)Dan maar kort door de bocht, maar we willen toch allemaal op een zo eerlijk mogelijke manier met ons paard omgaan. Ik heb het dus niet nodig dat we daar dan weer een of andere (duik)term aan gaan hangen.
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
)germie schreef:Als ruiter ben je je bewust van je kunde en onkunde. Je kent je zwakke punten en doet je best ze te verbeteren. Je werkt elke training weer aan het ruitergevoel. Indien nodig laat je je corrigeren en bijsturen door een instructeur met oog en verstand van zaken.
Abacab schreef:germie schreef:Als ruiter ben je je bewust van je kunde en onkunde. Je kent je zwakke punten en doet je best ze te verbeteren. Je werkt elke training weer aan het ruitergevoel. Indien nodig laat je je corrigeren en bijsturen door een instructeur met oog en verstand van zaken.
Dit is al zo'n punt dat onmogelijk te controleren is. Ik lees hier zo veel misstanden en leed, en de baasjes proberen er van alles aan te doen met de beste bedoelingen. Hoe wordt je je als ruiter bewust van je onkunde? Sommige leren door schade en schande, en willen graag leren van fouten, andere nemen voorzorgsmaatregelen omdat ze geen fouten willen maken.
Koper schreef:Nee, ik zie er niets nieuws maar hopelijk iemand anders wel. Al is er maar één bokker die zich bedenkt dat ´t anders kan, dan heeft het topic al nut gehad.
Ik moet overigens bekennen dat ik het op twee punten met TS niet eens ben. Er zullen altijd verschillende opvattingen zijn over wat goed is voor het welzijn van je paard en hoe je een paardvriendelijke ruiter kunt zijn.
Koper schreef:Mensen blijven lastigvallen met topics zoals dit.
Abacab schreef:Koper schreef:Mensen blijven lastigvallen met topics zoals dit.
![]()
Misschien kom je het grootste ego-probleem nog wel tegen bij de mensen die zich uitgeven als instructeur [al dan niet met of zonder een ORUN diploma]. De meesten hebben echt niets zinnigs te melden maar vinden het gewoon heerlijk dat ze met de status van lesgever aanzien verwerven. En vaak zijn de dingen die ze zeggen helemaal niet schokerend, maar wel het feit dat ze niet opmerken dat een paard/pony [teugel]kreupel door de baan gaat, laat staan dat ze weten wat ze moeten doen om de ruiter en het paard te helpen.
Het lastige is dat een welwillende ruiter ook niet meteen kan beoordelen of hij-zij met deze lesgever een juiste weg is ingeslagen. Daar kom je pas na een jaartje achter
germie schreef:- Bitloos of een normaal bit. Dit bit mag enkel of dubbelgebroken zijn en in de Z-dressuur mag het gewoon stang en trens zijn. Maar geen waterfordtrensen, tongspelers, rare ribbels enz.

germie schreef:- Sperriem niet te strak, neusriem uiteraard ook niet.
Anoeska schreef:De zoveelste die denkt de wijsheid in pacht te hebben, en er een titeltje op wil plakken. Het is toch de ene open deur na de andere. Voegt niets toe. Dus lariekoek
Ik mis alleen nog dat er ook merchendise bij te koop is en clinics van te volgen zijn
Koper schreef:Zo lang het nog fout gaat tussen ruiter en paard is het alleen maar goed dat er af en toe op gewezen wordt. Ook al is het maar met een topic op bokt.
Koper schreef:Gewoon acht slaan op hoe je paard reageert op wat jij doet en van ´m vraagt in plaats van je paard de schuld te geven als iets niet werkt.
Koper schreef:Het is veel beter voor je ego als je harmonieus met je paard aan het samenwerken bent dan wanneer je keer op keer ten overstaan van een hele pensionstal afgaat omdat je alleen maar kunt vechten met je "lastige" paard.
germie schreef:DIR:
- Geen hulpteugels tijdens de dressuur onder het zadel. Met springen alleen een losse martingaal die niet te strak mag staan. Met dressuur dus geen slof, gogue, martingaal of wat dan ook. Dit is allemaal niet nodig, zelfs niet op een manegepaard. Met longeren mag er gebruik gemaakt worden van een enkele of dubbele longe met een eerlijke hulpteugel waarbij de longeur weet wat hij/zij doet.
- Correct zweep en spoorgebruik.
- Bitloos of een normaal bit. Dit bit mag enkel of dubbelgebroken zijn en in de Z-dressuur mag het gewoon stang en trens zijn. Maar geen waterfordtrensen, tongspelers, rare ribbels enz.
- Passend zadel, hoofdstel, bit en halster. Merk of prijs doet er niet toe, wel of het op het paard past en geschikt is voor de ruiter. Halster wordt expliciet genoemd omdat die op de jukbeenderen wel eens voor schuurplekken zorgen indien ze niet goed passen. Met omdoen van een halster dient hierop gelet te worden. Sperriem niet te strak, neusriem uiteraard ook niet.
- Als ruiter ben je je bewust van je kunde en onkunde. Je kent je zwakke punten en doet je best ze te verbeteren. Je werkt elke training weer aan het ruitergevoel. Indien nodig laat je je corrigeren en bijsturen door een instructeur met oog en verstand van zaken.
- Met de paarden wordt paardvriendelijk omgegaan, dat betekent dat ze elke dag buiten komen, los wel te verstaan. Verder een schone stal en voldoende te eten. Een paard mag paard zijn, en krijgt dus de kans om om te gaan met soortgenoten.
En zo kan het DIR principe verder uitgewerkt te worden.
Moeilijk is dit toch niet?
Waarom zie je dan nog zo veel getrek, sloffen, butsende ruiters , rokers te paard, slecht passende zadels, enz?