Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
_iDj_ schreef:Ik lees ook nog steeds mee (de ene keer wat sneller dat de andere keer)
Maar ik heb een vraag: Wat doen jullie op het moment dat je paard afgeleid is?
Mijn paard is heel schrikkerig en kijkt daarom meestal niet normaal ergens naar, maar gaat (als ik te laat ben), vrijwel meteen behoorlijk de onderhals er opzetten om te kijken, rug strak, achterbeen blokkeert en wegvallen over het binnenschouder (uiteraard zal de bouw van mijn paard meespelen dat hij dit zo gemakkelijk doet). Ik merk dat ik met een overgang naar de stap vaak de meeste ontspanning krijg, maar steeds naar de stap gaan, begint ook te vervelenUiteraard heb ik verschillende dingen geprobeerd, maar ik ben benieuwd wat jullie doen.
LoveUggs schreef:Aandacht weer bij jou krijgen. Overgang voorwaarts bijvoorbeeld. Even extra kuit geven, of even een geluidje maken. Geen reactie, even een kriebel achter je kuit met je zweepje. Wat ook wel eens wil helpen, maar niet ideaal is is je paard even aanraken op de hals met je hand. Ik los het altijd op een van deze manieren op. Dan krijg ik de aandacht meestal wel weer terug.
_iDj_ schreef:Ik lees ook nog steeds mee (de ene keer wat sneller dat de andere keer)
Maar ik heb een vraag: Wat doen jullie op het moment dat je paard afgeleid is?
Mijn paard is heel schrikkerig en kijkt daarom meestal niet normaal ergens naar, maar gaat (als ik te laat ben), vrijwel meteen behoorlijk de onderhals er opzetten om te kijken, rug strak, achterbeen blokkeert en wegvallen over het binnenschouder (uiteraard zal de bouw van mijn paard meespelen dat hij dit zo gemakkelijk doet). Ik merk dat ik met een overgang naar de stap vaak de meeste ontspanning krijg, maar steeds naar de stap gaan, begint ook te vervelenUiteraard heb ik verschillende dingen geprobeerd, maar ik ben benieuwd wat jullie doen.
_iDj_ schreef:Ik lees ook nog steeds mee (de ene keer wat sneller dat de andere keer)
Maar ik heb een vraag: Wat doen jullie op het moment dat je paard afgeleid is?
Mijn paard is heel schrikkerig en kijkt daarom meestal niet normaal ergens naar, maar gaat (als ik te laat ben), vrijwel meteen behoorlijk de onderhals er opzetten om te kijken, rug strak, achterbeen blokkeert en wegvallen over het binnenschouder (uiteraard zal de bouw van mijn paard meespelen dat hij dit zo gemakkelijk doet). Ik merk dat ik met een overgang naar de stap vaak de meeste ontspanning krijg, maar steeds naar de stap gaan, begint ook te vervelenUiteraard heb ik verschillende dingen geprobeerd, maar ik ben benieuwd wat jullie doen.
LoveUggs schreef:_iDj_ schreef:Ik lees ook nog steeds mee (de ene keer wat sneller dat de andere keer)
Maar ik heb een vraag: Wat doen jullie op het moment dat je paard afgeleid is?
Mijn paard is heel schrikkerig en kijkt daarom meestal niet normaal ergens naar, maar gaat (als ik te laat ben), vrijwel meteen behoorlijk de onderhals er opzetten om te kijken, rug strak, achterbeen blokkeert en wegvallen over het binnenschouder (uiteraard zal de bouw van mijn paard meespelen dat hij dit zo gemakkelijk doet). Ik merk dat ik met een overgang naar de stap vaak de meeste ontspanning krijg, maar steeds naar de stap gaan, begint ook te vervelenUiteraard heb ik verschillende dingen geprobeerd, maar ik ben benieuwd wat jullie doen.
Aandacht weer bij jou krijgen. Overgang voorwaarts bijvoorbeeld. Even extra kuit geven, of even een geluidje maken. Geen reactie, even een kriebel achter je kuit met je zweepje. Wat ook wel eens wil helpen, maar niet ideaal is is je paard even aanraken op de hals met je hand. Ik los het altijd op een van deze manieren op. Dan krijg ik de aandacht meestal wel weer terug.
_Marinke_ schreef:LoveUggs schreef:
Aandacht weer bij jou krijgen. Overgang voorwaarts bijvoorbeeld. Even extra kuit geven, of even een geluidje maken. Geen reactie, even een kriebel achter je kuit met je zweepje. Wat ook wel eens wil helpen, maar niet ideaal is is je paard even aanraken op de hals met je hand. Ik los het altijd op een van deze manieren op. Dan krijg ik de aandacht meestal wel weer terug.
Dat is makkelijker gezegd als gedaan LU..
Overgang voorwaarts of alleen even kuit geven geeft het resultaat dat je alles kwijt bent een paard die met onderhals erop loopt en ook nog eens onder je vandaan gaat lopen op zo'n moment en daarbij dan ook nog eens erg sterk word is absoluut niet fijn (en veilig). Een overgang terug naar stap of zelfs halthouden resulteert ook in onderhals erop maar wel op een ietwat veiligere manier.
Een aai door de manenkam of een klopje op de hals helpt heel goed voor geruststelling, als ze het écht spannend vinden. Maar als ze al 10 keer langs die ene persoon langs de bakrand zijn geweest en dan nog aan het miepen zijn als in aandacht daarop vestigen i.p.v. op mij te letten krijgen ze van mij echt niet meer een aai of klopje van 'rustig maar'.
Die van mij kan dat ook héél erg goed, overal op letten behalve op mij ik let daarbij heel erg op z'n orenspel. Als hij super relaxed is en lekker z'n rondje loopt dan heeft ie echte flap oren en regelmatig een lachspieren training voor omstanders.Als hij de aandacht op z'n omgeving heeft is die sowieso altijd wat stugger, ik kom niet goed tot hem door maar ook zijn oren staan vaak gespannen strak naar voren. Niet erg, als hij daarbij nog wel doet wat ik vraag en dat is juist het probleem. Want het geen wat er dan volgt is dat ik helemaal niet meer tot hem door kom en de onderhals erop gaat om vooral eens over goed te kunnen kijken (kop omhoog). Als hij niet lekker relaxed is maar wél op mij let dan heeft ie z'n oren naar achter naar mij toe gedraaid, wel in een 'gespannen' modus (niet die flappers dan
). Op zo'n moment wacht ie echt af wat ik doe en kom ik nog van alle 3 de 'toestanden' het beste tot hem door. Concentratie modus in positieve zin dus..
Maar wat bij die van mij nog het beste helpt van alle tips die ik al voorbij heb zien komen; "PRATEN!"
Ik zit dan soms echt de meest domme dingen tegen mijn paard te zeggen, maakt ook niet uit WAT je zegt als je de aandacht maar bij jou krijgt.