Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
FaberSmid schreef:Als er geen vertrouwen is om te laten rijden, waarom dan wel les nemen?
) maar mijn zwarte is echt een eenkennig kreng onder andere ruiters dus die is veertig minuten aan het bokken, steigeren, staken en anderszins kwallen geweest en toen had hij hem eindelijk zover dat hij in stap en draf iig door de baan ging (en nog was mijn aanleuningsprobleem waarvoor ik hem zo gefrustreerd had afgegeven niet opgelost want daar kwamen we niet meer aan toe
) Daar wordt het dier niet beter van, instructeur loopt een hoop risico en als mijn frustratie me niet teveel was geworden had ik het zelf aan het eind van het uur echt wel opgelost gehad - want dat is tot dusver altijd nog het geval geweest. Enige wat er aan over is gebleven is dat mijn ene instructeur weet dat het geen makkelijk dier is om te rijden. Tja, voor dat besef kom ik niet lessen

Moll schreef:als instructie moet je waar kunnen maken wat je verkondigt, dus ja instructie moet op je paard kunnen stappen en voordoen wat ze bedoelen, opmerkingen van ik kan beter les geven dan rijden hou ik niet zo van dan is de theorie er wel maar de praktijkervaring niet, hoe moet iemand mij vertellen wat ik moet voelen, en hoe ik iets moet oplossen zonder dat ze weten hoe het voelt en opgelost kan worden. praatjes vullen geen gaatjes.
mol
Die andere ook, maar doordat hij bang van haar was(geen idee hoezo, er was nog nooit iets gebeurd) werd hij spontaan kreupel.
Dit doordat hij zijn rugspieren te strak en te lang aanspande. (pony had net daarvoor rugblessure) En alle anderen instructeurs durfden niet
, of vonden dat hij hopeloos was en dat ik hem moest verkopen, en dat is jammer want hij gaat niet weg
Momenteel ben ik instructieloos.
Urielle schreef:Ik zou niks hebben aan een instructeur die wel even opstapt en mijn paard er even doorheen rijdt, of zelfs het hele probleem niet tegenkomt omdat hij zo fantastisch rijdt. Wel aan een instructeur die goed kan zien dat ik bepaalde fouten maak die hijzelf ook maakte en heeft opgelost.
Vond ik juist fijn, soms kun je iets anders voelen dan dat iemand anders ziet.
Urielle schreef:Moll schreef:als instructie moet je waar kunnen maken wat je verkondigt, dus ja instructie moet op je paard kunnen stappen en voordoen wat ze bedoelen, opmerkingen van ik kan beter les geven dan rijden hou ik niet zo van dan is de theorie er wel maar de praktijkervaring niet, hoe moet iemand mij vertellen wat ik moet voelen, en hoe ik iets moet oplossen zonder dat ze weten hoe het voelt en opgelost kan worden. praatjes vullen geen gaatjes.
mol
Ik zal het je nog sterker vertellen: in mijn ogen zijn juist de wat minder getalenteerde ruiters betere instructeurs dan de hele getalenteerde ruiters. Als je enorm veel talent en ruitergevoel hebt, zul je een heleboel dingen onbewust juist doen, waardoor je je paarden aan het lopen krijgt. Als je veel hulp van je eigen instructeurs en kilometers en rijervaring nodig hebt om problemen op te lossen en dus zelf hele nachten na ligt te denken over oplossingen en je eigen problemen, kun je dat ook weer meenemen naar je lesklanten. Ik zou niks hebben aan een instructeur die wel even opstapt en mijn paard er even doorheen rijdt, of zelfs het hele probleem niet tegenkomt omdat hij zo fantastisch rijdt. Wel aan een instructeur die goed kan zien dat ik bepaalde fouten maak die hijzelf ook maakte en heeft opgelost.
Urielle schreef:Als iemand mij vanaf de grond zo kan begeleiden dat hij het beste in mij bovenhaalt, zal het me echt een zorg zijn of diegene met mijn paard door de bocht kan
aerdenhout1 schreef:FaberSmid schreef:Als er geen vertrouwen is om te laten rijden, waarom dan wel les nemen?
300% mee eens!
Kijk kan ze er zelf helemaal geen kant mee op, dan moet je per direct een andere instructrice gaan zoeken!!!!!!
Dan weet ze n.l ook niet waar het probleem zit en kan jou nooit verder helpen!
Urielle schreef:Ik zal het je nog sterker vertellen: in mijn ogen zijn juist de wat minder getalenteerde ruiters betere instructeurs dan de hele getalenteerde ruiters. Als je enorm veel talent en ruitergevoel hebt, zul je een heleboel dingen onbewust juist doen, waardoor je je paarden aan het lopen krijgt. Als je veel hulp van je eigen instructeurs en kilometers en rijervaring nodig hebt om problemen op te lossen en dus zelf hele nachten na ligt te denken over oplossingen en je eigen problemen, kun je dat ook weer meenemen naar je lesklanten. Ik zou niks hebben aan een instructeur die wel even opstapt en mijn paard er even doorheen rijdt, of zelfs het hele probleem niet tegenkomt omdat hij zo fantastisch rijdt. Wel aan een instructeur die goed kan zien dat ik bepaalde fouten maak die hijzelf ook maakte en heeft opgelost.
.
Natuurlijk moet je instructrice niet constant op je paard zitten...dat heb ik weleens gezien

. __Esther__ schreef:Ze stapt er af en toe wel eens op om te laten zien wat zij bedoeld. Ik vanuit mijn kant om haar te laten voelen wat ik voel. Binnenkort komt ze eens een keer gewoon zo een uurtje rijden om aan te voelen hoe het is om er "koud" op te zitten
Ik vind het niet erg. Maar ik los wel graag zelf mijn problemen op. Het is leuk als het een ander lukt. Maar uiteindelijk ben ik degene die er verder mee moet