mang schreef:Aanspannen en gespannen is een verschil. Het is inderdaad de juiste spier zo te zien, maar ik vind hem wel erg strak ogen.
Klopt hoor, jij doet het zo te zien erg netjes. Je paard kropt zich inderdaad erg op en loopt in een eigen houding, maar jij gaat daar goed mee om! Ik wil je aanraden om thuis in de training veel te gaan oefenen met dat beeld richting halsstrekken. Daar wordt hij namelijk wel heel fijn losjes, dat zie je ook direct terug in zijn beenwerk. Nu hoef je natuurlijk niet zo laag te gaan, maar een wat lagere losse houding zou hem op lange termijn erg helpen denk ik.
pien_2010 schreef:Lichte stelling rijden op de hoefslag, schouder voor in de hoeken, SB en natuurlijk overal wijken. Deze oefeningen eerst doen onder begeleiding zodat je weet dat je ze goed rijdt. Op zit rijden ogen dicht houden en doorzitten en je zitbeen knobbels voelen onder je. Mijn computer moet aan de stroom dus ik moet stoppen nu er is al vaker over geschreven ook binnen dit topic.
Bedankt allebei! Zal het mee nemen in de trainingen!
_iDj_ schreef:(Mijn opmerkingen zijn overigens als aanvulling en betekend niet dat ik het niet met de andere eens ben.)
Als je naar de middendraf rijdt, probeer je paard dan in eerste instantie iets meer bij je te houden. Dus voor je gevoel niet in eerste instantie 'helemaal gaan', maar aanvoelen hoe ver je kan gaan voordat hij op de voorhand valt. Dat zijn eerst kleine stukjes, omdat hij sterker moet worden in zijn achterhand.
Een beetje been geven, zodra hij naar voren 'valt', rijd je iets terug.
Wat mij het meest opvalt, is dat ik je heel eerlijk vindt rijden![]()
Dat gevoelige en eerlijke verdwijnt iets zodra jij iets wil van je paard. Bij wendingen, overgangen en wijken blokkeer je in je "aanleuning" (daar is hier weinig sprake van). Probeer gevoelig te blijven.
Ik zeg altijd: Paardrijden is het leren gevoeliger worden, zodra je dat bent, is het een eitje(Paarden zijn veel gevoeliger dan de mens, een paard geeft continu signalen. Als je die signalen goed meekrijgt, interpreteert en daarop reageert, leert je paard je wel hoe je moet rijden. Als jij verkeerd interpreteert en reageert, geeft je paard direct weer een signaal af dat het op zo'n manier niet lukt.)
Voor je zit zou ik voornamelijk gaan oefenen om op de binnenkant van je been te zitten en niet op de achterkant. Je kan in het halthouden je been anders neerleggen. Ik denk dat jouw eigen benen eerst langer om het lijf je paard moeten, voordat je: je handen kan stil houden, kan voelen wanneer je paard scheef loopt, "in" je paard kunt zitten. Ik wil niet zeggen dat je dit niet zou kunnen met korte beugels/benen, maar ik denk dat dat het wel makkelijker wordt met langere benen/beugels.
Waarom? Vanwege je been-heup-schouder-lijn (die géén rechte lijn ismaar wel zou moeten zijn om als ruiter goed in evenwicht te zitten/staan). Met kortere benen/beugels zou je veel meer moeten hoeken bij je enkels, knieën, en lies hebben; dat is voor je spieren een behoorlijke klus en dat hou je denk ik dus niet vol (naast dat je wellicht door spierpijn/kramp niet in deze rechte lijn kán blijven zitten). Voor die lange benen én evenwicht zou ik de sta-zit-sta-sta-zit oefening doen, die ik eerder ook al genoemd heb. Ook in stap en galop proberen om zomaar ineens te gaan staan (zonder aanloop, niet de pas daarvoor al voorbereiden). Als je namelijk op elk willekeurig moment kan gaan staan, zit/sta je dus ook op elk willekeurig moment in evenwicht.
Bedankt voor je uitleg!
Vandaag gereden en het geprobeerd alle punten wat mee te nemen. In het begin even wennen, ik moest constant op de aanleuning letten en Alamo vond alles om zich heen zeeeer interessant omdat we lange tijd niet in die bak hebben gereden. Maar later ging het super
