Het is altijd zo frappant hoe er door sommige mensen steeds zo met twee maten gemeten wordt... Het is echt tenenkrommend af en toe. Als Anky een onvertogen momentje heeft met haar dieper ingestelde paard, dan is ze de duivel in eigen persoon. En als Hearschman het doet, dan heeft dat paard het verdiend (en Murphy; je hebt mijn post over heurschman niet goed gelezen, want daarin gaf ik al aan dat ik niet zo ben van het oordelen obv een foto. En dat ik daarbij aangaf dat ik mij goed voor kan stellen dat je wel eens zo'n moment met een paard kunt hebben. Niet omdat ik vind dat je paarden moet afrossen als ze niet doen wat jij wil, maar omdat het nu eenmaal niet altijd rozegeur en harmonie is. Het is onrealistisch te denken dat je nooit eens een 'misverstand' met je paard hebt)
Ik vind het alleen hypocriet dat zo'n man zichzelf schaart onder 'klassiek', anti-LDR is, het hele internet volplempt met plaatjes van nekken van paarden in LDR houding met roodgemerkte stukken waar dan schade ontstaat en zo terwijl je van hem dus ook zulke plaatjes kunt schieten. Over of dat paard die aanpak op dat moment nodig had geef ik verder geen oordeel. Wel dat ik hem gewoon hypocriet en stemmingmakend vind.
En verder...
Als Klimke zijn paard ziepende staarten en andere tekenen van spanning laat zien dan wordt dat hem vergeven met als excuus dat dat paard zo'n hete donder is en van een 'moeilijk' ras. En als Edward Gal een spanningsmoment met Sisther de Jeu heeft, dan heeft het feit dat dat paard een ontzettend wispelturige en super hete merrie is er niks mee te maken, maar komt dat omdat hij LDR/moderne ruiter ruiter is en in stoelzit zit 
Murphy en Moll zullen ongetwijfeld de beste bedoelingen hebben met hun eigen paarden, maar hun visie op andere ruiters en trainers wordt imo teveel beinvloed door een gekleurde bril. Ik kan daar niet zoveel mee... Ik vind het best jammer voor de discussie, want ik denk dat de meeste hier, inclusief Moll en Murphy elkaar op inhoud en op basis van ervaringen uit eigen praktijk (lees: je eigen rijden) best goed zouden kunnen vinden. Maar de discussie wordt de hele tijd 'vervuild' met geciteer van oude grootmeesters en gesneer naar moderne ruiters en het (ver)oordelen op basis van hokjesgeest. 'Pietje puk is fan van grootmeester Jantje en daarom is alles wat hij doet hosanna, ook als hij modern LDR rijdt' Kan ik ook echt niks mee met dat soort conclusies en beweringen.
Kan die hokjesgeest niet losgelaten worden en gewoon door iedereen gesproken worden vanuit je eigen praktijk, ervaringen met je eigen paarden en trainingsmethoden die je in je eigen praktijk hebt toegepast en wat je ervaringen daarmee zijn? En dat niet meteen in een hokje plaatsen van dat is... Baucher... Frans... Duits... Steinbrecht... LDR... Who cares? Wat doet een manier van trainen voor jou en je paard? En zonder dat daar dan door anderen direct op geoordeeld wordt? Even er van uit gaande dat wij hier allemaal mensen zijn die bewust met paardrijden bezig zijn, we van onze paarden houden en hetzelfde einddoel voor ogen hebben?
Ik hoor Murphy en Moll namelijk alleen maar praten over andere ruiters die zich hier op bokt nooit zullen melden. Over hoe fantastisch of vreselijk zijn doen. Maar ik ben wel eens benieuwd naar situaties vanuit hun eigen praktijk. Wat maak je mee met je eigen paarden (en dan natuurlijk niet de momenten waarop alles van een leien dakje gaat, of hoe het volgens jullie 'hoort' ... Daar is geen moer aan om over te kletsen 
) Ik wil wel weten wat jullie doen als het even niet gaat zoals het moet en hoort?
setteke schreef:En het gaat er wel degelijk om wat ik mooi vind, want daar draait dressuur uiteindelijk om. Niet of ik het na kan doen, want dat kan nagenoeg niemand op Bokt .
Eens.
setteke schreef:Precies, maar ik kijk graag naar mooie dingen. Wie niet?
Ik wel in ieder geval 
Geplaatst: 31-10-11 22:48 
)
