Jamezy schreef:Jeps, een veelgehoorde uitspraak. Nog een graadje erger vind ik "ja, hij rent door z'n bit heen, dus ik hang er een scherper bit in!" Imo verleg je het probleem er alleen maar mee, je lost niets op. Want wat als paardlief ook door het nieuwe bit blijkt heen te rennen? En wie wordt er de dupe van? Geef nog maar eens een fikse ruk aan de teugels om hem tot staan proberen te brengen; paard spert de mond open om zich aan de pijn te onttrekken, maar ook dat lost een sperriempje in een handomdraai op...
Van de website van paardnatuurlijk.nl: Zeker in deze moderne tijd zijn we eraan gewend geraakt dat we alles onder controle hebben. Het is ondenkbaar dat je in de auto op de rem trapt maar dat het ding niet thuis geeft, en als het je overkomt blijkt het een zeer beangstigende ervaring te zijn. Zaken die zich aan onze controle kunnen ontsnappen boezemen ons enorme angst in: "verlies van controle" is voor de meeste mensen het meest angstwekkende wat ze kan overkomen.
Behoud van controle is dus essentieel. Om de controle te kunnen behouden vervallen we, door allerlei psychologische en evolutionaire achtergronden, al snel in het willen toepassen van "dwang". Het bit lijkt daartoe het geeigende middel te zijn, en de commercie springt hierop gretig in, getuige het assortiment aan bitten wat je in de gemiddelde ruitersportzaak aantreft. De meeste bitten zijn voorzien van "controleverhogende" aanpassingen, zoals hefbomen en dergelijke.
Paarden zijn echter geen dieren die zich gemakkelijk overgeven aan dwang; ze blijken, eveneens door evolutionaire achtergronden, lijnrecht tegen dwang te willen ingaan. Dat talloze paarden zich aan de controle van het bit weten te onttrekken is bovendien ook geen geheim meer. De vraag is dan ook of het bit, toegepast als dwangmiddel, wel voldoet. En als het bit zo slecht als dwangmiddel werkt, moet je het dan nog wel gebruiken om je rijtechnische problemen op te lossen?
Nu rijd ik sowieso bitloos, en hoe langer ik er over nadenk, hoe vreemder ik het vind een stuk staal in de mond van een paard te stoppen. Rijtechnisch moet er inderdaad eens wat beter naar eigen vaardigheden gekeken worden, want waar er twee vechten, hebben er twee schuld!
Ik ben het met je eens. Ik rijd niet helemaal bitloos maar wel vaak. bevalt me goed.. heb er nog steeds geen nadelen van gezien. Dat wil niet zeggen dat ik helemaal over ga op bitloos. Voor de afwisseling wel leuk 
Over het 'mijn pony luisterd niet dus hang ik er aan scherper bit in':
Scherper vind ik zowieso niet het juiste word. Want een bit is niet scherp, je kunt het scherp maken. Geef jij hele kleine hulpen met een 'scherp' bit, dan doe je een pony meer plezier dan dat je met een trensje aan het zagen en doen bent. De ene pony loopt gewoon lekkerder op een 'scherper' bit of wat voor ander bit dan ook. Als je gaat beginnen met, ja hij luisterd niet en doet er een ander bit in en daar loopt ie uiteindelijk ook door heen, dan weer een ander bit.. Dan vind ik dat je behoorlijk dom bezig bent. Dat is in mijn ogen precies hetzelfde als je pony met een slof naar beneden trekken zodat hij 'aan de teugel' loopt. Terwijl je op wedstrijd even niet snel je slof er weer bij kunt pakken.
Geplaatst: 27-11-06 14:45 
) maar dan neem ik gewoon de teugels aan, voer druk op en zodra alles weer goed is, gaan de teugels weer los en vervolgen wij doodkalm onze weg 
nee daar heb ik geen respect voor.
