FEI Artikel 401: The happy athlete

Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
bulck

Berichten: 4492
Geregistreerd: 08-11-05

Re: FEI Artikel 401: The happy athlete

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 17:02

Ik denk dat er altijd verschillen zullen blijven bestaan. NH streeft totaal iets anders na dan dressuursport. Wel vind ik dat iedereen moet openstaan voor andere visies. Immers kan je uit allerlei stromingen iets opnemen en eventueel integreren.
Maar op NH manier een GP dressuurproef of Jachtparcours afleggen is een andere manier. Wel kan dit een meerwaarde opleveren op 'team' vorming.

murphy102
Berichten: 1157
Geregistreerd: 07-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 17:03

Zelf denk ik dat door correcte training (dat is voor mij de klassieke dressuur) van het bewegingsmechanisme en de spieren (biomechanisch) van het paard, je een gewilligheid krijgt van het paard die als gevolg heeft een mentale ontspanning.
Wat is een correcte training?
Voor mij betekent het dat de mechanische bewegingen die van het paard gevraagd worden passen bij de structuur van het skelet en de ligging van het spierweefsel.
Alleen zo kan m.i. het gevraagde harmonieus uitgevoerd worden door het paard.
Uiteraard gaat dit aan de hand van de samenwerkende hulpen die op dat gehele proces zijn afgesteld.
Dus géén schrikreflexen vragen zoals men hedentendage doet in de moderne dressuur (gas en rem).

De ontspanning die ontstaat als gevolg van de inspanning en waaruit ook je aanleuning ontstaat, is broodnodig om überhaupt iets van je paard te vragen qua gymnastisering, want alleen dátgene wat zich loslaat qua spieren laat zich rechtrichten.
Het GEVOLG van dit gehele proces, wat wel inspannend is voor een paard maar niet verkeerd belastend of óverbelastend, is dat hij mentaal zo "aktief ontspannen" raakt dat hij graag zijn medewerking hieraan verleent.
Zo ontstaat uiteindelijk een Blije Atleet, een atleet voor wie zijn ruiter respect heeft voor zijn anatomie, zijn fysiologische en psychologische aspecten.
Dit uit zich in harmonie, lichtheid en ongedwongenheid: een Happy Athleet.

bulck

Berichten: 4492
Geregistreerd: 08-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 17:22

murphy102 schreef:
Zelf denk ik dat door correcte training (dat is voor mij de klassieke dressuur) van het bewegingsmechanisme en de spieren (biomechanisch) van het paard, je een gewilligheid krijgt van het paard die als gevolg heeft een mentale ontspanning.
Wat is een correcte training?
Voor mij betekent het dat de mechanische bewegingen die van het paard gevraagd worden passen bij de structuur van het skelet en de ligging van het spierweefsel.
Alleen zo kan m.i. het gevraagde harmonieus uitgevoerd worden door het paard.
Uiteraard gaat dit aan de hand van de samenwerkende hulpen die op dat gehele proces zijn afgesteld.
Dus géén schrikreflexen vragen zoals men hedentendage doet in de moderne dressuur (gas en rem).

De ontspanning die ontstaat als gevolg van de inspanning en waaruit ook je aanleuning ontstaat, is broodnodig om überhaupt iets van je paard te vragen qua gymnastisering, want alleen dátgene wat zich loslaat qua spieren laat zich rechtrichten.
Het GEVOLG van dit gehele proces, wat wel inspannend is voor een paard maar niet verkeerd belastend of óverbelastend, is dat hij mentaal zo "aktief ontspannen" raakt dat hij graag zijn medewerking hieraan verleent.
Zo ontstaat uiteindelijk een Blije Atleet, een atleet voor wie zijn ruiter respect heeft voor zijn anatomie, zijn fysiologische en psychologische aspecten.
Dit uit zich in harmonie, lichtheid en ongedwongenheid: een Happy Athleet.



Hier sluit ik me bij aan als we spreken over de africhting van een paard _/-\o_
Echter in de hedendaagse sport lijkt dit principe vnl op dressuurpaarden toegepast te worden, maar lijken ze de andere disciplines te vergeten.

Verder blijft de vraag kan topsport op die manier? Dat is mijn bedenking altijd. Ikzelf ben dressuurruiter, heb alles voor mijn paarden over, maar hoop stiekem toch ook zo ver mogelijk te geraken. Dus wat je aanhaalde vind ik super, maar voor de sport (subtop of FEI-niveau) geloof ik niet dat het allemaal gaat met een wortel en klontje als je begrijpt wat ik bedoel.
Een goede basis is uiteraard van cruciaal belang, maar in de sport gaat het in die 7/8minuten om te excelleren en dus de sterktes van je paard uit te buiten tot het best kunnen.
Dat is in mijn ogen topsport. Wat hier enkel van belang is en dus zeker niet uit het oog mag verloren worden, is eigen kennis en beperking kunnen zien en aanvaarden, zowel bij jezelf als het paard.

murphy102
Berichten: 1157
Geregistreerd: 07-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 17:34

Dat is de kunst, Bulck.
Toch hebben we ook op de O.S. gezien dat er vooral in Duitsland, Engeland, maar zeker ook elders, men weer terug valt op de degelijke, eerlijke opleiding van paarden.
Dat dat nog niet perfect is is ook te zien, maar m.n. in Duitsland is een hele nieuwe generatie wel hiermee bezig en zij hebben laten zien dat het zo dus ook kan.
Het is aan hun trainers dat de ruiters steeds weer tijd blijven nemen voor de ontwikkeling van hun paarden.

bulck

Berichten: 4492
Geregistreerd: 08-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 17:47

murphy102 schreef:
Dat is de kunst, Bulck.
Toch hebben we ook op de O.S. gezien dat er vooral in Duitsland, Engeland, maar zeker ook elders, men weer terug valt op de degelijke, eerlijke opleiding van paarden.
Dat dat nog niet perfect is is ook te zien, maar m.n. in Duitsland is een hele nieuwe generatie wel hiermee bezig en zij hebben laten zien dat het zo dus ook kan.
Het is aan hun trainers dat de ruiters steeds weer tijd blijven nemen voor de ontwikkeling van hun paarden.


Maar spreek je dan over uitvoering of over trainingsmethoden? Want een beeld tijdens x-aantal minuten is iets anders dan het systeem erachter. Want de FEI term Happy athlete staat onlosmakelijk ook verbonden met omstreden trainingsprincipes als ldr en rollkur, maar zijn die paarden (oa OS kampioene) vrijgesteld hiervan?

sanne83
Berichten: 5334
Geregistreerd: 22-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 17:59

murphy102 schreef:
Zelf denk ik dat door correcte training (dat is voor mij de klassieke dressuur) van het bewegingsmechanisme en de spieren (biomechanisch) van het paard, je een gewilligheid krijgt van het paard die als gevolg heeft een mentale ontspanning.


Grappig, ik zie het precies andersom.
Eerst moet het paard ontspannen, gewillig en aan de hulpen zijn en dan pas kan je die kwaliteiten langzaam meenemen als je meer gaat vragen richting een bepaalde sport. Eerst wil ik dat mentale stukje te pakken zien te krijgen. Zodra je een paard hebt dat mee wil werken, dan pas kan je ook daadwerkelijk iets vragen.

Altijd interessant om te lezen dat grote namen in de (klassieke) dressuur juist wel meerwaarde zien in NH
http://www.dressagesummit.com/

murphy102
Berichten: 1157
Geregistreerd: 07-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 19:20

bulck schreef:
Maar spreek je dan over uitvoering of over trainingsmethoden? Want een beeld tijdens x-aantal minuten is iets anders dan het systeem erachter. Want de FEI term Happy athlete staat onlosmakelijk ook verbonden met omstreden trainingsprincipes als ldr en rollkur, maar zijn die paarden (oa OS kampioene) vrijgesteld hiervan?


Nou, dat ben ik niet helemaal met je eens, Bulck.
Een proef is een momentopname van je training.
Daarin kun je uitvoeringsfoutjes hebben, waar ik persoonlijk niet zo zwaar aan til.
Maar je kunt ook de africhting eraan af zien en díe moet correct zijn.
M.i. zou het met de beoordeling daar veel meer over moeten gaan.
En dan onderscheiden de Happy Athletes zich van die paarden die als een brok mechanica door de baan gaan met veel spektakel en die een beeld geven van afgedwongenheid op alle vlakken tot en met het knarsentanden toe.

Dat de FEI de term Happy Athlete toe zou dichten aan de Rollkur weet ik niet zo zeker.
Dat de FEI-juryleden de paarden, op die manier zo gereden, beloond ontken ik niet, maar dat zegt wat over die juryleden en niet over het regelement van de FEI.
Dat het triest is, is zeker.

_Marjoo_

Berichten: 270
Geregistreerd: 28-05-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 19:24

Wauw als ik dit filmpje zie denk ik :
Dit wil ik ook met mijn pony bereiken!

murphy102
Berichten: 1157
Geregistreerd: 07-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-12 19:24

[quote="sanne83"

Grappig, ik zie het precies andersom.
Eerst moet het paard ontspannen, gewillig en aan de hulpen zijn en dan pas kan je die kwaliteiten langzaam meenemen als je meer gaat vragen richting een bepaalde sport. Eerst wil ik dat mentale stukje te pakken zien te krijgen. Zodra je een paard hebt dat mee wil werken, dan pas kan je ook daadwerkelijk iets vragen.

Altijd interessant om te lezen dat grote namen in de (klassieke) dressuur juist wel meerwaarde zien in NH
http://www.dressagesummit.com/[/quote]

Ik denk dat wij over 2 verschillende zaken praten, Sanne.
Het mentale stukje van loslaten wat ik bedoel, zie je terug in een "losgelassen" paard, dat is iets meer dan alleen een ontspannen paard.
Een paard aan een lange teugel is ook ontspannen, he.
Daar doel ik eerlijk gezegd niet op.
Ik begrijp echter wel wat jij bedoelt.

bulck

Berichten: 4492
Geregistreerd: 08-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-12 12:23

murphy102 schreef:
bulck schreef:
Maar spreek je dan over uitvoering of over trainingsmethoden? Want een beeld tijdens x-aantal minuten is iets anders dan het systeem erachter. Want de FEI term Happy athlete staat onlosmakelijk ook verbonden met omstreden trainingsprincipes als ldr en rollkur, maar zijn die paarden (oa OS kampioene) vrijgesteld hiervan?


Nou, dat ben ik niet helemaal met je eens, Bulck.
Een proef is een momentopname van je training.
Daarin kun je uitvoeringsfoutjes hebben, waar ik persoonlijk niet zo zwaar aan til.
Maar je kunt ook de africhting eraan af zien en díe moet correct zijn.
M.i. zou het met de beoordeling daar veel meer over moeten gaan.
En dan onderscheiden de Happy Athletes zich van die paarden die als een brok mechanica door de baan gaan met veel spektakel en die een beeld geven van afgedwongenheid op alle vlakken tot en met het knarsentanden toe.

Dat de FEI de term Happy Athlete toe zou dichten aan de Rollkur weet ik niet zo zeker.
Dat de FEI-juryleden de paarden, op die manier zo gereden, beloond ontken ik niet, maar dat zegt wat over die juryleden en niet over het regelement van de FEI.
Dat het triest is, is zeker.


Maar is een happy athelete, in staat om echt topprestaties neer te zetten in een piekmoment? Want als we spreken over (top)sport, gaat het mss automatisch meer over, hoe jij het verwoord 'een brok mechanica', dan wel die happy athelete als omschreven. Om een paard GP klaar te krijgen (wedstrijd gericht dan) gaat veel werk aan vooraf en is zeker ook niet voor ieder paard haalbaar. Want GP oefeningen afzonderlijk kan je immers elk gezond paard aanleren gezien het conditioneringsdieren zijn en vooral kuddedieren die daardoor heel aanhankelijk zijn en onderdanig richting ons. Maar om echt alles aan elkaar te zetten qua oefeningen en dan nog eens te excelleren, heb ik mijn bedenkingen. Plus wat ik ook altijd wat mis is, wat is de standaard dan?! Wat we dan krijgen zijn vergelijkingen met het verleden, met totaal andere types paarden (fokkerij is gespecialisseerd geworden de laatste decennia) ,methodes en mss nog meer publieke gewaarwording door media die er toen minder mondiaal aanwezig was. Dan komen we vaak in de discussie klassiek vs modern, waarin de pot de ketel verwijt en raken zo'n discussies vaak overhit. :-)

murphy102
Berichten: 1157
Geregistreerd: 07-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-12 13:39

Ik vind het heel goed hoe jij alles benoemt, Bulck, en daarmee sla je wat mij betreft de spijker op zijn kop vwb de huidige problematiek.
Ik ben van mening dat juíst die sensibele paarden van tegenwoordig het zoveel beter zouden doen als zij veel meer tijd krijgen. En ik weet een beetje waar ik over praat, want ik werk er dagelijks mee.
Wat er tegenwoordig aan alle kanten mist ÍS nl. die lichamelijke en psychische ontspanning.
Dat stuk slaat men over door aan de vóórkant de controle te zoeken om die heetheid te beteugelen (vaak trekken, ook op het hoogste niveau) en daardoor heeft men ook geen basis om steeds weer op terug te keren, want elke keer als je iets verder op je pad in de opleiding van het paard komt, brengt dat dírect veel spanning met zich mee, althans ... dat kan als je te snel wilt.
M.i. ligt daar absoluut het probleem van nu.

Persoonlijk ben ik niet zo'n voorstander van al die mechanische begrippen zoals jij ze ook gebruikt, het excellereren.
Die begrippen horen thuis bij auto's, niet bij paarden.
Een paard dat werkelijk los is en een losse swingende rug heeft, reageert supersnel op bijv. een halve ophouding, iets wat men tegenwoordig niet meer gebruikt, helaas.
Dat kan ook niet, want die ruggen zijn doorgaans helemaal niet los.
Het "transport van energie" uit het achterbeen kan alléén getransporteerd worden via een losse swingende rug, lees brug.
Staat "de brug open", omdat deze níet los is, dan moet je schopbewegingen (gas) maken om een reactie te krijgen. Hetzelfde gebeurt met de hand die dan als, vaak harde, rem wordt gebruikt.
Dit zijn schrikreflexen die nodig zijn om een reactie te krijgen.
De moderne dressuur noemt dat "duidelijkheid".
Op de klassieke manier drijven we -om een voorbeeld te geven- in de takt van de gang:
dus je drijft op het moment dat het paard zijn binnenachterbeen optilt.
Het gevolg is dat dat binnenachterbeen net even verder onder de massa wordt neergezet als dat je zomaar een prikbeweging geeft.
Er wordt dus gebruikt gemaakt van datgene wat het paard bewegingstechnisch al aanbiedt en daardoor werk je dus in op de biomechanica van het paard, hetgeen uiteraard veel comfortabeler is voor een paard als een prikbeweging.
Logisch ook dus dat een paard op déze manier veel liever wil meewerken dan op de moderne manier.
En waarom zou je een dergelijk gereden paard dan niet GP klaar krijgen?
Natuurlijk lukt dat, míts je het paard maar de tijd geeft om zich hierin te ontwikkelen en dáár ligt het probleem, denk ik.

Ik begrijp dus niet waarom je op deze (klassieke) manier niet mee zou kunnen draaien aan de top.
Het klopt dat er op deze manier geen idioot hoog voorbeen is, maar wel een voorbeen dat vanzelf naar voren en omhoog gaat navenant het achterbeen meer en meer gaat dragen.
Dus uiteindelijk krijg je wel een meer correctere uitvoering dan in de moderne dressuur waar door gebrek aan ruggebruik (het zijn allemaal Schenkelgangers) de croupe wel hoog móet blijven, want anatomisch gezien kán een paard zonder ruggebruik de achterhand niet onderbrengen.
Ook dit is duidelijk te zien in de moderne dressuur: een achterhand die ver achter blijft en dan heb ik het niet eens over de uitgestrekte draf, want die vind ik doorgaans helemaal rampzalig.
En zo zijn er zoveel zaken waar een modern gereden paard lichamelijk wel móet compenseren om zónder ruggebruik alles uit te kunnen voeren.
En ik vind dat een paard nooít mag compenseren, want dat zijn er blokkades in zijn lichaam waardoor hij dat niet kan.
En zonder ruggebruik geen Happy Athlete.

swartbeessie

Berichten: 2266
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-12 15:47

Bedankt voor jullie bijdragen, vind het erg verhelderend.
Ik heb deze kritiek punten allemaal al een keertje eerder gehoord, maar het is leuk om het in deze context een keertje benaderen.

bulck schreef:
Maar is een happy athelete, in staat om echt topprestaties neer te zetten in een piekmoment? (...) Maar om echt alles aan elkaar te zetten qua oefeningen en dan nog eens te excelleren, heb ik mijn bedenkingen.


Ik vroeg me af, zijn het de trainingsmethoden die een paard leren dat werken stress betekent, en een proef in een wedstrijd nog meer stress? Of is het de druk om te presteren die via de ruiter nadelig werkt voor het paard? Of is het beide?
Ik denk dat Bulck gelijk heeft, als het gaat om de showproeven-stijl die op dit moment zo wijdverbreid is.

Hoe ik op dit punt kom: Vaak wordt in interviews namelijk aangehaald dat de inrijpraktijken (rollkur) is om het paard in korte tijd los te krijgen voor bijvoorbeeld een kür, waarbij als excuus wordt gebruikt dat het maar een paar minuten gebeurd.

Hoe kan dit wordt gerijmd met het doel een 'happy athlete' na te streven? Hoe kan het dat bewijzen dat het op meerdere manieren ongezond is voor een paard om gedwongen in zo'n houding te lopen, goed wordt gepraat als een manier van 'loswerken'?

Het gaat om het plaatje, maar ondertussen is compleet uit beeld geraakt dat het paard een dier is, geen machine. Hoe kan dat bij worden gedraaid?

edit: tiepfout

bulck

Berichten: 4492
Geregistreerd: 08-11-05

Re: FEI Artikel 401: The happy athlete

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-12 17:41

Ik ben wel tevreden dat dit eens een deftig topic is omtrent dit onderwerp :-)

Wat jullie aanhalen is denk ik een streven van vele ruiters die het welzijn van hun paard en de 'eigen' band voorop stellen.
Maar het feit is, dat er een kloof is tussen enerzijds de africhting en anderzijds de competitiesport. En hier worden wel termen als show en mechanische bewegingen vernoemd, maar is dat ook echt zo? Of is dat mss hetgeen volgt eens je de africhting klaar hebt tot op dat hoogste niveau en dan streeft naar beter? Het is maar een vraagstelling he, ben zelf nog maar lichte tour ruiter en ben allang tevreden dat ik een mooie constante proef kan neerzetten. Maar ik weet ook dat als ik naar de 9 en 10-en wil ik wss anders moet rijden, mss minder op gevoel maar meer op hoger, beter en sneller. En dat is denk ik best een muur waar vele ruiters tegenaan lopen, want waarvoor kies je? Want buiten het feit dat paarden mijn favoriete dieren, sport en plezier zijn, ben ik ook wel een competitiebeest en heb ik van mezelf wel doelen met paarden die voldoende capaciteiten hebben om mee te gaan draaien op het hoogste niveau (hout vasthouden dat ze gezond en wel blijven... _/-\o_ )
Echter is de realiteit wel dat je punten moet krijgen en dat correcte, harmonische proeven bepunt worden met 5-6-7 en dan te hopen dat er geen foutjes insluipen want dan kan je het schudden. Want qua beeld ziet dat er vaak te 'braaf' uit, of leidt dit tot uitspraken als 'kan meer', meer expressie (wat dan slaat op we zien liever voorbeengezwapper). Dus ja dan kan je moraalridder spelen, maar de realiteit is anders. Haal daar het feit bij dat voor semi- of professionele ruiters het aanbod aan paarden direct in verband staat met de neergezette prestaties, is dat een zeer moeilijk te verbreken cirkel. Want goede paarden kosten veel geld, los van de aankoop etc, dus investeerders of eigenaren willen uiteraard rendement halen of op z'n minst hun dier zien floreren. Net zoals de meeste eigenaars onders ons stiekem hun paard op nr 1 hebben staan.
En verder blijft die 'happy athlete'- term echt te beperkt tot de dressuursport. Want zonder vingers te willen wijzen, word ik persoonlijk ook niet happy van de springsport en de amerikaanse stijl (ik haal ff deze twee aan omdat ik zelf ervaring heb met deze), en wss vele andere disciplines die me minder gekend zijn.

murphy102
Berichten: 1157
Geregistreerd: 07-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-12 19:40

Ik ben het met je eens, Bulck. Dat is m.i. een juiste constatering.
Zeker is het een streven zo ver mogelijk te komen op een correcte manier.
En zeker lopen we dan tegen zaken aan die aan de dag van vandaag niet synchroon lopen met het dierenwelzijn vwb de wedstrijdsport en de jurysport dus.
En dat is denk ik niet zo'n beste ontwikkeling, maar is inderdaad absolute realiteit. Ook al is het ongewenst.
Je hebt zeker gelijk als je zegt dat een correct gereden proef nauwelijks beloond wordt, terwijl een paard dat zijn voorbenen in de nek legt, met hele hoge punten wordt beloond.
Het klopt, het is oneerlijk.
Maar ja, het is een feit, een constatering.
Nu kun je je daar bij neerleggen en je gaan aanpassen aan die nieuwe manier van rijden óf je blijft bij je principes.
En ja, dat is een keuze van de ruiter (of soms van de eigenaar, fokker, hengstenboer).
Er zijn hedentendage zoveel andere belangen dan het welzijn van het paard, dat die toch echt voorgaan.
Ik vind niet dat je een moraalridder bent als jouw uitgangspunt is en blijft om een paard op een eerlijke manier op te leiden.
Het is een keuze.

Verder ben ik het helemaal met je eens dat we bij alle disciplines binnen de paardensport Happy Athletes zouden moeten zien, zij het in een andere context.
Basis is basis, voor elke discipline.
Het trieste bij de dressuur is dat een bepaalde trainingsmethode puur gebruikt wordt om te winnen en niet in eerste instantie om je paard te verbeteren, ... ook al willen de gebruikers van die methode de ander daarvan wel overtuigen.