Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
De hoeveelheid schuimt wisselt nogal, en het gebeurd ook wel eens dat ze links wel schuimt en rechts niet (ze zit rechts eerder vast), maar ze schuimt dus wel. Hoe lekkerder ze loopt, hoe meer ze over het algemeen schuimt.

Draflinger schreef:uik hoor dat schuimen gewoon goed is, maar als het eruit druipt zoals dunne lange slierten dat weer niet echt goed is.
Mijn paarden schuimen haast altijd en hebben een dubbel gebroken bit.
Echter als ik met een ander bit rijd bustrens ofzo dan is het schuimen veel minder. Ik heb het gevoel dat als ze het bit lekker vinden ook veel gaan schuimen. Ze lopen namelijk lekekrder op dubbelgebroken als op enkel
Visconti schreef:het zal dan wel wetenschappelijk aangetoond zijn, toch rammelt het aan alle kanten. Heb mijn paard jaren bitloos gereden, en meestal schuimde hij niet, maar af en toe wel. Met bit schuimde mijn paard een hele periode niet, hij had moeite met de aanleuning etc. Nu hebben we een ander bitje waar hij beter op loopt en waar hij wel een goede aanleuning op heeft. En plotseling begint hij wel een beetje te schuimen (niet overmatig, gewoon een klein randje op de lippen). Dan vraag ik mij toch af, volgens het "wetenschappelijk onderzoek" moet mijn paard in alle tijden schuimen omdat het in alle tijden een bit in de mond heeft en dus speeksel aanmaakt en niet meer kan slikken. Maar dat klopt dus niet in mijn geval. Daarnaast schuimde hij dus ook als hij geen bit in de mond heeft, wat volgens het onderzoek niet mogelijk zou zijn omdat het paard dan geen speeksel aanmaakt.
Overigens denk ik wel dat het bit een veroorzaker is van schuim, gezien een paard namelijk niet constant kwijlt zoals een mens maar alleen als het eet of een bit in de mond heeft. Dus het bit moet er in dit geval wel iets mee te maken hebben, maar of het negatief is?

Juliette86 schreef:Toch klopt het onderzoek wel. Dat jou paard niet schuimde tijdens het rijden met bit (als het niet lekker ging) komt door de stress die hij dan heeft.
Na al die jaren dat ik dit paard heb weet ik wanneer hij gestressd is, hij begint acuut te zweten etc. En ik zeg niet dat mijn paard nooit stress heeft maar echt niet elke dag dat hij niet schuimde
Paard liep gewoon onstpannen er door heen, had alleen wat moeite met de aanleuning in de trant van dat hij het bit moeilijk aannam. Waar heb je deze bewering trouwens vandaan? Ik zie zat paarden tot op het bot gestressd maar die wel blijven schuimen. Sterker nog, ik heb nauwjuist het idee dat de schuimproductie toeneemt bij stress. Juliette86 schreef:Volgens het onderzoek moet een paard niet schuimen met een bit maar wordt aangetoond dat een bit het slikken bemoeilijkt waardoor het paard genoodzaakt wordt het overtollig speeksel uit de mond te laten lopen.
Juliette86 schreef:Wat betreft het schuimen zonder bit; zodra een paard ontspannen "aan de teugel gaat" komen de speekselklieren welke achter de kaak zitten in de knel. Hierdoor worden ze gestimuleerd en gaat het paard toch kleine beetjes speeksel aanmaken. Dit speeksel moet wel weggeslikt worden terwijl het paard voor de prestatie ook moet ademen. Dus heb je weer hetzelfde conflict als met het bit. Alleen wordt er minder speeksel aangemaakt en zit er geen bit in de weg dus zal het paard slechts een klein beetje schuim hebben.
russel schreef:Als speekselklieren in de knel komen, dan schuimen ze juist niet. Dan produceren de speekselklieren juist niets. Ik merk het nl als mijn paard lang op de wei heeft gestaan, dan zitten er van die knollen links en rechts van zijn kaak. Idd zal een buiging niet fijn zijn, maar de meeste sportpaarden staan niet hele dagen met hun kop op de grond op de wei, dus die zullen er niet zo last van hebben, hebben ook niet zulke stevige kaken als mijn paard wat weer rondrijden belemmert omdat er weinig plaats is. Maar dat bitjesverhaal vind ik onderhand zo een kul.
Juliette86 schreef:Toch klopt het onderzoek wel.
deze onderzoeken zijn wetenschappelijk onderbouwd, dus significante verschillen, meerdere onderzoekers, testgroepen van voldoende formaat, uitgebreid literatuuronderzoek en ga zo maar verder.