Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-12-14 14:02

Geplaatst: 09-12-14 14:02

tja het is van alle tijden en alle sporten, maar het is erg triest!

ook zie ik het in onze familie....mijn nichtje had al een pony voor ze kon lopen en toen ze kon zitten was ze de klos en wat was het leuk voor schoonzus om over haar rijdende kindje van 3 te vertellen

toen ze echt lelijk viel was het voorgoed verpest een gebroken kinderhartje en een gegipste arm, het gips was na 4 weken weg de angst blijft.....een leven lang.
en de pony....die is geslacht want die was gevaarlijk -:(-

**Geplaatst**: 09-12-14 14:04

Geplaatst: 09-12-14 14:04

Toch kan ik het me voorstellen dat ouders gefrustreerd worden door het gedrag van hun kind. Er wordt een pony aangeschaft, tuig, wedstrijdoutfit, een trailer en soms moet er ook een andere auto komen. Dan alle bijkomende kosten, veearts, hoefsmid, lessen, noem maar op. Vervolgens kom je op concours en dan doet het kind alsof de ouders niet bestaan, is alles vergeten wat geleerd is en loopt alleen maar te kletsen etc, terwijl jij je als ouder uit de naad werkt om alles te kunnen bekostigen. Al zou ik in zo'n geval het kind in/bij de auto ernstig toespreken en niet waar anderen bij zijn

**Geplaatst**: 09-12-14 14:14

Geplaatst: 09-12-14 14:14

MightyMike schreef:
Ik zie overigens wel een duidelijk verschil in ouders die zelf uit de paarden komen en ouders die niets van paarden weten. De eerste groep weet het natuurlijk vaak beter, de tweede denkt soms wel erg bijzonder over de sport, haha, de vragen die ze soms stellen.. Heel onwetend, maximuss wellicht daarom ook de vraag over de wedstrijden, ze hebben gewoonweg geen idee wat er allemaal bij komt kijken.

Is misschien ook regio gebonden? of zeg ik iets heel raars. Ook hier komen mensen van buiten af, en denk dat het 50/50 is van ouders die zelf ook actief rijden en paarden hebben, tegenover de ouders die naar hun kind komt kijken en er zelf niks mee heeft. Ze gaan even vriendelijk met elkaar om.

Ess_Ramona schreef:
sanne1992 schreef:
Jeetje heftig, gelukkig gebeurt dat bij ons niet tijdens wedstrijden. Gaat er altijd heel gemoedelijk aan toe, en iedereen feliciteert dan ook de winnaar.

Was ook iemand van een andere RV. Ze kwam ook niet meer weer, de bak was slecht, te rumoerig, schandalig dat de inrijring niet vast zat aan de wedstrijdring..

Misschien wel beter dat die niet meer komt. Maar er zijn er wellicht meer van. Ik zou er niet tegen kunnen, en er ook echt wat van zeggen. Dus ben blij dat dat hier niet gebeurt.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:26

Geplaatst: 09-12-14 14:26

Ik heb 1 keer een briljante actie gezien

het was op het voetbalveld. F jes, dus 6 jaar oud.
er was 1 vader die heel irritant zijn zoontje aan het coachen was. De andere ouders en de trainer en de scheidsrechter hadden er al wat van gezegd.

en toen .......... kwam het mannetje met zijn armpjes in de zij voor zijn vader staan en zei: pappa, als je het allemaal beter kan, ga je toch lekker zelf voetballen

$_/-\o_$

vervolgens liep het ventje van het veld naar de kantine onder luid applaus van publiek en alle anders spelertjes.. Daar stond een hele ' kleine' vader

15 jaarvlater pesten wij die pappa nog steeds op de club. Hij heeft nooit meer staan schreeuwen langs de kant

**Geplaatst**: 09-12-14 14:27

Geplaatst: 09-12-14 14:27

Ja echt heel erg.

Tot schreeuwende ouders met huilende kinderen aan toe.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:28

Geplaatst: 09-12-14 14:28

briljant die reactie van dat kereltje _O_

**Geplaatst**: 09-12-14 14:31

Geplaatst: 09-12-14 14:31

Bmamavan2 schreef:
Verder eigenlijk weinig drammende ouders bij ons, dus ook weinig van dit soort kinderen gelukkig.
Als mijn dochter rijdt rijdt ze bij de instructrice en niet bij mij, denk ook niet dat de instructrice het zal waarderen als ik me met haar les zou bemoeien (zacht uitgedrukt hihihihi).

Als ze vrij rijdt geef ik wel aanwijzingen. Daarbij rijdt ikzelf, mijn dochter en mijn zoontje. Papa heeft niks met paarden en ziet dus echt niet wat goed of fout gaat.

Ik was vroeger zelf ook niet de meest fanatieke ruiter en tegenwoordig rijdt ik lekker recreatief/therapeutisch (slechte gezondheid helaas), dus wat zou k mijn kinderen pushen om wedstrijden te rijden (doet de oudste wel), hoge resultaten te halen of wat dan ook. Als ze maar plezier hebben!

Toen mijn bonusdochter nog op de manege reed, gaf ik stiekem fluisterend in de andere hoek wel eens aanwijzingen (zit je op goede been? Tik hem maar erbij, want jullie vallen in slaap). Door omstandigheden waren de lessen namelijk niet meer van fatsoenlijk nivo en bleef ze uiteindelijk voor de sociale contacten op de manege (ze had het er naar de zin, maar echt ze leerde eigenlijk niets). En ook met wedstrijdjes stond ik vaak in een hoek te filmen en fluisterde ik aanwijzingen (iets vlotter rijden en netjes door de hoeken of gewoon een "goed zo, je doet het netjes"). En elk manegewedstrijdje weer kreeg ze dezelfde "preek". Ze hoeft alleen mee te doen als ze het leuk vindt. of ze nu laatste of eerste wordt. Het belangrijkste was een lachend kind en als ze niet meer kon lachen, dan had ze geen lol meer. Zoiets.

Inmiddels is ze wegens omstandigheden niet meer op de manege maar hobbelt rond op de shet en het oude paard bij ons op stal. Met veel lol. En als ik dan al eens 5 minuten wat aanwijzingen geef, zegt ze altijd dat ze van die 5 minuten meer leert dan al die lessen op de manege.

Schreeuwen doen we niet. Het kind rijdt (voetbalt) voor het plezier. Haar plezier. Dan wordt er niet gelantefanterd, maar we ambieren ook geen olympische spelen. Lol met haar knol, dat vinden wij het belangrijkste. En lol heeft ze.

Over fanatieke ouders gesproken. Tijdens een pony springtoernooitje ging de vader van 1 van die kids met zweep en al door het lint tegen de ringmeester. Dan laat je je wel goed kennen he.

Over het voetballen: wat is schreeuwen langs de kant? De begeleiders van onze teams (vorig jaar F en nu twee e-teams), supporteren ook bloedfanatiek en moedigen dus echt aan. Geen "schop hem onderuit of naggel hem onder de grasmat", maar wel iets in de trend van: "goed zo X, hou de bal bij je. Goed gedaan. Die bal is voor jou, hou vol" etc. Bij onze teams zie je de kids dan net wat fanatieker worden en een heel stuk groeien. Maar dat is alleen maar opbouwend en niet neerbuigend of gefrustreerd.

Laatst bijgewerkt door Rocamor op 09-12-14 14:34, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-12-14 14:32

Geplaatst: 09-12-14 14:32

mistid schreef:
Toch kan ik het me voorstellen dat ouders gefrustreerd worden door het gedrag van hun kind. Er wordt een pony aangeschaft, tuig, wedstrijdoutfit, een trailer en soms moet er ook een andere auto komen. Dan alle bijkomende kosten, veearts, hoefsmid, lessen, noem maar op. Vervolgens kom je op concours en dan doet het kind alsof de ouders niet bestaan, is alles vergeten wat geleerd is en loopt alleen maar te kletsen etc, terwijl jij je als ouder uit de naad werkt om alles te kunnen bekostigen. Al zou ik in zo'n geval het kind in/bij de auto ernstig toespreken en niet waar anderen bij zijn

Tja dat weet je toch van te voren?

Onze zoon (5) heeft ook een grote interesse in paardensport. Voetbal en hockey is niet aan hem besteed, hij wil het liefst een glansrijke dressuurcarriere. Wij vinden het als ouders belangrijk dat hij actief bezig is en iets kan doen waar hij plezier in heeft, en zodoende hebben we onlangs een eerste pony aangekocht voor hem incl. bijbehorende tamtam. Ons realiserende dat hij zich waarschijnlijk over enkele jaren wel bedenkt en gewoon achter een bal zal aanhollen. So be it, we leven in het nu.
Nu de winter zijn intrede doet kan ik me goed voorstellen dat het voor een 5 (inmiddels 6) jarig jongentje erg pittig is om dagelijks een pony te rijden, en zodoende ben ik nu ook degene die 2x per dag een pony staat te verzorgen vóór en ná mijn werk. Om vervolgens door te rijden naar mijn eigen paard.

Wat mij betreft moeten ouders hun kind puur houden en de ruimte te geven om van hun jonge (SPEELSE!) leven te genieten. Als het je allemaal teveel of te duur is moet je er niet aan beginnen. Ik vind het heerlijk om te zien dat jonge combinaties (op de duurste sportpony's) achterstevoren door de bak heen vliegen en in lachen uitbarsten als de pony een paar bokkesprongen maakt. Dat zorgeloze is een onbetaalbare basis voor later, serieuzer plezier.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:34

Geplaatst: 09-12-14 14:34

nou niet alleen ouders kunnen er wat van...er zijn ook al genoeg jeugdige ettertjes die perse willen winnen (en dit al op zeer jonge leeftijd) hun paard duidelijk maken. Echt serieus trekken schoppen rukken....(kon het eigenlijk niet aanzien...) en ouders..die stonden er gewoon bij en keken ernaar of het de normaalste zaak van de wereld was

en dan heb je het over meisjes van een jaar of 10? walgelijk...kleine mishandelaars zijn het...en dat voor de "roem"om te winnen

**Geplaatst**: 09-12-14 14:36

Geplaatst: 09-12-14 14:36

Ik krijg bijna het idee dat het helpen van je kind een doodzonde is en zie ook wel heel wat jaloerse reacties staan (dure paarden, dure spullen, extra paarden trainen. .. zeker weten dat je zelf die support niet zou willen? )

Mijn dochter (geen dure pony maar een brave tinker) wil alleen op wedstrijd als ik haar help met losrijden. Ze rijdt nog niet zo lang en vertrouwt nog niet op haar eigen kunnen. En tegelijk wil ze wél winnen. Afgelopen weekend heeft haar manegeinstructrice haar geholpen ook prima, als ze maar niet in haar eentje moet dobberen. Tegen de tijd dat ze goed genoeg is voor privé les zal die instructie wellicht eens komen helpen. Zelf zou ik ook wel willen dat mijn instructeur met mij mee ging maar dat kan ik voor mezelf niet betalen.

En ja, als ze verder komt en ze wil wedstrijden blijven doen komt er een goede ervaren sportpony en qua materiaal gaat ze krijgen wat we ons kunnen veroorloven. Wil ze achteraf liever boscrossen of zwemmen of volleyballen dan ondersteunen we dát, qua tijd, qua geld én qua materiaal.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:40

Geplaatst: 09-12-14 14:40

Jennyj01 schreef:
Volgens mij is dit iets van alle tijden. Je hebt ouders die er vreselijk druk mee zijn. Maar je hebt ook kinderen waarvan ik echt niet begreep en nog steeds niet begrijp waarom ze altijd zo moeilijk en sloom deden. Een super pony en ouders die elk weekend met je op wedstrijd kunnen. Daar was ik wel eens jaloers op. Maar ja m'n zus en ik waren bloed fanatiek. Mijn ouders werkten beide want ja twee rijdende dochters kosten geld. En dat wisten we echt wel.

Misschien zijn die kinderen zo 'sloom' omdat het vooral de ouders zijn die het willen. En dat ze elk weekend op wedstrijd kunnen of mogen wil niet zeggen dat ze het zelf wel leuk vinden of willen.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:46

Geplaatst: 09-12-14 14:46

Kinderen zijn gewoon nog heel wispelturig. Voor de kids is er destijds een shet gekomen, met het idee, willen ze, dan leuk, willen ze niet, ook prima, mama onderhoud en verzorgd het diertje en als gezelschap voor mijn paard is dat dan ook oke wanneer ze de pony niet zouden gebruiken. Hadden wij zelf geen paarden gehad, dan was er op die leeftijd zeker geen pony voor de kinderen gekomen. Ze hebben nog geen besef van zorgen en verplichtingen. Rijden moet leuk blijven, staat hier hoog in het vaandel. Nu ze iets groter zijn, kwam er een b-pony bij, maar helaas bleek dat geen combinatie. Dan maar eerst even op de manege verder rijden tot ze iets meer ervaring heeft en dan eens kijken of ze nog aan een pony wil beginnen. Niets moet, soms liever niet, haha, mama wordt er wel druk mee.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:46

Geplaatst: 09-12-14 14:46

Ik kom het helaas ook heel vaak tegen. Mn dochter van 12 rijd ook en ik geef haar ook tips en zelf les. Maar een kind moet toch ook kunnen leren van haar eigen fouten.

Ik heb ook altijd tegen een vriendin gezegd: als ik te fanatiek wordt, trek dan even aan mn haar.
Want als je zelf les geeft is het soms moeilijk om je mond te houden maar ik ben daar na al die jaren toch al redelijk in geslaagd om haar ook zelf veel te laten ontdekken.

Zo leren ze ook dat het echt niet zo erg is om fouten te maken en zullen ze deze niet meer zo snel op nieuw maken. Ik grijp enkel in als het ten onrechte is op de pony, want dat dier verdient dat niet.
En als ze nerveus is praat ik met dr of geef dr vertrouwen zodat ze zich terug kan concentreren op haar pony. De training moet je toch thuis doen en niet meer bij het losrijden.

Respect krijg je niet dat moet je verdienen ook als ouder.

Zie helaas ook vaker andersom dat de kinderen geen respect hebben voor hun ouders en dat ze al worden afgeblaft als ze gewoon even een deken af halen bij het losrijden.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:49

Geplaatst: 09-12-14 14:49

Urielle schreef:
Ik krijg bijna het idee dat het helpen van je kind een doodzonde is en zie ook wel heel wat jaloerse reacties staan (dure paarden, dure spullen, extra paarden trainen. .. zeker weten dat je zelf die support niet zou willen? )

Mijn dochter (geen dure pony maar een brave tinker) wil alleen op wedstrijd als ik haar help met losrijden. Ze rijdt nog niet zo lang en vertrouwt nog niet op haar eigen kunnen. En tegelijk wil ze wél winnen. Afgelopen weekend heeft haar manegeinstructrice haar geholpen ook prima, als ze maar niet in haar eentje moet dobberen. Tegen de tijd dat ze goed genoeg is voor privé les zal die instructie wellicht eens komen helpen. Zelf zou ik ook wel willen dat mijn instructeur met mij mee ging maar dat kan ik voor mezelf niet betalen.

En ja, als ze verder komt en ze wil wedstrijden blijven doen komt er een goede ervaren sportpony en qua materiaal gaat ze krijgen wat we ons kunnen veroorloven. Wil ze achteraf liever boscrossen of zwemmen of volleyballen dan ondersteunen we dát, qua tijd, qua geld én qua materiaal.

Ik denk dat niemand iets tegen het helpen van je kind heeft... dat is toch iets heel anders dan een kind ècht onder druk zetten met bedreigingen en straffen en al... heeft, denk ik, op zich niets met jaloersheid te maken. Wie kan er nou jaloers zijn op een stress-ouder die zich loopt af te reageren op een kind, of dat nu wel of niet op een dure pony met bling bling setje zit?

Laatst bijgewerkt door Zoolgangster op 09-12-14 14:49, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-12-14 14:49

Geplaatst: 09-12-14 14:49

Ikzelf ben 13 en ga héél graag op wedstrijd en gelukkig sponsoren mijn ouders dit

Maar om plezier te hebben op wedstrijd hoef ik heus geen sportpony hoor :')

Ik hobbel wel lekker rond met mijn huis-tuin-keuken pony hoor .
Maar sportpony of niet mn pony is wel bloedfanatiek en als we in de prijzen vallen is het denk ik normaal dat je als ouder trots bent

Ik hoor mijn ouders dus ook elke keer opnieuw vertellen hoe goed we het wel niet deden enz :')

Verder kennen ze er niets af dus bemoei tijdens lessen/wedstrijden heb ik geen last van

Ze zijn ook van mening dat je er zoveel poespas kan rondhangen al je wilt de combinatie verbeterd er niet op. Als je ruw omgaat met je dier of er schreeuwende ouders naast de pony's lopen kijk je zo door al die bling heen .

**Geplaatst**: 09-12-14 14:52

Geplaatst: 09-12-14 14:52

3timesmom schreef:
Zie helaas ook vaker andersom dat de kinderen geen respect hebben voor hun ouders en dat ze al worden afgeblaft als ze gewoon even een deken af halen bij het losrijden.

Daar ben je toch als ouder zelf bij? Het eerste kind dat ik begeleid (met pony, met voetbal, met twirlen, met handstand, met whatever) en dat zo'n toon tegen me aanslaat krijgt van mij een keuze: "Prima dat je zenuwachtig bent, maar van zo'n toon ben ik niet gediend. Mocht je het niet in de gaten hebben gehad, dan bij deze de eye-opener. Nogmaals zo'n toon en je kunt de spullen inpakken en we gaan terug naar huis. Aan jou de keuze".

Kom op zeg. Ik blaf niet tegen een ander, maar laat me ook niet door een ander toeschreeuwen...

**Geplaatst**: 09-12-14 14:52

Geplaatst: 09-12-14 14:52

studiemiep: Ik denk dat het in veel gevallen onwetendheid is. Ouders die geen verstand hebben van paarden kunnen hun kinderen ook lastiger begeleiden in het diervriendelijk rijden van een dier, of wegen in hoeverre een instructeur capabel genoeg is.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:54

Geplaatst: 09-12-14 14:54

En wanneer is een pony een sportpony of een huis-tuin-en keuken pony? Je kan een mooie afstamming hebben,dat maakt het niet meer een sportpony als de pony van de buren met onbekend papier.

Ik vind het zelf niet gek dat ouders hun kind helpen hoor. Mits binnen het normale.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:54

Geplaatst: 09-12-14 14:54

Weet je wat leuk was, een papa met veel centen en dochter een fei pony onder de kont die dan geklopt word door mijn dochter met haar huis/tuin en keuken pony(volgens hem dan) Haar pony koste heel veel geld en ja, dan moet je altijd winnen. Deed ze ook veel behalve dat specifieke kampioenschap, ik heb die man nog nooit zo verschrikkelijk uit zijn dak zien gaan, gewoonweg beschamend.

**Geplaatst**: 09-12-14 14:55

Geplaatst: 09-12-14 14:55

Rocamor schreef:
3timesmom schreef:
Zie helaas ook vaker andersom dat de kinderen geen respect hebben voor hun ouders en dat ze al worden afgeblaft als ze gewoon even een deken af halen bij het losrijden.

Daar ben je toch als ouder zelf bij? Het eerste kind dat ik begeleid (met pony, met voetbal, met twirlen, met handstand, met whatever) en dat zo'n toon tegen me aanslaat krijgt van mij een keuze: "Prima dat je zenuwachtig bent, maar van zo'n toon ben ik niet gediend. Mocht je het niet in de gaten hebben gehad, dan bij deze de eye-opener. Nogmaals zo'n toon en je kunt de spullen inpakken en we gaan terug naar huis. Aan jou de keuze".

Kom op zeg. Ik blaf niet tegen een ander, maar laat me ook niet door een ander toeschreeuwen...

Inderdaad, ik pik het ook niet hoor als mn dochter dit zou doen. Dan is het regelrecht de trailer in en naar huis. Ze doet het gelukkig ook niet. Maar zie het wel vaak rondom me gebeuren.

**Geplaatst**: 09-12-14 15:01

Geplaatst: 09-12-14 15:01

Ik vind mijn ouders juist irritant dat ze altijd zeggen dat het wel mee viel als ik het slecht vond gaan :')

Maar inderdaad zijn sommige ouders niet normaal en dat heeft niets met het paardrijden te maken, je ziet het bij elke sport. Veel ouders willen ook niet inzien dat hun kind nu eenmaal geen talent is en dat ook nooit zal worden.

**Geplaatst**: 09-12-14 15:01

Geplaatst: 09-12-14 15:01

bigone: Ik reed als 12 jarige meisje met een huis-tuin-keukenpony van 1.40mtr een 4 jarige diepzwarte KWPN hengst er finaal uit op een toenmalige NBVR wedstrijd. Ruim 20 punten verschil, en dat dier liep echt niet onverdienstelijk. Vlak na de wedstrijd ging men volledig uit de plaat, want hoe was het mogelijk dat een topsportpaard met dergelijke potentie eruit gereden werd door een spuuglelijke welshponykruising met zo'n onkundig gedrocht op haar rug. :')

Enkele jaren later startte ik opnieuw tegen dezelfde amazone (beiden op een ander paard) en kwam zij tijdens het losrijden naar me toe: "Dus jij bent die achterlijke griet die mij ineens versloeg" ik was inmiddels 16 en ook wat mondiger geworden "Ja, en vandaag doe ik precies hetzelfde sommige mensen hebben simpelweg geen gunningsfactor" en zo geschiedde (bij toeval). De bijbehorende moeder oogde nog steeds als een feeks, bah.

**Geplaatst**: 09-12-14 15:01

Geplaatst: 09-12-14 15:01

3timesmom schreef:
Inderdaad, ik pik het ook niet hoor als mn dochter dit zou doen. Dan is het regelrecht de trailer in en naar huis. Ze doet het gelukkig ook niet. Maar zie het wel vaak rondom me gebeuren.

Mijn bonuszoon een jaar of wat terug. Was met hem een middagje naar een museum. Daar kon je een scheepje maken van klompjes. Daar was te weinig tijd voor en we zouden nog een keer teruggaan, zodat zuslief dit ook kon. Kreeg me even een houding van heb ik jou daar te verduren (schijnt bij zijn moeder prima te werken, ik ben er niet van gediend.). Heb toen ook even duidelijk gemaakt dat ik het prima vind dat hij teleurgesteld is, dat hij dat best normaal mag aangeven maar dat ik van dit gedrag niet blij word en dat hij de keus krijgt. Of weer normaal doen, of we gaan naar huis. Hij weet dat ik zo'n bitch/heks/kreng ben (neem even de woorden van zijn moeder over

), dus hij koos eieren voor zijn geld en ik had weer een heel lief blij jongetje. (gelukkig)

**Geplaatst**: 09-12-14 15:13

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 09-12-14 15:13

Geen idee of het onder "fanatiek" valt, maar ik verwacht weldegelijk van mijn dochters dat zij hun best doen wanneer ze les hebben, trainen of op wedstrijd gaan.

Wat wij als ouders met heel veel liefde doen/gedaan hebben :

- 3 sportponies gekocht
- meerdere keren per week priveles betalen
- vrachtwagen gekocht om op wedstrijd of buitenrit te gaan
- 3 goede dresuurzadels gekocht/ 3 goede springzadels gekocht
- op zaterdagochtend om 07.15 uur 3 ponies staan inknotten voor de wedstrijd
- op zondagochtend als ze willen oefenen met springen een parcours opbouwen (en daarna weer afbouwen).
- iedere dag rijden naar de pensionstalling waar de ponies staan
- hoefsmit, dierenarts, oetheopaat, tandarts erbij halen wanneer nodig
- goede kleding (wedstrijd, winter, zomer) aanschaffen
- dressuurproefjes voorlezen (daar kreeg ik in het begin zelf stress van nadat ik het een keer verkeerd had gelezen).
- een hoeveelheid aan was wegwerken welke door het rijden is veroorzaakt

.............en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Nogmaals met heel veel liefde doen we dit, maar dan verwacht ik dus wel inzet! Dat je niet altijd kan winnen is normaal, maar ga er wel voor als je op wedstrijd bent.

Van ons hoeven ze niet te rijden hoor (ze hebben het niet van ons), maar dan zal er veel van het bovenstaande lijstje verdwijnen en mogen ze lekker in het bosrond hobbelen op een ander sort pony dan wat ze nu ter beschikking hebben.

**Geplaatst**: 09-12-14 15:20

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 09-12-14 15:20

@Zoolgangster lees de berichten maar eens na, hier net ook weer" 'dure FEI pony' . So? Als iemand zich als een spinnekop gedraagt is dat altijd stom, of ze nu op Power en Paint rijden of op een bolle fjord. Maar de vooroordelen staan volgens mij al klaar als iemand met zijn dure vrachtwagen het terrein op rijdt. Dan kun je bijna alleen die ideeën bevestigen!