Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-01-13 21:57

Geplaatst: 24-01-13 21:57

Ik lees al een tijd met jullie mee, en heb nu toch een vraag over het begrip durchlässigkeit. Hangt dat per definitie samen met losgelatenheid in het lijf en een fijne aanleuning?
Mijn ruin kan soms, bijna handenwrijvend (voorzover mogelijk met hoeven) vragen, "ok baasje, wat gaan we nu doen? mag ik?". Hij wacht op dat moment heel braaf op de hulp, maar door zijn enthousiasme mist een stukje ontspanning, waardoor de aanleuning minder fijn wordt. Het gedragspatroon is dan volgens mij wel durchlässig, maar de uitvoering niet.

Ik twijfel ook over wat op zo'n moment te doen: beloon ik zijn werkwilligheid door de hulp wél te geven, of laat ik hem geduld hebben tot hij weer ontspant. Hoe denken jullie daarover?

**Geplaatst**: 24-01-13 22:03

Geplaatst: 24-01-13 22:03

xDaantjxx schreef:
Haha is het echt zo goed?
Ik kijk naar het plaatje alsof iemand anders erop zit.
Dat kijken vanaf een afstand heb ik op middelbare school heel veel mee geoefend.
Haha dacht ga het nu eindelijk eens proberen kijken of het lukt
En ja dus hihi

Ja, ik vind het inderdaad heel fijn, OMDAT je naar jezelf kijkt alsof je naar iemand anders kijkt.

Wat bijzonder dat je dat op de middelbare school hebt geleerd.
Een bijzondere middelbare school ook, dat je daar dit soort dingen leert.

Ben echt flabbergasted.

**Geplaatst**: 24-01-13 22:15

Geplaatst: 24-01-13 22:15

Lon schreef:
Ik lees al een tijd met jullie mee, en heb nu toch een vraag over het begrip durchlässigkeit. Hangt dat per definitie samen met losgelatenheid in het lijf en een fijne aanleuning?
Mijn ruin kan soms, bijna handenwrijvend (voorzover mogelijk met hoeven) vragen, "ok baasje, wat gaan we nu doen? mag ik?". Hij wacht op dat moment heel braaf op de hulp, maar door zijn enthousiasme mist een stukje ontspanning, waardoor de aanleuning minder fijn wordt. Het gedragspatroon is dan volgens mij wel durchlässig, maar de uitvoering niet.

Ik twijfel ook over wat op zo'n moment te doen: beloon ik zijn werkwiligheid door de hulp wél te geven, of laat ik hem geduld hebben tot hij weer ontspant. Hoe denken jullie daarover?

Haha, heb je gespiekt bij wat ik altijd zeg over aanleuning? _O-

"wat wil je wat ik doe?"
'Durchlässigkeit' en 'losgelatenheid' is hetzelfde.

Volgens mij geef je zelf al antwoord op je vraag. :):)

Ik verklap lekker nog niets.

Wat denk je dat ik denk dat jouw antwoord op jouw vraag is?

**Geplaatst**: 24-01-13 22:24

Geplaatst: 24-01-13 22:24

Mijn hoofd zegt: wachten, rust herstellen, dán de hulp, dán de beloning. Mijn hart zegt: hij doet zo zijn best, DIRECT belonen.
Ik doe bijna altijd het tweede. Maar als ik er nu (achter de pc in plaats van op het paard) rustig over nadenk, denk ik dat ik op de lange termijn meer bereik met het eerste. Weet je wat? Ik ga het gewoon testen!

Over het eerste deel: zodra er spanning optreedt, omdat het paard anticipeert, is hij dus niet durchlässig meer. Maar ik ben wel blij dat hij zelf nadenkt (op buitenrit heeft dat een enorme meerwaarde). Hmmm, wil ik dan wel een écht durchlässig paard? *peins*

Laatst bijgewerkt door Lon op 24-01-13 22:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-01-13 22:33

Geplaatst: 24-01-13 22:33

@ Bertie "Ineens vraag ik me trouwens ook af of 'aan de teugel' hetzelfde is als 'aanleuning'."

Volgens mij niet, zodra ik op Flavio stap heeft hij 9 van de 10 keer een fijne aanleuning, hij is klaar om aan het werk te gaan, zoekt mijn hand op en neemt de teugels aan. Het maakt hierbij niet uit waar hij zijn hoofd heeft, hoog, laag: aanleuning vind ik een fijn, gelijk, licht contact op beide teugels. Hij staat open voor mijn hand, trekt niet terug, veert mee.
Aan de teugel echter vind ik een stuk ingewikkelder en hier komt voor mijn idee veel meer bij kijken. Hierbij moet Flavio actief zijn, aan de (been)hulpen, lekker door z'n hele lijf lopen, onstpannen zijn, van achter naar voor, zichzelf dragen en uit eindelijk gaat hij hierdoor 'aan de teugel' lopen, wat zich uit in de juiste hoofd/halshouding. Hier gaat het niet alleen om, maar voor mij geeft dit laatste stukje aan dat hij aan de teugel is (in deze houding zonder aanleuning is geen 'aan de teugel'.... eerder erachter/tegen)
Zonder 'aanleuning' geen 'aan de teugel', maar 'aanleuning' zonder 'aan de teugel' dat kan wel, daar begint het volgens mij mee

**Geplaatst**: 24-01-13 22:41

Geplaatst: 24-01-13 22:41

Lon schreef:
Mijn hoofd zegt: wachten, rust herstellen, dán de hulp, dán de beloning. Mijn hart zegt: hij doet zo zijn best, DIRECT belonen.
Ik doe bijna altijd het tweede. Maar als ik er nu (achter de pc in plaats van op het paard) rustig over nadenk, denk ik dat ik op de lange termijn meer bereik met het eerste. Weet je wat? Ik ga het gewoon testen!

Er is niets mis met even wachten, en dán belonen.

Inge Teblick http://www.ingeteblick.be/ heeft daar over geschreven.
Zij klikkert, maar naar mijn idee gaat het bij rijden niet perse om klikkeren met zo'n klikkerding.
Waar het volgens mijn om gaat is héél consequent een simpele, duidelijke hulp toe te passen en een resultaat te verwachten (KLIK op resultaat). De beloning (de 'klik') is de onmiddellijke ontspanning door de ruiter.
Een paard gaat het FIJN vinden om iets te doen - omdat het paard weet "dit wordt gevraagd" -- en "ik krijg de beloning": de ontspanning van de ruiter.

Het is mogelijk om vervolgens de verwachting op de beloning iets uit te stellen - de bridge.

Oh, even een kanttekening: begrijp het begrip 'ontspanning' niet verkeerd. Als ik slaap ben ik ontspannen, maar ik ben niet aangespannen.
Ontspannig-in-aanspanning, dáár heb ik het hier over!

Ik ga Inge vragen of mijn uitleg wel klopt.

**Geplaatst**: 25-01-13 00:24

Geplaatst: 25-01-13 00:24

Hallo!

Ik wou graag even jullie mening vragen over mij en mijn lease-pony, allereerst wat info:

Ik rij sinds vorig jaar april een pony bij, had daarvoor al zo'n 4 a 5 jaar niet meer gereden, deze pony is tot 2,5 jaar terug altijd vrij intensief in de dressuur gereden door de zus van de huidige eigenaar, huidige eigenaar (12 jaar) reed meer leve de lol en sprong veel. Pony laat zich alles geweren, doet geen vlieg kwaad, maar de ontspanning is ver te zoeken, houd zich ontzettend vast in de kaken en laat de laatste 15 minuten van een uur rijden pas los. Sinds 3 maanden geleden heb ik nu elke week prive les, waar we voornamelijk richten op het losmaken van zijn nekspieren, maar ik heb het idee dat ik hem nu op de verkeerde manier naar onder rijd.

Bij deze dus de foto's:
https://chtdzg.dm1.livefilestore.com/y1 ... jpg?psid=1
Dit is hoe we in het begin rondrijden, ontzettend veel spanning door zijn hele lijf en bij mij, ik moet mijn handen meer bij elkaar doen, maar er werd mij in de les verteld dat ik in het begin nog even zo mag rijden zodat het wat makkelijker is hem los te krijgen.

https://chtdzg.dm1.livefilestore.com/y1 ... jpg?psid=1
Hier loopt hij dan ontspannen(naar mijn idee), hij hangt niet meer in de teugels en ik kan hem laag en lang laten lopen maar hem ook oppakken naar dit->
https://chtdzg.dm1.livefilestore.com/y1 ... jpg?psid=1

Alvast bedankt!

(foto's zijn te groot (en sorry voor de kwaliteit), vandaar in link!)

**Geplaatst**: 25-01-13 09:41

Re: [FOTO] Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel III

Geplaatst: 25-01-13 09:41

bedankt bertie !
voor de goede uitleg ;D

**Geplaatst**: 25-01-13 11:19

Re: [FOTO] Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel III

Geplaatst: 25-01-13 11:19

Hallo allemaal,

ik lees even kort mee naar aanleiding van onderwerp wat binnenkort op Paard&Lifestyle wordt behandeld (onderhals; hoe dit komt/wat de consequenties zijn/en hoe er mee om te gaan in de training). Wilde even zeggen dat ik jullie complimenten wil geven voor de sfeer die er in dit topic heerst. Heel respectvol en positief. Een verademing moet ik zeggen! Daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen! $*\o/*$
En er worden goede tips gegeven; leuk om te lezen.

**Geplaatst**: 25-01-13 12:45

Geplaatst: 25-01-13 12:45

pien_2010 schreef:
IDJ dat klopt en als je mijn bericht leest dan schrijf ik dat ook niet. Want als het goed is leidt het juist NIET tot verstoring van takt.

Sorry, dat heb ik niet uit je tekst gehaald Y;(

xDaantjxx: Misschien is het leuk Om aan te aangeven hoe jij aan de punten gaat werken die je zelf aangeeft?

Marijke_Dub: Wat apart dat het zo extreem is dat headshaken, doet hij het in de wei in die periode dan ook zo erg?
Ik bedoel met langer maken, dat zijn hele bovenlijn langer mag en voor jou is dat vooral ook in de hals. Door de rug en hals lang te maken, ontspannen ze. Van daaruit kan je paard zijn bekken pas gaan kantelen en dan pas kan hij ronder worden. Je paard hoeft niet als een kameel te gaan lopen met zijn hals, maar wel langer en meer met de neus naar voren. Zoals het eerste plaatje van Bertie haar perfecte-aan-de-teugelvoorbeeld. Maar ronder bereik je niet door de neus naar je toe te trekken, dat moet je paard zelf doen. Áls hij als een kameel gaat lopen als jij ontspant, kan je hem alleen maar uitdagen om zijn hals weer wat meer los te laten. Door bijvoorbeeld licht stelling te vragen, maar daarin wel de binnenkant lang te houden (dus ruimte geven om hem zelf een fijne houding te laten zoeken).

Vlaflip: ik ben het eens met jouw onderscheid tussen aanleuning en aan de teugel! Maar het is natuurlijk wel zo dat als je als ruiter geen fouten maakt (dus paard actief genoeg, energie onder controle, meegaande hand), dan resulteert aanleuning wel direct in aan de teugel.. Alhoewel de dingen tussen haakjes misschien niet áltijd de fout van de ruiter zijn (wel vaak).. Wanneer niet? Volgens mij is dat vooral bij paarden die verkeerd zijn afgericht of extreem stijf zijn (maar kan een gezond paard dat zomaar uit zichzelf zijn??)? Natuurlijk zijn paarden niet vanaf het begin zo sterk dat ze meteen flink kunnen verzamelen, maar als je als ruiter daar naar vraagt en je verliest het aan de teugel zijn, vraag je (op dat moment) te veel of op de verkeerde manier..

**Geplaatst**: 25-01-13 12:49

Geplaatst: 25-01-13 12:49

Lon schreef:
Ik lees al een tijd met jullie mee, en heb nu toch een vraag over het begrip durchlässigkeit. Hangt dat per definitie samen met losgelatenheid in het lijf en een fijne aanleuning?
Mijn ruin kan soms, bijna handenwrijvend (voorzover mogelijk met hoeven) vragen, "ok baasje, wat gaan we nu doen? mag ik?". Hij wacht op dat moment heel braaf op de hulp, maar door zijn enthousiasme mist een stukje ontspanning, waardoor de aanleuning minder fijn wordt. Het gedragspatroon is dan volgens mij wel durchlässig, maar de uitvoering niet.

Ik twijfel ook over wat op zo'n moment te doen: beloon ik zijn werkwilligheid door de hulp wél te geven, of laat ik hem geduld hebben tot hij weer ontspant. Hoe denken jullie daarover?

Heel kort want ik moet zo naar de paarden. Als ik de literatuur op zoek dan zie je dat als SKALA voor elkaar is dat de duitsers spreken van "durchlassigheit". Losgelatenheid is volgens mij dus iets anders want een paard kan in de B of L losgelaten zijn dat staat voor takt, ontspanning en aanleuning. Pas als schwung, rechtgerichtheid en verzameling ook aanwezig is krijgen we het woord durchlässigkeit.
Dus mijn paard is wel in de hand gesteld en losgelaten maar nog niet durchlässig daar de verzameling nog ontbreekt (beginnen we nu pas aan).

Leuke vraag over de perfecte aan de teugel. Ben het eens met Bertie. Maar zet me ook aan het denken dus misschien kom ik er op terug. Maar leuke vraag.
Sorry dat ik niet alle filmpjes kan bekijken ik heb ook nog werk te doen en andere zaken.

**Geplaatst**: 25-01-13 13:13

Geplaatst: 25-01-13 13:13

Wat vinden jullie van de methode om altijd een halve ophouding te maken vóórdat je de beenhulp geeft om aan te draven? Bij wijze van attenderen.

**Geplaatst**: 25-01-13 13:25

Geplaatst: 25-01-13 13:25

Denicee_x schreef:
Hallo!

Ik wou graag even jullie mening vragen over mij en mijn lease-pony, allereerst wat info:

Ik rij sinds vorig jaar april een pony bij, had daarvoor al zo'n 4 a 5 jaar niet meer gereden, deze pony is tot 2,5 jaar terug altijd vrij intensief in de dressuur gereden door de zus van de huidige eigenaar, huidige eigenaar (12 jaar) reed meer leve de lol en sprong veel. Pony laat zich alles geweren, doet geen vlieg kwaad, maar de ontspanning is ver te zoeken, houd zich ontzettend vast in de kaken en laat de laatste 15 minuten van een uur rijden pas los. Sinds 3 maanden geleden heb ik nu elke week prive les, waar we voornamelijk richten op het losmaken van zijn nekspieren, maar ik heb het idee dat ik hem nu op de verkeerde manier naar onder rijd.

Bij deze dus de foto's:
https://chtdzg.dm1.livefilestore.com/y1 ... jpg?psid=1
Dit is hoe we in het begin rondrijden, ontzettend veel spanning door zijn hele lijf en bij mij, ik moet mijn handen meer bij elkaar doen, maar er werd mij in de les verteld dat ik in het begin nog even zo mag rijden zodat het wat makkelijker is hem los te krijgen.

https://chtdzg.dm1.livefilestore.com/y1 ... jpg?psid=1
Hier loopt hij dan ontspannen(naar mijn idee), hij hangt niet meer in de teugels en ik kan hem laag en lang laten lopen maar hem ook oppakken naar dit->
https://chtdzg.dm1.livefilestore.com/y1 ... jpg?psid=1

Alvast bedankt! (foto's zijn te groot (en sorry voor de kwaliteit), vandaar in link!)

Ik ben zelf geen geweldige ruiter, maar kan wel vertellen wat ik zie.
Allereerst wil ik je aanraden om je zelf niet aan te leren om je handen breed te zetten. Dit werkt alleen maar tegen wanneer je je handen weer bij elkaar wil zetten, iets aanleren is makkelijk, maar afleren is veel lastiger! Hier heb ik zelf ook veel last van. Een brede hand, zo heb ik ervaren, maakt het wel makkelijker, maar zorgt niet voor meer ontspanning. Je paard gaat dan juist meer hangen op je handen, en dit hoeft niet zwaar te zijn, maar hij loopt dan niet genoeg op zijn eigen benen.
Verder lees ik in je verhaal dat je voornamelijk met de voorkant bezig bent, ik zou je adviseren om juist meer van achter naar voor te rijden en vanuit de achterhand de ontspanning te krijgen in je paard. Bij ontspanning in de rug, komt er ook meer ontspanning in de hals en nek. Dit zie ik ook terug in de foto's, jouw laatste foto, waar jij zegt dat je pony ontspannen is, zie ik een gespannen rug, veelal op de voorhand. De halshouding is wel netjes, maar probeer meer die achterhand erbij te rijden.

Nogmaals, ik ben geen expert, hoop dat je wat aan mijn tips hebt en mocht iemand het oneens met mij zijn, dan hoor ik dat ook graag, daar leer ik ook weer van!

**Geplaatst**: 25-01-13 13:46

Geplaatst: 25-01-13 13:46

Ben net als connepon85 nu en dan meelezer in dit topic. Complimenten voor de sfeer!

pien_2010 schreef:
Als ik de literatuur op zoek dan zie je dat als SKALA voor elkaar is dat de duitsers spreken van "durchlassigheit". Losgelatenheid is volgens mij dus iets anders want een paard kan in de B of L losgelaten zijn dat staat voor takt, ontspanning en aanleuning. Pas als schwung, rechtgerichtheid en verzameling ook aanwezig is krijgen we het woord durchlässigkeit.
Dus mijn paard is wel in de hand gesteld en losgelaten maar nog niet durchlässig daar de verzameling nog ontbreekt (beginnen we nu pas aan).

Losgelatenheid is voor mij de letterlijke vertaling van het Duitse Losgelassenheit, dat meestal vertaald wordt als Ontspanning. Stap 2 van het Skala dus. Ik gebruik zelf meestal de Duitse term, om verwarring te voorkomen.

Durchlässigkeit is veel meer omvattend. IMO heb je voor Durchlässigkeit in ieder geval stap 1 t/m 5 van het Skala nodig. Naarmate de verzameling toeneemt, neemt (als het goed is) de Durchlässigkeit nog verder toe.

Ik vind het Skala een heel logisch 'stappenplan'. Het is in mijn ogen een soort piramide die je trapje voor trapje 'beklimt'. Alleen Takt en Losgelassenheit wisselen bij mij wel eens van plek (gebruikelijk bij springruiters?). Sommige paarden zijn gewoon te gespannen om in takt te kunnen gaan, dan werk je eerst daaraan.

**Geplaatst**: 25-01-13 13:53

Re: [FOTO] Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel III

Geplaatst: 25-01-13 13:53

@rena100:
Klopt, hij spant zich op de rug ook nog steeds ontzettend aan, en is ook heel moeilijk actief te krijgen, sloft ook heel veel met de achterbenen.

Mij werd juist verteld dat ik juist eerst op de voorkant moest focussen en dat we van daaruit ook actiever gaan maken, 'hij moet eerst los zijn moet ie goed zn benen eronder kunnen zetten' Ik vind dit logisch en onlogisch klinken, logisch omdat het paard eerst los moet zijn (wat hij op het laatste kwartier volgens mij wel is) en onlogisch omdat je eigenlijk van achter naar voor moet rijden. Vandaar dat ik ook hulp vraag

(en mijn handen weet ik, heb er opzich nu nog geen problemen mee ze weer bij elkaar te houden

)

**Geplaatst**: 25-01-13 14:00

Geplaatst: 25-01-13 14:00

Ik denk dat de Nederlandse term doorgelatenheid / doorlatendheid toch prima het Duitse woord vertaald?
Het door laten komen van alle hulpen zonder dwang of spanning.

**Geplaatst**: 25-01-13 16:05

Geplaatst: 25-01-13 16:05

Ik ben al een tijdje een stille meelezer en verwonderde me altijd over het feit dat de houding van de (vaak amazone, eerlijk is eerlijk) in dit topic wat verwaarloosd wordt. Mij is altijd ingehamerd dat dit het allerbelangrijkste is, etc, etc.

Nu vond ik een foto die (in mijn ogen) heel mooi aangeeft dat de houding en zit van de ruiter niet altijd invloed hoeft te hebben op de beweging van het paard.

Afbeelding

Ik zit zelf in een vreselijke stoelzit, niet recht in het zadel, mijn handen niet rechtop, voeten zo ongeveer voorbij haar schouder, ik kijk naar beneden. ENFIN alles wat fout KAN, gaat fout. (Gelukkig is dit al weer een aantal jaartjes geleden)

MAAR, ik vind dat de pony fijn loopt!

- Waar we het over gehad hebben, FIJN OVER DE BENEN
- Van achter naar voren gereden
- Wat ik kan zien, geen spanning in de staart
- Het neusje er voldoende uit
- De hals is het hoogste punt? Help me even, ik heb moeite om dit te herkennen maar ik meen het te zien

Ik denk dus dat deze pony op het moment van de foto correct wordt getraind? Terwijl de ruiter (ikzelf in dit geval) er als een zoutzak op zit. Wat het argument dat hier wordt nageleefd (dat houding niet het belangrijkste is) dus heeel veel kracht bij zet!

Zo dit wilde ik even kwijt!

**Geplaatst**: 25-01-13 16:50

Geplaatst: 25-01-13 16:50

_iDj_ schreef:
Wat vinden jullie van de methode om altijd een halve ophouding te maken vóórdat je de beenhulp geeft om aan te draven? Bij wijze van attenderen.

Halve ophouding is een instrument dat ik voor heel veel zaken gebruikt. Verschillende van jullie hebben daarover op vraag de uitgebreide PB gehad een tijd geleden waarin beschreven stond wat H.O is waar en wanneer je het gebruikt en hoe je ermee hoort te rijden.
Inderdaad gebruik ik het ook als attenderen. Maar halve ophouding is altijd samenspel van hand - zit - been. Dus zoals jij het stelt halve ophouding geven voordat je beenhulp geeft dat kan m.i niet. Wellicht bedoel je dat je een handhulp geeft voordat je been - zit hulp geeft. Daar loop je het risico mee dat je van voren naar achteren gaat rijden of teveel je handen gebruikt.
Mijn benen zijn altijd zacht tegen het paard aan. Dus als ik wil attenderen dan druk ik zeer zacht (paard voelt vlieg ook dus zo licht en zachtjes is dat) met been tegelijk met zit en hand hulp. Heel snel en korte hulp is dat. Is paardje attent dan komt de halve ophouding waarbij de beenhulp wat sterker is zodat we een vloeiende overgang kunnen rijden. Voel ik een verstoring (takt, of aanleuning, impuls noem maar op), dan gelijk attentie HO en vervolgens terug naar stap. En doen we gelijk opnieuw de oefening zodat paardje mooie overgang maakt, waardoor paardje spits blijft op netjes afwerken (en ik dus ook spits blijf op correct rijden, puntjes op de I).

Rijden met H.O wordt als je dat doet meer en meer een automatisme en ik merk dat ik nu echt moet nadenken om het jullie te beschrijven. Maar rijden met HO kan alleen als paard ontspannen is en geen "open brug" heeft, dus rug gebruik goed is en paard is door de nek zodat hulpen goed door kunnen komen.

Koeke helemaal eens met je. Dat is ook wat ik probeerde te beschrijven.

Ook eens met verschillende mensen dat sfeer goed is en blijmoedig en dat hoort ook zo. Immers we leren allemaal van elkaar en door jullie vragen helpen jullie mij weer in mijn eigen leerproces om te toetsen of ik de stof goed verwerkt heb en het echt van binnen uit kan overbrengen aan derden. Dat is nog niet zo gemakkelijk merk ik hier.

**Geplaatst**: 25-01-13 17:03

Re: [FOTO] Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel III

Geplaatst: 25-01-13 17:03

Denicee: ik vind dit ook erg onlogisch klinken, door alleen aan de voorkant te werken, belemmer je het paard om echt ontspannen te gaan lopen, je houdt hem vast van voor, waardoor die ontspanning dus nooit komt! Zo gauw de achterkant mee doet, zul je zien dat het paard ook van voor meer zal ontspannen. De rug ontspant en daardoor ook de hals en aansluiten de nek (dit is 1 lijn). Zoals pien_2010 uit heeft gelegd op pagina 84, is de brug open waardoor ook hulpen e.d. niet doorkomen. Je moet dus eerst zorgen dat de brug gesloten is, dan kan je echt aan het werk!

**Geplaatst**: 25-01-13 17:53

Geplaatst: 25-01-13 17:53

Lon schreef:
Mijn hoofd zegt: wachten, rust herstellen, dán de hulp, dán de beloning. Mijn hart zegt: hij doet zo zijn best, DIRECT belonen.
Ik doe bijna altijd het tweede. Maar als ik er nu (achter de pc in plaats van op het paard) rustig over nadenk, denk ik dat ik op de lange termijn meer bereik met het eerste. Weet je wat? Ik ga het gewoon testen!

Over het eerste deel: zodra er spanning optreedt, omdat het paard anticipeert, is hij dus niet durchlässig meer. Maar ik ben wel blij dat hij zelf nadenkt (op buitenrit heeft dat een enorme meerwaarde). Hmmm, wil ik dan wel een écht durchlässig paard? *peins*

Lon mijn paardje is ook zeer sensibel en het ijverigste meisje van de klas. Maar ook zij moet leren om te wachten en zonder spanning de oefeningen te doen. Dus ik ga als antwoord op jouw vraag voor : wachten, rust herstellen. Is de rust er, "braaf" (beloning) en dan komt de hulp. Als paardje spant dan is hij niet meer ontspannen (ik vind durchlassig totaal iets anders dan jij zie eerder bericht van mij) en is er een verstoring in de ontspanning.
Een meewerkend paard of een paard dat het ijverigste is van de klas, of een heet sensitief paardje bestraf ik zelf nooit. Wel zeg ik onder het rijden van: rustig aan, wachten op mij, of zeg nee niet goed en ja braaf als het wel goed is. Ze is zo sensitief dat is zo gaaf om mee te werken, nee alleen maar omarmen en de ijver de goede richting in sturen en de goede richting is de richting die jij wilt Lon, of die ik wil met mijn paardje. $*\o/*$

**Geplaatst**: 25-01-13 19:03

Re: [FOTO] Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel III

Geplaatst: 25-01-13 19:03

iDj: ik rij haar nie meer, maar kan je wel zeggen hoe ik het zou verbeteren.
Allereerst zou ik haar lekker actief vanaf achter hebben, beetje losser van voor laten, maar wel met contact. Ook zou ik zo dan eerst de ontspanning zoeken bij haar en dat ik de "V" kan zien bij de benen. Als ze dus haar rug ontspant, bekken kantelt dan pas zou ik de teugels weer wat de bijnemen. Dit moet dan uit ontspanning gaan, dus ze echt gaat nageven en mijn hand opzoekt om te weten wat ze moet doen. Voel ontspanning weer minder worden ga ik denken wat er mis gaat en daaraan gaan werken weer tot de hele ontspanning er weer is.

**Geplaatst**: 25-01-13 23:16

Geplaatst: 25-01-13 23:16

pien_2010 schreef:
Lon schreef:
Ik lees al een tijd met jullie mee, en heb nu toch een vraag over het begrip durchlässigkeit. Hangt dat per definitie samen met losgelatenheid in het lijf en een fijne aanleuning?
Mijn ruin kan soms, bijna handenwrijvend (voorzover mogelijk met hoeven) vragen, "ok baasje, wat gaan we nu doen? mag ik?". Hij wacht op dat moment heel braaf op de hulp, maar door zijn enthousiasme mist een stukje ontspanning, waardoor de aanleuning minder fijn wordt. Het gedragspatroon is dan volgens mij wel durchlässig, maar de uitvoering niet.

Ik twijfel ook over wat op zo'n moment te doen: beloon ik zijn werkwilligheid door de hulp wél te geven, of laat ik hem geduld hebben tot hij weer ontspant. Hoe denken jullie daarover?

Heel kort want ik moet zo naar de paarden. Als ik de literatuur op zoek dan zie je dat als SKALA voor elkaar is dat de duitsers spreken van "durchlassigheit". Losgelatenheid is volgens mij dus iets anders want een paard kan in de B of L losgelaten zijn dat staat voor takt, ontspanning en aanleuning. Pas als schwung, rechtgerichtheid en verzameling ook aanwezig is krijgen we het woord durchlässigkeit.
Dus mijn paard is wel in de hand gesteld en losgelaten maar nog niet durchlässig daar de verzameling nog ontbreekt (beginnen we nu pas aan).

Leuke vraag over de perfecte aan de teugel. Ben het eens met Bertie. Maar zet me ook aan het denken dus misschien kom ik er op terug. Maar leuke vraag.
Sorry dat ik niet alle filmpjes kan bekijken ik heb ook nog werk te doen en andere zaken.

je uitleg doet me weer denken aan wat ik al vaker zeg:
Als ik slaap ben ik heel ontspannen, maar ik ben nog niet aangespannen.

In dressuur willen we graag ontspanning-in-aanspanning zien.

Als aanvulling op 'aan de teugel' heb ik nog wel een aardig voorbeeld. Ik reed een keer een IJslander die heel fijn 'aan de teugel' was. Met de neus horizontaal! Omdat dat de beste houding is voor een tölt. Met 'aan de teugel' bedoel ik eigenlijk dat een paard zegt "hee baas, wat wil je dat ik doe?"

**Geplaatst**: 25-01-13 23:24

Geplaatst: 25-01-13 23:24

Rena100 schreef:
Ik ben zelf geen geweldige ruiter, maar kan wel vertellen wat ik zie.
Allereerst wil ik je aanraden ..

Wat een geweldig leuke bijdrage!

Ik meen dat serieus.

Je zegt dat je wel kunt vertellen wat je ZIET, maar je VERTELT niet wat je ziet - die stap sla je over. Je begint meteen met adviezen.

Ik vind dit daarom een geweldige bijdrage, omdat het aangeeft wat zo vaak gebeurt: stappen overslaan in een uitleg. Ik maak me er vast ook zelf schuldig aan. 8)7

Dank voor je bijdrage, ik zal zelf beter gaan opletten of ik geen stappen oversla!

**Geplaatst**: 25-01-13 23:29

Geplaatst: 25-01-13 23:29

Denicee_x schreef:
Mij werd juist verteld dat ik juist eerst op de voorkant moest focussen en dat we van daaruit ook actiever gaan maken, 'hij moet eerst los zijn moet ie goed zn benen eronder kunnen zetten' Ik vind dit logisch en onlogisch klinken, logisch omdat het paard eerst los moet zijn (wat hij op het laatste kwartier volgens mij wel is) en onlogisch omdat je eigenlijk van achter naar voor moet rijden. Vandaar dat ik ook hulp vraag

Op zich vind ik het helemaal niet verkeerd om eerst op de voorkant te focusen.
Je kunt nog zoveel van achteren vragen, maar als een paard aan de voorkant niet snapt dat ontspanning-in-aanspanning in de mond ook FIJN kan zijn kom je nergens.

**Geplaatst**: 25-01-13 23:37

Geplaatst: 25-01-13 23:37

kristie14 schreef:
Ik ben al een tijdje een stille meelezer en verwonderde me altijd over het feit dat de houding van de (vaak amazone, eerlijk is eerlijk) in dit topic wat verwaarloosd wordt. Mij is altijd ingehamerd dat dit het allerbelangrijkste is, etc, etc.

Nu vond ik een foto die (in mijn ogen) heel mooi aangeeft dat de houding en zit van de ruiter niet altijd invloed hoeft te hebben op de beweging van het paard.

[ Afbeelding ]

Ik zit zelf in een vreselijke stoelzit, niet recht in het zadel, mijn handen niet rechtop, voeten zo ongeveer voorbij haar schouder, ik kijk naar beneden. ENFIN alles wat fout KAN, gaat fout. (Gelukkig is dit al weer een aantal jaartjes geleden)

MAAR, ik vind dat de pony fijn loopt!

- Waar we het over gehad hebben, FIJN OVER DE BENEN
- Van achter naar voren gereden
- Wat ik kan zien, geen spanning in de staart
- Het neusje er voldoende uit
- De hals is het hoogste punt? Help me even, ik heb moeite om dit te herkennen maar ik meen het te zien

Ik denk dus dat deze pony op het moment van de foto correct wordt getraind? Terwijl de ruiter (ikzelf in dit geval) er als een zoutzak op zit. Wat het argument dat hier wordt nageleefd (dat houding niet het belangrijkste is) dus heeel veel kracht bij zet!

Zo dit wilde ik even kwijt!

Ik ben het met je eens. Een houding is natuurlijk belangrijk, maar een afgedwongen houding doet meer kwaad dan goed.
Waar ikzelf de nadruk op leg is een EFFICIËNTE houding, en die zie ik op de foto.
Ik zie een amazone die FACILITEREND rijdt.
Armen naar voren, geen gespannen bovenbenen.
Een efficiente, faciliterende houding zorgt ervoor dat een paard fijn kan lopen.
Alle spanning die bij een ruiter optreedt zie je direct terug bij het paard.
(en dan zijn er nog mensen die zich zorgen maken over spanning bij het paard - die ze zelf oproepen, haha)

Ik zie deze foto liever dan een afgedwongen 'perfecte' houding.

Weet je, wel vind ik je pony nog wat diep lopen. Dat kan te maken hebben met die faciliterende houding van je. Faciliteren hoeft niet te betekenen dat je alles aar goed vindt ..
Je houding mag misschien wel iets meer 'uitnodigend' zijn. Misschien dat je dat voor elkaar kunt krijgen door bijvoorbeeld iets 'deftiger' te gaan zitten, iets 'tuttiger' voor mijn part, iets meer aangespannen in de rug?

Merk je wat ik nu hier doe? ik vraag je íets anders te gaan zitten, een klein beetje meer 'correct' misschien. Omdat ik zo graag wil dat je pony nét een beetje meer op het achterbeen komt.

Ik ga NIETS zeggen over je hakken, of je handen of weet ik veel. Want als je pony beter gaat lopen komen die dingen vanzelf wel.
Hakken naar beneden bijvoorbeeld is een GEVOLG van fijn zitten. Niet andersom.

Waar het mij om gaat is dat een ruiter (of amazone in dit geval) zó zit, dat het voor een paard of pony fijn is om te ontspannen. Het liefst IN aanspanning.

Laatst bijgewerkt door bertie op 26-01-13 00:00, in het totaal 1 keer bewerkt