Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-05-14 17:52

Geplaatst: 12-05-14 17:52

Ik zeg beide.
Ik heb thuis een pony met een heel gevoelig mondje.
Heb er pas een paar keer opgezeten, maar met het longeren daarvoor kon je het al goed merken.
Daarom heb ik met het inrijden ook een touw om haar hals zodat ik in zijn geheel van haar mond af kan blijven.
Verder denk ik dat je inderdaad ook door 'verkeerd' rijden een gevoelig mondje kan creëren.

**Geplaatst**: 12-05-14 17:56

Geplaatst: 12-05-14 17:56

sommige paarden zijn vanaf dag 1 licht en nagevelijk, anderen moet je dit leren, maar echt hard in de mond is geen een onbeleerd paard, dat is erin gereden

Heel veel Friezen nemen bv heel lastig het bit aan waardoor ze heel licht in de hand zijn, dit komt mn door de bouw, ze krullen makkelijk op zogezegd, Spaanse Paarden hebben dit ook vaak, tuurlijk heb je ook zware exemplaren.

**Geplaatst**: 12-05-14 17:58

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 12-05-14 17:58

Er zijn hengsten die er wel bekent m staan" moeilijke" monden te vererven, maar ruiter kan het erger maken dan het al is. Of verbeteren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-14 17:59

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-14 17:59

Dees schreef:
Aangeboren en daarna niet kapot gereden.

Maar dan bedoel je dus dat een harde mond niet aangeboren is.
Maar dat zeker is ingereden?
Of dat niet Dees?

**Geplaatst**: 12-05-14 18:00

Geplaatst: 12-05-14 18:00

Combinatie van exterieur van paard en rijvaardigheid van de ruiter.
Een paard met natuurlijke onderhals, een zware nek-hoofd verbinding of een lage oorsprong van de hals zal nageven niet makkelijk vinden en dus sneller in verzet komen en tegen de hand worden. Dit kan met kundige training echter sterk verminderd worden en resulteren in een zachte mond.
Andersom werkt het ook, een paard met voordelig exterieur is meestal zachter in de hand omdat je minder aan de houding hoeft te sleutelen. Dit kan echter verpest worden door een slechte ruiter.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:00

Geplaatst: 12-05-14 18:00

Ik zeg altijd maar: Hij gaat zoals ie staat!

Een paard met een functioneel model en dito hals en achterbeengebruik heeft vaak ook een fijne mond. De op de kop gebouwde paarden die met het achterbeen de verkeerde kant op bewegen hebben vaak een trekbekkie

**Geplaatst**: 12-05-14 18:01

Geplaatst: 12-05-14 18:01

Aan bouw ligt het niet altijd helemaal hoor. Ik heb tot een jaar terug een jonge Anglo Arabische merrie zo groen als gras gereden. Dramatisch gebouwd, overbouwd, slechte benen, op de voorhand vallend en continue struikelend over d'r eigen benen. En die had - hetzij na veel oefenen- echt wel een superzacht mondje. Dit paardje is het beste paard dat ik ooit heb mogen rijden op gebied van gevoeligheid en reageren, ondanks haar 'op z'n kop' bouw.

Ik denk dat ieder paard 'zacht' geboren is, maar tegen de tijd dat er goed en wel iemand mee kan gaan rijden gaat ieder paard anders met het bit om. Uiteindelijk ben ik er zeker van dat ieder paard zo getraind kan worden dan hij/zij boterzacht in de mond is.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:02

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 12-05-14 18:02

Ben wel van mening ieder paard stug gemaakt kan worden..

**Geplaatst**: 12-05-14 18:03

Geplaatst: 12-05-14 18:03

mooney schreef:
Combinatie van exterieur van paard en rijvaardigheid van de ruiter.
Een paard met natuurlijke onderhals, een zware nek-hoofd verbinding of een lage oorsprong van de hals zal nageven niet makkelijk vinden en dus sneller in verzet komen en tegen de hand worden. *knip* ...slechte ruiter.

Daar ben ik het niet mee eens. Ze zullen nageven moeilijk vinden, maar in verzet komen? Tegen de hand worden? Dat is iets dat er echt in wordt gereden, net zoals een écht harde mond dus.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:11

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 12-05-14 18:11

Ik een.niet handig gebouwd paard gehad met lage hals inzet, op twee pinken te rijden..

**Geplaatst**: 12-05-14 18:16

Geplaatst: 12-05-14 18:16

Het ene paard is het wat makkelijker eens met een bit in de mond dan het andere paard. Dat is al geen natuurlijk ding. Het zal in het karakter deels liggen hoe ze daar mee omgaan, dus daar wel een stuk aangeboren iets. Vervolgens is het een heel groot deel wat bij de ruiter komt, word er gekeken of het gebit in orde is, het bit goed past, op de goede plek in de mond ligt, of het harnachement verder ook goed past... Vervolgens kom je nog bij hoe word het paard gereden en hoe is de ruiter met de hand. Hoe gaat de ruiter weer met het karakter van het paard om.
Wanneer vind een ruiter een paard fijn in de mond, de een heeft graag wat meer druk, de andere wat minder.

Ik ken paarden die enorm veel zelfhouding hebben en daardoor best fijn aanvoelen maar eigenlijk niet nageeflijk zijn, ik ken paarden met een lang achterbeen die altijd wat duwend lopen maar wel nageeflijk zijn.
In de bouw krijgen ze toch al dat stuk wat bepalend is voor hoe het paard beweegt mee.
Niet alles kun je dus op de ruiter afschuiven maar, het is wel de ruiter die het rijtechnisch zo aan moet kunnen pakken dat er op een fijne manier met het paard gecommuniceerd kan worden, want wij als ruiters leren dit paard hoe deze met een bit om moet gaan. Dat leren ze niet van elkaar.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:16

Geplaatst: 12-05-14 18:16

Hoe gevoelig een paard in de mond is, of eigenlijk op de huid, want dat is hetzelfde, heeft niks te maken met bouw of karakter van het paard.

Ik heb verschillende paarden gehad die zeer gevoelig in de mond waren en daardoor ooit best moeilijk te rijden waren omdat wat druk gelijk verzet gaf, rijden moest je op been en zithulpen.
Dat waren paarden die ook in de omgang gevoelig waren als je die aanraakte of poetste, gewoon gevoelig op de huid.

Nu heb ik er eentje, die kan onder de dazen of steekvliegen zitten en dan zal hij eens zwaaien met z'n staart, terwijl een ander paard als een gek door de wei zou gaan.
Dat paard is in alles wat lomper, bezeerd zichzelf ook wat sneller aan kop enzo, een leo, geen wonder dat dat paard ook minder gevoelig is in de mond en op been.

Ik denk dat het te maken heeft met hoe dicht de zenuwuiteinden aan de oppervlakte van de huid liggen.
Of hoe teer de opperhuid is.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:25

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 12-05-14 18:25

Toch hoor je bijvoorbeeld ook over nakomelingen tuschinsky dat die niet makkelijk in de mond zijn. Tuschinsky zelf schijnbaar ook niet zo..

**Geplaatst**: 12-05-14 18:31

Geplaatst: 12-05-14 18:31

BaileyMix schreef:
mooney schreef:
Combinatie van exterieur van paard en rijvaardigheid van de ruiter.
Een paard met natuurlijke onderhals, een zware nek-hoofd verbinding of een lage oorsprong van de hals zal nageven niet makkelijk vinden en dus sneller in verzet komen en tegen de hand worden. *knip* ...slechte ruiter.

Daar ben ik het niet mee eens. Ze zullen nageven moeilijk vinden, maar in verzet komen? Tegen de hand worden? Dat is iets dat er echt in wordt gereden, net zoals een écht harde mond dus.

Ik bedoel dat deze paarden dit niet als natuurlijke houding zullen aannemen en dus of in een verkeerde houding lopen, of erop getraind moeten worden. En dat trainen is geen kwestie van een weekje, gaat veel tijd in zitten. En dan kan het zijn dat ze meer weerstand bieden in de mond, moet je heel kundig zijn om dit op te lossen zonder in de mond te zitten. En zulke mensen ben ik zelden tegengekomen. Dus zullen ze ervaren worden als hard in de mond, maar dit kan veranderen.
dat wilde ik aangeven, hard of zacht zijn ligt aan exterieur, maar kan 'aangepast' worden door de ruiter, zowel in positieve zin als negatieve zin.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:34

Geplaatst: 12-05-14 18:34

grotendeels aangeboren en deels ingereden. Wat al eerder gezegd is: de bouw heeft een groot aandeel. Hoe de hals op zijn lijf staat, stand achterbeen, ruggebruik en ook de vorm van de mond en de stand van de tanden en tong tov elkaar.

Maar je kan zeker een paard hard maken door er lekker elke dag aan te trekken of een verkeerd bit te gebruiken maar dit is wel een ander soort hardheid dan dat sommige paarden van nature hebben

**Geplaatst**: 12-05-14 18:40

Geplaatst: 12-05-14 18:40

Ik denk dat de stugheid in de mond niets te maken heeft met aangeboren of bouw maat met hou ze gereden zijn. Bouw kan de verzameling en nageeflijkheid wel beïnvloeden maar het echte stug in de mond zijn lijkt mij gecreëerd door rijden. Ik heb veel stugge paarden gereden en ook echte doordouwers die door anderen met Liverpool gereden werden. Toen de desbetreffende medebazin en ruiter van de stal wegging en er anders werd gereden werden de meest stugge paarden fijner in de mond.

Mijn paard is onwijs gevoelig in alles en op de pinkjes te rijden maar de teugel een mm verpakken betekent meteen onrust en hoofd omhoog. Ook een had ze een flinker onderhals en is ze flink opwaarts gebouwd. Super gevoelig paardje. Pony is niet gevoelig en haar zal het allemaal een worst wezen maar haar mond is boterzacht. Ik rijd nauwelijks met de teugel omdat mijn paard daar zo heftig op reageert en ik merk bij veel paarden waar ik opstap dat minder druk op de teugel ze juist gevoeliger maakt dan het spelen met de teugels en ophoudingen maken ed.

**Geplaatst**: 12-05-14 18:43

Geplaatst: 12-05-14 18:43

Beide?

Als je er in gaat lopen roppen is de kans klein dat hij dingen makkelijk doet. Bij mijn shet hoef ik bijna niets te doen en ze loopt aan de teugel, en ik zit er niet eens op!.... zou ook zielig zijn :')

Maar mijn IJslander moet ik wel veel moeite voor doen om het zo ver te laten komen dat ze nagevelijk werd. Maar ze trekt helemaal niet.

**Geplaatst**: 13-05-14 08:23

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 13-05-14 08:23

Ruiterhand en het wel of niet correct rijden bepalen volgens mij of een paard zacht in de mond is of niet. Ook een paard wat hard in de mond is kan door andere ruiter weer zachtjes worden. Kwestie van geduld en de tijd nemen.

**Geplaatst**: 15-05-14 07:34

Geplaatst: 15-05-14 07:34

Geen enkel paard word met harde stugge mond geboren, het is de ruiter die een dier stug maakt.
Want hoe kan het anders dat een stug paard weer helemaal soepel en zacht kan worden door de juiste zachte training toe te gaan passen,
Dus het heeft in mijn beleving altijd met de ruiter te maken.
Een paard word stug als hij ook zo gereden word, dan word hij stijf in zijn lijf en zal dus stug aan voelen in zijn mond, maar komt het wel uit de mond, dat geloof ik ook niet, ik denk dat een paard zich juist vastzet om de pijn in zijn mond te verminderen, met het gevolg zere rug enz enz

**Geplaatst**: 15-05-14 07:40

Geplaatst: 15-05-14 07:40

Ruiterhand bepaald het grootste deel maar sommige paarden hebben een niet al te makkelijke bouw en zullen daardoor altijd wat meer in de hand gaan dan andere paarden.
Daarnaast heb je ook een klein deel paarden die wat lomp en douwerig zijn in de omgang en mijn ervaring is dat die onder het zadel ook vaak zijn

**Geplaatst**: 15-05-14 08:08

Geplaatst: 15-05-14 08:08

Hét probleem is het gemis aan geduld en respect.
Het paard wordt doorgaans zo snel mogelijk in een bepaalde houding gedwongen in de veronderstelling dat het dan "beter getraind" kan worden.
En inderdaad paarden met een wat minder atletisch lichaam hebben daar dan de grootste moeite mee en gaan zich verzetten.

Het eerste en allerbelangrijkste gegeven om met een paard te kunnen gaan werken is het vertrouwen dat een paard in zijn ruiter heeft.
Vertrouwen laat zich niet dwingen maar verdienen.
Pas wanneer het paard vertrouwt zal het zich ontspannen en geen verzet bieden.
Het tweede dat er dan voor de dag komt is het respect, het is aan de ruiter om vanuit en binnen dit vertrouwen rustig en voorzichtig, binnen de mogelijkheden van het paard dit lichamelijk en geestelijk te gaan ontwikkelen, dat duurt jaren.
Dwang is ten alle tijde uit den boze, het leidt namelijk tot verlies van nr 1, het vertrouwen.

Het in een houding dwingen met de hand van een minder atletisch gebouwd paard leidt dus tot een "harde" mond maar dat gaat veel dieper dan de bouw....

**Geplaatst**: 17-05-14 16:38

Geplaatst: 17-05-14 16:38

Ingereden. Natuurlijk is de ene van zichzelf (dus aangeboren, ligt ook aan t karakter) wat zachter of juist wat stugger, maar elk paard is met geduld zacht in de hand te rijden. Bij de 1 kost het iets meer tijd dan bij de ander.

**Geplaatst**: 17-05-14 17:06

Geplaatst: 17-05-14 17:06

Ik heb ervaring met jonge paarden en weet 1 ding zeker wat betreft mijn ervaringen: hoe hoger ingezet de nek en hoe beter dat in verhouding is met de breedte en lengte van de nek hoe fijner ik het rijden vind. De rug speelt ook wel een rol denk ik, een paard met een sterke rug zal eerder 'loslaten' dan een paard wat nog alle kanten op slingert en zijn rug niet durft gebruiken.

**Geplaatst**: 17-05-14 17:20

Re: Fijne mond aangeboren of ingereden?

Geplaatst: 17-05-14 17:20

Hier drie hele fijne mondjes, twee van de drie heel fijn gebouwde paardjes. Van alledrie straalt er in de gehele omgang van af dat het gevoelige "bloedpaardjes" zijn.
De derde is ook een bloedkikker in haar manier van doen maar ze is ook erg "lomp" in die zin dat ze in haar gehele gedrag nogal drammerig is. Bovendien gereden door het type brute springruiter wat niet mee hielp aan haar mondje... Die twee hebben elkaar een beetje "tegen gewerkt" (dus combinatie; drammerige sterke merrie en drammerige brute springruiter) Dat is ook degene die moeilijker was in de mond. Na verloop van tijd werd ook zij gewoon licht in de mond maar daar ging wel langer overheen.

Ze is nogal van het "nek er op en gaan" idé...

Dat er uit rijden heeft wat tijd gekost maar het kan wel.

Ook zij was een paard dat erg licht op de hand was op het einde. (wordt nu even niet meer gereden maar de laatste keer dat ik er weer op zat was ze gewoon weer licht in het mondje dus ik heb er vertrouwen in dat ze het niet vergeten is.)

**Geplaatst**: 20-05-14 10:14

Geplaatst: 20-05-14 10:14

Je kan genetisch al heel wat doen, maar de ruiter of trainer heeft ook een grote invloed alleen dan nog de vraag wat is fijn in de mond, denk dat dit voor deel ook wel verschilt. Ieder zal daar net iets andere eissen aan stellen. Wanneer is een paard stug...