Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
996981 schreef:manubres schreef:Hij zegt niet de hoek verkleinen maar open houden, dus is dat vergroten als je het over verkleinen hebt.
Het gaat er eigenlijk om dat je het paard van voor niet tegenwerkt maar de hand naar voren laat volgen en dan krijg je een open houding. Maar heel vaak wordt gelijk aan de voorkant niet meegeven maar juist terug gewerkt en verklein je de hoek. Ik zei nek, maar moet keeluitsnijding zijn.
Als je geen open houding hebt kan een paard mi ook niet door het lichaam bewegen.
Wat hij eigenlijk zegt is dat je een paard in een houding laat lopen die voor de mate van africhting het meest natuurlijk is. Een paard loopt van nature in balans.
Maar wat balans is daar verschillen wij al eerder van mening.
Voor mij loopt een paard in balans als het op eigen benen loopt en dat kan het niet als het van voor in elkaar wordt getrokken, daar haal je juist een paard mee uit balans.
Het was een vergelijking. Er zijn ook stromingen die uitgaan van het verkleinen van de hoek in de kaak, met het idee dat als het paard daar loslaat de rest ook goed komt.
Beide stromingen beginnen met controle over kaak, hals en nek. In mijn ogen is dat altijd fout. Goed paardrijden begint achter en onder je zadel
jannico schreef:Elisa2 schreef:Helemaal mee eens, de enige juiste manier en ik denk dat je dit verschil misschien past ziet en begrijpt als je zoiets daadwerkelijk gevoeld hebt.
Dat argument kan als een uno reverse gebruikt worden
Elisa2 schreef:Zal mij een worst wezen , ik weet waar ik het over heb.
Van achteren naar voren is de enige manier. Al de rest is van voor naar achter werken.
996981 schreef:Dat argument kan als een uno reverse gebruikt worden
manubres schreef:Ik gaat mij niet zozeer over controle van de kaak, maar over ontspanning in dat gebied. Als je voor niet loslaat en van achter gas geeft, geef je gas met de rem erop...dat noemen sommigen "bij elkaar rijden" maar eigenlijk slaat dat nergens op....Het is meer een paard in elkaar rijden. Ruiters zijn vaak bang dat een paard niet op eigen benen kan lopen maar dat kan een paard prima. Tuurlijk moet een paard van achter een bepaalde activiteit hebben, maar niet meer dan dat een paard op eigen benen kan blijven lopen zonder hem van voor op de rem te houden.
996981 schreef:manubres schreef:Ik gaat mij niet zozeer over controle van de kaak, maar over ontspanning in dat gebied. Als je voor niet loslaat en van achter gas geeft, geef je gas met de rem erop...dat noemen sommigen "bij elkaar rijden" maar eigenlijk slaat dat nergens op....Het is meer een paard in elkaar rijden. Ruiters zijn vaak bang dat een paard niet op eigen benen kan lopen maar dat kan een paard prima. Tuurlijk moet een paard van achter een bepaalde activiteit hebben, maar niet meer dan dat een paard op eigen benen kan blijven lopen zonder hem van voor op de rem te houden.
Jou misschien niet, de door jou aangehaalde Phillipe Karl wel. Hij begint zijn verhaal met het feit dat de nek het hoogste punt moet zijn. Dat is dus blijkbaar zijn doel.
Er zit een heel groot grijs gebied tussen Phillipe Karl en het niet loslaten van voor en gas geven.
Juist in dat grijze gebied wordt goed paard gereden.
irmaz schreef:Dat is in principe precies wat hij doet als ik zijn uitleg goed begrijp. Zijn eerste uitgangspunt is dat je de teugels op de lengte pakt waar het paard van nature zijn hoofd houdt en van daaruit laat je [b]het paard contact nemen
irmaz schreef:Door het paard te gymnastiseren treedt hij achter steeds meer onder en zal het paard ook zijn hoofd dichter bij zijn lijf houden om de balans te bewaren --> teugels worden korter. De druk blijft gelijk. In het filmpje legt hij de nadruk op het ontspannen bewegen van de onderkaak en tong als voorwaarde voor een goede verbinding.
In vergelijk met zoals het tegenwoordig vaak gebeurt, de ruiter pakt de teugels zo kort dat het hoofd "aan de teugel" komt, paard probeert die druk te vermijden en buigt in, de teugels moeten nog korter om contact te houden --> Paard gaat achter de loodlijn lopen en ruiter krijgt pas contact als het paard moet gaan kiezen tussen oncomfortabel diep lopen en druk van de ruiterhand, paard zal zijn onderkaak spannen om de druk van het bit tegendruk te geven. Veelgehoord argument om achter de LL te lopen: paard is nog niet sterk genoeg. Vraag ik me af, voor wat dan
manubres schreef:Ik haal er vooral uit dat een paard op zijn meest natuurlijke manier mag lopen zodat het zo goed mogelijk kan functioneren. Er zijn veel waarheden en grijze gebieden, maar dat paarden teveel in een houding worden gedwongen is wat mij betreft een feit en dat dit niet gezond is voor een paard ook.
996981 schreef:irmaz schreef:Dat is in principe precies wat hij doet als ik zijn uitleg goed begrijp. Zijn eerste uitgangspunt is dat je de teugels op de lengte pakt waar het paard van nature zijn hoofd houdt en van daaruit laat je [b]het paard contact nemen
Dan begin je dus al met de focus op het hoofd.irmaz schreef:Door het paard te gymnastiseren treedt hij achter steeds meer onder en zal het paard ook zijn hoofd dichter bij zijn lijf houden om de balans te bewaren --> teugels worden korter. De druk blijft gelijk. In het filmpje legt hij de nadruk op het ontspannen bewegen van de onderkaak en tong als voorwaarde voor een goede verbinding.
In vergelijk met zoals het tegenwoordig vaak gebeurt, de ruiter pakt de teugels zo kort dat het hoofd "aan de teugel" komt, paard probeert die druk te vermijden en buigt in, de teugels moeten nog korter om contact te houden --> Paard gaat achter de loodlijn lopen en ruiter krijgt pas contact als het paard moet gaan kiezen tussen oncomfortabel diep lopen en druk van de ruiterhand, paard zal zijn onderkaak spannen om de druk van het bit tegendruk te geven. Veelgehoord argument om achter de LL te lopen: paard is nog niet sterk genoeg. Vraag ik me af, voor wat dan
Je geeft het antwoord toch zelf al op je laatste vraag? Het paard brengt zijn hoofd dichter bij zijn lijf om balans te bewaren. In ieder geval; volgens Karl.
Meeste paarden die door onvoldoende kracht achter de teugel gaan kunnen de aanspanning van achter naar voren nog niet altijd volhouden. Door achter de teugel te gaan (dat is iets anders dan achter de loodlijn) kan het paard die aanspanning verbreken en het zichzelf makkelijker maken.
Dat moet je gevoeld hebben om te snappen.
996981 schreef:Op zijn meest natuurlijke manier is op de voorhand. Als daar ruitergewicht aan wordt toegevoegd en je gaat vele kilometers rijden op dat paard dat in zijn natuurlijke balans, op de voorhand loopt, gaan ze stuk. Precies daarvoor is dressuur ooit bedacht.
Repeterende bewegingen in dezelfde houding zijn overigens nooit bevordelijk. Ook voor mensen niet. Waarom zou het dan wel goed zijn een paard altijd in 1 houding te rijden?
irmaz schreef:996981 schreef:Op zijn meest natuurlijke manier is op de voorhand. Als daar ruitergewicht aan wordt toegevoegd en je gaat vele kilometers rijden op dat paard dat in zijn natuurlijke balans, op de voorhand loopt, gaan ze stuk. Precies daarvoor is dressuur ooit bedacht.
Repeterende bewegingen in dezelfde houding zijn overigens nooit bevordelijk. Ook voor mensen niet. Waarom zou het dan wel goed zijn een paard altijd in 1 houding te rijden?
Sorry is niet voor mij bedoeld, maar wat een onzin.
Een paard loopt in vrijheid ook in zijn eigen natuurlijke balans (zo'n 30km per dag). Wanneer de ruiter netjes in balans zit en het paard dus niet stoort in zijn natuurlijke balans kan die zonder problemen ook die 30 km per dag aan. Het wordt wat anders zodra de ruiter niet in balans zit en aan de teugels gaat rommelen. Wanneer je het paard zijn gang laat gaan kan deze heel prima zijn nieuwe natuurlijke balans met ruiter vinden.
996981 schreef:Je voegt +- 70kg toe aan de voorkant van het paard. De belasting op de voorbenen wordt dus nog een stuk groter dan hij al van nature al heeft. Daarvoor hoeft een ruiter niet in onbalans te zitten
irmaz schreef:Dat het de ene kant op werkt wil niet zeggen dat het de andere kant ook op gaat. Wil je het niet begrijpen of begrijp je het echt niet? Hoofd-halshouding is (of zou moeten zijn) het gevolg van de graad van soepleheid en kracht van de achterhand, niet andersom.
Je kunt pas serieus gaan rijden wanneer er ontspanning en acceptatie is in heel het paard.
Paarden kunnen de aanspanning achter wel aan maar niet als je ze uit balans haalt voor door ze daar niet de ruimte te geven die ze nodig hebben omdat ze nog niet soepel genoeg zijn. Als ze achter de LL moeten kruipen vraag je dus iets van ze waar ze niet aan toe zijn (of je hebt de teugels te kort en hebt geen juiste communicatie met de mond van je paard))
En ben maar niet bang ik heb allerlei hoofd-halshoudingen gevoeld en geprobeerd.
irmaz schreef:Van achteren naar voren is de enige manier. Al de rest is van voor naar achter werken.
Dat is in principe precies wat hij doet als ik zijn uitleg goed begrijp. Zijn eerste uitgangspunt is dat je de teugels op de lengte pakt waar het paard van nature zijn hoofd houdt en van daaruit laat je het paard contact nemen. Van daaruit ga je rijden. De juiste lengte van de teugels worden bepaald door het paard, niet door de ruiter. Door het paard te gymnastiseren treedt hij achter steeds meer onder en zal het paard ook zijn hoofd dichter bij zijn lijf houden om de balans te bewaren --> teugels worden korter. De druk blijft gelijk. In het filmpje legt hij de nadruk op het ontspannen bewegen van de onderkaak en tong als voorwaarde voor een goede verbinding.
In vergelijk met zoals het tegenwoordig vaak gebeurt, de ruiter pakt de teugels zo kort dat het hoofd "aan de teugel" komt, paard probeert die druk te vermijden en buigt in, de teugels moeten nog korter om contact te houden --> Paard gaat achter de loodlijn lopen en ruiter krijgt pas contact als het paard moet gaan kiezen tussen oncomfortabel diep lopen en druk van de ruiterhand, paard zal zijn onderkaak spannen om de druk van het bit tegendruk te geven. Veelgehoord argument om achter de LL te lopen: paard is nog niet sterk genoeg. Vraag ik me af, voor wat dan
irmaz schreef:996981 schreef:Op zijn meest natuurlijke manier is op de voorhand. Als daar ruitergewicht aan wordt toegevoegd en je gaat vele kilometers rijden op dat paard dat in zijn natuurlijke balans, op de voorhand loopt, gaan ze stuk. Precies daarvoor is dressuur ooit bedacht.
Repeterende bewegingen in dezelfde houding zijn overigens nooit bevordelijk. Ook voor mensen niet. Waarom zou het dan wel goed zijn een paard altijd in 1 houding te rijden?
Sorry is niet voor mij bedoeld, maar wat een onzin.
Een paard loopt in vrijheid ook in zijn eigen natuurlijke balans (zo'n 30km per dag). Wanneer de ruiter netjes in balans zit en het paard dus niet stoort in zijn natuurlijke balans kan die zonder problemen ook die 30 km per dag aan. Het wordt wat anders zodra de ruiter niet in balans zit en aan de teugels gaat rommelen. Wanneer je het paard zijn gang laat gaan kan deze heel prima zijn nieuwe natuurlijke balans met ruiter vinden.
irmaz schreef:996981 schreef:Je voegt +- 70kg toe aan de voorkant van het paard. De belasting op de voorbenen wordt dus nog een stuk groter dan hij al van nature al heeft. Daarvoor hoeft een ruiter niet in onbalans te zitten
? Waar zit jij in godsnaam![]()
Ruiter zit vrijwel boven het natuurlijke zwaartepunt van het paard, dat wil zeggen ongeveer 60% van de ruiter wordt gedrag op de voorhand en 40% door de achterhand. Net zoals het paard zijn gewicht zelf zou verdelen.
996981 schreef:Op zijn meest natuurlijke manier is op de voorhand. Als daar ruitergewicht aan wordt toegevoegd en je gaat vele kilometers rijden op dat paard dat in zijn natuurlijke balans, op de voorhand loopt, gaan ze stuk. Precies daarvoor is dressuur ooit bedacht.
Elisa2 schreef:Als een ruiter niks doet gaat het paard scheef lopen met een weggedrukte rug..dus eerder kans op kissing spines en beenproblemen aan het voorbeen van de korte kant waar het paard op 'valt' ten gevolge van het gebrek aan horizontaal en verticaal evenwicht. Dit is de reden waarom dressuur bedacht is. Om ervoor te zorgen dat het paard het gewicht gelijkmatig verdeeld over alle vier de benen.
Elisa2 schreef:Goede dressuur is er dus voor het paard. Om het heel en lang gezond te kunnen houden als het een ruiter draagt.
fransje23 schreef:996981 schreef:Op zijn meest natuurlijke manier is op de voorhand. Als daar ruitergewicht aan wordt toegevoegd en je gaat vele kilometers rijden op dat paard dat in zijn natuurlijke balans, op de voorhand loopt, gaan ze stuk. Precies daarvoor is dressuur ooit bedacht.
Is dressuur niet ooit bedacht omdat het handig was bij gevechten ? Een wendbaar goed aan de hulpen staand paard is wel handig als je met een zwaard en schild moet vechten.
Vrijwel alles omtrent dressuur heeft met cavalerie, koningshuizen etc te maken. Toch?
irmaz schreef:Elisa2 schreef:Als een ruiter niks doet gaat het paard scheef lopen met een weggedrukte rug..dus eerder kans op kissing spines en beenproblemen aan het voorbeen van de korte kant waar het paard op 'valt' ten gevolge van het gebrek aan horizontaal en verticaal evenwicht. Dit is de reden waarom dressuur bedacht is. Om ervoor te zorgen dat het paard het gewicht gelijkmatig verdeeld over alle vier de benen.
Dit schijnt dus niet zo te zijn, in de natuur schijnen de paarden recht te lopen.
Dit is een filmpje van de koniks in de oostvaardersplassen, vanaf 0.44 zie je een paar merries recht op de camera af lopen, misschien geeft dat een beeld?
https://www.youtube.com/watch?v=6Vf9Wz3e958
Als een ruiter netjes recht zit, is er geen reden voor een recht paard om onder de ruiter scheef te gaan lopen.
Maar goed, veel gedomesticeerde paarden lopen op jonge leeftijd al wel scheef, dat ben ik met je eens. Maar dit scheeflopen kun je heel goed corrigeren door in balans te blijven zitten en met een lange contactteugel de schouder recht te richten en met je benen de achterhand. Daar hoeft een paard niet zijn nek voor te buigen en al helemaal niet achter de LL te komen.
En die weggedrukte rug? Misschien van spanning omdat ze de ruiter raar en eng vinden?
Misschien dat dat de eerste keer is wanneer je er op gaat zitten, maar wanneer het paard de ruiter vertrouwt en zelf zijn balans heeft mogen vinden met het nieuwe gewicht, waarom zou hij dan zijn rug nog wegdrukken? Lijkt me niet comfortabel lopen voor hem.Elisa2 schreef:Goede dressuur is er dus voor het paard. Om het heel en lang gezond te kunnen houden als het een ruiter draagt.
mmm.... ben ik niet helemaal met je eens als je het vergelijkt met een onbelast paard. Als je goede dressuur bedoelt t.o.v slechte dressuur dan ben ik het wel met je eens. Maar om gezond vele kilometers te lopen is het voor een paard vooral belangrijk dat hij op zijn eigen 4 benen loopt, in zijn eigen balans.
fransje23 schreef:Ja, ook om mee te pronken!
Maar we kunnen van dressuur iets heel nobels maken maar van oorsprong was het deels praktisch en deels om te pronken. Dat laatste is nu nog steeds het geval. Rijke mensen kopen paarden en laten die uitbrengen op wedstrijden om te pronken.
Om een paard lang gezond te houden is het zeker goed als het in enige balans, op eigen benen en recht loopt. Maar dat is meer dan voldoende een paard hoeft geen Z oefeningen te kunnen om heel lang en gezond mee te gaan.
irmaz schreef:Elisa2 schreef:Als een ruiter niks doet gaat het paard scheef lopen met een weggedrukte rug..dus eerder kans op kissing spines en beenproblemen aan het voorbeen van de korte kant waar het paard op 'valt' ten gevolge van het gebrek aan horizontaal en verticaal evenwicht. Dit is de reden waarom dressuur bedacht is. Om ervoor te zorgen dat het paard het gewicht gelijkmatig verdeeld over alle vier de benen.
Dit schijnt dus niet zo te zijn, in de natuur schijnen de paarden recht te lopen.
Dit is een filmpje van de koniks in de oostvaardersplassen, vanaf 0.44 zie je een paar merries recht op de camera af lopen, misschien geeft dat een beeld?
https://www.youtube.com/watch?v=6Vf9Wz3e958
Als een ruiter netjes recht zit, is er geen reden voor een recht paard om onder de ruiter scheef te gaan lopen.
Maar goed, veel gedomesticeerde paarden lopen op jonge leeftijd al wel scheef, dat ben ik met je eens. Maar dit scheeflopen kun je heel goed corrigeren door in balans te blijven zitten en met een lange contactteugel de schouder recht te richten en met je benen de achterhand. Daar hoeft een paard niet zijn nek voor te buigen en al helemaal niet achter de LL te komen.
En die weggedrukte rug? Misschien van spanning omdat ze de ruiter raar en eng vinden?
Misschien dat dat de eerste keer is wanneer je er op gaat zitten, maar wanneer het paard de ruiter vertrouwt en zelf zijn balans heeft mogen vinden met het nieuwe gewicht, waarom zou hij dan zijn rug nog wegdrukken? Lijkt me niet comfortabel lopen voor hem.Elisa2 schreef:Goede dressuur is er dus voor het paard. Om het heel en lang gezond te kunnen houden als het een ruiter draagt.
mmm.... ben ik niet helemaal met je eens als je het vergelijkt met een onbelast paard. Als je goede dressuur bedoelt t.o.v slechte dressuur dan ben ik het wel met je eens. Maar om gezond vele kilometers te lopen is het voor een paard vooral belangrijk dat hij op zijn eigen 4 benen loopt, in zijn eigen balans.
Elisa2 schreef:Ow krijgen we dat argument weer...RechtStellen is iets anders dan RechtRichten. Als je dat verschil niet weet moet je je niet in dit soort discussies mengen want je zet alleen maar jezelf voor aap.
Hoe wil je schouder controle krijgen zonder nageeflijkheid? dat kan dus niet...
Een paard drukt de rug weg als het te hoog blijft lopen met het hoofd aan de voorkant, te zien aan de stijfheid in de beweging en de souplesse die uit het paard gereden wordt. (een goede ruiter voegt souplesse toe)
Ja een paard moet op zijn eigen vier benen lopen, en van achter naar voor en van daaruit nageeflijk en dan komt de rest pas.