Moderators: Coby, Neonlight, C_arola, Dyonne, Sica, Nicole288, balance
Babootje schreef:wittepit schreef:Hij was heel sterk in het duidelijk maken waarom een recht paard zo belangrijk is aan juist minder getalenteerde ruiters. Dat de manier waarop niet iedere combinatie past lijkt me logisch, maar hij paste wel heel mooi de combinatie theorie en praktijk toe.
Ik heb de hele opkomst (en ondergang) van "de methode" wel zo'n beetje meegemaakt. Bij mijn stal waren er ook een aantal die reden die volgens AdB methode reden, al "slingerend" door de bak wat ontzettend irritant was in een 20x40 met 6 of 7 paarden (als je geluk had). De bedoeling van het handen hoog en slingeren was mensen te leren hun paard recht te stellen, waarna het recht richten kon beginnen. Maar er waren er genoeg die nooit aan het recht richten toekwamen en na maanden nog steeds zo rondreden. Maar er waren er zeker ook die met deze methode beter hebben leren voelen wat er onder hen gebeurde.
Ik heb ook op een stal gestaan waar AdB himself les kwam geven. En ik heb uiteraard deze methode ook uitgeprobeerd. Mijn conclusie was en is "oude wijn in nieuwe zakken"; gewoon klassieke dressuur, voor de "leek" uitvergroot.wittepit schreef:En het segment waar hij zich op richtte, de verreden paarden, vond ik wel lef hebben, en hij heeft er heel wat weer aan de gang gekregen. Maar veel ruiters hebben liever een medisch labeltje aan hun paard hangen dan die term.
En heel wat ook niet. Er zijn zeker paarden die doordat ze verkeerd worden belast kreupel worden en met deze manier van rijden geholpen zijn. Ik ken er een aantal voorbeelden van. Omdat de AdB methode een succes was kwamen er steeds meer door AdB opgeleide instructeurs waaronder betere en mindere. Vooral de mindere hebben de methode een slechte naam gegeven. Die hebben we ook aan stal gehad: de instructrice die les kwam geven aan een eigenaar met een kreupel paard en die bleef beweren dat het paard verbeterde hetgeen toch echt niet gebeurde. Paard is uiteindelijk toch naar de slager gegaan.
knollentuin schreef:@wanda, ik heb hem dat mensen zien laten doen op clinics die hij gaf hier in de regio
knollentuin schreef:Zijn meningen over dat hoefkatrol niet bestond en dat paarden echt beter werden, dus genezen van artrose en niet alleen beter gaan lopen vond ik verschrikkelijk en klopte ook van geen kant.snapte nooit hoe hij dat zo glashard durfde te beweren. trouwens, ik vond het een hele nare man, hij was erg gek op zichzelf geloof ik
Babootje schreef:knollentuin schreef:@wanda, ik heb hem dat mensen zien laten doen op clinics die hij gaf hier in de regio
Klopt. De bedoeling is, dat als je door de wending gaat en het paard valt op de (binnen)schouder je hem ervan af haalt, omdat een paard nooit een correcte wending kan lopen als het op de binnenschouder valt. (Hetgeen overigens ook klopt). Dat gaf dan het volgende beeld: ruiter stuurt in, paard valt op de schouder, ruiter stelt het hoofd weer naar buiten en geeft gas, stelt recht en stuurt de wending weer in. Sommigen bleven op de binnenschouder vallen (vooral als het paard nog erg scheef was) waardoor de combinatie bleef slingeren. . We hadden er zo'n 3 op stal die zo rondreden en als de bak dan vol was met bijv 7 paarden waarvan er 3 rondslingerden het lastig rijden was
Esther_ schreef:Ik heb op deze manier gereden. Mijn vorige paard was al een jaar kreupel, de kliniek kon niets vinden. En mijn paard liep na 1 les niet meer kreupel. Ze was scheef en door o.a. verkeerd bekappen overbelast. Ik gebruik nu nog steeds soms oefeningen tijdens het rijden om het paard los te maken of van de schouder af te halen.
Het handen hoog, tempo maken, paard naar buiten laten kijken en slingerlijntjes is alleen in het begin om je paard recht en in balans te krijgen. Als je na een tijdje nog steeds zo rijdt is er iets mis....
InekeN schreef:Interessant topic! Hier in BRD is de hype geloof ik niet zo groot geweest. Het aloude Skala zegt immers dat het rechtrichten pas een heel eind verder in de africhting aan de orde is, (het één na laatste punt zelfs van het Skala), tot die tijd zorg je door o.a. stelling en buiging ervoor dat het paard sterker wordt. Werkelijk rechtrichten is volgens het Skala dus het produkt van een systematische africhting, dat staat behoorlijk haaks op De Bodt's visie dat je het als een 'apart onderdeel' kunt beschouwen.
En hoefkatrol ermee verbeteren...? Tja...