten komen" op een soepel, ontspannen en trots paard. Dat is mijn simpele interpretatie, dat is de basis, en dat geldt voor iedere ruiter.

Dat de weg ernaar toe vol hobbels zit en niet altijd even soepel, ontspannen en trots gaat... logisch, maar zolang bovenstaande je uitgangspunt blijft, blijf je op het rechte pad.

Over scheef en aanleuning? Ook op internationaal niveau is geen enkel paard 100% recht. Dit vergt ten allen tijde aandacht. Dus ja... ook een iets scheef paard kan mij een fijn gevoel in de aanleuning geven.

**Geplaatst**: 07-01-17 23:09

Geplaatst: 07-01-17 23:09

Ik leer de galopwissel spelenderwijs aan in eerste instantie met een balkje of wat inuitjes op de diagonaal, zodat ze het begrijpen/zelf bedenken. Maar ik weet dat dat voor velen vloeken in de kerk is. Maar ik heb eigenlijk ook altijd alleen nog de wissel aangeleerd voor in het springen...de Z dressuur heb ik nog nooit bereikt.
Maar belangrijk is in mijn ogen dat ze goed ontspannen zijn in de galop en dat je ze het makkelijk maakt. Als ze het als iets complex gaan zien dan krijg je al zoveel spanning bij het idee aan de wissel, dat ze hem niet in 1 keer gaan springen.

**Geplaatst**: 07-01-17 23:16

Geplaatst: 07-01-17 23:16

oji schreef:
Ik leer de galopwissel spelenderwijs aan in eerste instantie met een balkje of wat inuitjes op de diagonaal, zodat ze het begrijpen/zelf bedenken. Maar ik weet dat dat voor velen vloeken in de kerk is. Maar ik heb eigenlijk ook altijd alleen nog de wissel aangeleerd voor in het springen...de Z dressuur heb ik nog nooit bereikt.
Maar belangrijk is in mijn ogen dat ze goed ontspannen zijn in de galop en dat je ze het makkelijk maakt. Als ze het als iets complex gaan zien dan krijg je al zoveel spanning bij het idee aan de wissel, dat ze hem niet in 1 keer gaan springen.

Zo doe ik het idd ook.. Wat ook kan: als je de " goeie" galop te pakken hebt dan vhv op de x terug en aanspringen in de andere galop. Het kwartje moet vallen bij het paard. Deze oefening vergt veel geduld, herhaling en rust.

**Geplaatst**: 07-01-17 23:26

Geplaatst: 07-01-17 23:26

Ga je dan terug naar stap, dus de eenvoudige wissel, of naar draf? Ik doe dit idd ook, ook in achtjes en met 2 of 3 drafpassen. Geen stap omdat dat veel meer spanning met zich meebrengt bij mijn paard en juist die spanning probeer ik te voorkomen.

**Geplaatst**: 07-01-17 23:34

Geplaatst: 07-01-17 23:34

IpilyaNL schreef:
Nou, dan open ik een nieuw onderwerp.
Zouden jullie zoveel mogelijke manieren svp benoemen? In welke vorm dan ook

Hoe leren jullie je paard een galop wissel aan?

Mijn eigen paard bood het zelf al aan door het springen.
Daarnaast springt hij ze echt heel goed (niet in twee delen). Het rechte moeten we nog aan werken als hij omspringt. Voor het Z2 is het voldoende. (Het is niet zo dramatisch maar ik wil het perfect).
Wat mijn instructeur me heeft geleerd (toen kon mijn paard het al wel) is 1. Van het veranderen. 2. In contragalop blijven en wat stelling naar binnen gaan vragen. 3. Wat schoudervoor gaan galopperen en 4. Met mijn buitenbeen zijn kont weer recht drukken en daarbij springt hij dus om. Nu kost het nog 20m maar wordt al steeds sneller en makkelijker en minder stelling. Dit werkt voor mij en paard. Met balkjes en hindernissen deed hij het ook al simpel.

Heb een 3 jarige en die wisselt zelf beide kanten al op aan de longeerlijn. Ideaal

.
Het paard wat ik van iemand anders rijd zal veeeeel meer tijd hiervoor nodig hebben. Die biedt het zelf nog niet aan en moet ik dus harder aan werken om het erin te krijgen.

**Geplaatst**: 07-01-17 23:36

Geplaatst: 07-01-17 23:36

Dat ligt er een beetje aan met welk paard of met welk persoon ik aan de gang ben. Ik probeer uit te vinden wat het beste werkt soms is dat draf soms stap. Onze kleine pony vindt dat overspringen lastig en mijn dochtertje ook ( heuse uitdaging is dat)..meerdere wegen die naar Rome leiden..

**Geplaatst**: 07-01-17 23:40

Geplaatst: 07-01-17 23:40

Ik las zojuist dat er ook westernruiters meelezen .hoe doen jullie dat? vooral in die hoge snelheid.

**Geplaatst**: 07-01-17 23:41

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 07-01-17 23:41

Ik heb door het springen juist moeite met contragalop; hij is gewend om in de bochten zelf te wisselen...

**Geplaatst**: 07-01-17 23:49

Geplaatst: 07-01-17 23:49

IpilyaNL schreef:
Ik las zojuist dat er ook westernruiters meelezen .hoe doen jullie dat? vooral in die hoge snelheid.

Ik ben geen westernruiter maar bij hoge snelheid is het een kwestie van een kleine gewichtsverplaatsing, idem met jonge paarden. Daar is het omspringen een logisch gevolg van uit balans raken.
Mijn relatief paard springt ook (onbedoeld) braaf om in de middengalop als ik niet helemaal recht blijf. Spelende paarden springen heel eenvoudig om als ze alleen in de andere richting kijken. Dat zijn in feite springwissels.

**Geplaatst**: 08-01-17 00:41

Geplaatst: 08-01-17 00:41

Sizzle schreef:
Dat is ook juist enorm interessant, het is belangrijk om dat te delen.
Maar iedere keer wordt het een welles nietes in het topic en dan leer je dus niets.
Anders is niet slecht

Ik denk dat wij het niet oneens zijn. Alleen in de onderhavige kwestie staan bepaalde personen op een gewoon aantoonbaar standpunt. Dat is na te lezen, in het reglement van 1921, in het onvolprezen reglement van voor 1958 [als het überhaupt al tussendoor gewijzigd is] en het huidige rglement, dat het FEI een puur wedstrijd reglement is. Om diezelfde redenen is aantoonbaar dat het FEI nooit een keuze , heeft gemaakt voor een van de twee dominante rijkunstige stromingen, dus het ook een volslagen logisch is dat Het [uit het Frans vertaalde] begrip "het onvoorwaardelijk aannemen van het bit" NIET kan duiden op 'aanleuning'. Althans dat het comité dat het reglement heeft opgesteld [waar Duitsland geen afvaardiging in het als direct gevolg van de Eerste Wereldoorlog], daarop gedoeld zou hebben. Immers dat begrip komt wel voor in het Duitse systeem, maar absolut niet in het Franse. De conclusie is dan toch gerechtvaardigd dat het FEI neutraal is gebleven in deze. Geen Franse, maar ook geen Duitse invulling. het FEI heeft zich beperkt tot het aangeven hoe een goed gereden paard uit diende te zien. Meer niet!!! Nergens staat beschreven hoe dat ideaal beeld moet worden verkregen. In via het principe van 'Légèreté', niet via 'Anlehnung'. dat is toch mooi. dat is toch door de messten hier al gezegd; het zal hun toch "worst' wezen, hoe men tot het goede resultaat komt. Dat goede resultaat wordt trouwen wel door het FEI beschreven en wel zo dat het nooit via geweld verkregen kan worden.
Waarom dan dit uitgebreide verhaal? Omdat steeds weer, zonder enig bewijs voor te leggen, opnieuw botweg wordt gesteld dat het begrip "het onvoorwaardelijk aannemen van het bit" uit art.401 FEI regl, zou wijzen op "Anlehnung", met uitsluiting van een andere methode. daarmee zou aangetoond zijn dat al het andere onjuist of op z'n minst, minderwaardig zou zijn.
Daar is op geen enkele manier ooit een sluitend bewijs voor aangevoerd.
Buiten dat het onjuist is, is het ongunstig om een bloeiende discussie te krijgen in dit topic.
Het heeft toch geen zin om hier überhaupt iets anders ter sprake te brengen als dien andere opvatting van te voren al wordt afgedaan als minderwaardig [en dat onbewezen gesanctioneerd door het FEI], onjuist of zelfs schadelijk voor het paard. Niemand heeft toch zin om een discussie aan te gaan als je van tevoren al de kans loopt om voor dieren beul te worden uitgemaakt. En dat op basis van een niet bestaande of kromme redenering.

Het gaat mij niet erom om te claimen mijn geprefereerde stijl de beste zou zijn, maar wel om alle rij-stijlen als gelijkwaardig te behandelen in een discussie.
Ook heeft een discussie niet de bedoeling om mensen van methode te laten veranderen, maar wel om te verrijken door over een en hetzelfde onderwerp een ander licht te laten schijnen.
Niemand hoeft het met de andere eens te worden; het gaat niet om 'gelijk krijgen'. Het zou al mooi zijn dat de deelnemers door een constructieve gedachten uitwisseling, tot een groter inzicht komen voor zichzelf.

Het ging dus meer over het 'spel' dan over de 'knikkers', meer over het al dan niet erkennen van 'gelijkwaardigheid' van die twee stijlen, dan over de inhoud of toepassing van de respectievelijke stijlen.
Zou men de gelijkwaardigheid van beiden stijlen aanvaarden, dan zou men ook de deelnemers als gelijkwaardig aanvaarden.
Zo zou iedereen zijn eigen mening kunnen/informatie kunnen delen en het bespreken. En de lezers kunnen zelf beslissen wat voor hen passend is.

Wat mij betreft is het onderwerp inderdaad ook afgesloten.

**Geplaatst**: 08-01-17 12:04

Geplaatst: 08-01-17 12:04

Oh ik krijg/kreeg altijd maagzuur als ik bij een paard zo tegen het punt aanzat dat die klaar was voor de wissels. Maar door die enorme 'foefelaar' Nimble, heb ik nu het gevoel dat ik nu zelfs nijlpaarden wissels kan bij brengen. En geloof, nijlpaarden hebben echt moeite met wissels

. Nee , ik heb er iets meer zelfvertrouwen in gekregen.
In de voorbereiding ligt voor mij alles, ik ben niet zo'n handige. meneer van Loon leerde het mij ook via een sprongetje, Maar mijn inschattingsvermogen is van een bijziende mol. En ik heb de moed van een erg voorzichtige slak die in de bocht afremt

.
Ik concentreer mij op de kwaliteit van de galop; vorm dat ik het paard erg goed en snel aan mijn been heb. zodanig dat ik het, als ik wil zelfs 'staccato' kan laten galopperen achter. Dat is een voorwaarde. Het andere is dat ik het paard kan buigen in de bovenlijn en door het lijf, ongeacht de galop die het heeft. Zodoende kan ik het paard in de houding van de nieuwe brengen zonder dat het mijn hulp vooraf grijpt en bijvoorbeeld eerste voor wisselt. Ik ik tast het begin van het wisselen vaak af door het dier contra te stellen, het dan vrij snel een, twee, drie sprongen te laten wijken en dan plots met het binnenbeen [het toekomstige buitenbeen] terug te duwen. Maar omdat mijn gewicht nog een fractie van een seconde op die binnenkant van de oude galop rust, hou ik de buitenkant [de nieuwe binnenkant vrij].
Zeer vaak lukt het mij op die manier.

Ik doe het ook op zo'n manier omdat ik niet meer zo soepel en lichamelijk handig ben. Ik heb altijd het idee gehad dat springende ruiters een groot voordeel hebben. Ik wilde vroeger altijd militairy rijden omdat het voor mij de meest complete tak van de rijkunst is. Maar ik heb de realiteit gewoon onder ogen moeten zien; dat kan ik beter laten, om niet ooit eens een geweldige vetvlek tegen de wand te maken

Laatst bijgewerkt door Kadankovitch op 08-01-17 12:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-01-17 12:08

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 08-01-17 12:08

**Geplaatst**: 08-01-17 12:11

Geplaatst: 08-01-17 12:11

Ik kan zelf wissels van links naar rechts wel maar omgekeerd zit ik echt in de weg.
Ik heb een scoliose en mijn heupen zijn niet gelijk hoog, daar zal vermoedelijk het euvel zitten.
Gek genoeg heb ik daar verder in andere oefeningen geen hinder van.

**Geplaatst**: 08-01-17 12:14

Geplaatst: 08-01-17 12:14

Even weer een heel andere vraag. Ik lees vaak in dit topic, maar ook in voorgangers van dit topic, dat veel mensen bij een groen paard eerst vooral stappen en daarin alles willen bevestigen en zelfs soms als dingen als SBW, wijken etc doen voor dat ze verder gaan naar de draf. Daarna komt de draf en daarin tempo controle en tempowisselingen soms zelfs al buigoefeningen gaan doen, voordat ze een keer aan de galop gaan beginnen. Zoals ik het lees betekent dit dat sommige soms al maanden, zo niet langer, bezig zijn in de opleiding voordat er een keer aan de galop gedacht wordt.

Mijn aanpak is eigenlijk totaal omgekeerd. Bij een groene blijf ik ver verwijderd van werken in stap. Stap is dan puur losstappen, even aan het feit dat ie onder de ruiter zit wennen, en uitstappen, maar dat zelfs vaak aan de hand. Ik doe echt nul komma nul oefeningen in de stap bij een groene, daar blijf ik echt vanaf. Wel pak ik zodra ik het gevoel heb dat er enigzins begrip van stuur en rem is, meteen de galop mee. Dat betekent gewoon dat ik gewoon de 4e of 5e keer erop al de galop meepak en dan ook iedere keer onder het zadel de galop meepak. De reden dat ik dit zo doe is dat in mijn overtuiging de stap echt een no go area is. 4-takt en absoluut voor het paard de moeilijkste gang om de takt zuiver in te houden. Alles wat je in mijn ogen daar met een groene aan gaat werken, kan er voor zorgen dat je die takt verknalt en dat het heel moeilijk is als een paard zijn stap eenmaal verknalt is om die weer goed te krijgen.
Galop daarentegen is in mijn ogen de meest natuurlijke en makkelijke gang voor een paard. ik vind dat je de draf altijd enorm kan opwaarderen door werk in galop. In mijn gevoel kun je bij een groene er in de galop "net ff meer aanzitten" als in de draf. Als je daarna terug naar draf gaat, krijg je bij een felle idd vaak dat ze dan eerst wat hectisch zijn en voor je gevoel out of control, maar ook dat probleem wil ik gewoon vanaf het begin aanpakken en niet als ik bij wijze van spreken als je al met ik weet niet wat in draf bezig bent, je daarna dit nog een keer allemaal moet leren ook voor elkaar te krijgen na de galop. Pas als ik fijne ontspanning in zowel draf als galop heb, ga ik over tot zaken als tempowisselingen en alles wat daarna komt.
Ben benieuwd naar jullie mening hierover.

**Geplaatst**: 08-01-17 12:23

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 08-01-17 12:23

Oji ik pak dat hetzelfde aan. In stap oefen ik wat stuurwerk en verder weinig. Ik zorg ervoor dat ze aan het been zijn.
Wel ga ik pas draven als de stap safe voelt. Ik ga net als bijpas galopperen als ik een rem heb. En liefst ook een stuur.
Wijken etc komt bij mij pas veel en veel later, vind het belangrijk dat ze weten dat ze vw moeten zijn. Ik wil dan nog niet teveel aan het lijf zitten.

Ook heb ik altijd zoiets van: stel dat ze schrikken, wegspurten in galop en dat hebben we nog nooit gedaan. Wil niet hebben dat een paard dan nog meer schrikt hiervan. Eerst stap ik aan de longeerlijn. Dan draf. Dan galop. Zodra ik dat gedaan heb ga ik los uitstappen. Meestal is dit de 3e of 4e keer al. Soms zelfs eerder. Ligt aan het gevoel wat ik van het paard krijg.

**Geplaatst**: 08-01-17 12:48

Geplaatst: 08-01-17 12:48

oji schreef:
Even weer een heel andere vraag. Ik lees vaak in dit topic, maar ook in voorgangers van dit topic, dat veel mensen bij een groen paard eerst vooral stappen en daarin alles willen bevestigen en zelfs soms als dingen als SBW, wijken etc doen voor dat ze verder gaan naar de draf. Daarna komt de draf en daarin tempo controle en tempowisselingen soms zelfs al buigoefeningen gaan doen, voordat ze een keer aan de galop gaan beginnen. Zoals ik het lees betekent dit dat sommige soms al maanden, zo niet langer, bezig zijn in de opleiding voordat er een keer aan de galop gedacht wordt.

Mijn aanpak is eigenlijk totaal omgekeerd. Bij een groene blijf ik ver verwijderd van werken in stap. Stap is dan puur losstappen, even aan het feit dat ie onder de ruiter zit wennen, en uitstappen, maar dat zelfs vaak aan de hand. Ik doe echt nul komma nul oefeningen in de stap bij een groene, daar blijf ik echt vanaf. Wel pak ik zodra ik het gevoel heb dat er enigzins begrip van stuur en rem is, meteen de galop mee. Dat betekent gewoon dat ik gewoon de 4e of 5e keer erop al de galop meepak en dan ook iedere keer onder het zadel de galop meepak. De reden dat ik dit zo doe is dat in mijn overtuiging de stap echt een no go area is. 4-takt en absoluut voor het paard de moeilijkste gang om de takt zuiver in te houden. Alles wat je in mijn ogen daar met een groene aan gaat werken, kan er voor zorgen dat je die takt verknalt en dat het heel moeilijk is als een paard zijn stap eenmaal verknalt is om die weer goed te krijgen.
Galop daarentegen is in mijn ogen de meest natuurlijke en makkelijke gang voor een paard. ik vind dat je de draf altijd enorm kan opwaarderen door werk in galop. In mijn gevoel kun je bij een groene er in de galop "net ff meer aanzitten" als in de draf. Als je daarna terug naar draf gaat, krijg je bij een felle idd vaak dat ze dan eerst wat hectisch zijn en voor je gevoel out of control, maar ook dat probleem wil ik gewoon vanaf het begin aanpakken en niet als ik bij wijze van spreken als je al met ik weet niet wat in draf bezig bent, je daarna dit nog een keer allemaal moet leren ook voor elkaar te krijgen na de galop. Pas als ik fijne ontspanning in zowel draf als galop heb, ga ik over tot zaken als tempowisselingen en alles wat daarna komt.
Ben benieuwd naar jullie mening hierover.

Ik kan uw redenering helemaal volgen. Toch ben ik een van die ruiters die eindeloos in stap werkt en dat ook met jonge paarden doe. Ik vind ook dat een stap wel degelijk zeer actief verbeterd kan worden. De basis van dat werk is het dier vanaf dag 1 zeer duidelijk te stimuleren een zeer actieve stap aan te houden; actief, ruim, net niet overhaast. Dat moet als het ware 'in het ruggenmerg' van het dier verankerd gaan zitten. Daarnaast moet het dier altijd in kaak en nek volslagen los en ontspannen zijn. Is dat bereikt, gaat er naar mijn ervaring nooit wat mis. [mijn ervaring= geen wet van Meden en Persen]
MAAR wellicht komt dat omdat ik vaak perioden, door eigen lichamelijke problemen, 'gebonden'was aan stap. Ik heb mij erop toegelegd. Dikke 20 minuten los-stappen, is alleen al nodig om mijn 'pre-mortale rigor mortis' op te lossen. Toch heb ik dat aan de meeste van mijn pupillen goed kunnen overbrengen.
Dat neemt niet weg dat ik uw aanpak héél goed vind. Het rug-gebruik dat alle dressuurruiters zozeer nastreven, in de vorm van het omhoog welven van de rug en het tillen van de voorhand, wordt nergens zo doelgericht 'aangepakt als in de galop en wellicht klein sprongetjes [in-outs].
Maar ik heb ook wel het idee dat het niet altijd, voor iedere ruiter geschikt is. Ik ga hier uit van puur persoonlijke ervaring en misschien met pupillen die niet altijd de handigste waren, maar zich toch tot heel kundige ruiters hebben kunnen ontwikkelen.
Feitelijk ben ik altijd wat jaloers op ruiters zoals u.

**Geplaatst**: 08-01-17 12:58

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 08-01-17 12:58

Ik doe volgens mij iets er tussen in. Wellicht ligt dat ook aan het paard waar ik nu mee bezig ben/was/weer mee aan de gang ga. Maar met hem werk ik veel in stap maar ik gooi hem, als de bodem het toe laat, ook regelmatig in galop. De overgang naar de galop vind ik dan belangrijker dan het galopperen zelf overigens. Het is die aansprong die ik "op zoek".

**Geplaatst**: 08-01-17 13:29

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 08-01-17 13:29

Ik ben met jonge ruiters een halve springruiter. Ik rij ze 15 tot 20 min. Stappen doe ik dan aan de hand en tel ik niet onder rijden. +- (5 min) Opstappe beetje draf (op hun eigen tempo in verlichte zit) en galop in de verlichte zit. Op het moment dat ze hun balans hebben gevonden in hun eigen tempo en houding, dan pas ga ik overgangen rijden (in verlichte zit) als dat goed gaat.. ga ik rustig eens lichtrijden, en in galop zitten in het zadel. Maar ook ik rij jonge paarden in het algemeen veel in galop en minder in draf. Stappen doe ik zeker in het eerste jaar, vooral aan de hand. Het wisseld wel per paard, dat moet ik ook wel weer toegeven. Jonge paarden worden bij mij in het begin niet veel gereden mss 1 a 2x in de week de rest longeren.

Over mijn Appuyamenten vraag; Ik vind het btw zeer intressant om alle manieren hier te lezen. Ik heb vroeger ook veel menieren geleerd. Maar nooit 1 manier gehad. Mijn oude trainer heeft me altijd de wissels geleerd met balkjes.. en vervolgens vanuit een verzameling de wissel gereden om ze eerst vanuit het achterbeen te wisselen. Eigenlijk heb ik hier nooit problemen mee gehad. Mijn huidige paard kan dat niet, hij heeft moeite met het buigen in zijn lijf.. Dus ik heb er nu voor gekozen om eerst de galop appuyamenten goed te krijgen. Leuke hieraan is, dat de draf (die ik eigenlijk nu een beetje oversla) steeds eenvoudiger worden, zonder dat ik daar de nadruk op leg.