clarence schreef:Jasmijn,
Wederom hartelijk dank voor je berichten.
Kun je misschien iets meer uitweiden over de timing van de ophoudingen? Ik denk dat dat namelijk een hele interessante discussie kan worden. Eentje waar ik in het begin op gehoopt had.
Dus, zoals ik het zie:
De galop heeft 4 fases.
1. Buitenachterbeen
2. Diagonaal buitenvoorbeen en binnenachterbeen
3. Binnenvoorbeen
4. Zweefmoment
Oei, ik vind het wel lastig om onder woorden te brengen hoe je je (halve) ophoudingen nu precies timed. Dit is namelijk het punt wat ik zelf het allermoeilijkst vind.....
clarence schreef:Wanneer moet je een halve ophouding maken om de galop te verzamelen?
Laat ik voorop stellen dat ik pas begin met verzamelen als ik denk dat de kwaliteit van de basisgalop goed is. In mijn losrijden probeer ik continu te schakelen tussen basis en middengangen. Ik wil eerst een snelle reactie op mijn been hebben. Als ik dat voor elkaar heb sluit ik in het terugrijden gewoon iets meer door.. Ik denk zelf dat het beste moment om een halve ophouding te maken is in de galop vlak voor de afzet van het binnen achterbeen... en dat je de halve ophouding vooral op je buitenteugel maakt. Het moeilijke van verzamelen en halve ophoudingen vind ik dat je ophouding zo moet inkomen dat je paard WEL terugkomt, maar je optijd weer loslaat zodat je de sprong/impuls/losgelatenheid behoudt... Dat vind ik echt het allermoeilijkste. Want als je te snel toestaat, dan leert je paard dat als hij zich even stug maakt, door dramt, dat hij dan niet op het achterbeen hoeft te komen en als je te lang vast houdt krijg je spanning, scheefheid en allerlei andere ellende.
clarence schreef:Wanneer moet je een halve ophouding maken om de overgang naar draf voor te bereiden?
Als ik terug naar draf op stap rijdt vanuit de galop, dan probeer ik de galop eerst te sluiten/verzamelen... Maar op welk moment/bij welke beenzetting ik de halve ophouding precies inzet weet ik niet precies... Wanneer het goed voelt, maar daar hebben we hier niet zoveel aan
Waar ik op probeer te letten is dat ik tot het allerlaatste moment dezelfde sprong/impuls/ontspanning/aanleuning etc. behoud. Als ik voel dat 1 van die aspecten verloren gaan dan rij ik direct weer naar voren. Ik rij ook heel veel schijnovergangen; bijna terug naar stap en dan weer voorwaarts; om te voorkomen dat ze uit elkaar vallen in de overgang. Wat dat betreft was het filmpje van Edward heel leerzaam. Hij zegt: je moet het tempo altijd kunnen controleren, en zo is het. Je moet op elk moment de gang groter en kleiner kunnen maken. Hij demonstreerde dat ontzettent mooi in de pirtouettes. De kunst van dressuurrijden zijn ook niet de oefeningetjes op zich, maar juist de controle over het tempo en het behoud van de apsecten van het skala TIJDENS de oefeningen. Edward liet het ook mooi zien in de appyementen; ook in de zijgangen moet je kunnen verruimen en verkorten/verzamelen. Hoe vaak zie je paarden in proefjes niet verschrikkeliijk in tempo terugkomen op het moment dat een zijgang wordt ingezet? (impuls, tact, aanleuning gaan dan verloren)
clarence schreef:Wanneer is het verkeerde moment voor een halve ophouding?
Op het moment dat je paard niet aan je been is, je niet voldoende impuls hebt... Dan valt je paard helemaal stil als je een halve ophouding geeft....
clarence schreef:Verder vraag ik me dan nog af welke hulpen men precies geeft voor de halve ophouding.
Ja, ook een goede vraag... Ik kantel mijn bekken iig iets en geef tegelijkertijd een (halve) ophouding op voornamelijk mijn buitenteugel. Ik houd mijn been eraan om op het moment dat het paard iets teveel terugkomt die iets aan te leggen... Maar ik weet niet og ik nu volledig ben, want ik vind het heel lastig om uit te leggen, omdat ik dit ten eerste gewoon erg moeilijk vind en ten tweede omdat bij een halve/hele ophouding eigenlijk zoveel dingen tegelijk gebeuren. Ik weet wel hoe het voelt als het goed en fout gaat. Maar om uit te leggen HOE je het precies doet? Lastig....
FaberSmid schreef:Neemt het paard de opdracht van de ruiter over en vervult de opdracht zelfstandig uit tot dat de ruiter de teugels weer op neemt en zijn paard van het rund af draait. Dan pas rijdt de ruiter weer, met het cutten zelf moet de ruiter alleen zitten en dan zo zonder het paard te hinderen. Is prachtig om te doen, wat een fantastisch gevoel al die wendbaarheid, kracht en snelheid. Hoe het paard de koe letterlijk leest en dan steeds de pas af snijdt.
Dat heb ik ook wel eens gezien ja, prachtig om te zien... Die paarden worden ook gefokt op 'cow-sense' heb ik mij wel eens laten vertellen (enkele kennissen zitten in de western sport, vandaar
) 
FaberSmid schreef:Hoezo tempi en overgangen zijn eentonig, de variatie is oneindig en zo ook de uitdaging en leergang.
Klopt, ik doe eigenlijk niet anders...Overgangen en schakelen.... Ik denk dus dat het allerbelangrijkste is dat je de aspecten van het skala behoudt tijdens de overgangen en het schakelen. Anders kun je 1000 overgangen rijden, maar dan train je niets. Als je paard scheef gaat, gespannen wordt, tegen de hand komt, tact, impuls etc verlies in de overgang of in het schakelen, dan is de toegevoegde waarde weg... Ik vind het rijden van een goede overgang moeilijker dan het rijden van een zijgang of een wissel bijvoorbeeld... Ik denk dat aan het rijden van overgangen ook vaak te weinig aandacht besteed wordt.
clarence schreef:Nu vraag ik me wel af hoe u uw paard leert om halt te houden vanuit galop? Is dat ook noodzakelijk voordat men de galop kan verzamelen?
Als ik even voor de 'Proffessor' mag antwoorden
Om een overgang galop-hh te maken moet je wel terugverzamelen, anders maak je het voor je paard redelijk onmogelijk om in 1 keer stil te staan. Volgens mij werkt het hetzelfde: terugverzamelen met behoudt van de aspecten van het skala. Zodra een van die verloren gaan direct weer voorwaarst rijden. Op den duur leert je paard door het rijden van die schijovergangen dat hij terug moet komen , maar wel sprong moet blijven houden. Op dat moment kun je de galop doorverzamelen richting een staptempo en kun je mbv een hele ophouding een overgang maken naar hh. Maar misschien doen anderen mensen dat anders?
FaberSmid schreef:Dan komen we weer bij de hele ophouding uit.
Inderdaad...