Weer het zoveelste artikel/topic dat de 'gewone' dressuurruiter in een kwaad daglicht wil stellen. Voer voor degene die zichzelf graag op de borst willen slaan omdat zij menen een 'hoger' en 'nobeler' doel na streven... Ik als wedstrijdamazone doe er alles aan om mijn paarden happy en gezond te houden (net als veel andere ruiters ide het leuk vinden om eens een wedstrijd te rijden) en ik vind het dus gewoon een belachelijk, generaliserend en dom artikel.
Allereerst weer dat eeuwige geromantiseer over 'vroegah':
WhiteWolf schreef:Dressuur is dus ontstaan vanuit oorlogsvoering. Paarden waren de tanks, bommenwerpers en F16's van de antieke tijden. En net als met het legermateriaal nu, werd ook kosten noch moeite gespaard om oorlogsmateriaal, zoals de paarden, perfect te onderhouden.
De dressuur en de oefeningen waren er puur om het paard te helpen in zijn taak. Er werd niets afgedwongen daar dat logischerwijze averechts kon werken op het slagveld en werd er alle tijd voor genomen. Paarden gingen pas met vijf jaar in opleiding en waren vaak pas gereed met 12 tot 14 jaar!
Yeah right! In tijden van oorlog stuurde men de soldaatjes niet naar het slagveld voordat hun paarden er klaar voor waren? Maak dat de kat wijs! Nood breekt wetten. En eenmaal op het slagveld? Stond zeker bij elke loopgraaf een team met veterinairen klaar voor als 1 knol ook maar 1 haar gekrenkt zou worden in de strijd. Waarom had men in die tijd zulke scherpe bitten en sporen dacht je? Nou echte documentaires en onderzoeken over oorlogen zonder geromantiseer over dressuur en paarden schetsen een heel ander beeld. Van paarden die werden afgejakkerd tot ze er bij neervielen. Paarden die nooit werden afgezadeld zodat de pus op den duur onder het zadel uitliep (afzadelen kostte teveel tijd). Stervende paarden op het slagveld. Paarden met vleeswonden en schotwonden. Maar nee hoor, vroeger dwong men het paard niets af!
Btw: hier in de omgeving staat nog oude bunkers met paardenstallen (uit de tijd van Napoleon). Was destijds volgens mij geen prettige omgeving voor het paard, nog dat ik geloof dat in tijde van oorlog het beste voer, hooi, zadels, tuig etc voor handen waren. Ik vraag mij echt af wat voor idee jullie hebben bij paarden en oorlog? Een slagveld waar je allemaal ruiters op paarden ziet die perfecte hogeschoolsprongen aan het uitvoeren waren? En na afloop gingen alle paardjes weer gezond en wel naar huis met hun geliefde ruiter om nog gezond en gelukkig verder te leven. Volgens mij was de realiteit in tijden van oorlog ECHT heel anders.
Dat er nog naievelingen zijn die dit geloven!!! WAT denk je zelf in tijden van oorlog? Dat men zich toen erg druk maakte of het paard er wel geestelijk aan toe was om mee naar het slagveld te gaan? Toen was het paard gewoon een middel, net zoals nu nog steeds in landen als Pakistan, India etc. Je zou het bijna gaan geloven dan men toen echt om paarden gaf:
De dressuur en de oefeningen waren er puur om het paard te helpen bij het uitoefenen van zijn taak. BIJNA klinkt het nobel. Maar wat is er nobel aan om een paard mee te slepen naar een slagveld? Om een edel dier te betrekken in iets wat alleen wraak- en eerzuchtige mensen doen: oorlog voeren. Keep on dreaming.
Alleen de rijke/de koningshuizen trainden voor de lol paarden. Om te kunnen paraderen in parades. Voor de show en voor vermaak. De rjiken die nooit naar de slagvelden hoefden konden mooi koetelen met hun raspaardjes en zij verhieven dressuur tot iets artistieks dat in de praktijk helemaal NIETS meer te maken had met een paard trainen voor een oorlog. De raspaardjes van de koning zag je heus niet op het slagveld hoor! Dat is alleen in films zo.
WhiteWolf schreef:Toen de noodzaak van het paard in het leger echter verdween gingen mensen spelletjes verzinnen zoals welk paard de beste oefeningen kon. Daaruit is de moderne dressuursport ontstaan.
En daar dankt het paard zijn bestaansrecht nu nog aan. Anders zou het paard in onze westerse samenleving uitgestorven zijn; er is hier te weinig ruimte om in het wild te leven. En ik denk dat het paard nu een stuk beter af is op een concoursterrein dan in een of andere oorlog. Ga anders eens op vakantie naar Egypte, India, Pakistan of Cuba. Dan kun je met eigen ogen zien hoe het leven van een paard er uit ziet in landen waar het nog gewoon als vervoersmiddel wordt gezien, waar er nog echt 'noodzaak' is voor een paard. Gewoon even te relativering hoor.
WhiteWolf schreef:In de dressuursport worden er punten toegekend aan de oefeningen op zich. De oefeningen worden in deze vorm van dressuur dus getraind om de oefening zelf, niet om het paard zijn dagelijkse gymnastiek te geven en gezond te houden.
Even ter info: een NIET goed getraint en gezondgehouden paard zal GEEN punten scoren in de dressuursport. Dus ook als je aan dressuursport doet is het van belang je paard happy, sterk en gezond te houden.
WhiteWolf schreef:Ook als je enkel in het bos rijdt aan de losse teugel moet je jezelf misschien eens afvragen of je paard niet al schade heeft opgelopen door eventuele verkeerde belasting.
Gezondheid bij paarden strekt namelijk verder dan een paard waar nu vandaag niets mis mee lijkt. Zonder dat we het weten kan een paard al allerhande schade hebben opgelopen. Omdat een paard nu eenmaal een prooidier is dat nooit zal laten blijken dat hem ook maar iets mankeert, totdat het zo erg is dat hij niet anders meer kan (en da gaat bij de meeste paarden heel ver). is het een groot probleem om de paarden weer goed te krijgen zodra de problemen wel zichtbaar de kop op steken. Dan is genezing vaak niet meer mogelijk daar het probleem zich in vele jaren heeft opgebouwd.
Van dit gezever wordt ik ook altijd zo moe. Het is gewoon bangmakerij van mensen die graag paardrijden. Een schuldgevoel aanpraten. Adviseer mensen gewoon om echt goede instructie te nemen (dat is op zich al lastig, maar ze zijn er echt!), dan krijgen ze wel tijdig te horen als het met hun paard de verkeerde kant uit gaat en laat ze in tussentijd gewoon vooral plezier beleven MET hun paard i.p.v. ze bang te maken met wat ze allemaal verkeerd kunnen doen.
WhiteWolf schreef:Voor wedstrijdpaarden is dan ook enkel de korte-termijn-gezondheid belangrijk. Zo lang ze net lang genoeg kunnen presteren is het goed en daarna gaan ze met pensioen.
Schei toch uit!!! Er lopen tig paarden in de topsport op een leeftijd waarop mening ander (recreatie)paard allang naar het abbatoir is verdwenen. En wat is er mis met een welverdiend pensioen? Wat een kortzichtig, ononderbouwde en stemmingmankende stelling zeg!
Voor iedereen die dressuurproefjes leuk vindt: gewoon blijven doen hoor! Niets aan de hand. Zorg voor goede instructie/begeleiding en voldoende afwisseling in het werk (ook eens springen of een buitenritje)
Je kunt ECHT sport met je paard doen zonder hem te 'schaden'. Dat mensen in de sport soms wel hun paarden schaden zal ik niet ontkennen. Maar er zijn net zo goed mensen die NIET aan sport doen met hun paard en het schade toebrengen. Het is de ruiter die het verschil maakt, niet in welke discipline of wat voor doel men met het paard heeft.
Al met al: een waardeloos, stemmingmakend, niet-onderbouwd, dom artikel.
Geplaatst: 28-03-09 13:17 
Nog niet zo heel lang geleden werden in oorlogen gewone burgers onteigend van hun paarden omdat ze in het leger nodig waren. Die paarden gingen echt niet eerst 10 jaar in een dure en tijdrovende training hoor. Ik snap echt die naiviteit niet van mensen zoals jij de dat geloven. 
, tijdens een fijne buitenrit 
bedacht ik me, terwijl ik wat aan het stoeien was met schoudervoor, tempowisselingen in stap en draf, wat laterale stap meepakte en in galop werkte aan sprong en tempo, dat dressuur helemaal geen discipline is, en dat het daarvoor te veel een onderdeel van je rijden is, zonder dressuur geen rijden, wat je verder ook doet. Waarmee de term "dressuurrijden" ineens dubbelop is.
: De schuld ligt niet alleen bij de dressuurruiters, onder springruiters, enduranceruiters, westernruiters, gangenruiters én recreatieruiters zijn er minstens zoveel 'schuldigen'. Dit soort discussies zijn goed, om zoveel mogelijk mensen ervan bewust te maken dat we het paard zoveel mogelijk op een manier moeten trainen die er voor zorgt dat ze zo min mogelijk last van onze hobby hebben. 
). Want om er altijd maar zo denigrerend over te doen, dan kom je wel heel arrogant over en heb je de clue van zijn training misschien toch niet helemaal begrepen. Het gaat een stuk dieper dan dat. 
