Je leert door het te doen, en jonge instructeurs zijn de oude instructeurs met veel ervaring van later, dus tja.. je moet ergens beginnen
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
NenaC schreef:jonge mensen hebben vaak nog geen dergelijke ervaring om dat over te kunnen brengen op hun klanten. Oudere instructeurs hebben dat wel, maar dat is eigenlijk in alle beroepen.
Je leert door het te doen, en jonge instructeurs zijn de oude instructeurs met veel ervaring van later, dus tja.. je moet ergens beginnen
lucifertje schreef:Ik heb ook een tijdje manege lessen gegeven. Heb daar aub geen mening over als je het nog NOOIT zelf hebt gedaan. Die kinderen komen ervoor om een leuk uurtje rond te rijden. Die willen niet plukken en trekken maar gewoon lekker rond rijden en plezier hebben op een pony. Ik kan die kinderen wel een hele hoop termen gaan uitleggen maar dat snappen ze op die leeftijd nog niet (uitzonderingen daar gelaten). Ik had in die lessen ook een meisje zitten wat echt goed kon rijden voor haar doen, die gaf ik op een hele andere manier les dan iemand die totaal geen ruiter gevoel heeft.
Ander krijgt de pony met remmen een ruk in zijn mond en moet ie een kunstgebitje. Vinden de kids zielig.
En het aanbod van kids is zoooo variabel. De kunst is inderdaad om het voor iedereen interessant te houen. 
Palouse schreef:Ik weet niet of dit hier goed staat, en mijn excuses alvast als hier al een topic over is, maar...
Ik vroeg mij af wat bokt zoal vindt van hoe er tegenwoordig lesgegeven wordt, en dan door de nog jongere instructeurs die nog maar net hun diplomaatje op zak hebben. Wat ik tot nu toe ben tegengekomen aan deze jongere generatie instructeurs valt mij namelijk vies tegen. Het is niet zo dat ik ze allemaal over één kam wil scheren, maar het valt me op dat er gewoon slecht wordt lesgegeven. Ik merk meteen het verschil tussen een oudere, ervaren instructeur die de kern van een probleem weet op te lossen en veel aandacht besteed aan het hoe en waarom van een bepaalde oefening, en een jonge instructeur die de kleintjes meteen aan de voorkant laat prutsen om een mooi krulletje te krijgen, bij een ietwat slome pony meteen sporen aanraadt en bij eentje die niet goed op het bit reageert meteen adviseert met een stang te gaan rijden. Ik noem maar gewoon wat voorbeelden van wat ik langs heb zien komen... En deze gelden dan voor zowel lessen aan de kleintjes als aan de gevorderde ruiters.
Het zal vast niet overal zo zijn, maar ik vind het meer dan opvallen dat de 'nieuwe instructeurs' gewoon achteloos omgaan met het belang van een goede basis, het oplossen van de kern van een probleem en noem zo maar op. Ik kan me echt druk maken om die ongemotiveerde houding van 'na dit uurtje les ben ik er toch vanaf', gewoon zo makkelijk...
Wat vinden jullie?
Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat het vooral bij mij in de buurt zo is, dat jonge instructeurs geen aandacht besteden aan de basis, problemen niet bij de kern aanpakken, ongemotiveerd zijn en er rare ideeën op nahouden.Palouse schreef:OkeeIk begin steeds meer het idee te krijgen dat het vooral bij mij in de buurt zo is, dat jonge instructeurs geen aandacht besteden aan de basis, problemen niet bij de kern aanpakken, ongemotiveerd zijn en er rare ideeën op nahouden.
Gelukkig dat er toch nog een hoop zijn die zichzelf niet in dat beeld herkennen.
Hoe zou het trouwens komen dat sommige instructeurs bijvoorbeeld meteen sporen of een stang aanraden (edit: terwijl ze dat helemaal niet zo schijnen te leren)? Onkunde of gewoon laksheid, zovan 'te lui om zich in het probleem te verdiepen'?
wiseguy15 schreef:Persoonlijk vind ik dat zowel de leeftijd als het hebben van "papier" geen garantie is voor goede instructie.
Bij lesgeven gaat het erom dat je een manier vind die past bij de combinatie die je begeleid. Je moet dus niet op 1 manier lesgeven, maar problemen op verschillende manieren weten te benaderen, omdat elk paard anders reageert en juist dát is de kunst van het lesgeven!
Sommige mensen kunnen werkelijk fantastisch paardrijden, maar kunnen het gewoonweg niet overbrengen aan de combinaties die zij begeleiden, of passen niet bij de combinatie omdat zij problemen maar op 1 manier benaderen.
Ik vind dat je pas spreekt van goede instructie als de instructie de manier van lesgeven aanpast naar jou en je paard. (en er zijn er maar weinig die dat écht goed kunnen!)
Ik denk dus dat het niet alleen ligt aan de leeftijd, als je iets goed kunt overbrengen en problemen binnenstebuiten kunt keren en op de juiste manier kunt oplossen, dan kun je lesgeven. Ik heb ook wel eens oudere instructie gehad hoor, die dit absoluut niet kon.

CM_ schreef:Het hedendaagse diploma stelt helaas geen ene fluit voor, vandaar de slechte instructies op de markt...
Pletje123 schreef:Wat je ook wel regelmatig tegenkomt is dat ruiters/amazones afgaan op de prestaties van een instructeur. Iemand die Z heeft gereden, zou bij voorbaat al beter les kunnen geven dan een M ruiter. Natuurlijk heb je als Z ruiter meer ervaring, maar het overbrengen van informatie is toch wel een vak apart hoor
Ik vind het wel jammer dat de huidige dilploma's zo de grond in worden gedrukt, terwijl ze juist heel leerzaam kunnen zijn. Zeker nu je bij de richting dressuur ook springles moet geven.
Yetse schreef:Interessant topic dit. Ik wilde het eens hebben over beginnerslessen, daar wordt de basis gevormd en ik heb heel wat maneges gezien die maar wat aanmodderen.
Als ik bijvoorbeeld kijk naar de beginnersles waarin mijn nichtje van 8 rijdt, dan vind ik zelf dat er veel aandacht zou moet worden besteed aan de basis. Eerst aan de houding werken, leer te zitten etc. En spelenderwijs kennis maken met je pony.
Ik erger me kapot aan de instructrice, die in een hoekje staat en bijna niets zegt. De groep is veel te groot en de pony's lopen dwars door elkaar heen. Af en toe komt er wat uit, maar de instructie blijft bij: "Drijf hem maar aan" , "Tik hem eens bij met de zweep".
Dit noem ik geen instructie. Aan het einde van de les zei ze ook nog:"Kijk, zoals X rijdt, zo behoor je dus NIET te rijden".
Dit kan alleen maar een uitspraak zijn van een onvolwassen iemand, die niet weet wat opbouwende kritiek inhoudt en niet weet hoe ze kinderen les moet geven. Ze werd ook onmiddellijk aangesproken op deze uitspraak door de ouders van mijn nichtje en terecht. Ze bood wel gelijk haar excuses aan. Kijk, je kunt je papiertje wel hebben, maar als je zo met je lesklanten omgaat, blijven er weinig over.
Een papiertje zegt in mijn ogen niet altijd alles.
Het gevolg is dat mijn nichtje haar interesse verliest in de paardesport, ze komt niet verder zo.
Dat is ontzettend jammer. Haar ouders zien dit zelf ook en gaan nu naar een andere manege.
Het goed kunnen instrueren begint al bij jezelf en de basis en dat is niet gemakkelijk. Opbouwende kritiek, uitleggen waarom, duidelijk overkomen.
De kids van nu zijn de ruiters van de toekomst!