Discussie's over rij-methodieken...
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
- Lusitana
-
- Berichten: 22672
- Geregistreerd: 26-10-04
- Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal
Geplaatst: 03-07-11 13:11
Buiten dit, denk ik dat men tegenwoordig gewoon geen sociale en discussie vaardigheden heeft in het algemeen door met name het msn en sms gebruik. Mensen hebben geen normale dialogen meer en wat ze niet bevalt drukken ze weg. Er is met 500 virtuele vrienden ook geen behoefte meer om te werken aan een vriendschaps relatie. Vrienden zijn het ook niet altijd met je eens en een goede vriendschap kan ook discussies verdragen.
Het heeft ook vele te maken met niet begrijpend kunnen lezen. Ze zien 1 woord dat ze niet bevalt die werkt als een rode lap, ze ontleden posts en zien niet het niet in een context. Je ziet dit bv aan hoe en wat ze quoten. Dingen worden soms totaal uit hun verband getrokken door maar 1 zinnetje te quoten.
Ze kunnen zich ook niet altijd duidelijk uitdrukken waardoor er misverstanden kunnen onstaan. Eerlijk gezegd doet het soms zeer aan mijn ogen hoe dingen worden geformuleerd, los van de enorme fouten als niet gebruiken van hoofdleters en leestekens en het niet kennen van de bezittelijke voornaamwoorden. (Me paard).
Dit word dan vaak op dyslectie gegooid, maar persoonlijk ken ik mensen die met dyslectie universiteit hebben gedaan, dus dat hoeft geen excuus te zijn om slecht te schrijven of je slecht uit te drukken. Hoe moeilijk is het om te leren dan een zin begint met een hoofdletter en eindigd met een punt?
Het is verder ook moeilijk om domme mensen wat uit te leggen als ze al beginnen met een anti standpunt.
een intelligent mens kan dingen afwegen en inzien, een dom mens mist dat inzicht.
Daarbij zijn met name tieners graag anti, dit zit nu eenmaal aan die puber- en adolescentie fase vast om overal tegenaan te schoppen. Dan halen ze ook nog eens hun info van anti- sites ipv neutrale bronnen (die zedzamer zijn, moet ik toegeven en niet elke anti -site is als zodanig te herkennen).
De meeste bokkers zijn tieners en adolescenten, geloof ik. Dus dan krijg je al snel heftige reacties, ongeacht het onderwerp.
Ze zijn ook nog eens van nature "meelopers", zodat een topic makkelijk overspoeld wordt met een mening die tig keer herhaald wordt. Hoewel de "vind ik ook" posts volgens de regels verboden zijn, zie je ze nog veel te veel, evenals het quoten van een post waar ze het mee eens zijn en dan een ikoontje of zinnetje er onder om te laten zien dat ze de mening delen.
Dan gaat het duidelijk om hun mening laten zien, niet zo zeer om het toevoegen van iets in de discussie.
Dat laatste vind je in alle leeftijden, en is echt internetforum gedrag, hun mening moet geuit, ongeacht of het wat toevoegt.
Kortom er zijn een heleboel redenen waarom discussies niet altijd soepel verlopen.
Ik wil ook even toevoegen dat mensen heel vaak dingen niet onderbouwen. als dat wel gebeurt, kun je nl beter begrijpen waarom iemand voor of tegen iets is. Daarbij vind ik ook dat de keus wat met de kritiek of tips te doen altijd nog aan de lezer is. Ze kunnen zelf uit een topic halen wat ze nuttig vinden. Het is niet de bedoeling om iemand te overtuigen. Dat zou men meer in het achterhoofd moeten nemen.
Laatst bijgewerkt door Lusitana op 03-07-11 13:16, in het totaal 2 keer bewerkt
- Horsewoman74
- Berichten: 8
- Geregistreerd: 12-06-11
Re: Discussie's over rij-methodieken...
Geplaatst: 03-07-11 13:31
- cherie78
- Berichten: 3284
- Geregistreerd: 26-06-07
Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-11 14:22
Een mening nderbouwt neerschrijven is iets heel anders dan een poster neersabelen, omdat de mening niet gedeeld wordt.
En waarschijnlijk ligt hier ook de clou, waarom een discussie zo vaak uit de hand loopt.
Hiermee wil ik mezelf niet schoonpraten, overkomt mij ook wel eens dat ik op de persoon reageer en niet op de inhoud.
Ook ik moet het topic wat op FZ "loopt" vaker gaan lezen en het nog meer in mijn hoofd prenten.
Wellicht een idee, om het belangrijkste uit dat topic, boven elk discussieforum te zetten.
- Lusitana
-
- Berichten: 22672
- Geregistreerd: 26-10-04
- Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal
Geplaatst: 03-07-11 17:15
Deze worden nl veelvuldig gebruikt en leiden dan ook niet tot een goede discussie.
Nu maakt iedereen zich er af en toe onbewust wel schuldig aan, maar er zijn er die dit systematisch doen om anderen van hun stuk te brengen.
"....(methode) is niet slecht, want ...(persoon) gebruikt het en die is wel aan de top", is zo'n drogreden die we veel tegen komen.
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat het succes van de persoon uitsluitend is toe te schrijven aan de methode, of dat dezelfde persoon met een andere methode niet zo ver was gekomen.
En verder sluit het aan de top komen niet uit dat het slecht is, want ook met slechte methodes kun je aan de top komen. De top is helaas niet altijd een sprekend voorbeeld van zuiver gaande, graag werkende, rustige paarden, wat wel de bedoeling is van bv dressuur. Het tegenovergestelde wordt ook getoond en dan heb ik zo iets van: de training is totaal mis gegaan, want die zou gericht moeten zijn op harmonie en rust bereiken.... Oftewel je kunt met vele methodes aan de top komen, maar niet alle methodes zijn "goed" omdat personen die ze gebruiken aan de top staan.
Zou je dat zeggen in een discussie, dan springen een heleboel fans van bepaalde personen (zelfs als je het niet over die hebt) in de verdediging met nog meer drogredenen als dat ze wel goed zijn voor de paarden, dat tegenstander er gewoon geen verstand van heeft. Dat tegenstander zelf niet aan de top rijdt dus kan er niks over zeggen, of er wordt ronduit met modder gegooid.
Bijna niemand kan toegeven dat het niet altijd rozegeur en maneschijn is met hun idool, of hun standpunt verdedigen met argumenten die kloppen (vaak gebruiken ze alleen quotes van hun idool).
Verder is ook het probleem dat ze bepaalde dingen niet los van elkaar zien. Dat een bepaalde methode aan de kaak wordt gesteld wil niet meteen zeggen dat alle mensen die de methode gebruiken meteen als totaal crimineel worden gezien. Ze kunnen op andere vlakken toch evengoed enorm goed werk doen? En het loont toch altijd de moeite om voors en tegens van methodes af te wegen? Waarom altijd zo in de verdediging springen, helemaal als de idolen zelf gewoon pal achter hun methodes staan. Ik zou zeggen, dan hebben zij persoonlijk geen verdediging nodig. Verdedig de methode, maar wel op een manier waaruit blijkt dat je er over na hebt gedacht en niet met wat kreten van een site of quotes van je idool. (Als je zo'n fan dan een vraag stelt, waarvan het antwoord niet op zo'n site staat, hebben ze geen antwoord, omdat ze niet voldoende op de hoogte zijn).
Het aanhalen van sites die duidelijk eenzijdig zijn om een argument kracht bij te zetten klopt ook niet. Heel vaak staan daar dan ook een soort van pseudo wetenschappelijke onderzoeken op, maar die kun je zo ontkrachten omdat ze al zijn uitgegaan van het willen bewijzen van hun standpunt, en gewoonlijk ook geen controle groep hebben. Persoonlijk leg ik dan altijd bloot waar ze de mist in gaan en waarom. Dan heeft een lezer tenminste alle info op een neutrale manier en niet alleen die de site naar voren brengt in het voordeel van het standpunt van de site.
Informatie van diverse posters uit logische beredeneringen en ervaringen is nuttiger dan (persoonlijke) aanval en verdediging, waar de meeste discussies op uitdraaien.
De lezer kan zelf oppakken wat (voor hem/haar) nuttig is of lijkt, je hoeft het niet met elkaar eens te zijn.
(Ik zag trouwens dat ik in mijn eerste post wat typefouten heb
, hoe ironisch als je het over slecht taal gebruik hebt .) - cherie78
- Berichten: 3284
- Geregistreerd: 26-06-07
- Lusitana
-
- Berichten: 22672
- Geregistreerd: 26-10-04
- Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal
Geplaatst: 03-07-11 18:27
De hele kunst is om te gebruiken wat werkt voor de combinatie.
Als ik op mijn paard wat doe, wil dat niet zeggen dat het paard daarop hetzelfde reageert bij een andere ruiter. Dat komt omdat ze ook de emoties en de intentie van de ruiter oppikken. Zeg ik aai hem met de zweep over zijn kont om een vlieg te verjagen, dan stoort hem dat niet. Gaat er een ander opzitten die geirriteerd, onzeker of gespannen is en brengt de zweep naar achteren, dan vlucht hij.
Het paard "leest" zijn ruiter. Het heeft geen zin om lief zijn of gezag te faken. Een lief woord uit een grimmige mond is voor en paard een straf, geen beloning en evenzo maakt een tik van een bange ruiter geen indruk genoeg om onwednselijk gedrag te staken.
Dat is ook een beetje het gevaar van demos en DVD's met methodes. Iets na-apen is nog niet altijd meteen het goed toepassen op het juiste moment met de juiste intentie vanuit de juiste stemming....
De demos en DVD's tonen hoe dingen horen te gaan (of niet), maar dat wil niet zeggen dat het AUTOMATISCH zo gaat als je maar doet wat ze zegen. Elk situatie en elk paard is anders.
dit is ook de reden dat boeken niet uitwijden over methodes, maar slechts leidraden geven.
Het is dus altijd goed om ook slechte ervaringen en beredeneringen die het tegengestelde beargumenteren te lezen en daaruit te leren om zelf dingen te kunnen voorkomen.
Je kunt wel als hele grote groep roepen als je links trekt je paard linksaf gaat want zo werkt het voor hen, maar je zult maar een paard hebben dat rechtdoor blijft lopen of dan rechtsaf gaat... Er zijn geen antwoorden op waarom en hoe je het moet voorkomen of verbeteren in boekjes te vinden, omdat die niet uitgaan van uitzonderingen. Er zijn wel dingen te verzinnen waarom een paard dat doet en oplossingen te bedenken die zouden moeten werken door logisch beredeneren en er zijn mensen die zelfs ervaringen daarmee hebben. En dan is bokt, inclusief de discussies als die maar goed verlopen, gewoon een geweldig medium om info op te doen.
Het heeft dan geen zin om dan te gaan roepen de methode niet deugt omdat jouw paard het niet doet of dat de methode wel deugt omdat de meeste paarden het wel doen. Het is waarschijnlijk een combinatie van dingen.
In dit geval hoor je natuurlijk niet te trekken om te sturen (jouw rijden en de methode deugt dus feitelijk niet), én paard kan stijf zijn aan die kant, of zelfs angst hebben om net daar waar het gevraagd werd, die kant op te gaan om een of andere dieperliggende reden of gebrek aan leiderschap van de ruiter. Dit zijn maar een paar mogelijkheden.
Dingen zijn vaak complexer dan het op het eerste gezicht lijkt en het roepen van 1 kreet is dan niet echt handig.
Ik kom bv vaak tegen dat een paard zogenaamd dominant zou zijn. Ik denk dat er een groot misverstand bestaat over dominantie en daarbij wordt een paard in de gelegenheid gesteld zich dominant te tonen door verkeerd gedrag (verkeerde signalen) van de ruiter/begeleider. Het advies om dan maar het paard "goed aan te pakken" werkt dan ook niet. Een beetje gaan meppen terwijl je eigenlijk peultjes scheit of een zwakke houding aanneemt heeft geen zin, en paard heeft heus door dat het niet vanuit de goede intentie komt. Meppen uit frustratie of boosheid lokt alleen verzet en haat uit en in een gunstig geval onderdanigheid, maar met een onderliggende haat die zomaar kan spatten. In elk geval zorgt het niet voor ene prettig paard.
Een vingerwijzing van een echte leider haalt meer uit dan de zweep van de wannabee.
Een vingerwijzing van de wannabee doet niks. Met andere woorden, deze "methode" op zich doet niet zoveel, het gaat erom met welke intentie en vanuit welke stemming deze wordt uitgevoerd.
Het is het gebrek aan inzicht in het hoe sommige methodes nu precies werken waardoor het discussieren soms lastig is. Je kunt een reactie of hoe een paard aanvoelt nu eenmaal vaak slecht omschrijven.
Ik stuit bv nu op het feit dat in NH likken en smakken altijd als teken van ontspanning wordt gezien, iets positiefs, iets waar je naar zou moeten werken. Mijn ervaring met mijn hengst is dat hij smakt en likt als hij ontzettend gespannen is. Er zijn nl een heleboel andere dingen die daar op wijzen. Het is iets dat ik ten allertijde probeer te voorkomen!
Dan ga ik daar eens over nadenken en bedenk dat als ik fanatiek kauwgom kauw, ik dat doe om spanning weg te leiden en daardoor volgt de onstapnning, maar het fanatiek kauwen op zich is geen teken van onspanning, maar van stress...
Dus nu ga ik het hele fenomeen eens nader bekijken zonder het te benaderen als "teken van ontspanning" maar neutraal. Want als je er al een betekenis aan geeft, ga je daar naar zoeken. Als het geen betekenis heeft vind je dingen die je anders misschien niet zocht...
Maar ik ga niet meteen roepen in alle topics waarin het voorkomt, dat het het niet klopt, alleen omdat het bij mijn paard niet waar is, tot ik zeker weet dat ik het kan onderbouwen met meerdere ervaringen beide kanten op.
Het is trouwens niet mijn bedoeling om hier een boekwerk neer te zetten, maar het komt niet vaak voor dat dingen gewoon vanuit een neutrale benadering besproken worden en ik vind dat inspirerend.
- Horsewoman74
- Berichten: 8
- Geregistreerd: 12-06-11
Re: Discussie's over rij-methodieken...
Geplaatst: 03-07-11 18:55
- Zoolgangster
-
- Berichten: 10427
- Geregistreerd: 08-04-06
- Woonplaats: 587 km van Londen
Geplaatst: 03-07-11 19:18
Dus als je iets volgens een rij-instructieboekje/DVD doet, of volgens de nieuwste paardengoeroe-hype,
en je hebt domweg niet door wat je aan het doen bent, wat je doen en laten voor het paard betekent,
dan kan de methodiek kloppen, maar de toepassing verpest het.
Overigens is het wel zo dat je een zekere vrijheid hebt in het toepassen van de methodiek die je het beste ligt, maar het voordeel van een "standaard-methodiek" is wel dat een paard bij een andere ruiter niet al te veel communicatie-problemen krijgt.
Stel je voor dat je je paard leert, dat als je aan de teugels hangt, hij harder moet gaan.
Je verkoopt je paard, en de nieuwe ruiter krijgt toch wel een verrassing, als hij/zij voor het eerst met het paard gaat rijden.
- Lusitana
-
- Berichten: 22672
- Geregistreerd: 26-10-04
- Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal
Geplaatst: 03-07-11 21:09
Horsewoman74 schreef:Weet je wat mij nu te binnen schiet? Hele rare brainwave misschien, maar ik vraag me af hoeveel mensen de vraag kunnen beantwoorden: "Wat wil jij eigenlijk precies van je paard?". Wat verlang je van je paard, welke 'eisen' stel je, wat wil je dat hij wel doet en wat niet? Etc. Ben benieuwd wat jullie daarvan vinden.
Als antwoord op die vragen:
Ik wil dat het paard mij vertrouwt. (Altijd nummer 1)
Ik wil dat hij reageert op mijn tekens (hulpen als ik er op zit) het liefst onmiddelijk, maar altijd binnen het toelaatbare voor de situatie.
Hij mag daarbinnen een zeker zelfinitiatief houden die ons immers uit nare situaties kan redden (een paard dat niet zelfstandig meer durft te denken is een paard waar je niet op kunt vertrouwen. Hoewel er ook wel wat te zeggen valt voor een paard dat niet zelfstandig denkt
Maar ik woon in gevaarlijk terrein, dat maakt wat uit.).Ik wil dat hij met plezier voor me werkt, maar niet dat hij persee alleen maar lol heeft (dat is weer wat anders. Een paard dat zijn ruiter eraf gooit, kan grote lol hebben, maar is niet met plezier voor jou aan het werk
).Ik wil dat hij zich niet vijandig opstelt (niet trekken, duwen, bijten, schoppen etc), mijn persoonlijke ruimte respecteert en me als vriendelijke en rechtvaardige leider ziet (niet als vriend. Bij mij is een paard niet mijn gelijke, dat kan voor gevaarlijke situaties zorgen) en me vrijwillig volgt. (Het uiterste daarvan maakte ik mee toen ik schuine richel op ging om op mijn merrie (zonder zadel) te kunnen stappen, om er achter te komen dat ze me volgde de richel op, die niet breder dan een hoef was en begon met een opstap!!!) Ze kon niet keren, achterwaarts leek me niet slim op die breedte en ze moest er dus vreemd afspringen, wat ze ook braaf deed toen ik naar de grond wees waar ze heen moest... Ik wil geen absolute onderdanigheid, maar wel een zeker respect en acceptatie van leiderschap.
Dit kader zorgt voor een behoorlijke portie vrijheid (blijheid)en zelfstandigheid voor het paard, terwijl er best regels zijn en ik ook straf en beloon.
De methode om dit voor elkaar te krijgen komt van MIJ uit, het paard wordt gevormd doordat hij op mij reageert.
Het maakt niet uit of ik een sloom, fel, eigenwijs, onderdanig of bang paard krijg, het kader wat ik wil blijft hetzelfde, hoe ik het bereik verschilt, omdat nu eenmaal elk paard verschilt. Maar het is wel enigszins afgebakend. Het berust op belonen en straffen op het juiste moment in de juiste mate of negeren van fout gedrag (ligt aan het paard en het soort gedrag. Bij een angstig paard kan straffen funest zijn).
Het is idd belangrijk dat als je ergens aan begint, je exact weet wat je vraagt, hoe en waarom, anders is de kans dat je onduidelijk bent naar je paard, redelijk groot.
Wat rijden betreft ben ik redelijk vast in de basisdingen bv hoe het bereiken van prompte reactie op hulpen, en correcte hulpen toe passen, maar heb een heel reportoir van alternatieven om problemen op te lossen. Wel werk ik naar het uiteindelijk doen op correcte hulpen en het uitvoeren van een correcte oefenening. Dit allemaal gewoon volgens Franse school. Dus idd wel een "standaard methodiek".
Ik ben trouwens gespecialiseerd in het herscholen en lichamelijk goed krijgen van buitenbeentjes, "moeilijke" paarden en verreden paarden via dressuur. Dan krijg je dat.
Ik werk met hen wel via een bepaalde "schaal" en er moeten dingen bevestigd zijn voordat ik aan het volgende begin, maar daarbinnen is ruimte voor variatie waar gewensd.
Ik houd gek genoeg niet eens van dressuur, ik gebruik het alleen als middel omdat het de basis is. Maar ik ben doller op springen en terreinrijden, het liefst gecombineerd.
Maar ik vind het mooie van dressuur dat je een paard kunt "kneden" naar het best mogelijk resultaat in schoonheid, kalmheid, gehoorzaamheid, lichtheid en gratie. Ik train niet voor wedstrijden en heb dus geen beperkingen in tijdsduur om iets onder de knie te hebben. Dat voorkomt stress.
Maar ik krijg bv geen kick uit een piaffe, maar van het lukken van het aanleren daarvan. Voor mij ligt de voldoening in het voorelkaar krijgen van een oefening bij een paard dat het niet kon of wilde (dat niet willen komt gewoonlijk ook uit niet kunnen), hoe onbenullig die oefening ook lijkt in andersmans ogen, en niet in het tonen van trainingsresultaten voor een jury en het winnen van prijzen als gevolg daarvan. Ik droom dus niet zo "big".
Voorkomt ook een hoop stress en zorgt dat je vaak voldoening behaald.Ik moet zeggen dat ik ook heus fouten maak en ook niet altijd keurig op het paard zit.
Ik wil niet overkomen alsof ik alles kan, ik ben uiteindelijk ook maar een boerentrien. Maar ik kan wel goed de grote lijnen van waar ik naar toe werk, in de gaten houden.