WinBinChes schreef:Mhh dat is wel jammer, Ik kán wel goed zitten, maar moet er dan wel vreselijk bij nadenken. Zo kán ik ook wel rechtlopen, maar heb altijd mijn schouderws naar voren staan. Daar kan ik mijn oude klasgenoten voor bedanken. Ik ben vroeger erg gepest met mijn voorgevel die de rest nog niet had. Dus ga je je siliconen verstoppen. Dat is er nog niet uit. Misschien is een psygiater beter dan een zitles. Het zit in mijn hoofd niet in mijn lijf.
Volgens mij zijn er weinig die echt goed kunnen zitten.
Dat laatste van Anky, ik zeg juist altijd: Als je goed zit loopt je paard ook goed!
Beide punten hebben een wisselwerking.
Als jij je een bepaalde houding hebt eigen gemaakt, dan zit die als "standaard" in je hersenen. Neem je een andere houding aan, dan wijk je af van de standaard en geven je hersenen als het ware het seintje dat het niet goed gaat. Dit terwijl je veranderde houding misschien wel beter is. Om je een nieuwe houding eigen te maken moet daarom je lijf én je hersenen trainen.
Als je paard niet fijn loopt, zal ie onmogelijk fijn te zitten zijn. Als de ruiter geen correcte basishouding heeft, zal het paard niet fijn gaan lopen. Ook hier zit een wisselwerking. Maar wat Anky met die zin bedoelde, denk ik, is dat je je zelf niet moet kwellen met het streven naar een perfecte zit (á la Anky
