Paardentango schreef:Het punt en de kunst is om redelijk te blijven. De dingen wel te blijven zien zoals ze werkelijk zijn zonder alles af te spiegelen als zielig, misdadig of dat soort kreten.
Precies
Ayasha schreef:En Isabelle Werth's paard ging anders flink in de staak op de vorige OS en nog niet zo lang geleden op een internationale wedstrijd heeft een paard zijn ruiter gedropt in de proef Het zijn dezelfde dieren hoor, ze doen gewoon een andere tak van de sport Dus ook dat dressuurpaard dropt je als je te ver gaat.
Het idiote is dat het incident van een stakende Satchmo op de OS wordt afgedaan als 'bewijs' dat dressuurpaarden teveel onder druk gezet worden, als onkunde van de ruiter terwijl dat paard wel nog met circa 78% tweede wordt, wat zoveel betekent als dat 78% van de gehele kur WEL in harmonie is gegaan.Ik geef het je te doen. De gemiddelde dressuurruiter legt met moeite net aan 60% van de proef enigzins in harmonie af op een veel lager niveau. En als een spring of eventingruiter wint dat wordt alleen gekeken naar het resultaat. Foutloos? Fantastisch!!!!! Als een dergelijk paard de gehele rit tussen de hindernissen heeft lopen bokken, staartzwiepen, hoofdschudden.... Daar heeft men het niet over. Sterker nog; een springruiter ontvangt dat juist lof dat hij zo'n ontstuimig en ondeugend paard nog foutloos door het parcours heeft weten te krijgen. Bij het springen kukelen er regelmatig ruiters af. Ik vind dat allemaal op zich helemaal niets zeggen over de discipline of de ruiter in kwestie. We vallen er toch allemaal wel eens af? We hebben toch allemaal wel eens een miscommunicatie met ons paard? Wie zijn paard bokt echt helemaal nooit? Of schiet nooit eens onder je kont vandaan? Wie dat nooit heeft, heeft een dooie robot onder zich en daar kun je pas echt je vraagtekens bij zetten.
Nu is het zo dat dergelijke acties van een paard in de dressuur strafpunten opleveren, maar nogmaals; als iets fout gaat, als er even een miscommunicatie is, dan is er toch niet direct sprake van onkunde of mishandeling?
Bandida schreef:Ik vrees dat het antwoord is dat dressuur bij uitstek de sport is die weerstand oproept omdat het er voor een neutrale kijker erg lelijk uit ziet, die hele 'voorhistorische' ijzerwinkel in de paardenmond, en het voortdurende geprik met sporen, zweten, schuimen enz... Die Westernruiter heeft misschien een gemeen scherp bit, maar die rijdt met doorhangende teugels. Ik zeg niks over beter of slechter, maar het ZIET er veel vriendelijker uit.
Ik denk van niet... Als ik mijn vriend of schoonouders, die niets met paarden hebben, vraag wat zij mooier vinden dan zeggen zij het springen of eventing. Daar is tenminste actie zichtbaar. Als een balk of een ruiter valt dan betekent dat strafpunten of uitsluiting. Wie de snelste tijd heeft wint. Dat is begrijpelijk. En wij denken hier dat dressuur hier zo populair is, maar in feite is het springen veel populairder, zeker wereldwijd. In de springsport gaat ook veel meer geld om. Buitenstaanders valt vaak de (vermeende) onvriendelijkheid in de paardensport geneens op. Bij veel mensen die niets van paardenweten bestaat nog de beleving dat een paard vooral een wild dier is dat in toom gehouden moet worden omdat hij anders gevaarlijk is, Die begrijpen niets van dressuur, vinden dat vaak maar een slome bedoening en zullen dat niet snel associeren met mishandeling. Hooguit met nauwkeurigheid en een hoge moeilijkheidsgraad om het paard al die pasjes op muziek te laten doen.
Ik heb het idee dat het vooral de semi-buitenstaanders zijn die het vernietigende commentaar hebben op de dressuursport. Mensen die ook een pony in de achtertuin hebben en zo af en toe eens een volte of gebroken lijn rijden, dat dressuur noemen en zich daardoor 'deskundige' voelen. Mensen die ooit eens met grote ambitie's de B-ring betraden waarbij de punten uitbleven en gedesillusioneerd zich op een minder te definieren stroming storten en dan vooral menen dat ze ineens 'het licht' hebben gezien. En is dan de aanleiding om de stroming waarin zij gefaald hebben stelselmatig af te gaan kammen.
MarcR schreef:Mijn dochter heeft twee jaar dressuurwedstrijden gereden en zij heeft nooit enige controle gehad, ik heb toen meerdere keren paarden met bloed aan de mond en de flanken zien deelnemen, zonder opmerkingen van de jury. Wat wij daar allemaal hebben gezien en meegemaakt was een van de factoren die een rol heeft gespeeld bij onze overstap naar western.
Dat zij die niet gehad heeft wil niet zeggen dat die er niet zijn. Op iedere wedstrijd lopen officials rond. Die hebben helaas geen ogen in hun rug waardoor het natuurlijk best voor kan komen dat ze niet alles zien. Maar ze zijn er wel. Dat jullie er nooit mee te maken hebben gehad houdt waarschijnlijk niets meer in dat dat jullie je aan de regels hebben gehouden en je niet (zichtbaar) schuldig hebt gemaakt aan wreedheden.
Als je de paard en sport hebt kun je lezen dat met regelmaat excessen wel worden geconstateerd, voor de tuchtcommissie komen en ook bestraft worden. En die straffen zijn, als je ze vergelijkt met ons gewone strafrecht, niet mis (als het gaat om mishandeling altijd te weinig natuurlijk). Maar je moet in de gewoone maatschappij aardig wat uitvreten om een boete van bijvoorbeeld 1000,- te krijgen.
MarcR schreef:Bij western wedstrijden zijn er, ook voor de inrijpiste, reglementen voorzien. Er moet bijvoorbeeld een verantwoordelijke worden aangesteld en deze heeft de bevoegdheid om ruiters uit te sluiten.
Nogmaals; dat is in de dressuur precies zo.
ilse86 schreef:maar zou de dressuursport ook niet steeds meer onder een vergrootglas liggen omdat die sport ook steeds commercïëler en groter wordt? Denk dat dat er ook wel mee te maken heeft.
Vooralsnog is de springsport groter en commercieler. Daar gaat veel meer geld in om, is veel sneller. topPaarden wisselen voor groot geld veel vaker van eigenaar bijvoorbeeld. Eigenlijk is de dressuur bijna niet rendabel en voor grote sponsors ook veel minder aantrekkelijk. Prijzen die op internationaal niveau gewonnen kunnen worden steken schril af tegen wat springruiters in een grote prijs kunnen winnen. De opleiding van een topdressuurpaard is tijdrovend, duurt jaren en daardoor heel duur. Een springpaard is veel sneller 'klaar'.
Geplaatst: 02-02-10 09:50 
) 
Ik ben net als MarcR overgestapt op western omdat het plaatselijke 'gedressuur' wat ik zag me allerminst beviel. Helaas heb ik op westerngebied ondertussen ook genoeg dingen gezien en gehoord, al dan niet live, waar ik niet erg blij van raak. Wat Paardentango als western rijden ziet (tenminste, zo lijkt het uit de post) is ook zoiets in sommige gevallen dan. Tuurlijk wil ik mijn paardje lekker met het koppie omlaag rijden, maar wat er in dat koppie zit moet daar vooral blijven, als in we gaan niet door totdat het beessie helemaal murw is en als een robot maar z'n ding doet. Die paar Quarters die ik ken, op twee na, hebben idd als 'nadeel' dat ze eerder zichzelf afsluiten en maar doen wat er gedaan moet worden dan dat ze in protest komen en 'vals' worden, jammergenoeg ( 
). 
