XavierB schreef:Neeneen, het proces conditionering is zeer duidelijk, daar kan geen twijfel over bestaan:
1. Er is een basissignaal dat normaliter geen aversieve stimulus is
2. dat basissignaal wordt verhoogd of geassocieerd met een aversieve stimulus: bij het paard een verhoging van de druk tot hij reageert
3. Wanneer het paard reageert, dan valt de aversieve stimulus (de druk dus) weg.
Het meest duidelijke verschil ligt hem in het wegvallen of tenminste het sterk verminderen van druk (de release). Wanneer het paard geen beloning in de vorm van het wegvallen van een aversieve stimulus ontvangt stopt conditionering.
De zaak kan grijs worden als men zowel mechanische inwerking als conditionering gebruikt (volledig mee eens). Maar de zaak wordt ook weer zwart wanneer geen conditionering is: De FN Richtlinien spreken uitsluitend over een aangehouden druk (en niets meer) dus daar is geen conditionering.
Steinbrecht bijvoorbeeld sprak over een aanleuning met rechte teugel (een zeer minieme aangehouden druk, die steeds zo licht mogelijk moest zijn) maar sprak daarnaast over diverse handvoeringen (zacht - middel - hard). Dit is dus een combinatie van beide, dit is idd grijs (maar omvat zowel conditioneren als een beoogde of niet beoogde mechanische inwerking). (nevenopmerking: op één ets is echter duidelijk te zien dat Steinbrechts teugels licht inbuigen, how about that).
De combinatie vorm is, voor zover ik kan interpreteren, hetgeen Simpleman ook stelt (en wat hij zo heeft aangeleerd binnen de Nederlandse methode, vermoed ik).
In dat geval zal ik moeten stoppen met deze discussie daar het voor mij absoluut ONBEGRIJPELIJK is dat een paard onder voortdurend aanhoudende druk gereden of getraind kan worden. Daar kan mijn grijze massa niet bij. Druk geeft gewenning wat uiteindelijk resulteert in een paard wat steeds meer druk te verduren krijgt, de ruiter steeds meer druk zal moeten toepassen. Dan komt men op een punt dat het voor beide niet meer mogelijk is.
In mijn beleving is er altijd een mate van mix tussen mechanisch en conditionering. Bij klassiek misschien 3% zodat men het niet meer als conditioneren ervaart. Bij circus misschien 95% conditionering en in de eindfase nog slechts 5% mechanisch.
Daar voor mij voortdurend aanhoudende druk ONBEGRIJPELIJK en ONBESTAANBAAR is kan ik er ook geen zinnige reactie op geven. Het trainen van paarden is simpel gezegd druknemen en druk loslaten op het moment het paard doet wat je wilt. Indien men nooit loslaat of sterk verminderd valt er in mijn optiek niet te trainen! Dan eindig je in FYSIEK met een spreekwoordelijk bulldozer je paard in de oefeningen te duwen. Vaarwel lichtheid, vaarwel ontspanning, vaarwel zuiverheid, vaarwel mooie sport!