Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-05-11 08:00

Re: Groen paard met beginnend paarden-mens, ervaringen?

Geplaatst: 14-05-11 08:00

hier nog een.
Ik heb mijn paard vanaf dat ze geboren is en heb haar alles behalve het beleren zelf geleerd.
Mijn vriendin (die meerdere paarden beleerd heeft) heeft haar beleerd maar ben er zelf als eerste opgestapt.
Mijn vriendin zou haar ook doorrijden maar door een ongeluk bij haar lukte dat niet meer.
Toen ben ik zelf verder gegaan (met begeleiding) en dat is allemaal goed gekomen.
Nou moet ik wel zeggen dt ik een super makkelijk paard heb die van niets opkijkt.
Denk dat dat ook heel veel scheelt.
MAar wat de mensen hier zeggen het kan ook goed fout gaan.
Het enige wat ik kan zeggen is zorg dat er goede begeleiding bij zit dan kan die persoon jullie begeleiden en helpen als jullie ergens tegen aan lopen.
En anders toch of nog een jaartje laten staan of weg brengen.

**Geplaatst**: 14-05-11 11:01

Geplaatst: 14-05-11 11:01

Jonge pony (wel lichtelijk doorgereden), mensen vanaf een manege.
Aan het begin viel het nog wel mee, maar die pony neemt ze in de maling, nu nog steeds.
Het gaat opzich wel goed, maar wil die pony iets niet? Dan gaan ze daar helemaal in mee...
Pony heeft een heerlijk leven

Hoewel, ze beginnen langzaam iets strenger te worden.

Een jong paard, zeker wat nog ingereden moet worden vereist een consequente, duidelijke, eerlijke ruiter.
Je moet je echt bewust zijn van je kunnen en behoorlijk wat kilometers hebben gemaakt, anders zou ik het niet doen

Laatst bijgewerkt door OdiEtAmo op 14-05-11 11:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-05-11 11:10

Geplaatst: 14-05-11 11:10

Shanna schreef:
Het is de bedoeling dat het gewoon een recreatief paardje blijft, dus alleen stap, draf, galop is al voldoende. Meer hoeft ze van mij niet te kennen. Opzich wel het niveau van een beginnende ruiter lijkt mij dus..
Bij-rijden door een ervaren ruiter is ook geen probleem. Ik zal er zelf vrij vlot al weer op kunnen, en anders heb ik ook nog mn bijrijder voor mn andere jonge paardje die ik zou kunnen vragen.

Alleen wij beiden zijn niet voor dagelijks rijden geschikt, en mn vriend zou dat wel kunnen.

Waarom zou je een driejarig paard dagelijks willen rijden ??? Jouw paard moet alles nog leren en een beginner moet zelfs nog leren normaal te blijven zitten, dus die kan je paard niks bijbrengen, die kan alleen maar dingen verpesten. Lekker nog een jaartje de wei in en dan oppakken. Je vriend kan haar misschien wel bijrijden (dan kan een ander wel weer herstellen wat hij fout doet), maar verder niet. En ja als ze eenmaal in de gaten hebben dat ze een loopje met mensen kunnen nemen (omdat die mens simpelweg niet weet hoe hij bepaalde dingen moet oplossen) dan ben je de klos.

**Geplaatst**: 14-05-11 11:44

Geplaatst: 14-05-11 11:44

3 jaar is sowieso te jong om dagelijks te rijden, sterker nog, ik zou d'r helemaal nog niet inrijden tot ze 4 is. Dat inrijden met 3 jaar is met de kennis die we nu hebben toch wel echt achterhaald!

Beginnende ruiter voor het in/doorrijden zou ik niet doen. Paard moet op de correcte hulpen leren reageren (bijv op zit terugrijden en niet op teugel) en moet zeker leren zijn rug goed te gebruiken en recht gericht worden. Oók als je alleen stap,draf en galop wil! Je rijdt het paard anders kapot, dat kan nooit de bedoeling zijn. Dat zie ik een beginner niet doen, misschien wel met les maar dan gaat er nog teveel fout en dat wordt vreselijk verwarrend voor een paard dat alles nog moet leren.

Is het paard eenmaal netjes ingereden en zit de basis er goed in dan kan je vriend met een gerust hart gaan rijden als hij les blijft nemen met het paard.

**Geplaatst**: 17-05-11 08:37

Re: Groen paard met beginnend paarden-mens, ervaringen?

Geplaatst: 17-05-11 08:37

Ten eerste vind ik, net als sommigen met mij zie ik, dat 3 jaar echt te jong is om een paard in te gaan rijden. En al helemaal wanneer dit gebeurd door een onervaren ruiter.

Juist in het begin kan er zoveel 'kapot' gemaakt en gereden worden.. Zelfs als je alleen maar stap, draf en galop wilt.. Het paard moet compleet wennen aan het lopen met iemand op zijn rug, hij moet dit leren dragen, hij moet zijn balans vinden.. Dit kan in mijn ogen alleen met iemand die hem dit kan géven. Niet iemand die dat zelf ook nog zoekt. Laat dit paardje alsjeblieft nog lekker een jaartje staan totdat je zelf weer kunt.

**Geplaatst**: 17-05-11 08:48

Geplaatst: 17-05-11 08:48

Groen op groen is bont en blauw. Er is niets spannends aan... Het is alleen maar dom en een crime voor het jonge paard. Hieronder een stukje uit een column van John Swaab:

Een voorbeeld uit de praktijk: het fenomeen ‘papa’s met dochters’. “Mijnheer Swaab, mijn dochter wordt dertien jaar en zij wil graag een paard. Zij praat er al jaren over. Wat raadt u aan?” Op zo’n moment denk je: dat is een verstandige man, die wil geadviseerd worden. “Meneer, ik raad u aan een wat ouder, braaf paard te kopen dat tot in de middenklasse is afgericht en uw dochter vanaf het begin goed te laten begeleiden, te beginnen op bladzijde één met zitlessen aan de longe.” De man die zo verstandig leek, schudt zijn hoofd en zegt: “Mijnheer Swaab, zij heeft al op een pony gezeten en heeft veel talent. Zij zelf zou graag een driejarige hengst willen die nog niets kan, zodat zij hem zelf kan africhten.”

Heel voorzichtig probeer ik de man op andere gedachten te brengen door hem te zeggen dat ik niet veronderstel dat hij zijn dochtertje met een dwarslaesie voor de rest van haar leven in een rolstoel wil hebben. Bij de man die gezond verstand moet hebben gezien zijn maatschappelijke functie, treedt verstandsverbijstering op. Hij zegt: “Mijnheer Swaab, toen mijn dochter vier jaar was, zei mijn vrouw al: ‘Het is wonderlijk wat onze dochter met dieren kan.’ Zij had toen cavia’s en konijntjes.”

Dat het vaak 'goed' gaat in de praktijk (lees: zonder ernstige ongelukken) is vaak te danken aan de goedheid van de meeste paarden. De paarden zijn vaak slechter af; het jonge paard krijgt geen goede basisafrichting mee waardoor het paard vrij waardeloos wordt en een kans op een leven als sportpaard verkeken is en de kans groot is dat het paard in een aftanse manege of de sjofele handel beland als de ruiter er op uitgekeken is.

En wat is ervaren? Tegenwoordig noemt iedere 16 jarige die een keer op de 3 jarige onbeleerde shet van de buurman heeft gezeten zich al ervaren. Maar dan spreek je toch echt niet over een ervaren africhter die een jong paard een goede basis bij kan brengen.

De meeste hier kunnen het beter bij 'cavia's en konijntjes' houden.

**Geplaatst**: 17-05-11 19:56

Re: Groen paard met beginnend paarden-mens, ervaringen?

Geplaatst: 17-05-11 19:56

Ook hier even mijn ervaring als "groene" ruiter.

Ik rijd vanaf mijn 9e/10e paard met 3 jaar een "rijstop" dus laten we zeggen dat ik ongeveer 10/11 jaar rijervaring heb (in het begin manegepony`s en de laatste 4/5 jaar een bijrijdpony).
Redelijk wat ervaring in de benen dus maar nu ik mijn merrie aan het inrijden ben kom ik allemaal dingen tegen waarvan ik denk "huh, oh ja dit snap je nog niet" (en nou leert die van mij nog heel snel). Zoals bijvoorbeeld dat ze tegen bankrand opknalt als ik haar niet tijdig begrens en goed stuur in de hoeken, je compleet moet bijsturen met je benen en zit om haar in een rechte lijn te laten lopen etc. Je komt ontzettend veel dingen tegen die je dus niet goed beseft van tevoren als een ruiter die nog nooit op een groen paard gezeten heeft, omdat ze voor je gevoel vanzelfsprekend zijn. Ik kan dan nog redelijk wat opvangen omdat ik goede begeleiding heb en toch die jaren rijervaring in de benen heb, maar ik weet niet of je vriend daar kundig genoeg voor is (gezien dat hij echt groen-groen is zeg maar).
Mijn advies is dus: laat haar inderdaad lekker nog een jaartje staan en misschien dat je vriend een bijrijdpaard ofzo kan vinden in de omgeving?

**Geplaatst**: 18-05-11 07:37

Geplaatst: 18-05-11 07:37

Is je vriend een autodidakt? Dan zijn er beslist mogelijkheden. Ik ben ook een autodidakt.
Ik heb leren rijden door paarden in te rijden. Serieus, ik had 9 rijlessen gehad en dat vonden mijn ouders genoeg. Toen vond ik verzorgpony's, maar niet zadelmak. Dat samen met de eigenaar gedaan.
De eerste, Germie (vandaar m'n nickname) was een lastige, beet nogal eens, en was eigenwijs. Het heeft 5 maanden geduurd voordat ik haar in de bak kon rijden zonder dat de eigenaar in het zicht was. Was de eigenaar erbij, dan kon ik stap, draf en galop rijden. Was de eigenaar er niet bij, dan stond de pony stil. Uiteindelijk afgesproken met de eigenaar om er een zweep bij te pakken. Eigenaar zou uit het zicht luisteren. Na 5 a 6 tikken was het hele probleem opgelost. Wie nam wie nu in de maling? Maar het is gelukt, en ik heb ook op deze pony, samen met nog een andere pony die ik zadelmak gemaakt heb leren springen. We hebben samen leren springen. Toen ik als 21-jarige eens wat manegelessen nam (tussendoor sporadisch een losse les gereden) had ik zo'n voorsprong dat ik van een manegeles eigenlijk niets meer leerde. Het gevoel voor het dier, wanneer gaat het bokken, wanneer moet ik loslaten, wanneer juist eens streng ingrijpen, wanneer een tik bijgeven had ik juist door die jonge paarden geleerd. Enige wat ik dus ook geleerd was om juist iets voorover te zitten (en dat zit nog steeds het fijnst), en ik kan m'n handen gewoon niet rechtop houden (rijdt niet fijn, ik heb dan geen gevoel). Verder was m'n houding ook nog niet eens zo slecht, maar ik moet eerlijk zeggen dat de eigenaar van die pony's me hierin wel enigzins gestuurd heeft.
Na Germie zijn er nog vele paarden en pony's gevolgd. Ik heb inmiddels zo'n 30 zadelmak gemaakt.
Doordat ik nu meer ervaring heb gaat het inrijden een stuk sneller (vaak kunnen ze binnen een maand een B proef lopen, zadelmak kan soms zelfs in 5 dagen. En ga hier geen discussie voeren of dat te snel is, want voor sommige paarden is dat te snel, anderen kunnen het wel aan, ik kijk altijd naar het paard zelf).

Wat bij mij meegespeeld heeft is dat ik niet bang was, ik ben nu voorzichtiger dan toen. Verder was mij direct geleerd dat nee en nee moet blijven bij een paard. Consequent zijn dus. En dat kon ik als 12-jarige al zijn, ik denk dat ik dat toen beter kon dan nu, haha. Uiteraard was de eigenaar van de pony's er natuurlijk ook bij, en die heeft beslist ook een rol gespeeld in mijn vorming als ruiter.
Kortom, het kan goed gaan. Maar hoe ouder je wordt, hoe voorzichtiger je wordt. En in dat opzicht kan een kind juist beter zoiets doen dan een volwassene. Ik werd niet geremd door enig inzicht in gevaar.

Of ik het je vriend zou aanraden? Eigenlijk niet, maar bij een braaf paard kan het prima. Een rillerig paard is natuurlijk niet geschikt. En begeleiding zal hij nodig hebben. Verder speelt het een enorme rol of je een autodidakt bent of niet.
De autodidakt is consequenter en wil zich verbeteren. Dat heb je nodig als je zelf onervaren bent en je paard ook. De begeleider is er niet om alles voor te kauwen, maar om een beetje te sturen. 1 les in de week bijvoorbeeld. Daarna zal de autodidakt een week later verbetering willen tonen.

Mijn 3-jarige wordt 1 keer per week gereden, dit zou nu uitgebreid kunnen worden na 2 keer per week (hij is overigens al 3 jaar en 5 maanden). Dus je vriend zal echt niet dagelijks moeten rijden. 1 tot 2 keer per week hooguit.

**Geplaatst**: 18-05-11 09:19

Geplaatst: 18-05-11 09:19

HedwigO schreef:
Ik rijd vanaf mijn 9e/10e paard met 3 jaar een "rijstop" dus laten we zeggen dat ik ongeveer 10/11 jaar rijervaring heb (in het begin manegepony`s en de laatste 4/5 jaar een bijrijdpony).
Redelijk wat ervaring in de benen dus

Met alle respect; noem jij dat voldoende bagage om jezelf een africhter te noemen??? Ik heb daar toch echt hele andere ideeen over...

HedwigO schreef:
maar nu ik mijn merrie aan het inrijden ben kom ik allemaal dingen tegen waarvan ik denk "huh, oh ja dit snap je nog niet" (en nou leert die van mij nog heel snel). Zoals bijvoorbeeld dat ze tegen bankrand opknalt als ik haar niet tijdig begrens

En dit is nu juist het verschil van niveau: jouw focus ligt op het voorkomen van ongelukken, redden wat er te redden valt. Kennelijk ga je nog net niet als een ongeleid projectiel door de baan... Maar rijtechnisch klinkt het nergens naar. Bij een ervaren africhter ligt de focus op het goed in balans laten gaan van het paard, africhten volgens het skala. Ben jij bekend met het skala der ausbildung? Ik hoor je daar namelijk helemaal NIETS over zeggen. Dat geeft voor mij al aan dat je geen idee hebt waar je mee bezig bent.

germie schreef:
Is je vriend een autodidakt? Dan zijn er beslist mogelijkheden. Ik ben ook een autodidakt.

Ook een autodidact zonder enige rijervaring doet er verstandig aan om eerst op een doorgereden paard de kneepjes te leren.

germie schreef:
De eerste, Germie (vandaar m'n nickname) was een lastige, beet nogal eens, en was eigenwijs.

Tsja... iedereen die zich ervaren noemt heeft altijd het allermoeilijkste paard op stal (gehad). Mijn ervaring is dat je echt ervaren africhters nooit zo erg hoort over hoe 'moeilijk' hun paarden zijn/waren... De meeste paarden zijn ook helemaal niet 'moeilijk', de meeste ruiters zijn gewoon te onhandig/onervaren. Paardrijden is gewoon een hele moeilijke sport, maar als je het een beetje kunt kom je al een stuk minder 'moeilijke' paarden tegen. Gek he?

germie schreef:
Toen ik als 21-jarige eens wat manegelessen nam (tussendoor sporadisch een losse les gereden) had ik zo'n voorsprong dat ik van een manegeles eigenlijk niets meer leerde. Het gevoel voor het dier, wanneer gaat het bokken, wanneer moet ik loslaten, wanneer juist eens streng ingrijpen, wanneer een tik bijgeven had ik juist door die jonge paarden geleerd. Enige wat ik dus ook geleerd was om juist iets voorover te zitten (en dat zit nog steeds het fijnst), en ik kan m'n handen gewoon niet rechtop houden (rijdt niet fijn, ik heb dan geen gevoel).

Ik geloof best dat je er wat van geleerd hebt. Het zou namelijk helemaal wat zijn als dat niet zo was. De vraag is of de paarden ook wat van jou hebben geleerd. Of zij zo'n goede basisafrichting hebben meegekregen dat ze als fijn betrouwbaar sportpaard kunnen dienen voor eenieder. En dat laatste betwijfel ik. Dat laatste is namelijk nog niet zo eenvoudig. Zadelmak maken kan iedereen zonder enig rijkunstig gevoel. Zolang je maar lef hebt en blijft zitten (als een soort crash test dummie). Maar een paard die eerste basis bijbrengen zodat het een leven tegemoet kan gaan als fijn betrouwbaar gehoorzaam reacreatie/sportpaard? Dat vraagt veel meer vaardigheid. Dat laatste onderscheid echte africhters van crash-test-dummies.

germie schreef:
Ik heb inmiddels zo'n 30 zadelmak gemaakt.

Ik hoor ook jou nergens reppen over het skala, HET systeem wat ten grondslag ligt aan een goede basisafrichting van een paard. Dus ik denk dat jij bij zo'n 30 paarden gewoon gefungeerd hebt als crash-test-dummie. Zadelmak maken is slechts 1 klein aspect van de africhting van het jonge paard tot fijn rijpaard.

germie schreef:
Verder speelt het een enorme rol of je een autodidakt bent of niet.
De autodidakt is consequenter en wil zich verbeteren.

Dat slaat helemaal nergens op. Of je autodidact bent of niet; het zegt alleen iets over de manier waarop je leert en verder nog niets over volhardendheid en andere eigenschappen.

germie schreef:
Of ik het je vriend zou aanraden? Eigenlijk niet, maar bij een braaf paard kan het prima. Een rillerig paard is natuurlijk niet geschikt. En begeleiding zal hij nodig hebben.

Uit dit advies spreekt al je onkunde... Een echt ervaren africhter, met hart voor het vak en voor paarden zal NOOIT en onervaren ruiter adviseren met een jong onbeleerd paard aan de slag te gaan. Hoe braaf dat paard ook is.

Excuus voor mijn felheid, maar ik stoor mij er altijd zo mateloos aan dat zoveel mensen zonder enige noemenswaardige ervaring al met jonge paarden aan de slag gaan/willen. Met alle risico's voor mens en dier van dier van dien. Ga eerst eens een paar jaar op een ervaren paard ervaring op doen (en nee; dat is geen manegepaard).

**Geplaatst**: 18-05-11 09:28

Geplaatst: 18-05-11 09:28

Ik zou het gewoon proberen hoor, je bens er toch zelf bij.
Gaat het niet dan kan je haar altijd nog ff op het land zetten.
Zoals ik al eerder zij je vriend is medeeeigenaar dus laat lekker gaan.
Ik heb zelf ook als groentje een 3jarig manegepaard gekocht, hij liep net 3 maanden in de lessen mee.
Het was echt een eerste klas draak maar ben uiteindelijk wel m1 met hem geworden en heb best leren rijden door hem.
Dus doe het gewoon, je ziet het snel genoeg als het niks word.
Oh en als je nou toch je paard weg wilt brengen dan zou ik hem naar jasmijn78 brengen.
Die weet precies hoe het allemaal werkt.

**Geplaatst**: 18-05-11 09:39

Geplaatst: 18-05-11 09:39

plientjedres schreef:
Ik zou het gewoon proberen hoor, je bens er toch zelf bij.
Gaat het niet dan kan je haar altijd nog ff op het land zetten.

En je als je pech hebt je vriend voortduwen in een rolstoel omdat hij een dwarsleasie heeft...

**Geplaatst**: 18-05-11 10:08

Geplaatst: 18-05-11 10:08

Nog enkele citaten uit de columns van John Swaab uit de paardenkrant over het africhten van jonge paarden:

Paardrijden is een sportieve bezigheid, maar een paard africhten een professionele. Met behulp van lichaamstaal een paard aanwijzingen geven en informeren of hij het begrepen heeft, vereist een gedegen, professionele opleiding. Een veelgemaakte fout is dan ook een beginnende amazone of ruiter die een jong, onervaren paard koopt. Daar komt in de praktijk niets van terecht.

Ook al lijkt het soms wel aardig, een paard moet klassiek worden afgericht, zodat een andere klassiek opgeleide amazone of ruiter het paard ook kan berijden, het- geen van belang is bij een eventuele verkoop. Een paard, dat in principe geen lastdier is, moet daarnaast ook gegymnastiseerd worden teneinde het dragend vermogen te verbeteren en ook dat is een professionele aangelegenheid.

Regelmatig bezoek ik springconcoursen waar op B-niveau 60 tot 100 deelnemers meedoen, waarvan 50% niet of onvoldoende goed kan rijden. Alleen dankzij de geweldige kwaliteit van de paarden komen zij rond, en soms nog foutloos ook. Dat is natuurlijk heel jammer, want deze deelnemers worden niet geprikkeld om beter te leren rijden. Zo lukt het immers ook.

Wij weten dat als je door rood licht rijdt er een ongeluk kan gebeuren en daarom doe je dat niet als je bij je volle verstand bent. Kleine kinderen hou je bij het vuur weg, want je wilt geen ongelukken. En zo lang het ijs nog niet dik genoeg is ga je niet schaatsen want dan zak je erdoorheen. Het heeft allemaal te maken met oorzaak en gevolg.

Maar waarom ga je dan wel op een paard zitten als je niet rijden kunt en daar ook geen opleiding voor hebt gevolgd? Paarden zijn onvoorspelbaar, dat weet iedere paardenman of -vrouw en daarom gevaarlijk. Om te leren rekenen en schrijven ga je naar school en daar begint het met aap-noot-mies en een telraam, dus op bladzijde 1 van het boek. (en daarmee doelt hij op zitlessen)

Mooi, onafhankelijk zitten is niet het doel, maar het middel om je wensen op een duidelijke manier aan je paard kenbaar te maken en het resultaat te voelen. Zoals een pianist vingeroefeningen moet doen en moet leren zijn twee handen onafhankelijk van elkaar te bewegen, moet ook een amazone of ruiter de benen of handen onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen, bijvoorbeeld om diagonaal te kunnen drijven en/of stelling te vragen.

Dat het Nederlandse paard gemiddeld niet ouder wordt dan zeven à acht jaar is ook gevolg van ondeskundig gebruik en gebrek aan rijkunst. Jammer.

Het grootste nadeel is dat de fokkers in het algemeen geen geld kwijt willen voor het africhten van hun fokproduct. Een handig buurmeisje van vijftien jaar dat ogenschijnlijk netjes kan rijden, is ook een optie en goedkoop. Maar dat is pertinent niet waar, dat is juist heel duur. Want zij kan de nog verborgen kwaliteiten van het paard niet onderkennen, laat staan naar voren halen. Een Ferrari of een Lamborghini laat men ook niet testen door een jongeman die net zijn rijbewijs heeft gehaald.

Ik kan het alleen maar met hem eens zijn. Voor iedereen die toch zonder enige noemenswaardige ervaring een jong paard wil gaan 'beleren': bezint eer gij begint.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:11

Geplaatst: 18-05-11 10:11

Ik ben als 12 jarige onervaren amazone begonnen met een 3 jarig paard. We hebben hem zadelmak laten maken en toen ben ik ermee gaan rijden. Ik had wel 3 x in de week les in het begin dus volledige begeleiding. Als ik alleen was geweest had het nooit goed gegaan. Ook moet je wel een heel braaf paard hebben, anders mislukt het ook.

Dus ik raad het niet aan tenzij: Volledige begeleiding in het eerste half jaar EN een heel braaf paard.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:26

Geplaatst: 18-05-11 10:26

Suzanne F. schreef:
Ik ben als 12 jarige onervaren amazone begonnen met een 3 jarig paard. We hebben hem zadelmak laten maken en toen ben ik ermee gaan rijden. Ik had wel 3 x in de week les in het begin dus volledige begeleiding. Als ik alleen was geweest had het nooit goed gegaan. Ook moet je wel een heel braaf paard hebben, anders mislukt het ook.

Dus ik raad het niet aan tenzij: Volledige begeleiding in het eerste half jaar EN een heel braaf paard.

En je moet zelf consequent zijn, eigenlijk ook een autodidakt. Met alleen maar doen wat er gezegd wordt leer je het niet.
Je moet jezelf willen verbeteren.

Verder nog een reactie van mijn kant die misschien arrogant klinkt, maar noem mij niet ondeskundig. 30 paarden inrijden is een aantal wat velen niet zullen halen. Ik heb het africhten misschien niet in de meest ideale situatie geleerd, maar het is wel gelukt.
En ik relativeer ook, want ik schrijf over Germie ook nog 'wie neemt nu wie in de maling'. Lijkt mij duidelijk dat op dat moment de pony de baas over mij was.
Als ik vroeger niet zo graag had willen paardrijden, dus onder absoluut niet ideale omstandigheden, dan had ik het nooit geleerd. Ik mocht niet naar les van m'n ouders, 9 lessen vonden zij genoeg. Ik kon blijven zitten in 3 gangen en dus kon ik rijden in hun ogen.
En omdat ik graag beter wilde leren rijden heb ik mezelf het maar aangeleerd. Ik reed veel door het dorp dan kon ik in ramen zien hoe het eruit zag. Dat beeld en gevoel kon ik samen laten smelten. Af en toe stuurde de eigenaar van de ponys me bij. Nog steeds heb ik af en toe contact met deze man, dus al meer dan 20 jaar lang.
Wat er van de door mij ingereden paarden en pony's terecht gekomen is weet ik niet altijd. Het was bij een handelaar. Een deel is in de sport terecht gekomen, een deel als recreatiepaard, 2 zijn geexporteerd en 2 zijn nog in eigen bezit. Ik heb nooit een cent voor het inrijden gekregen, op dit moment doe ik alleen m'n eigen paarden nog heb ik gezegd. Dit betekent dat ik in 2011 slechts 1 paard ingereden heb.

Skien heb ik mezelf ook geleerd. Het ging me te langzaam in de les, dus ik heb na 1.5 uur het lesgroepje vaarwel gezegd.
Jaren later eens privelessen genomen en het bleek dat ik het mezelf goed had aangeleerd. Ik geef toe dat aanleg hebben voor hier meegespeeld heeft, skien was vrijwel direct een tweede natuur, dat was bij paardrijden beslist niet het geval. Daar heb ik het gevoel echt moeten leren. Maar ook bij skien wordt gezegd dat les absoluut noodzakelijk is, terwijl dat dus in sommige gevallen niet het geval is.

In heel veel sporten wordt er argwanend tegen de autodidakt aangekeken. Dat is jammer.

Ik zeg dus ook dat het goed kan gaan met de vriend van de TS, maar dat het niet ideaal is. Het gaat niet om een onbeleerd paard, maar om een pas beleerd paard. En dat maakt wel enig verschil.
Ik ken voorbeelden waar een groen paard met groene ruiter goedgegaan is, en ook waar de groene ruiter na een paar valpartijen het zadel maar aan de wilgen gehangen heeft.
Als de vriend van de TS echt wil en consequent is, dan kan het dus goedgaan.
De vriend zal niet de kwaliteiten van het paard optimaal benutten, maar dat is neem ik aan niet erg.
Ik haal ook niet alles uit mijn paarden. Ik ben ook geen Anky of een Jeroen. Maar een paard gewoon de basis aanleren kan ik wel.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:40

Re: Groen paard met beginnend paarden-mens, ervaringen?

Geplaatst: 18-05-11 10:40

Toen ik mijn 3,5 jarige zadelmakke paard kocht was zij voor een 3 jarige vrij braaf. Wel had ik 3x in de week les en goede begeleiding. Maar als je aan mij vraagt of ik dit nog een keer zou doen, weet ik dit nog niet zo zeker! Als ik jou was zou ik er goed over nadenken, vooral omdat je straks een kleine hebt rondlopen!

**Geplaatst**: 18-05-11 10:43

Geplaatst: 18-05-11 10:43

jasmijn78 schreef:
plientjedres schreef:
Ik zou het gewoon proberen hoor, je bens er toch zelf bij.
Gaat het niet dan kan je haar altijd nog ff op het land zetten.

En je als je pech hebt je vriend voortduwen in een rolstoel omdat hij een dwarsleasie heeft...

Idd. Of je kind alleen groot moeten brengen omdat je vriend een dodelijk ongeluk heeft gehad met dat paard...
Veel wijsheid toegewenst.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:46

Geplaatst: 18-05-11 10:46

Tja zo blijf je bezig. Paardensport wordt door iedereen anders beoefend en is er niet 1 manier die goed is. De een denkt ook dat ie meer kennis heeft dan de ander. Het verbaasd mij hoeveel mensen er zijn die denken goed met paarden omgaan maar ondertussen het imo helemaal verkeerd aanpakken.

Maar goed, weer even ontopic, zoals ik eerder al zei raad ik het echt af.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:47

Geplaatst: 18-05-11 10:47

Ik kan niet anders dan het volledig eens zijn met Jasmijn78.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:48

Geplaatst: 18-05-11 10:48

Ik heb toen ik 16 was mijn paard van 4 ingereden. Ik had op dat moment nog geen instructrice, dat kwam pas na een jaar toen ik besloot haar uit te willen brengen. Achteraf gezien had het fout kunnen gaan, maar ik was onwetend en nooit bang. Ik had toen zo'n 2 jaar rij-ervaring (manege-verzorgpony's). Mijn paard is volgens mij ook wel een uitzondering op de regel, ik heb nog nooit eerder zo'n braaf paard meegemaakt en ik ben altijd eerlijk geweest. Onze inrijmethode verschilt ook van de normale 'manier' . Ik heb haar welgeteld 2x gelongeerd, toen meteen erop, 2x gereden dat er een klein beetje stuur op zat en vanaf toen elke keer naar het bos: kilometers maken. De wat boerse, ouderwetse manier dus.

Ik zou , met de kennis die ik nu heb, niet aanraden om zelf een jong paard op te leiden als je weinig ervaring hebt.

**Geplaatst**: 18-05-11 10:53

Geplaatst: 18-05-11 10:53

Nathaliefje schreef:
Ik heb toen ik 16 was mijn paard van 4 ingereden. Ik had op dat moment nog geen instructrice, dat kwam pas na een jaar toen ik besloot haar uit te willen brengen. Achteraf gezien had het fout kunnen gaan, maar ik was onwetend en nooit bang. Ik had toen zo'n 2 jaar rij-ervaring (manege-verzorgpony's). Mijn paard is volgens mij ook wel een uitzondering op de regel, ik heb nog nooit eerder zo'n braaf paard meegemaakt en ik ben altijd eerlijk geweest. Onze inrijmethode verschilt ook van de normale 'manier' . Ik heb haar welgeteld 2x gelongeerd, toen meteen erop, 2x gereden dat er een klein beetje stuur op zat en vanaf toen elke keer naar het bos: kilometers maken. De wat boerse, ouderwetse manier dus.

Ik zou , met de kennis die ik nu heb, niet aanraden om zelf een jong paard op te leiden als je weinig ervaring hebt.

Braaf of niet, het gaat erom dat jij capabel genoeg bent om een paard de juiste basis te leren. Dat zien een boel mensen hier over het hoofd geloof ik...

**Geplaatst**: 18-05-11 11:01

Re: Groen paard met beginnend paarden-mens, ervaringen?

Geplaatst: 18-05-11 11:01

Dat ziet iedereen over het hoofd idd, en daar gaat het toch om, dat het paard een goede basisafrichting mee krijgt, op een goede manier gereden wordt, zodat het zichzelf draagt, recht en licht en sterk wordt, zodat het dier zo bereden wordt dat het er béter van wordt. Dat is het doel van een basisafrichting. Basisafrichting is niet: voorkomen dat er ongelukken gebeuren en het dier maar wat op de voorhand laten rondsjokken.

**Geplaatst**: 18-05-11 11:03

Geplaatst: 18-05-11 11:03

germie schreef:
En je moet zelf consequent zijn, eigenlijk ook een autodidakt.

Ik snap nog steeds niet waar die relatie consequent-autodidakt op gebaseerd is???

germie schreef:
30 paarden inrijden is een aantal wat velen niet zullen halen.

Getallen zeggen mij toch vrij weinig. Je kan iets al 50 jaar doen, maar wie zegt mij dat je het dan al 50 jaar goed doet...

Sommige mensen rijden al 30 jaar en bakken er nog steeds niets van. Anderen rijden veel korter en kunnen het beter... Het zijn meerdere factoren die bepalen of iemand goed kan rijden. Hoe lang of hoe vaak je iets gedaan hebt is daar slechts eentje van.

germie schreef:
Ik zeg dus ook dat het goed kan gaan met de vriend van de TS, maar dat het niet ideaal is. Het gaat niet om een onbeleerd paard, maar om een pas beleerd paard.

Dan nog begrijp ik niet dat je zegt dat het prima kan... iemand die net een paar dagen kan skieen kun je ook een zwarte piste afsturen. Beneden komt hij zeker. Dus dan kan het?

germie schreef:
Als de vriend van de TS echt wil en consequent is, dan kan het dus goedgaan.

Ja, als onervaren ruiter weet je ook echt wanneer je consequent moet zijn en wanneer niet }:0

En als je maar wil beschik je zonder vlieguren ook al meteen over die mooie onafhankelijke zit die nodig is om een jong paard niet in de weg te zitten }:0

germie schreef:
Maar een paard gewoon de basis aanleren kan ik wel.

Ik vrees dat wij erntsig van menig verschillen over wat een goede basis is... Het baart mij echt zorgen dat er zo licht over gedacht wordt.

Suzanne F. schreef:
Ik ben als 12 jarige onervaren amazone begonnen met een 3 jarig paard.

Laat ik vooropstellen dat ik zeker niet roomser dan de paus ben. Ook ik ben als 12 jarige met een onbeleerde pony begonnen. Ook nog eens zonder begeleiding. Ik kom niet uit een paardengezin en was altijd een beetje overmoedig. En daar werd altijd dankbaar gebruik van gemaakt door mijn omgeving... Ik stapte wel op... Wisten wij veel... Door de jaren heen heb ik heel wat paarden zadelmak gemaakt en opgeleid tot M en Z dressuur. Als ik nu terugkijk snap ik pas hoe dom en onverantwoord dit was. Zowel voor paard als ruiter. Nu zie ik hoeveel fouten ik heb gemaakt, terwijl ik op dat moment wel dacht het allemaal te weten en te kunnen. Natuurlijk doe je gaandeweg ervaring op en wordt je handiger. Maar dat ik niet eerder mijn nek heb gebroken is meer geluk geweest dan wijsheid.

Ik zou daarom NOOIT iemand adviseren onervaren aan een jong paard te beginnen. En als je denkt ervaren te zijn, toch nog eens kritisch naar je ervaring te kijken.

Suzanne F. schreef:
Dus ik raad het niet aan tenzij: Volledige begeleiding in het eerste half jaar EN een heel braaf paard.

Misschien dat jij wel echt deskundige begeleiding hebt gehad, maar hoe vaak is die voorhanden? In de meeste gevallen is het toch de lamme leidt de blinde. En in de regel hangt aan echt goede deskundige ook een prijskaartje. Ik vraag mij af of mensen dat er wel voor over hebben. Als je kijkt wat een half jaar volledige goede deskundige begeleiding kost, plus je kosten voor stalling en onderhoud etc. er bij op telt... Dan kun je beter even doorsparen en een verder doorgereden paard kopen. Of je paard door laten rijden op een proffesionele africhtingsstal.

**Geplaatst**: 18-05-11 11:08

Geplaatst: 18-05-11 11:08

Ik denk ook dat je het beter niet kan doen.
Waarom het risico lopen voor die paar maanden???
Het is echt niet zo eenvoudig, waarom denk je dat veel mensen
hun paard speciaal laten inrijden door professionals en daar een klap met geld
voor neerleggen als ze het zelf ook zouden kunnen.
dat zijn dan nog mensen die wel ervaring hebben met rijden, zelfs die doen het zo.
denk er nog maar eens goed over na

**Geplaatst**: 18-05-11 11:13

Geplaatst: 18-05-11 11:13

germie schreef:
Is je vriend een autodidakt? Dan zijn er beslist mogelijkheden. Ik ben ook een autodidakt.
Ik heb leren rijden door paarden in te rijden. ... <even wat geknipt>

Jij bent dus een HANDIGE ruiter, in de zin van overwicht hebben, gebok en gesteiger uitzitten, duidelijk zijn, paard lekker voorwaarts, links en rechts leren, totaal niet bang zijn.

Dat is allemaal prima en dat kan je inderdaad gewoon door ervaring leren!

Maar even eerlijk, dat kan mn zuster ook.

Iedere handige penny kan een pony zademak maken. Maar er is een heel verschil met een TECHNISCH goede ruiter zijn! Paard correct zijn rug laten gebruiken, buiging, rechtrichten en in een later stadium leren verzamelen en hogere oefeningen. Niet om er een dressuurpaard van te maken maar om het dier gezond en in 1 stuk oud te laten worden.

**Geplaatst**: 18-05-11 11:15

Geplaatst: 18-05-11 11:15

Yamcha schreef:
Het voordeel wat je hebt als je als ervaren ruiter een jong paard opleidt, is dat je geen stomme fouten maakt, hulpen gelijk goed aanleert, omdat je later er nog meer knopjes op moet zetten. Bijvoorbeeld geen sporen gebruiken om paard aan het been te maken, omdat je weet dat je je sporen later nodig hebt om te verfijnen.
Het paard direct terugrijdt op zit, itt tot een onervaren ruiter die het in de eerste instantie met de teugels op zou lossen. Je wendingen direct op de zit rijden, ipv met je teugels. Zulke dingen.

idd. Green and green makes black and blue.

Maar wanneer ben je niet meer 'groen' als ruiter dan? Want ik ken genoeg ruiters die wel stap, draf en galop beheersen en een paard rond kunnen sturen, maar die ik zelf geen jong paard in zie rijden, want die maken ook nog wel 'stomme fouten' maken en leren hulpen niet meteen 'goed' aan. Dus waar trek je dan die grens?

@ TS: ik denk dat je gewoon zelf moet aankijken hoe het paard het oppakt en reageert en zelf goed nadenken over wat je wilt. Foute dingen aanleren is makkelijker dan ze weer afleren en dat is wel iets waar je rekening moet houden met een jong paard icm een ruiter die nog maar weinig heeft gereden.
Wellicht is het goed om je paard eerst door een africhtingsstal wegwijs te laten maken met het rijden en dat je vriend er dan eens een aantal keren onder begeleiding op gaat. Als het paard er goed op reageert zou je best een paar x per week onder begeleiding rond kunnen sturen, desnoods eerst alleen in stap en draf. Belangrijk is vooral dat je paard het ook leuk vind en niet gestresst reageert op de ruiter, omdat die misschien nog niet zo stevig zit.

Anderzijds zou ik gebruik maken van de situatie en het paard idd nog het zomerseizoen op het land laten en tegen de winter 'normale' dagelijkse dingen gaan bijbrengen. Als je dan volgend voorjaar eens een start maakt met het rijden, is dat helemaal zo gek niet voor je paard. En wellicht ook voor jezelf. Na je zwangerschap zul je wss zo druk, moe etc. zijn dat je ook de eerste tijd de puf er niet voor hebt om met een jong paard aan de slag te gaan. (Tenminste, dat is wat ik van dichtbij heb meegemaakt)