ThePast03 schreef:zipje71 schreef:Ja en wie zijn vaak de grootste schreewers? De mensen die totaal niks met paarden/dieren hebben
Maar dat zijn wel de mensen die een hoop voor elkaar kunnen krijgen als ze zich groeperen. Zo heeft juist die groep mensen het voor elkaar gekregen dat 4 jaar terug de jacht met honden in Engeland verboden werd.
Vergis je niet in de stem van het gewone volk.
Het is trouwens: schreeuwerds
1. is dat vossenjagen met honden onterecht veboden?
2. is eenzelfde actie naar de hoofdstroom ruiterij onterecht?
Bedenk dat de ethiek van een samenleving een brede ontwikkeling is die niet door scheeuwerds bepaald wordt. Die brede ontwikkeling bepaald wat terecht is of niet.
De huidige bio-ethiek met betrekking tot dierenwelzijn vindt haar oorsprong in het Victoriaanse Engeland. Tegelijk met vrouwenrechten en rechten van arbeiders kwamen dierenrechten in het blikveld. Het is een bijverschijnsel van het zich kunnen permitteren van deze luxe.
In een samenleving waarbij de dagelijkse individuele strijd om te overleven geen zaak meer is van letterlijk leven en dood, onstaat in toemende mate ruimte voor rechten van anderen.
Ik heb hier op Bokt al een link gegeven naar een gratis on-line boek over paardenwelzijn eind 19de eeuw.
Deze zelfde stroming heeft halverwege de 20ste eeuw tot het formuleren van de vijf universele vrijheden van gedomesticeerde dieren geleid.
In de samenleving is de ontwikkeling van de bio-ethiek goed te zien in hoe men met werkhonden/ hondensport omgaat.
In NL heeft deze bewustwording tot allerlei bepalingen mbt eerst honden geleid. De eerste dierenwelzijnswetgeving viert volgend jaar een eeuwfeest.
Het ´je krijgt wat je beloont´ (via het klikkeren) is bij hondentraining aan het einde van de 20ste eeuw ingeburgerd geraakt.
Je kan ´slipkettinkie´ Martin Gaus in deze zien als de Sjef Janssen van honden.
Het ´gewone volk´ ís de maatschappelijke bio-ethiek.
De hoofdstroom ruiterij is met het standaard P+ bitgebruik en de Hollandse School als gouden uithangbord nog steeds in de 19de eeuw.
Het bovenvermelde boek over paardenwelzijn is nog steeds actueel. Dit terwijl er meer dan een eeuw ontwikkeling in bio-ethiek na is gekomen.
Het hoofdlichaam van de ruiterij is een anachronisme. Hoe zwaar het gewicht van de ´gewone man´ erop zal neervallen ligt aan die ruiterij zelf.
De maatschappelijk bewustzijn over hoe met dieren om te gaan ontwikkeld gewoon verder.
De ´schreeuwerds´ zijn simpelweg een waarschuwingssingaal, de voorbodes.
De ruterij schiet op die boodschappers; ontslaat ze, spant er processen tegen aan, bant ze; steekt de kop in het zand.
Incidenten, verkeerde momentopnames, schreeuwerds? Wellicht. Voor anderen zijn het moedige mensen die de zichtbare top van de ijsberg aan de kaak stellen.
Sinds de opmerking dat er een grote (NL) zender bezig is met een reportage over misstanden in de ruiterij zal er vast en zeker vette onrust en enórme druk zijn.
Het is afwachten of journalistieke onafhankelijkheid of sectorlobby inhoud/uitzending sturen.
Ondertussen is voor veel ruiters en niet ruiters de Hollaandse School de belichaming van exáct dát wat niet kan met dieren.
Niet dat paarden moeten werken, maar het Resistance is Futile daarbij.
Let op uw saeck; zonder waarborging van het welzijnsrecht van het individuele paard heeft ruitersport geen bestaansrecht volgens 21ste eeuwse bio-ethiek.
Inderdaad, de engelse vossenjacht is inmiddels verboden. Resistance is Futile...
Om drie redenen dus een betere naam dan HS
