Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
saskiakefie schreef:Def schreef:Ten eerste lijkt dit me niet zo'n slimme reclame voor de manege waar je les geeft (waar je ook nog eens de naam van in je onderschrift hebt staan).... zou ik als manege niet blij mee zijn.
Daarnaast is het niet goed als dit in jouw les gebeurd. Dan doe je als instructrice toch echt iets fout.
Waar ik het wel met je eens kan zijn is dat ik het soms ook totaal onbegrijpelijk vind waarom sommige mensen die doodsbang zijn, toch kosten wat het kosten moeten paardrijden. Het moet toch een hobby zijn? Het is geen verplichting ofzo... als je iets niet leuk vind stop je er toch gewoon mee. Zeker als het je zoveel angst oplevert.
edit: ik zie dat je de eigenaresse bent van deze manege...
Dan lijkt het me helemaal niet slim zoiets op bokt te zetten.
Gevalletje ingooien van eigen glazen lijkt me
In haar profiel te zien is het haar eigen manege.
Daarom bleef ik ook rijden.senna21 schreef:Angst is een natuurlijk gevoel van de mens.
Sterker nog: ik denk dat paardrijden en angst in zekere zin bij elkaar horen. Het hoort bij het 'spelletje'.
Bij paardrijden moet je als ruiter steeds je grenzen verleggen en nieuwe vaardigheden aanleren op/met een sterk en snel dier waar je nauwelijks iets van snapt.
Dat is de uitdaging én de charme van paardrijden.
Als instructeur heb je daar een belangrijke rol in. Je moet zowel het paard als de ruiter de vaardigheden en het vertrouwen geven om te kunnen groeien als combinatie.
Chaos schreef:Uiteraard!
Maar ik ken genoeg ruiters die vanaf hun kindertijd tot nu echt 0.0 angst hebben gehad. Ook als ze er met enige regelmaat afvielen.
Ik was zelf ook zo, ben nooit echt bang geweest. Tot ik 20 werd, haha.
zonder dat ik daar bang van werd.Vickz schreef:Even voor de duidelijkheid met lui bedoel ik dus dat ze hun spullen niet weg doen (poets spullen terug in de bak, die 2m verderop staat, zadels op de steunen leggen ipv op de grond, zelfde met hoofdstel, bitten niet alspoelen,...) terwijl dit wel altijd gevraagd word aan het eind van de les. Wat voor andere benaming geef je daaraan dan?? Lege flesjes drank of papiertjes laten slingeren in de stal/gang ipv in de vuilbak of naar de bar te brengen, terwijl er overal briefjes hangen met de vraag alles netjes achter te laten.
Ik ga ook nooit iemand dwingen om iets te doen, ik probeer ze te motiveren, als het echt niet klikt met een paard en hoeven ze er niet meer op tenzij uitzonderlijk, ik vraag steeds zie je het zitten om een galopje te proberen? nee? oke dan hoeft dit niet.
Maar met dit topic bedoelde ik gewoon of jullie soms ook merkten dat mensen banger geworden zijn? Of ze minder initiatief nemen, minder zelf iets proberen, bv opzadelen. Dit geld niet voor iedereen. Maar ik merk een verschil met vroeger.
Ik heb in mij openingspost misschien niet zo duidelijk geweest...
(niet op m'n paard maar gewoon zo in het dagelijkse leven) vroeger ben ik ook nog zo gevallen omdat ik zat te dromen en mijn pony opeens schrok, maar daar kon ik erg om lachen 
ze helpen met poetsen en zadelen en opstijgen of zelfs meelopen bij de kleintjes
ze vragen uitleg en volgens een poetslesje enz. Erg leuk vind ik dat.
Ja sorry maar ik kan niet ruiken dat iemand het niet snapt...
Sindsdien geen problemen meer mee gehad (met niet durven galopperen bedoel ik dan).
Ben ervan overtuigd dat je kinderen op die manier ook iets mee kunt geven in hun dagelijks leven... 'Gewoon proberen en durven fouten te maken', dat is zó belangrijk, en daar hebben ze gewoon onwijs veel aan.