Jade schreef:KiWiKo schreef:hihihi ik ben altijd erg goed geweest in het begeleiden/corrigeren van eigenaren![]()
een vak apart
het is me ook niet altijd in dank afgenomen hoor




Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Jade schreef:KiWiKo schreef:hihihi ik ben altijd erg goed geweest in het begeleiden/corrigeren van eigenaren![]()
een vak apart
Zilfstar schreef:Nog een knuppeltje in dit hoederhoek gooien:
Mijn eigen verhaal ging over een merrie die duidelijk een trauma had van zwepen (mishandeling). In dit topic heb ik meerdere verhalen gezien van soortgelijke ervaringen. En verhalen gelezen van paarden die duidelijk eht truukje door hadden en door semi-angstig gedrag voor de zweep de baas africhten (leggen het zweepje weg, ha een kans op sanctie minder!)
Dus de vraag: is er verschil te maken tussen paarden met een trauma voor zwepen en een slim paard met een truukjes?
En dan bedoel ik niet qua gedrag maar qua aanpak. Ik weet eigenlijk zeker dat de tweede groep (truukjespaarden) makkelijk aan de zweep te wennen zijn met wat vasthoudendheid, goed leiderschap en geduld (de een zegt met een kwartier, volgens de ander een week).
Maar is die eerste groep (waar ik dus in eerste instantie aan dacht) met een oprecht trauma voor/door zwepen ook zo makkelijk eraan te wennen?
Of zeggen de mensen die hier vinden dat elk paard met zweep gereden moet kunnen worden (niet hoeft maar KAN) dat er met die eerste groep misschien toch uitzonderingen zijn of situaties waarin het echt niet lukt?
AnneMaaike17 schreef:hmzz een doorsnee angstig paard :/ beschrijf die 'ns?? er is volgens mij geen doorsnee paard, ieder paard is een paard op zich... lijkt mij!!
KiWiKo schreef:Yeper zit een heel, heel groot verschil in benadering
de eerste groep (de slimme paarden) moet je gewoon scheit hebben aan het gedrag en gewoon rijden............
bij de echt angstige paarden is zweepgebruik ook vaak helemaal niet nodig, die hoef je vaak niet te ondersteunen, te begeleiden of te corrigeren op die manier dat er een zweep aan te pas komt. Toch vind ik dat het wel raadzaam is om zo een dier toch het vertrouwen te geven in de zweep........ Ik zou dat bij een doorsnee angstig paard (let op ik zeg DOORSNEE angstig paard) in de regel zo oplossen dat ik bijvoorbeeld tijdens het losrijden OF het uitstappen (ligt net aan het paard) de zweep nonchalant meeneem, tijdens het werken zal die weggaan........ er is niks aan de hand als ik de zweep erbij pak, het is niet ergen dat is het stukje waar ze dan doorheen moeten
uiteindelijk gaan hun het ook als normaal zien, een paard leert uit herhaling....... en conditionering
KiWiKo schreef:AnneMaaike17 schreef:hmzz een doorsnee angstig paard :/ beschrijf die 'ns?? er is volgens mij geen doorsnee paard, ieder paard is een paard op zich... lijkt mij!!
je hebt standaard (boekjes materiaal) en niet standaard, die kom je ook niet tegen in boeken![]()
meestal is een probleem vrij standaard, en bij een standaard paard heel standaard op te lossen...... soms heb je rare, en bij rare moet je creatief zijn, en gewoon heel goed aanvoelen waneer er wat nodig is om het paard de kans te geven zich optimaal te ontwikkelen......... daar zijn geen standaard antwoorden voor
Ik sla 75 % van de paarden die steigeren op de kop........ 10% reageer ik helemaal niet en ga ik door met wat ik aan het doen was......... 2% ros je de hele baan door ...10% stel je gerust....... en 3% Stap ik af om nooit meer op te stappen...
als ik het in een topic over steigerende paarden heb en hoe ik het oplos, dan heb ik het over de 75 %![]()
dus het doorsnee
Zilfstar schreef:Ik heb ook wel eens gehoord van een zweep in de stal leggen/ hangen zodat het dier eraan went dat het niets doet.
Heb ik ook op een vorige manege zien gebeuren bij een pensionpaard. Beest schrok zich rot en durfde er eerst echt neit langs (moest ie wel voor het eten! Dus hij moest echt kiezen: honger of angst)
Ben jij daar voorstander van? (of iemand anders dan Kiwiko)
(heb gehoord dat dat ook wel wordt gedaan met een oud zadel of dekje om aan te wennen bij een nog groen paard voor het inrijden ermee)
dit is allemaal ivm de discussie. heb zelf geen eigen paard
sjaantje schreef:een paard kan ook pijn hebben annemaaike, sla jij het dan ook op de kop?
KiWiKo schreef:sjaantje schreef:een paard kan ook pijn hebben annemaaike, sla jij het dan ook op de kop?
ja............ er zijn subtielere manieren om mij wat duidelijk te maken, steigeren vanwege pijn komt bij mij nagenoeg niet voor omdat ik voordat een paard zover gaat om iets duidelijk te maken de signalen allang opgepikt heb en daar adequaat naar gehandeld heb
Steefjevos schreef:Ik heb meerdere paarden gekend die er niet tegen konden. Bij sommige had het ook echt te maken met slechte ervaringen uit het verleden, dat heeft dus niets ermee te maken dat het paard jou niet als baas ziet, hij is gewoon bang voor de zweep! In zo'n geval heb ik ook nooit met zweep gereden, wel eens met spoortjes. Als je een goede beenligging hebt, is dat ook prima.
enree schreef:ik had ook zo'n paard die echt niet met zweep kon. Toenik naar mijn nieuwe instructrice ging had die een handige oplossing; ze pakte een takje van de boom, heel klein, en ik moest deze afwisselent links en rechts houden. mijn paard had niks door en ik moest thuis steeds een iets langere pakken en na 1 week kon ik met een gewone zweep rijden niet om te slaan maar om de zijgangen enzo duidelijker te maken voor mijn paard. gaat echt supper!
Zilfstar schreef:Nog een knuppeltje in dit hoederhoek gooien:
Mijn eigen verhaal ging over een merrie die duidelijk een trauma had van zwepen (mishandeling). In dit topic heb ik meerdere verhalen gezien van soortgelijke ervaringen. En verhalen gelezen van paarden die duidelijk eht truukje door hadden en door semi-angstig gedrag voor de zweep de baas africhten (leggen het zweepje weg, ha een kans op sanctie minder!)
Dus de vraag: is er verschil te maken tussen paarden met een trauma voor zwepen en een slim paard met een truukjes?
En dan bedoel ik niet qua gedrag maar qua aanpak. Ik weet eigenlijk zeker dat de tweede groep (truukjespaarden) makkelijk aan de zweep te wennen zijn met wat vasthoudendheid, goed leiderschap en geduld (de een zegt met een kwartier, volgens de ander een week).
Maar is die eerste groep (waar ik dus in eerste instantie aan dacht) met een oprecht trauma voor/door zwepen ook zo makkelijk eraan te wennen?
Of zeggen de mensen die hier vinden dat elk paard met zweep gereden moet kunnen worden (niet hoeft maar KAN) dat er met die eerste groep misschien toch uitzonderingen zijn of situaties waarin het echt niet lukt?
KiWiKo schreef:Zilfstar schreef:Ik heb ook wel eens gehoord van een zweep in de stal leggen/ hangen zodat het dier eraan went dat het niets doet.
Heb ik ook op een vorige manege zien gebeuren bij een pensionpaard. Beest schrok zich rot en durfde er eerst echt neit langs (moest ie wel voor het eten! Dus hij moest echt kiezen: honger of angst)
Ben jij daar voorstander van? (of iemand anders dan Kiwiko)
neeeen stal is een paard zijn veilige haven, en dat moet het ook vooral blijven
AnneMaaike17 schreef:Ik kon wel naast mijn paard lopen en dan een zweep in mijn hand hebben of in zijn stal komen met een zweep, maar niet longeren of rijden met een zweep
Cassidy schreef:KiWiKo schreef:neeeen stal is een paard zijn veilige haven, en dat moet het ook vooral blijven
Wat is er mis met de aanpak om het paard het zelf uit te laten zoeken, en na te laten denken? Conditionering kan ook in zijn eigen tijd, en in zijn eigen omgeving, ook al is het zijn eigen stal. En hij wordt vanzelf beloond met voer.