yvetjes schreef:Vooral na de sprong krijgt het paard de kans om te rennen, oa omdat het in de hand van de ruiter land en sterk wordt en omdat de ruiter uit balans is na de sprong.
Wat mij hierin ook heel erg opvalt is dat er ook een hoop ruiters zijn die óf voor hun paard uit springen (te snel en te veel uit het zadel komen), óf het paard op de sprong teveel weg drukken naar voren (alsof het paard een hele sprong moet overwinnen terwijl hij er feitelijk overheen kan vallen, bij wijze van spreken). Hierdoor creëren ze idd onbalans.
Veel ruiters willen zelf teveel doen, maar de kunst is imo om zo min mogelijk te doen en het paard het te laten doen..
Sorry.. lees al een tijdje mee, maar heb me hier niet eerder gemeld..