Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Mareska schreef:Ik probeer even logisch na te denken: als het paard rechtsgebogen is, zet het zijn rechterachterbeen niet voldoende onder de massa: dit been is zwakker. Wanneer je dan op de linkerhand verkeerd gaat lichtrijden, ben je toch juist bezig om het linkerachterbeen extra te belasten?
Mareska schreef:Ik probeer even logisch na te denken: als het paard rechtsgebogen is, zet het zijn rechterachterbeen niet voldoende onder de massa: dit been is zwakker. Wanneer je dan op de linkerhand verkeerd gaat lichtrijden, ben je toch juist bezig om het linkerachterbeen extra te belasten?
Dus dan heb je gelijk dan kan je deze oefening alleen maar op de rechterhand doen. Citaat:Zoals ik nu met het tempo bezig ben merk ik dat mijn paard in de galop wel vooruit gaat en de andere twee gangen gaan eigenlijk ook wel vooruit. Wanneer ik er met mijn been vanaf blijf en hem in zijn sukkelgangetje laat rondsloffen, wordt hij denk ik zo ongelooflijk lui dat hij het hele uur geen drol meer uitvoert. Ik moet hem nu ook vaak even 'wakker maken' tussendoor. Ik denk dat mijn paard dus gewoon beter voor het been moet worden en dat het 'automatische tempo' dan vanzelf komt en ik minder hoef te drijven.
Ik wil jullie zeker op de hoogte houden, maar hou er wel rekening mee dat ik maar eens in de maand (mss zelfs in de 2 maanden) bij haar zal kunnen lessen. mirkip schreef:Mareska schreef:Ik probeer even logisch na te denken: als het paard rechtsgebogen is, zet het zijn rechterachterbeen niet voldoende onder de massa: dit been is zwakker. Wanneer je dan op de linkerhand verkeerd gaat lichtrijden, ben je toch juist bezig om het linkerachterbeen extra te belasten?
Misschien dat de instructrice (of TS) dit juist doen zodat je een gelijkmatige training krijgt?
Net zoals het belangrijk is dat je op beide handen wijkt, galoppeerd... etc...?

In het begin vond mijn paard het súpermoeilijk en om de zoveel passen gooide hij mij als het ware terug op zijn goede been. Ik ben begonnen met een paar passen licht te rijden op het verkeerde been en dat heb ik dan steeds uitgebreid. Maar zelfs nu doe ik nooit meer dan 3 volledige rondjes rond de piste ineens! Daarna ga ik weer lichtrijden zoals het hoort.

Precious20 schreef:Ik vertelde de instructrice dat mijn paard me vaak met zadel en al op links gooide. Mijn linkerstijgbeugel hangt ook steevast lager dan de rechter. Na een grondige observatie kwam ze tot het besluit dat mijn paard me juist op zijn rechterkant zette. Mijn rechterheup zat hoger dan mijn linker - daardoor kwam mijn linkerbeen lager te liggen. Ze stelde ook vast dat mijn paard zijn rechterachterbeen het zwakke achterbeen is.


Het was een back-to-basics-les, want -zoals ik wel al vermoed had- bleek er toch wat mis te zitten in onze basis (qua aanleuning).

Hou mij dat nu niet kwalijk; ik vind het al erg genoeg dat ik dit nu pas ontdek.
Dak was lekker ontspannen in de mond en maakte likbeweging - iets wat hij anders nooooit deed. Ennn, wonder boven wonder, overgangen en halthouden gingen heel soepel... Geen gevecht meer en niet meer tegen de hand inkomen! Daarmee wil ik nu níet zeggen dat bitloos rijden ineens alle problemen heeft opgelost
, maar het is mss wel iets wat ik toch verder wil uitproberen met mijn paard.
), omdat ik immens veel schrik heb om hem te zeer in de mond te zitten en hem bijgevolg dus hard te maken.
(die schrik is nog een overblijfsel van mijn vorige pony, die wel erg hard in haar mond was).
doet zich altijd stoer voor maar hij heeft maar een heel klein hartje) en hij vindt bij mij simpelweg niet genoeg steun. Ik moest dus een goed contact met de mond houden. Ik kon het best vergelijken met hoe je iemand een handdruk geeft: niet te flauwtjes maar ook zeker niet knijpen; gewoon een stevige handdruk.
Want het valt me zwaar om dit fatsoenlijk onder woorden te brengen.

Heb je nog vragen of opmerkingen? Brand maar los!