Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
saskiakefie schreef:Boedjang: 1e foto: hoofd te ver naar binnen, opzich is af en toe verder buigen niet slecht, maar alleen als je paard dit kan en het paard kan het niet want heeft nu zijn hoofd scheef. Spanning ivm de staart, of waren dan vliegen? Been optrekken
2e foto: Teveel druk aan binnenteugel, hand teveel naar je been.
verography schreef:Overigens een vraag. Schuimen staat gelijk en verzet las ik niet. Nu ben ik bezig met een 22 jarige haflinger die voornamelijk karrewerk en recreatie heeft gelopen. Ik wil haar dressuurmatiger oppakken zodat ze nog lekker lang mee kan en wel buigzamer in het lijf is. Nu heb ik soms ook dat het paard (zeker als ze in verzet gaat omdat sommige oefeningen moeilijker zijn of nadat ze heeft willen uitbreken) schuimt maar niet altijd als ze in verzet is geweest. Ook vaak als ik haar gecorrigeerd heb bij iets wat ze moeilijk vind en ze het uiteindelijk goed uitvoert. Is schuimen echt altijd verzet, of doen paarden het ook als ze iets heel moeilijk vinden?
aerdenhout1 schreef:Zonder de combinatie te zien rijden zijn dit moment opname's!
Elk paard in de africhting zal ooit zijn hoofd te hoog of juist te laag dragen, het gaat ten alle tijden om het hele plaatje.
Dus eigenlijk heeft dit hele topic weinig zin,,,, sorrie.
Yamcha schreef:En de goede manier:
Het hoofd van het paard is op de loodlijn, niet ver er voor, niet erachter. Let vooral op het lichaamsgebruik van het paard, paard is ontspannen, gebruikt de achterhand goed (te zien in de buiging van de gewrichten in het achterbeen) er is lengte in de hals, en lengte in de bovenlijn van het paard. Het contact is licht, er is zeker contact, maar geen sterke hand. Er is geen verzet te zien, het paard neemt het bit aan, en accepteert en vertrouwt de hand van de ruiter. Let ook op de rustige uitdrukking in de ogen, geen stress te zien.
Yamcha schreef:verography schreef:Overigens een vraag. Schuimen staat gelijk en verzet las ik niet. Nu ben ik bezig met een 22 jarige haflinger die voornamelijk karrewerk en recreatie heeft gelopen. Ik wil haar dressuurmatiger oppakken zodat ze nog lekker lang mee kan en wel buigzamer in het lijf is. Nu heb ik soms ook dat het paard (zeker als ze in verzet gaat omdat sommige oefeningen moeilijker zijn of nadat ze heeft willen uitbreken) schuimt maar niet altijd als ze in verzet is geweest. Ook vaak als ik haar gecorrigeerd heb bij iets wat ze moeilijk vind en ze het uiteindelijk goed uitvoert. Is schuimen echt altijd verzet, of doen paarden het ook als ze iets heel moeilijk vinden?
Het ligt er aan hoe. Ik heb het over dat extreme schuimen, niet over een randje schuim. Daar zit echt verschil in. Een randje schuim krijg je als het paard de kaak loslaat, dan gaat het iets speekselen, en dan krijg je een 'slagroommondje' zoals ze dat noemen. Dan lijkt het net of er een klein randje slagroom op de lippen zit.
Het extreme schuimen, vaak gecombineerd met kwijlen wordt veroorzaakt als een paard heel hard en boos gaan kauwen. Dat is een uiting van spanning, en het is verzet tegen het bit, paard is boos op het bit. Ze doen het echt als ze boos zijn, dus ja, wel verzet.
Je krijgt het als het paard het idd (te) moeilijk vindt. Wat je kunt doen, is met kleine beetjes werken, je gaat de voorhand door je buitenteugel aan te sluiten, en eigenlijk van je buitenbeen en buitenteugel een muurtje te maken, voor de achterhand zetten. Dat is niet alleen voor jou veel makkelijker, maar voor het paard ook. Vraag moeilijke dingen ook heel even, gewoon korte stukjes, en dan ga je met lange teugel stappen (of even lekker losgalopperen). Je zult merken dat het paard het dan minder moeilijk vindt, je vraagt spanning, en je gaat dan gelijk terug naar de ontspanning. Voordeel is ook dat je paard zo tijd krijgt om het te verwerken, en ze zal daardoor ook werkwilliger zijn, het werken blijft immers leuk.