Bokt.nl

Alicia2u schreef:

Je kunt beter jezelf bijscholen in plaats van het paard. Neem een paar keer goed les, daar heb je veel meer aan.

Anders is het net of je je man naar de huwelijkstherapeut stuurt en zegt 'zorg maar dat hij weer normaal wordt'. Warop je man een paar weken later terug komt: 'wat moest ik ookalweer doen om terug te mogen?'

Daarmee wil ik zeggen; Je paard is je partner. Het heeft weinig zin om je paard op trainingskamp te sturen, als het eigenlijke probleem bij jou ligt. JIJ kan het er niet uitrijden, je paard kan het van nature waarschijnlijk allemaal prima.

Wat je dus wél zou kunnen doen is een paar weken samen met je paard bij iemand in training, maar alleen het paard op training sturen zou ik alleen doen als ik een langdurige blessure had en zelf niet kon rijden.

Equimotion schreef:

Urielle schreef:

Equimotion: ook op je eigen paard krijg je goede momenten te voelen. Je instructeur neemt een probleem waar, zegt hoe je dat moet corrigeren, je probeert dat en hop: een goed moment! Op dat moment moet je dat gevoel opslaan en proberen daar naar terug te gaan. Een goede instructeur herkent ook je pogingen en zal daarop inspelen door het aangeven van het goede gevoel en het aangeven wanneer je het toch nog niet helemaal hebt. Imo heb je daar dus meer aan, dan wanneer je op een goed gereden paard stapt, wat het wel goed doet, je herkent het gevoel, maar je weet niet hoe je naar dat gevoel toe moet rijden op een groen of verreden paard.

Tuurlijk, zo werkt dat voor iedereen die moet leren ontwikkelen. Anders zou nooit iemand een keer iets bijleren natuurlijk.
Maar ingesleten fouten eruit rijden, zowel bij je paard als bij jezelf is echt heel erg moeilijk. Door je eigen gevoel bij te schaven op een correct gereden paard, of door een getrainde ruiter je eigen paard bij te laten corrigeren gaat het veel beter, makkelijker en sneller.

Ik vind het zo'n rare gedachtengang dat je er niets van zou leren. Dat is namelijk pertinent niet waar. Het is niet voor niets dat ze in Duitsland beter kunnen opleiden dan wij, en het leren rijden op leerpaarden speelt daar een rol in.

Ik heb zelf het meest geleerd van de periode dat ik dagelijks begeleiding had in het rijden, maar ik in diezelfde tijd ook de mogelijkheid had om verder opgeleide paarden te rijden. Daar heb ik mijn ruitergevoel een enorme stap vooruit mee geholpen.

suleilitha schreef:

Ja en nee, als de knopjes er wel opzitten maar jij weet niet hoe je ze moet bedienen, kom je nog nergens, LadyDaniels.

Lovely schreef:

Eerder in dit topic werd al uitgelegd dat je dan absoluut dagelijkse begeleiding nodig hebt... en dan nog.
Een instructeur zei ooit vrolijk tegen mij dat paardrijden heus niet moeilijk was en daar had hij natuurlijk gelijk in .

Joceline, niet elk doorgereden paard is gelijk een schoolmeester, dat is waar .

Lovely schreef:

Weet je, je zult over een tijdje echt merken dat je een betere ruiter bent geworden en dat je met andere dingetjes bezig bent en nieuwe vraagstukjes . Dat is het leuke van paardrijden, je blijft altijd leren en met jezelf aan de gang.

LadyLynn schreef:

ik ben van mening dat een groen paard niet makkelijker te rijden is als je zelf daar geen ervaring mee hebt, of ervaring met hogere klasses te rijden (M/Z).. hoeft niet eens op wedstrijd, kan ook op trainingsniveau!..

een paard waar alle knoppen op zitten willen ook idd niet zeggen dat een 'nieuwe' ruiter dat kan.

Ik raad je aan op een goede instructeur op te zoeken (niet zomaar iemand van stal) maar écht iemand die kijk op paarden heeft, en daar is een tijdje mee verder te gaan.

Als je paard echt onhandelbaar wordt, of er gewoon niet normaal mee te rijden is zou ik pas hogere hulp inschakelen.

Lady_Daniels schreef:

Hmm het kan dus ook andersom zijn. Dat je een goed doorgereden paard hebt waar jij het niet uit krijgt of die jou juist beduveld omdat ze al zo goed weet hoe je te foppen.
Het heeft allebei zo zijn voor en nadelen denk ik.

Equimotion schreef:

Lady_Daniels schreef:

Hmm het kan dus ook andersom zijn. Dat je een goed doorgereden paard hebt waar jij het niet uit krijgt of die jou juist beduveld omdat ze al zo goed weet hoe je te foppen.
Het heeft allebei zo zijn voor en nadelen denk ik.

Als jij tegelijkertijd met je paard wordt opgeleid hoeft dat echt geen probleem te zijn. Dat is nou net het mooie aan je paard onder begeleiding gaan trainen ipv thuis doormodderen met 1x per week een priveles.

Ik vind de reacties van sommigen hier tegen TS echt bizar en extreem. TS zegt nergens dat ze haar paard wegbrengt en wel weer ophaalt als de knoppen er eenmaal op zitten en dan verwacht dat het allemaal wel goed komt Echt weer bokt op z'n smalst dit

Equimotion schreef:

Ik vind er niks gruwelijks aan, als iemand geld over heeft voor een goed leerpaard waarom niet? Je wordt er alleen maar een fijnere ruiter van (als het een fijn leerpaard is tenminste, ik ken genoeg ZZL paarden waar je niet voor je plezier op gaat zitten )

Wat TS voorstelt is om haar paard verder te laten scholen door een ervaren africhter omdat ze dat zelf niet kan. Vervolgens kan zij weer van haar eigen paard leren, onder begeleiding van die trainer. Ik vind dat een heel goed idee van haar, want het is een hele mooie manier om fijner te leren paardrijden. Je paard is er ook bij gebaat, want die wordt van begin af aan beter en met minder fouten erin opgeleid. Waardoor de ruiter ook weer makkelijker leert want die hoeft dan vooral zichzelf als ruiter te corrigeren, en niet ook nog eens tegelijkertijd te proberen dat paard bij te scholen.

Wat is dat toch met Nederlandse ruiters dat ze allemaal opnieuw het wiel willen uitvinden, meestal ten koste van 1 of 2 naar de vernieling gereden paarden, en dan menen dat ze daar trots op moeten zijn en vooral dat het "meer waarde" heeft dan iemand die meer hulp en begeleiding voor zowél zichzelf als het paard zoekt

Equimotion schreef:

Ik vind er niks gruwelijks aan, als iemand geld over heeft voor een goed leerpaard waarom niet? Je wordt er alleen maar een fijnere ruiter van (als het een fijn leerpaard is tenminste, ik ken genoeg ZZL paarden waar je niet voor je plezier op gaat zitten )

Wat TS voorstelt is om haar paard verder te laten scholen door een ervaren africhter omdat ze dat zelf niet kan. Vervolgens kan zij weer van haar eigen paard leren, onder begeleiding van die trainer. Ik vind dat een heel goed idee van haar, want het is een hele mooie manier om fijner te leren paardrijden. Je paard is er ook bij gebaat, want die wordt van begin af aan beter en met minder fouten erin opgeleid. Waardoor de ruiter ook weer makkelijker leert want die hoeft dan vooral zichzelf als ruiter te corrigeren, en niet ook nog eens tegelijkertijd te proberen dat paard bij te scholen.

Wat is dat toch met Nederlandse ruiters dat ze allemaal opnieuw het wiel willen uitvinden, meestal ten koste van 1 of 2 naar de vernieling gereden paarden, en dan menen dat ze daar trots op moeten zijn en vooral dat het "meer waarde" heeft dan iemand die meer hulp en begeleiding voor zowél zichzelf als het paard zoekt

LadyLynn schreef:

Maar waarom neemt ze de moeite dan niet om het zélf te leren?.. Waarom eerst een africhter erop, én dan het zelf doen. Waarom niet les nemen van de africhter en zo samen leren?.. Dit is gewoon kiezen voor de makkelijkste weg.

Equimotion schreef:

LadyLynn schreef:

Maar waarom neemt ze de moeite dan niet om het zélf te leren?.. Waarom eerst een africhter erop, én dan het zelf doen. Waarom niet les nemen van de africhter en zo samen leren?.. Dit is gewoon kiezen voor de makkelijkste weg.

Ze leert toch ook zelf? Ze brengt dat paard toch niet een jaar jaar weg en komt hem wel weer een keer ophalen als de knoppen er een keer opzitten? Ze werkt toch net zo goed aan haar eigen opleiding? Niks fouts aan, alleen maar toe te juichen lijkt me

LadyLynn schreef:

maar.. weet even niet van wie dit topic is eigenlijk!.. maar.. heb je het uberhaupt al wel geprobeerd?.. om zelf met een priveles aan de gang te gaan?..

want dat is volgens mij nog niet...

maar ieder zn eigen mening.. maar ik wil mijn paard zelf alles beleren.. en niet een ander voor laten kauwen en ik het daarna door mogen slikken..

Equimotion schreef:

Ik heb zelf het meest geleerd van de periode dat ik dagelijks begeleiding had in het rijden, maar ik in diezelfde tijd ook de mogelijkheid had om verder opgeleide paarden te rijden. Daar heb ik mijn ruitergevoel een enorme stap vooruit mee geholpen.