Lovely schreef:Jasmijn78, ik snap je vragen aan TS wel, maar in algemeenheid ben ik wel met TS eens dat er in de opleiding van paarden maar wat al te vaak stappen worden overgeslagen. Het lijkt nu vaker dan vroeger voor te komen dat paarden op hoog niveau niet voor elkaar zijn en ruiters op rug eigenlijk niet echt kaas gegeten hebben van africhten.
Ik vraag mij af in hoeverre je daar een objectief beeld van kunt vormen. Er zijn meer dan 150.000 wedstrijdruiters op alle niveau's. Ken jij hun situatie allemaal persoonlijk? Natuurlijk zitten er slechte tussen. Maar of dat verhoudingsgewijs meer dan vroeger is betwijfel ik. het niveau ligt wel een stuk hoger dat 50 jaar geleden. Met het toenmalige niveau van de GP in 1960 kom je nu amper nog een Z2 proef door.
En natuurlijk heeft op basisniveau een groot deel van de ruiters nog geen kaas gegeten van africhting. 70% is nog beginnend. Als je nog nooit eens de volledige basis hebt doorlopen (dus van B tm Z) hoe kun je dan kaas hebben gegeten van africhting? Je kunt het dan alleen van horen-zeggen hebben, of uit boekjes. mensen maken in dat proces nu eenmaal fouten. De vraag is: hoe erg is dat? Daar leren ze van. Als je te snel promoveerd kom je jezelf als ruiter echt wel een keer tegen hoor. Maar wat geeft dat?
Ik vraag mij af hoeveel van de ja-knikkers hier kaas heeft gegeten van africhting. Ze verschuilen zich achter 'ja-maar ik zeg niet dat ik alles altijd maar goed doe, maar...' Tsja; amahoela. De beste stuurlui staan altijd aan wal.
Lovely schreef:Enfin, om een lang verhaal kort te maken kruipt het bij mij koud over mijn rug als ik een Internationale Young Rider hoor klagen dat 'een beest' zo vast zit
Ja, maar de meeste Young Riders zijn ook geen africhters. Meestal kunnen de betere gewoon een goed getraind paard gewoon goed narijden. Maar wat geeft dat? Ook daar leren zij van. Ik had op die leeftijd ook wel een goed getraind leerpaard willen hebben. de betere leren daarna vanzelf ook wel hun paard te gymnastisceren en rijtechnische dingetjes op te lossen. En degene die dat niet leren maar wel een hoop geld hebben die vervolgen hun carriere gewoon met door andere goed getrainde/afgerichte/makkelijk na te rijden paarden. Zo zit de sport nu eenmaal in elkaar. Ik kan daar niet zo wakker van liggen. Je moet naar je eigen situatie kijken en hoe de daar het beste uit kan halen.