Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Dorino schreef:Professor, begrijp ik goed dat u bedoelt dat Baucher het flexen, etc. alleen deed terwijl het paard stilstond en niet tijdens de beweging? Was dat dan vóór, tijdens of na de training? En hoe lang heild hij het hoofd van het paard in deze houding?
Dorino schreef:Dat is een duidelijk antwoord. Weet u ook hoe of waarom Baucher zijn eerste methode heeft veranderd? En dan met name waarom hij op het idee kwam van hand zonder been en been zonder hand en uitsluitend unilaterale teugelhulpen? Wat was zijn filosofie daarachter?
Professor schreef:Dorino schreef:Professor, begrijp ik goed dat u bedoelt dat Baucher het flexen, etc. alleen deed terwijl het paard stilstond en niet tijdens de beweging? Was dat dan vóór, tijdens of na de training? En hoe lang heild hij het hoofd van het paard in deze houding?
Hij reed het paard in meer oprichting als dat hij zijn hele leven gedaan had, en deed flexion in stand, het naar links en rechts inbuigen van de nek.
Dit deed hij 10 tot 20 minuten in het halthouden, daarna reed hij zijn paard.
Het is wat rekken en strekken bij athleten voordat ze de warming up doen.
Bizzybijtje schreef:En ben je het daar dan wel mee eens?
Vind je dat dan wél een goede methode?
Ik vind dat niet meer of minder dan hyperflexie, al is het 'verschil' dat het paard gewoon al gereden wordt.
FaberSmid schreef:Denk dat het verschil maakt het met kracht uitvoeren of niet, het niet nageven of wel nageven. Hoe kan een paard nageven, als de ruiter dat niet doet. En als de ruiter het met kracht het paard af dwingt?
Dorino schreef:Wat ik niet kan inschatten is de kracht die gebruikt wordt om de paarden in deze houding te krijgen. Of zijn ze zo getraind dat ze direct doorslaan of nageven zodra de hand wordt vastgezet? En blijft de hand vastgezet als het paard "doorgeslagen" is/nageeft?
Professor schreef:Men moet het hand zonder been en been zonder hand niet te veel waarde geven, hij bedoelde daarmee te zeggen, dat niet altijd alle drijvende hulpen gelijk tijdig gegeven worden.
Van hem komt nl de uitspraak, de handen voelen het hele paard.
Dorino schreef:@FS: Hoe weet u dat er veel kracht gebruikt wordt? Ik vind dat zelf moeilijk te zien. Natuurlijk kun je allerlei minder fraaie momenten op het inrijterrein van een concours uitlichten, maar dat kan op ieder niveau. Dat is ook meer stemmingmakerij. Wat ik meerdere malen gelezen heb in interviews met Anky en met haar leerlingen is dat zij het paard erop trainen direct het bit los te laten en door te slaan als de hand weerstand biedt. In dat geval is er toch sprake van nageeflijkheid.
Paardentango schreef:Uk durf het je ook niet te zeggen. ben ook altijd een beetje bang voor interpretaties van. Wel weet ik dat Steinbrecht een pokkehekel aan hem had, en ik vrees andersom ook.
Steinbrecht stel ik me voor als een standvastig man die zich hield aan zijn principes terwijl Baucher veel vrijer was, in de context van die tijd, en een eigen idee ontwikkelde. Mijn idee van hem is wel dat Baucher nogal mechanisch te werk ging, en meer systeemgericht aan het werk ging met biologische kennis dan met geweten.
Uit nieuwsgierigheid heb ik wel Dhr. Racinet mogen ontmoeten, hij vertaalde (?)de boeken van Baucher. Zo'n man vertegenwoordigt dan toch een halve eeuw paarden onwtikkeling.
Moreel vraagje, wat mij bezig hield is ; zou het je uitmaken op welk moment hij zijn manner herzag?
Nah ja, her word je ook niet veel wijzer van
c_alsemgeest schreef:Ja ik zit echt in een "in dubio abstine" fase
Ik vind het namelijk een nogal utopische gedachten dat meneer Baucher alles herzien heeft enkel voor het slagveld...
In de meeste literatuur komt hij naar voren als een soort entertainer die de paarden op mechanische wijze trucs aanleert.
Daarom zit ik toch met het idee dat het niet geheel uit ervaring maar ook uit beperking naar voren komt
Professor schreef:omdat hij de werkelijke hogeschool verzameling niet uitvoeren kon met diep ingestelde paarden.
FaberSmid schreef:U vergeet dat het rijden van het militair waar het rijden van afkomstig is, het zo snel en goed mogelijk paarden beleren en trainen was voor het militair. En later pas dressuur voor de burgers in het circus aanschouwbaar, nu dressuur zoals wij die in de ring te zien krijgen. Een paard die niet reageerde, luisterde en in verzet kwam, was een gevaar voor het militair. Vandaar dat meneer Baucher zijn methode moest herzien. Zijn ongeval gaf de bevestiging, maar was niet de oorzaak gezien het feit meneer Baucher al zo ver was maar zijn boek nog niet.
Citaat:In de meeste literatuur komt hij naar voren als een soort entertainer die de paarden op mechanische wijze trucs aanleert.