Bokt.nl

Kadankovitch schreef:

Ik vermoed dat JerichO bedoeld dat de in zijn ogen kundigen niet meer op wedstrijd willen en dat zodoende het 'goede voorbeeld' verloren gaat waarmee de jeugd op het juiste pad zou worden gezet.
Ik begrijp die redenering (als mijn veronderstelling klopt) maar ik vrees dat de meesten die hier zo heftig het verlies van de rijkunst beklagen, zelf geen bijzonder voorbeeld zijn. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ze zich uit de sport hebben teruggetrokken.
Maar JerichO, gezien uw jeugdige leeftijd en uw eigen beweringen, mag ik dus hopen binnenkort iets bijzonders te zien van uw hand in de wedstrijdring.

[***] schreef:

@Kadankovitch, ik ben er van overtuigd dat een paard niet op de manier "nadenkt" zoals je die beschrijft. Een paard kan echt niet bedenken dat het een wedstrijdring betreft. En dat hij bewust fouten maakt geloof ik niet.
Ik denk dat een ruiter toch "anders" op zijn paard zit op het moment dat hij de wedstrijdring betreedt en daar kan het paard natuurlijk op reageren.
Als een paard wel op deze manier zou nadenken dan kan hij toch maar beter die 10 min heel hard zijn best doen? Des te eerder is hij er vanaf en krijgt hij geen straf? Dus als er na de proef altijd iemand met een kist appels klaarstaat, dan zou het paard heel bewust geen fouten maken?

Ik denk dat het zo is als Jerich0 zegt, de communicatie is op dat moment niet juist. Dat het niet gemakkelijk is mag duidelijk zijn.

pien_2010 schreef:

De waarheid ligt in het midden. Paard van mij in de wedstrijdring vertoonde gedrag dat Kandovich beschrijft en dan moest je er veel aan rijden, altijd! Hij vond de dressuurwedstrijden niet fijn en gaf er gewoon niets om. Zelfde paard in een bomvolle brabanthallen waarin hij in het rijtje een kür op muziek moet uitvoeren en de al jarenlange ruin vond het altijd geweldig en als een echte hengst die op de pinken te rijden was ging hij door de baan zo van "zien jullie hoe mooi ik ben". En geloof me, dat was hij, gezien de reacties achteraf aan de stand . Zo mooi en zo super om daar te mogen dansen met dit paard. Ook thuis oefenen op muziek vond hij geweldig en dan ging het gemakkelijker. Dus het is én ruiter die wellicht iets uitstraalt, maar het paard heeft zeker zijn voorkeuren en niet hoor. Het is ook niet altijd wedstrijdspanning want zelfde paard, zelfde ruiter maar dan met marathon wagen gingen ook super tijdens de men wedstrijden door de baan. Ik kan echt alleen mijn paard mennen maar heb er niet zoveel kaas van gegeten maar dat paardje vond mennen zo geweldig dan ging hij 100% ervoor en was hij rap en voorwaarts hoor. Al mijn fouten wist hij feilloos op te vangen. Ik deed het ook voor hem want ik heb niets met mennen. En tja die dressuurwedstrijden deed hij ook voor ons, maar zeker niet van harte.

Kadankovitch schreef:

"een van de eerste keren" is een contradictio in terminis. Er is maar één eerste keer.
In het verleden heb ik vaak, en als enige gepleit om een discussie te staken als de standpunten onverenigbaar bleken. Uw eerste zin is in dubbel opzicht onjuist. Maar ook hier kunnen we het beter bij laten.

knollentuin schreef:

het zal wel een gevolg zijn van deze maatschappij, haast,drukte, geen tijd, snel resultaat willen zien en halen... allemaal zaken die niet te pas komen in een proces van paard leren rijden en een paard africhten...helaas wordt deze manier van rijden nog te vaak beloond op concoursen dus zal het nog wel even duren voor t tij keert.

jerich0 schreef:

Daar zegt u het. Wij willen controle, terwijl het paard geen slaaf mag zijn van de ruiter, maar een partner waarmee men samenwerkt, waarnaar men luistert. Een dictatuur geraakt er niet...
Men voelt ook alsof zijn eer gekrenkt wordt als hij al lang rijdt en plots opnieuw zitlessen moet nemen. Ik herinner me dit nog goed. Had het er ook moeilijk mee dje eerste keer ...