BromfietsCitaat:
Ik heb nog geen foto van hem, maar de vorige keer kreeg ik hier fijn commentaar dus ik wil het toch graag even vragen. Beantwoorden kan eventueel via pb om het hier ontopic te houden, maar het is misschien ook een punt om over te discussieren?
Er is mij gevraagd om een paard te rijden voor de eigenaars. De dochter heeft eigenlijk te weinig tijd en de moeder zit met lichamelijke problemen en is niet sterk genoeg om hem nu te kunnen houden. En daar gaat het eigenlijk al fout Hij pakt het bit vast en gaat steeds harder en harder als je hem zijn gang laat gaan. Op dit moment hangt er een rolletjesbit en een thiedemann aan omdat zo'n hardloper niet handig is als je ook met kinderen en pony's in een bak rijdt. Ik heb echter het idee dat hij dit doet omdat hij het niet kan of niet lekker in z'n vel zit. Ik heb er nu 3 keer opgezeten en heb geprobeerd hem een beetje los te werken door constant figuren met overdreven stelling te vragen, na 2 uur (!) begint er dan bij hem een kwartje te vallen en laat hij in ieder geval het bit los en in een handzaam tempo, maar dan gaat hij in een eigen houding lopen waar ik hem niet uitkrijg. En ik wil er ook geen 3 uur op zitten, dus ik stop zodra hij dat kleine beetje loslaat. Het is zo dat in stap hij wel snapt dat zijn hoofd ook naar beneden kan, maar in draf is dat al veel minder en in galop is alles weg en ga je eigenlijk stuurloos door de baan (En hij stopt niet...) Nu zoek ik eigenlijk naar de oplossing om hem wat meer ontspannen te krijgen, heeft het zin om bv cirkels te vergroten en te verkleinen of juist niet omdat hij eigenlijk op de voorhand doordendert? Wat kan stelling en contrastelling doen?
Sluit ook wel aan bij jouw laatste post Bertie
Inderdaad het stukje dat je al zegt, de moeder niet sterk genoeg, suggereerd een trekwedstrijd van alle betrokkenen.
Stuurloos door de baan denderen is niet fijn. Zou licht contact proberen te onderhouden en veel figuren rijden.
Weet niet wat voor opleiding paard ooit heeft gehad en wat het paard kan?
Zo er echt geen 2 uur of 3 uur op gaan zitten, dan liever 2 x per dag een half uur of 3 kwartier (als het energie probleem zou zijn,
wat dit denk ik niet is).
Paard heeft denk ik nooit geleerd om in ontspanning te lopen, of heeft soort vluchtgedrag.
In welke houding gaat hij lopen waar je hem niet uitkrijgt?
In stap snapat hij dat zijn hoofd naar beneden kan, wat als je vanuit die stap waar hij ontspannen is, heel traag aandraaft,
dus echt heel traag, mini drafje.
Laat hij dat toe of neemt hij het dan meteen van je over?
Als hij dat toelaat zou ik in die draf zijn grens op gaan zoeken en gaan verleggen en galop maar even vergeten.
Hoewel lekker galopje voor veel paarden heel fijn is om te ontspannen en rug los te laten, door de aard van de beweging,
maar werkt uiteraard contraproductief als je een soort racestreep wordt met hem.
Bit, tja, geen idee, heb tot op heden met mijn beperkte paarden ervaring, de paarden altijd gereden met bit waarmee ze "geleverd"
werden en dat zijn gewone ordinaire ringentrensjes dubbel of enkel gebroken.
Wat weet je allemaal van het verleden van dit paard en wat doet hij als je hem longeerd?
Durft hij dan los te laten en te ontspannen, of ook niet?
Harnachement enigzins passend? (hoeft niet op maat gemaakt te zijn, maar moet wel redelijk passen)
bertie schreef:Met 'aan de teugel' bedoel ik eigenlijk dat een paard zegt "hee baas, wat wil je dat ik doe?"

Zo heb ik er nooit tegen aan gekeken eigenlijk... Dat van die hoofdhalshouding.
Zou je dit dan aan de teugel noemen? Of zou ik dan toch meer contact moeten hebben?
Dit paard vraagt wel de hele weg, baas wat wil je dat ik doe?
Ondanks het eigenlijk hebben van loshangende waslijntjes? (endurance wedstrijd)
Paard weet precies wat er van haar verwacht wordt en indien gewenst, te stoppen, te versnellen/vertragen, zijwaarts te laten gaan.

(oren staan naar achteren, omdat de haflinger haar 3 meter terug finaal van de sokken had gereden, we moesten naar links.... haf ging rechts
.
niet aan de teugel zal ik daar maar van zeggen.)
Overigens geen idee wat de letterlijke vertaling van Durchlässigkeit ist (oke, iets in de geest van doorlaatbaarheid als je het buiten de dressuur neemt_
maar voor mij is het dat een paard zich laat bewerken, bereidt is om mee te werken, zijn best doet en met zijn hele lichaam
de benodigde souplesse en elasticiteit en kracht heeft en dan op weinig inwerking al wil reageren, dus dat je hulpen heel makkelijk doorkomen.
In die context vind ik het een heel mooi woord. Het is veelomvattend, maar beschrijft eigenlijk in 1 woord wat je doel is.
"Klikkeren" te paard, weet eigenlijk niet of ik dat onbewust doe, ik denk het wel, maar beloon te snel.
Ik denk dat velen dat doen, paard doet iets goed krijgt beloning = klik (hoewel in klikkeren, de klik de beloning kan vervangen)
En je kan de klik steeds verder uitstellen, of iets anders verlangen voordat je klikt.
Met mennen moet ik denk ik eens ernstig leren meer de beloning uit te stellen, geef hem te snel, met rijden ook,
denk dat daar een grote fout zit van mijn kant.