Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Anoeska schreef:Het is makkelijker om Jan en Alleman aan experts erbij te halen, dan toe te geven dat je zelf je paard beroerd rijdt. Tegenwoordig zijn de instructeurs die je eens goed de waarheid vertellen ook schaars, je hoort alleen nog maar 'Mooi!, Goed zo!'. Want dat vinden ruiters leuker, dus dan blijven ze langer bij je.
Als je goed rijdt, ben je je de fysiotherapeut van je paard, dan heb je al die experts niet nodig.
Anoeska schreef:Het is makkelijker om Jan en Alleman aan experts erbij te halen, dan toe te geven dat je zelf je paard beroerd rijdt. Tegenwoordig zijn de instructeurs die je eens goed de waarheid vertellen ook schaars, je hoort alleen nog maar 'Mooi!, Goed zo!'. Want dat vinden ruiters leuker, dus dan blijven ze langer bij je.
Als je goed rijdt, ben je je de fysiotherapeut van je paard, dan heb je al die experts niet nodig.
Captain schreef:Eens met TS, ik kan me ook storen aan die nieuwe trend van bitfitters.
Als je paard ook maar een keer met z'n hoofd schud moet er een bitfitter bij want je kan beter met het allernieuwste myler level 100 bit rijden met smaakje etc.
'Vroegah' waren er misschien maar 3 keuzes voor een bit en had het paard er gewoon naar te luisteren.
Het is goed dat we steeds diervriendelijkere dingen ontwikkelen maar het moet wel reëel blijven.
Kelly_ann schreef:O.k. dan toch een klein uitstapje naar 'goede les' en de 'manege', als instructeur valt er een hoop af te wegen in de beslissing wat je zegt en hoé je het zegt en hoe je omgaat met je paarden en klanten.
Waar bokt pleit voor een manege zonder klapperende kinderbenen, stille handen aan bitloze optomingen, en instructeurs die de paarden sparen tegen onwetendheid.
Ik kan het niet waarmaken hoor... In de rijbaan met een kleine groep grut en doorgewinterde leerponies gaat de realiteit er hard aan toe. Van de spillige kleine jongedame die met alle macht probeert te drijven naar de draf, tot de puber die het ritme van het lichtrijden maar niet kan oppakken en simpelweg moet oefenen tegen de beweging van het trouwe paardje in.
In plaats van het incasseringsvermogen en geduld van de paarden te appreciëren en te vertrouwen op beslissingen die instructeurs soms maken ten nadele van het paard en ten gunste van het leerproces van de leerling. Zal bokt genadeloos instructeurs en maneges hard beoordelen.
Ja, het leven op een manege is een stuk ruiger voor de paarden, maar ik vermoed dat een groot aantal manegedieren een beter leven heeft dan bij de pensionklant van 4x per week rustig 20 minuutjes rijden.
Waar is toch het vertrouwen van bokt in de kennis en kunde van de instructeur, stalhouder, manege? Of kom ik gewoon te weinig op de alom genoemde geestdodende paardrijfabrieken waar malafide juffen en verwaarloosde paarden staan?
KPet schreef:Kelly_ann schreef:O.k. dan toch een klein uitstapje naar 'goede les' en de 'manege', als instructeur valt er een hoop af te wegen in de beslissing wat je zegt en hoé je het zegt en hoe je omgaat met je paarden en klanten.
Waar bokt pleit voor een manege zonder klapperende kinderbenen, stille handen aan bitloze optomingen, en instructeurs die de paarden sparen tegen onwetendheid.
Ik kan het niet waarmaken hoor... In de rijbaan met een kleine groep grut en doorgewinterde leerponies gaat de realiteit er hard aan toe. Van de spillige kleine jongedame die met alle macht probeert te drijven naar de draf, tot de puber die het ritme van het lichtrijden maar niet kan oppakken en simpelweg moet oefenen tegen de beweging van het trouwe paardje in.
In plaats van het incasseringsvermogen en geduld van de paarden te appreciëren en te vertrouwen op beslissingen die instructeurs soms maken ten nadele van het paard en ten gunste van het leerproces van de leerling. Zal bokt genadeloos instructeurs en maneges hard beoordelen.
Ja, het leven op een manege is een stuk ruiger voor de paarden, maar ik vermoed dat een groot aantal manegedieren een beter leven heeft dan bij de pensionklant van 4x per week rustig 20 minuutjes rijden.
Waar is toch het vertrouwen van bokt in de kennis en kunde van de instructeur, stalhouder, manege? Of kom ik gewoon te weinig op de alom genoemde geestdodende paardrijfabrieken waar malafide juffen en verwaarloosde paarden staan?
Amen! Die leerpaarden moeten we echt waarderen. Kinderen moeten het ergens oppikken, dat kost tijd. Ik denk wel (en dit is geen verwijt!) dat er soms wat meer aandacht besteed kan worden aan de opleiding van goede pony's en paarden. De meeste manegeruiters hebben nog nooit op een echt goed bewegend/dragend paard gezeten. Ik ben zelf denk ik een redelijk goede ruiter. Ik kan paarden opleiden tot dat goed bewegende paard, maar als ik op een jonge knol zit zonder balans zie ik er ook uit als een beginner. Sommige maneges hebben die goede leerpaarden staan hoor! Maar ik zou het een goede zaak vinden als die er meer zouden zijn. Het is zo wonderlijk voor mensen op van manegeknollen op een fijn gereden paard plaats te nemen. Het is een heel andere manier van rijden. Doorzitten vind ik daar een goed voorbeeld van. Goed doorzitten kan alleen op een dragend, aan elkaar gereden paard.
Maargoed, dat is een ideaalbeeld. We moeten veel rexpect hebben voor die manegeponies, instructeurs en manegehouders. Zij doen zo hun best allemaal en de kunde is er echt wel
Kelly_ann schreef:Maar tóch... Ondanks dat ik via het scherm maar een topje van de ijsberg kan zien in iemand zijn topic. Jeukt het soms als een hele bups meteen doorverwijst naar allerlei -peuten en -akers.
Dan denk ik, wat is er mis met eerst aan de slag met een beetje opvoeding, les en rijtechniek? Waarom niet eerst kijken naar iets dat vrijwel direct is te beïnvloeden: de ruiter? De artsen staan ook daarna nog voor je klaar*. Het kan een hoop tijd en geld schelen als je even wordt getikt op je rijtechniek of paardenskills.
*Andersom ook natuurlijk, na 100 uur les en een trainingsstal alsnog een kissing spines vinden is de andere kant.
Kelly_ann schreef:O.k. dan toch een klein uitstapje naar 'goede les' en de 'manege', als instructeur valt er een hoop af te wegen in de beslissing wat je zegt en hoé je het zegt en hoe je omgaat met je paarden en klanten.
Waar bokt pleit voor een manege zonder klapperende kinderbenen, stille handen aan bitloze optomingen, en instructeurs die de paarden sparen tegen onwetendheid.
Ik kan het niet waarmaken hoor... In de rijbaan met een kleine groep grut en doorgewinterde leerponies gaat de realiteit er hard aan toe. Van de spillige kleine jongedame die met alle macht probeert te drijven naar de draf, tot de puber die het ritme van het lichtrijden maar niet kan oppakken en simpelweg moet oefenen tegen de beweging van het trouwe paardje in.
In plaats van het incasseringsvermogen en geduld van de paarden te appreciëren en te vertrouwen op beslissingen die instructeurs soms maken ten nadele van het paard en ten gunste van het leerproces van de leerling. Zal bokt genadeloos instructeurs en maneges hard beoordelen.
Ja, het leven op een manege is een stuk ruiger voor de paarden, maar ik vermoed dat een groot aantal manegedieren een beter leven heeft dan bij de pensionklant van 4x per week rustig 20 minuutjes rijden.
Waar is toch het vertrouwen van bokt in de kennis en kunde van de instructeur, stalhouder, manege? Of kom ik gewoon te weinig op de alom genoemde geestdodende paardrijfabrieken waar malafide juffen en verwaarloosde paarden staan?
FrankavdT schreef:En zelf ook meegemaakt dat iemand na 1 les bedankte voor verdere les. Ik was te direct toen ik zei dat ze nog lang niet klaar was om een wedstrijd te rijden en erop zat als een zak aardappelen, dat er nog veel werk aan de winkel was voor haarja, applaus generatie