Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
) en toen weer zo van de kook raakte van zichzelf dat hij helemaal de weg kwijt raakte. 
EskeGirl schreef:Ik zeg dat je niet moet zagen en doe het ook niet. Heb het vaak genoeg zien doen, een fijn beeld is anders.
Zoals vuurneon al zei: meebewegen is ook heel belangrijk. Mijn instructrice zegt ook altijd: je kan nooit stil zitten op een paard, want je paard beweegt constant.
Helemaal mee eens.
Natsuki schreef:Ik heb hier dan ook wel even een vraagje. Kan het dat een jong paard dat je aan het inrijden/doorrijden bent al met een redelijk goede nageeflijkheid loopt? Ik merkte namelijk af en toe bij mijn verzorgpaard dat deze soms nageeflijk leek te lopen.
Urielle schreef:Zunzuncito schreef:Aan de teugel lopen is dus een gevolg van ontspanning, niet de reden waarom een paard ontspant.
Ben ik niet helemaal met je eens (deels wel, want correcte aanleuning komt alleen vanuit ontspanning), imo hangt alles met elkaar samen en ergens moet je ingrijpen. Per paard en per moment kan het wisselen welk punt je aanpakt.
Ontspanning kun je niet afdwingen, dat moet je paard aanbieden.
Maar een gespannen paard is soms ook moeilijk aan het been te krijgen, ze zijn te loperig waardoor je nauwelijks de kans krijgt om ze eraan te zetten, gaan in verzet op je been, negeren je been of rennen ervoor weg.
Soms kan het dan helpen om je paard dieper in te stellen en laten ze het been ineens wel toe. Dan heb je een startpunt om mee aan de slag te gaan tot je paard uiteindelijk (soms letterlijk) uitademt en zich loslaat en zich overgeeft aan jouw rijden.
Ja, je kunt ook twee uur rondbutsen op een heet paard wat met zijn hoofd bij God op schoot rondrent onder je en maar wachten tot hij gaat ontspannen, maar dat zet vaak ook geen zoden aan de dijk. Want ergens moet je eraf en zeker de bloedkikkers lopen zich zo dood onder je.