HappyH schreef:Yamcha schreef:Die kans is dan wel reëel ja, precies om de redenen die je noemt. Als jij nooit eerlijke feedback krijgt op je rijden, weet je niet of je fouten maakt, en je weet ook niet hoe je ze zou kunnen verbeteren. Dus blijf je dezelfde fouten steeds weer maken, omdat je je er niet van bewust bent.
Tenzij je natuurlijk een goede instructeur hebt, die daarin eerlijk is. Maar zoveel zijn daar niet van.
Ik denk dat een paard de allerbeste feedback kan geven. Die laat over het algemeen precies zien wat je als ruiter verkeeerd doet. Daar kan geen instructie of jury tegenop. Je moet alleen de signalen oppikken.
Daar zit wel vaak het grootste probleem. Ik hoor vaak genoeg mensen zeggen: als ie nou maar kon praten......
Nou, dat kunnen ze wel, en goed ook, maar je moet wel (willen) luisteren, en eerlijk zijn dat het niet en nooit aan het paard ligt.
Kadankovitch schreef:Yamcha, Het is niet van mijn gewoonte zo laat te antwoorden op reakties over hetgeen ik geschreven heb. Fysieke omstandigheden zijn daarvan de oorzaak
Geen probleem hoor 
Kadankovitch schreef:Populair doen ligt geheel niet in mijn aard, dat zou U ondertussen moeten weten, daarom leg ik die opmerking als niet terzake doende naast mij neer. Wel hebt U blijkbaar geen ander deugdelijk argument dan deze dooddoener.
Ik beschuldig u ook niet van polulair doen, dat weet ik ook wel, dat dat niet uw stijl is. Maar de uitspraak an sich, dat een wedstrijd niet veel zegt, is wel populair, en dan met name onder mensen, die het minder belangrijk lijken te vinden om hun rijden te verbeteren.Kadankovitch schreef:weten wat de TS bedoeld.
Dan nog is de vraag of wedstrijden de juiste bron zijn het niveau van een ruiter te meten. Zeker bij dressuur wedstrijden komen bezwaren met betrekking tot gebrek aan objectiviteit erg vaak naar voren. Het is een teken aan de wand dat een van de moderatoren in het onderschrift meld dat men zich maar neer te leggen heeft bij de nadelen van de dressuursport, of anders deze sport maar beter adieu kan zeggen. Welk een pretentie. Moet ik accepteren dart de wereld slecht is, dat zomaar accepteren!!!!!! BETER ZOU ZIJN DE KRITIEK GRONDIG ONDER OGEN ZIEN , en niet in een verwaande ivoren toren gaan zitten, EN WAT TEGEN DE NADELEN GAAN DOEN. Zoals het FEI overigens gedan heeft en nog steeds doet door de instelling van een 'Task Force' en het steunen van haar werking. Maar totdat de problemen grondig en definitief zijn opgelost, heb ik het volste recht om zeer kritisch de verrichtingen van de Dames en Heren jury-leden te beoordelen.
Volkomen mee eens, maar dat is imo een andere discussie. Mijn punt is, dat je, als je je rijden beoordeeld wilt hebben, en echt wilt weten wat je niveau is, dat je dat dan ergens aan af moet meten, want zelf is een mens daar absoluut niet objectief over. Vandaar mijn opmerking, Citaat:
in zijn eigen achtertuin rijdt iedereen Grand prix
Dat was zeer zeker geen aanval naar u, maar meer een uitdrukken van hoe subjectief het beoordelen van de eigen rijkunst is. En omdat die beoordeling zo subjectief is, is er een ander medium nodig om een objectieve beoordeling te geven, en momenteel is er bij mijn weten geen alternatief voor wedstijden rijden. Daar krijgt een mens een protocol, waarop men kan zien hoe de mening van de jury over de diverse onderdelen is.Kadankovitch schreef:Het kost mij echter geen enkele moeite gelijk te geven met de laatste zin van U betoog:"Vergeet niet dat het afschilderen voornamelijk wordt gedaan door mensen die niet de punten reden die ze graag wilden, en dat ligt zo vaak aan de jury/het zadel/de rug/het paard/de instructeur en maar hoogst zelden aan de ruiter zelf." In het algemeen juist,........maar in het bijzonder lijkt dit naast de kwestie aangezien het mij niet van toepassing lijkt op de TS.
Was ook offtopic, maar geeft wederom wel weer hoeveel mensen moeite hebben het probleem te zoeken waar het ook ligt.......
Maar het is idd een andere discussie, al vind ik het wel de moeite waard die eens te voeren.
Volgens mij drukt Gini uit wat U ook bedoelt: de vernauwing naar wedstrijden bevalt u niet, mij ook niet. Het punt is dat ik geen alternatief zie. Al jaren niet, ik kom steeds weer uit op wedstrijden.