Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-09-15 12:52

Geplaatst: 01-09-15 12:52

He ho even, niet meteen zo fel hoor. Ik stel een vraag.. ik pleeg geen moord

Ik zeg niet dat je ongelijk hebt, ik probeer enkel te achterhalen waarom.

Ik snap dat het paard over de rug moet lopen. Dat het anders last krijgt. Tuurlijk, logisch. Dat kun je zelf testen. Ga maar eens op handen en voeten op de grond zitten met een holle rug, en laat iemand op je rug duwen. Doet zeer. Is voor mij dus te verklaren.

Wat ik voor mezelf nog niet kan verklaren, is dat er aanleuning nodig is voor een bolle rug.

**Geplaatst**: 01-09-15 12:57

Geplaatst: 01-09-15 12:57

Als jij je paard puur op zit en been kan rijden en daarmee ook het paard keurig vwnw kan rijden dan kun jij je hoofdstel prima thuislaten hoor, no problemo.

De meeste ruiters zal dit zonder vorm van voorhand communicatie nou eenmaal niet lukken.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 01-09-15 12:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-09-15 12:58

Geplaatst: 01-09-15 12:58

Milkberry schreef:
He ho even, niet meteen zo fel hoor. Ik stel een vraag.. ik pleeg geen moord
Ik zeg niet dat je ongelijk hebt, ik probeer enkel te achterhalen waarom.

Ik snap dat het paard over de rug moet lopen. Dat het anders last krijgt. Tuurlijk, logisch. Dat kun je zelf testen. Ga maar eens op handen en voeten op de grond zitten met een holle rug, en laat iemand op je rug duwen. Doet zeer. Is voor mij dus te verklaren.

Wat ik voor mezelf nog niet kan verklaren, is dat er aanleuning nodig is voor een bolle rug.

Aanleuning is het allerlaatste resultaat van het gehele voortraject. Je hebt goed rug (en buik) gebruik nodig voor een goede aanleuning, niet andersom.

Zoals jij het stelt, draai je dus oorzaak en gevolg om.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:09

Geplaatst: 01-09-15 13:09

Ansie schreef:
Starbreeze schreef:
Ik volg ook even want kennelijk begrijp ik je vraag niet.
Begrenzen is toch niet meer dan het op een bepaalde lengte houden van de teugels? Het vragen van een bepaalde hoofd/halshouding? Met lange teugel kun je niet verzamelen, want dan zou je paard hals moeten gaan strekken. Of denk ik nou echt te simpel? Wanneer je op het paard zit zul je toch aan moeten geven wat je wil? Ernaast kun je dat ook, en het paard kan in vrijheid zelf ook bepalen zo te lopen? Ik geloof niet dat de druk op de teugel zwaarder of lichter wordt naarmate er meer verzameling wordt gevraagd, sterker nog dat heb ik al eens ervaren op een schoolmaster in piaffe.

Voorop gesteld komt de hoofdhalshouding (relatief) tot stand door de mate van verzameling. Iets wat duidelijk veranderd is in de moderne rijkunst, want daar wil de ruiter juist bepalen hoe hoog, laag of diep het hoofd gehouden wordt (ik schrijf bewust niet ‘gedragen wordt’). Maar goed, dat terzijde, daar gaat het nu niet om.

Zonder al te veel woorden te gebruiken; je zit kan ook het zwaartepunt naar achter leggen, dan heb je nog halve ophoudingen die ook doorkomen als er alvorens slechts alleen sprake is van het gewicht van de teugel. Heeft het paard de constante leuning altijd nodig, bepalen wij dat, omdat dat nu eenmaal in de regels staat? Kan het paard ook in zelfhouding, met ruiter op de rug, verzameld zijn en heeft het dan de constante aanleuning nodig (iets dat het paard in principe zelf bepaald), wordt de energiecirkulatie verbroken op het moment dat de teugels in een boogje vallen? Is er überhaupt sprake van energiecirkulatie binnen het paard. En dat valt weer samen met het begrip verzameling.

Tja, je kunt ze alles leren, daarom schreef ik bij mijn vorige posts ook een 'correct getraind paard'.
Ik denk niet dat er een energiecirkulatie binnen het paard is die letterlijk opgevangen moet worden en ineens verdwijnt wanneer er per ongeluk een boogje in de teugel komt, aanleuning is een zacht communicatiemiddel. Niet meer en niet minder. Het paard wacht op jouw aanwijzing en volgt. Ik ben het volledig met Sizzle en Simpelman eens verder.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:22

Geplaatst: 01-09-15 13:22

Aanleuning is complex en niet in een paar zinnen te vatten.

In het andere topic hebben we samen de logika en het effect gezien van het hals strekken.
Interessant is dan dat een paard dat dit goed door heeft en fysiek in staat om deze positie aan te onderhouden de voortdurende neiging heeft om naar die positie terug te keren.
Kennelijk voelt hij zich daar prettig bij.
Zo is het goed.

We hoeven nu alleen nog maar mét impuls voorwaarts te gaan en de plaatsing van de hals te begrenzen en we hebben aanleuning.
Het paard vraagt nu tot hoever het zich mag strekken.
Het kan zich doodgemakkelijk aan de aanleuning onttrekken door de neus die tenminste 5cm voor de loodlijn is richting borst te brengen maar het doet dit niet, het neemt letterlijk aanleuning.
Immers, wijzelf hebben het het gevoel geen controle meer over het hoofd van het paard te hebben.
Redelijkerwijs mogen we concluderen dat dit het paard bevalt, het geeft hem namelijk een leidend contact dat hem help te door de grote gevaarlijke wereld te sturen.
Daar houden paarden van, als kuddedier volgen ze het liefst.

Met behulp van die aanleuning kunnen we de mate van aanspanning van de rug controleren.
Hoe meer we de hals omhoog en naar achteren werken hoe meer het paard de rug aan zal moeten spannen. Denk aan de GP.
Door nu de hand voorwaarts te bewegen zal het paard deze volgen en daarmee de rug weer uitstrekken/los laten.
We laten het paard reiken naar het bit. (het elastiekje op het andere topic)
Wanneer we nu aandrijven (=buikspieren aanspannen) zal het paard de achterhand een ietsje verder onderbrengen, kantelen in het bekken en buigen in de knieën.
Op dat moment wil het de hals omhoog brengen, en de neus naar voren steken om het zich gemakkelijker te maken om niet verder in te buigen en daarmee meer spierinspanning te leveren.
het paard komt nu tegen het bit, de ruiter biedt weerstand, het paard geeft na en de ruiter geeft na en laat het paard weer naar het bit reiken.
Door het nageven blijft de buiging gehandhaaft, de rug ontspannen, de bovenlijn bol.
Hier van uit leren we het paard met verende gangen te gaan, =Schwung.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 01-09-15 13:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 13:27

Simpleman, je moet mijn punt terzake aandachtig en volledig lezen. Ik stel niet dat Schwung volgens de FN Richtlinien stelt dat die voortvloeit uit uitsluitend de bitwerking. Ik geef overigens geen eigen stelling mee met betrekking tot Schwung volgens de Richtlinien, maar citeer daarom expliciet het werk van Heuschmann die de FN Richtlinien op dit punt ten volle aanhangt.

Zoals Heuschmann stelt komt Schwung van de achterhand (daarom dat ik hem in zijn volledigheid heb geciteerd en niet enkel het stuk rond de aangespannen rug heb geciteerd. Ik wens immers niet terug te plooien op misrepresentatie van iemand zijn ideeën). Het punt hier is echter niet dat Schwung voortvloeit uit de achterhand, wat in andere vormen van dressuur immers ook ligt besloten, maar dat de Schwung volgens de FN Richtlinien aangespannen rugspieren behoeven (ik stel dit niet, Heuschmann stelt dit als de verklaring waarom een aangehouden spanning in de mond, aldus Anlehnung, dient gebruikt te worden). Deze stelling blijkt duidelijk uit de citaten van zijn vertaalde werk. Zoals Heuschmann stelt, en ik bent het met hem eens, ligt daar het essentiële verschil tussen de FN methodes enerzijds en de andere dressuurmethodes anderzijds.

Wanneer jij stelt dat

[quote:"Simpleman"]Het is niet de Schwung die een gedragen rug karakteriseerd, dat wordt bewerkstelligd door de voorwaartse drang.
Schwung is het ongedwongen, losgelaten, vrij, verend bewegen van het gehele lichaam van het paard mét impuls.
Schwung maakt dat het paard land en afzet in en vanuit de spieren waardoor minder slijtage optreedt in de gewrichten en banden.[/quote]

Jouw verwijt dat ik het concept van Schwung volgens jou niet goed begrijp is echter gericht aan Gerd Heuschmann blijkbaar zijn Richtlinien verkeerd heeft begrepen volgens jou. Simpel gesteld (maar lees de citaten voor nodige nuance) stelt hij: aanleuning, waarbij een continue druk in de mond wordt aangehouden -> tot een gedragen rug gekarakteriseerd door aangespannen rugspieren -> specifieke Schwung die de FN voorstaat moet bewerkstellen als een achterwaarts gegenereerde kracht die doorheen deze aangespannen rug loopt. Om mij van alle twijfelzaaierij te behoeden zal ik de specifieke zin waarin Heuschmann de gedragen rug als noodzakelijk voor Schwung stelt nogmaals citeren: "Het scala van de dressuur kan alleen met een gedragen rug worden doorlopen, omdat 'swingende' gangen hiervan afhankelijk zijn".

Indien jij dit concept van een aangespannen rug niet voorstaat (en terecht volgens mij), waarom dan precies de aanleuning met een continue aangehouden druk in de mond (of moet ik nu begrijpen dat jij rijdt zonder aangehouden druk, met andere woorden met licht doorhangende teugels?).

De inzet van de discussie voor degenen die het concept van Anlehnung voorstaan zoals die wordt voorgesteld in de Richtlinien en die volgens mij degelijk worden gedefinieerd door Simpleman en Heuschmann (die overigens ook een van de weinigen is om althans een poging te wagen hoe die principes nu feitelijk werken, jammer genoeg reikt zijn verklaring niet tot het eigenlijke biomechanische niveau) is:

- waarom een zogenaamde 'aangespannen' rug? Hoe verzoen je dat met de biologische werkelijkheid dat de rugspieren niet continu kunnen aangespannen blijven
- waarom een blijvend mechanische inwerking van het bit? Hoe verzoen je dat met de potentiële nevenwerking van een dergelijke inwerking in termen van het oneigenlijk opspannen van andere spieren, het probleem van gewenning, en de invloed op gedragsfactoren zoals aangetoond in het boven geciteerde wetenschappelijke onderzoek.

Indien je geen van beide punten voorstaat, dan stel je iets wezenlijk anders dan wat de Richtlinien voorstaan of dan is de aangeleverde definitie van Simpleman of de duiding van Heuschmann verkeerd.

In het eerste geval ben ik dan zeer verheugd om dat te horen. Dat betekent immers dat jij ernaar streeft om de teugels met zo min mogelijk druk te hanteren, wat idealiter zou leiden tot teugels die licht doorhangen worden gehanteerd (dus wel in contact, maar zonder mechanische inwerking).
In het tweede geval dien je niet enkel te 'stellen' dat deze interpretaties verkeerd zijn, maar concreet duiden (liefst met een ander citaat of referenties) hoe de FN Richtlinien deze elementen dan wel ziet en verklaart.

Specifiek @Simpleman: Doorheen de vorige posts (en deze) heb ik steeds duidelijk gemaakt dat ik wel degelijk begrijp dat Schwung, ook volgens de FN Richtlinien, vanuit de achterhand komt. Ik heb echter gemerkt dat jij bij wijze van retorische strategie graag mensen bepaalde inzichten of stellingen toe-eigent die zij nooit hebben gemaakt om zo hun eigenlijke stellingen te verwarren of in diskrediet te brengen. Dit gaat vaak gepaard met een denigrerende toon of stemmingmakerij als "je hebt teveel boekjes gelezen". Dit geeft blijk van een onmacht ten aanzien van het aangeleverd bewijsmateriaal of argumenten en wijst op het hanteren van een toch wel bedenkelijke retorische strategie om deze methode (en wellicht jezelf) te blijven legitimeren. Bij deze wil ik graag die strategie doorprikken en je uitnodigen om echt op de aangeleverde stellingen en argumenten in te gaan of zelf bewijskrachtige argumenten aan te leveren. Jij hebt reeds bewezen dat je over voldoende inzicht beschikt om te weten wat ik met dit betoog effectief bedoel. In deze post val ik jou niet persoonlijk aan (ik gebruik enkel een citaat van jou waarin je het concept van aanleuning volgens de FN methode naar mijn mening voortreffelijk uitlegt). Wat ik wel poog te doen, niet gebaseerd op een eigen opninie maar op basis van een uitgebreid betoog voorzien van het nodige bewijsmateriaal, is ernstige vragen stellen bij het concept van Anlehnung en zijn implicaties voor de Schwung (volgens Heuschmann, niet volgens mij!) zoals die worden voorgesteld door de FN Richtlinien en ik die ook wijdverspreid zie toegepast worden.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:31

Re: Het grote probleem van Anlehnung volgens de FN Richtlinien

Geplaatst: 01-09-15 13:31

Dat je aanleuning nodig hebt voor schwung vind ik persoonlijk totale kul.
Ik kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat Heuschmann het heeft over continue aanspanning van de rug. Ik heb hem 2x horen spreken en heb dat niet gehoord.
Een aangespannen rug is namelijk een holle rug.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:36

Geplaatst: 01-09-15 13:36

Wederom, bedankt voor dit leerzame stuk tekst, XavierB

Door het werk met "eigenwijze" temperamentvolle paarden is gebleken dat de "aanleuning" zoals het Skala voorstaat, niet werkt.
MIjn "vragen" hieromtrent zijn in het verleden ook nooit beantwoord door zgn deskundigen op dit forum.

bv zoals het gebruik van bijztteugels bij het longeren van jonge paarden.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:39

Re: Het grote probleem van Anlehnung volgens de FN Richtlinien

Geplaatst: 01-09-15 13:39

Cherie, gebruik jij geen teugels om met je paard te communiceren dan?
En zowel, hoe noem jij dat dan?

**Geplaatst**: 01-09-15 13:43

Geplaatst: 01-09-15 13:43

cherie78 schreef:
Wederom, bedankt voor dit leerzame stuk tekst, XavierB

Door het werk met "eigenwijze" temperamentvolle paarden is gebleken dat de "aanleuning" zoals het Skala voorstaat, niet werkt.
MIjn "vragen" hieromtrent zijn in het verleden ook nooit beantwoord door zgn deskundigen op dit forum.

bv zoals het gebruik van bijztteugels bij het longeren van jonge paarden.

Zou het dan zo kunnen zijn dat de wijze waarop jij het skala interpreteerd en uitvoert, niet past bij het paard?

**Geplaatst**: 01-09-15 13:46

Geplaatst: 01-09-15 13:46

Ansie schreef:
Starbreeze schreef:
Ik volg ook even want kennelijk begrijp ik je vraag niet.
Begrenzen is toch niet meer dan het op een bepaalde lengte houden van de teugels? Het vragen van een bepaalde hoofd/halshouding? Met lange teugel kun je niet verzamelen, want dan zou je paard hals moeten gaan strekken. Of denk ik nou echt te simpel? Wanneer je op het paard zit zul je toch aan moeten geven wat je wil? Ernaast kun je dat ook, en het paard kan in vrijheid zelf ook bepalen zo te lopen? Ik geloof niet dat de druk op de teugel zwaarder of lichter wordt naarmate er meer verzameling wordt gevraagd, sterker nog dat heb ik al eens ervaren op een schoolmaster in piaffe.

Voorop gesteld komt de hoofdhalshouding (relatief) tot stand door de mate van verzameling. Iets wat duidelijk veranderd is in de moderne rijkunst, want daar wil de ruiter juist bepalen hoe hoog, laag of diep het hoofd gehouden wordt (ik schrijf bewust niet ‘gedragen wordt’). Maar goed, dat terzijde, daar gaat het nu niet om.

Zonder al te veel woorden te gebruiken; je zit kan ook het zwaartepunt naar achter leggen, dan heb je nog halve ophoudingen die ook doorkomen als er alvorens slechts alleen sprake is van het gewicht van de teugel. Heeft het paard de constante leuning altijd nodig, bepalen wij dat, omdat dat nu eenmaal in de regels staat? Kan het paard ook in zelfhouding, met ruiter op de rug, verzameld zijn en heeft het dan de constante aanleuning nodig (iets dat het paard in principe zelf bepaald), wordt de energiecirkulatie verbroken op het moment dat de teugels in een boogje vallen? Is er überhaupt sprake van energiecirkulatie binnen het paard. En dat valt weer samen met het begrip verzameling.

Soms wordt er in boeken nog wel ingegaan op bepaalde begrippen.

bv Hoofdl/halshouding wordt bepaald hoe het paard loopt op dat moment, wat er op dat moment van het paard wordt gevraagd (even simpel geschreven)

Als ik mijn paarden in paddock of wei zie gaan, is dat net wat ik onder het zadel ook wil.
Nog niet eens zoveel jaar geleden was mijn insteek ook gebaseerd op het Skala, aangevuld met van Loon.
Maar door een uitleg van een toenmalige instructrice ben ik verder gaan zoeken en heb antwoorden gevonden die le ballet der paarden voorstond.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:49

Geplaatst: 01-09-15 13:49

Ansie schreef:
En zo komen we weer tot het betoog van Xavier. Het is zo want het is zo, of .. ?
Gaat er meer schuil achter het 'mechanische verhaal'.

Als ik het stuk van XavierB goed lees, is het "mechanische verhaal" voor de gewone cavalerie-soldaat.
Wat volgens mij dan weer inhoudt; controle.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:51

Geplaatst: 01-09-15 13:51

cherie78 schreef:
Wederom, bedankt voor dit leerzame stuk tekst, XavierB

Door het werk met "eigenwijze" temperamentvolle paarden is gebleken dat de "aanleuning" zoals het Skala voorstaat, niet werkt.
MIjn "vragen" hieromtrent zijn in het verleden ook nooit beantwoord door zgn deskundigen op dit forum.

bv zoals het gebruik van bijztteugels bij het longeren van jonge paarden.

Bijzonder, bij mij werkt het juist wel. Juist de temperamentvolle paarden vinden er bij mij rust en vertrouwen door.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:52

Geplaatst: 01-09-15 13:52

Sizzle schreef:
Noem mij een dressuurtak die zonder aanleuning gereden wordt?
Als je geen aanleuning hebt, waarom dan nog een bit?
Dan zou een halsring moeten volstaan, alhoewel zelfs daarmee een bepaalde aanleuning gecreerd wordt.

Het antwoord hierop is ook te vinden in het stuk van XavierB

Aanleuning hoeft wellicht niet alleen fysiek, maar kan ook mentaal bedoeld worden.

**Geplaatst**: 01-09-15 13:52

Geplaatst: 01-09-15 13:52

vur schreef:
cherie78 schreef:
Wederom, bedankt voor dit leerzame stuk tekst, XavierB

Door het werk met "eigenwijze" temperamentvolle paarden is gebleken dat de "aanleuning" zoals het Skala voorstaat, niet werkt.
MIjn "vragen" hieromtrent zijn in het verleden ook nooit beantwoord door zgn deskundigen op dit forum.

bv zoals het gebruik van bijztteugels bij het longeren van jonge paarden.

Bijzonder, bij mij werkt het juist wel. Juist de temperamentvolle paarden vinden er bij mij rust en vertrouwen door.

Ik schreef ook niet voor niets "eigenwijs" erbij

Laatst bijgewerkt door cherie78 op 01-09-15 13:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-09-15 13:54

Geplaatst: 01-09-15 13:54

vur schreef:
cherie78 schreef:
Wederom, bedankt voor dit leerzame stuk tekst, XavierB

Door het werk met "eigenwijze" temperamentvolle paarden is gebleken dat de "aanleuning" zoals het Skala voorstaat, niet werkt.
MIjn "vragen" hieromtrent zijn in het verleden ook nooit beantwoord door zgn deskundigen op dit forum.

bv zoals het gebruik van bijztteugels bij het longeren van jonge paarden.

Bijzonder, bij mij werkt het juist wel. Juist de temperamentvolle paarden vinden er bij mij rust en vertrouwen door.

Bij mij ook, wat doe jij precies anders dan cherie78?

**Geplaatst**: 01-09-15 13:59

Geplaatst: 01-09-15 13:59

cherie78 schreef:
Sizzle schreef:
Noem mij een dressuurtak die zonder aanleuning gereden wordt?
Als je geen aanleuning hebt, waarom dan nog een bit?
Dan zou een halsring moeten volstaan, alhoewel zelfs daarmee een bepaalde aanleuning gecreerd wordt.

Het antwoord hierop is ook te vinden in het stuk van XavierB

Aanleuning hoeft wellicht niet alleen fysiek, maar kan ook mentaal bedoeld worden.

Dus jij maakt volledig geen gebruik van teugels in de opleiding van je paarden?
Teugels in een constant boogje zoals te zien is in de hogeschool rijkunst is namelijk ook aanleuning. Je komt niet onder het gewicht van de teugel uit en dit gewicht samen met de beweging in je hand of vingers communiceren met je paard.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:15

Geplaatst: 01-09-15 14:15

Heel simpel, Heuschmann en Simpelman dus een verschillende interpretatie van het begrip aanleuning.

Simpelman heeft hierin bij voorbaat gelijk, zie namelijk het, reeds lang voor ons, gekozen woord "aanleuning".

Vanuit verschillende op het internet aanwezige foto's denk ik te kunnen begrijpen dat aanleuning bij Heuschmann voortkomt vanuit nageeflijkheid.
Het lijkt er op dat H zijn hand aan het overspelen is, zich bezig houdt met zaken die hij mogelijk niet voldoende overziet. Hij heeft ook al een pittig rijtechnisch conflict met Phillip Karl.

Ik volg de punten van het Scala en houdt me aan "het doel van de dressuur" volgens FEI 401, en ontwikkel aanleuning vanuit vertrouwen, losgelatenheid en tact, zo deed men dat in NL in de klassieke opleidingen en zo heb ik het geleerd.
Zo bevalt het mij.
Een vrije losgelaten rug waarbij het paard zelf bepaalt wanneer het deze nodig heeft aan te spannen om zich te kunnen bewegen.

Mijn teugels hangen niet licht door, daar zorgt het paard voor, dit houdt contact, aanleuning.
Ze hebben géén mechanische werking tot het moment dat het paard vraagt er tegen in te mogen komen om zich zijn inspanning te kunnen vergemakkelijken.
Dat laat ik gebeuren of niet door niet of wel zacht weerstand te bieden aan de druk die het PAARD nu uitoefent.
Een correct opgeleid paard gereden door een tedere ruiter geeft dan na en blijft gaan in de houding die het gevraagd wordt. (mits het daartoe in staat is anders wordt het een strijd, daarvoor de uitdrukking "harmonische otwikkeling" in het FEI reglement.... )
Op vergelijkbare wijze vraagt de danspartner met zijn handen en heupen zijn dame figuren met hem te dansen in de wals, vriendelijk, soepel, respectvol.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:21

Geplaatst: 01-09-15 14:21

Simpelman,

Zelfs een "zacht" weerstandbieden, is weerstand bieden.

Van Loon schreef in zijn boeken dat "weerstand bieden" uitsluitend is voor verreden paarden.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:22

Re: Het grote probleem van Anlehnung volgens de FN Richtlinien

Geplaatst: 01-09-15 14:22

Leg dan het hoofdstel in de kast.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:26

Re: Het grote probleem van Anlehnung volgens de FN Richtlinien

Geplaatst: 01-09-15 14:26

Sterker nog, stap van dat paard af.

Als jouw paard harder wil dan jij en jij wil dat niet en reguleerd dat (op wat voor manier dan ook, al roep je vanaf zijn rug HO): dan biedt je weerstand.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:26

Geplaatst: 01-09-15 14:26

Het is maar wat je onder weerstand bieden verstaat. Star op de plaats houden of met een enigszins verende hand?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-15 14:34

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-15 14:34

Het punt gaat hem niet tussen het al dan niet gebruiken van de teugels en van het bit. In navolging van de traditionele dressuurmeesters, gebruik ik overigens de teugels als hulpen onafhankelijk van het bit (waarmee ik niet stel dat je het bit zonder teugels kunt hanteren). De vraag die zich stelt is moet het bit een mechanische inwerking hebben op het lichaam van het paard of ligt het ideaal bij zeer lichte drukken die een louter communicatief signaal ten aanzien van het paard geven en dat het paard aldus ook dient te leren te begrijpen en op te volgen.

Nog anders gesteld: bestaat er iets als een te licht contact in fysiek mechanische termen (wat de FN Richtlinien wel schijnen te stellen, ik verwijs maar naar het citaat van Simpleman in mijn initiële post).
Nog anders gesteld: dienen de teugels steeds aangespannen te zijn (zoals de FN Richtlinien dus voorstaan) of streven wij naar een teugel die licht gebogen doorhangt (zoals we terugvinden op de portretten van oude dressuurmeesters bijvoorbeeld), maar in een beginfase vaak niet altijd haalbaar is (niettemin zal er steeds met een hele reeks aan 'releases' door het bit worden gewerkt).

Het fundamentele verschil ligt hem erin dat er in het ene geval een fysiek merkbare druk in de mond wordt aangehouden die groter is dan het gewicht van bit en teugels (ook wanneer bijvoorbeeld de buigingsgraad niet dient aangepast te worden) of zijn er momenten wanneer de druk op het bit nagenoeg nihil is (of een aantal honderden grammen meer, maar niet merkbaar hoger, zoals het laatste onderzoek van Clayton aantoont).

Het laatste geval impliceert echter niet dat er nooit druk op het bit is. Maar de druk slechts wordt aangewend en verhoogd wanneer het paard niet reageert en valt weg wanneer het paard correct reageert ten aanzien van de teugel (dat is een leerproces volgens conditionering met aversieve stimuli).

Het bit, volgens deze zienswijze, heeft dus wel degelijk een noodzakelijk communicatiemiddel, maar werkt fundamenteel anders in dan wat de FN Richtlinien voorstaan. Het essentiële verschil zit hem in een zogenaamde 'release' of een totaal wegvallen van druk.

Het is belangrijk om op te merken dat het continu aanhouden van een druk in de mond en de potentieel abusieve aspecten trouwens momenteel één van de grootste argumenten is, met wetenschappelijke gronding overigens (zie mijn initiële post) voor het afwijzen van het bit in zijn geheel en het promoten van bitloze tools (trouwens ook al vanuit academische hoek in de gedaante van professor Robert Cook). Ik denk dat dat een overdreven houding is, daar het bit een verfijning toelaat die bitloze systemen niet toelaten.

Niettemin lijkt mij de idee van een continue mechanische inwerking niet noodzakelijk en principieel onwenselijk. Wat het werken met een conditionerend systeem wel vereist, is een veel hoger opgeleide en veel zintuiglijkere ruiterhand (en dat leer je niet op een paar dagen). Die moet immers, vanuit een 'feel', consistent en op zeer getimede wijze druk of release geven. Of om het in de worden van de la Guerinière te zeggen steeds overgaan van de main légère (geen druk), naar de main doux (zeer lichte druk), en slechts wanneer nodig naar de main dur (grotere drukken), waarbij men altijd terugvalt op de main légère. Hoewel men in de tijd van de la Guerinière nog geen wetenschappelijk principe van conditionering had, beschrijft hij essentieel hetzelfde proces.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:35

Geplaatst: 01-09-15 14:35

Billy schreef:
Een lintje voor degene die het hele stuk gelezen heeft, ik kom er niet doorheen helaas

Inderdaad, dit is niet ontspannen te lezen.

**Geplaatst**: 01-09-15 14:36

Geplaatst: 01-09-15 14:36

Xavier,wederom een zeer interessante post. Ik kom er wel doorheen. Gemakkelijk leesvoer is er al genoeg te vinden op Bokt. Ik ben het met de kern van je betoog hartgrondig eens, bij enkele punten wil ik graag wat kanttekeningen plaatsen. Mijn nieuwe reactie volgt nog per PB.