Geplaatst: 18-02-12 18:13 JL12, jou belangrijkste leermeesters dus ook je paarden.
S_V, Tja nog maar 25, maar al wel heel veel intressante ervaringen kunnen opdoen.
Jullie hebben allemaal een paardenverleden.
Op mijn 15e had ik al wel 1 x op een pony gezeten, 1 rondje in pony park slagharen, ooit
. Het geld was er bij ons simpelweg niet voor, ook niet voor manegelessen.
Toen ik 18 werd en al wat gespaard had van mijn bijbaantje om te kunnen gaan studeren, vond ik dat ik ook mocht gaan rijden
Heb geluk gehad, had hele leuke instructrice, die me veel geleerd heeft, vooral het plezier in paardrijden.
Hanneke bedankt! Het leuke was er kwam daar ook wel eens een handelspaard binnen en Hanneke liet je dan ook ervaren hoe
dat was en wat die dan kon. Ik kon echt een paard niet nageeflijk rijden, maar zij kon je er naar toe praten.
Had toen uiteraard niet vaak paard voor elkaar, maar die paar keer dat het lukte, heb ik wel het wauw! kan dat gevoel gehad
en dat smaakte naar meer.
Ben jaren manege ruiter geweest.
Totdat ik verzorgpaard zocht toen ik na mijn studie ging werken.
Zo kwam Sjolvir bij een studie vriendin van me vandaan, die ik mede had ingereden (en kende vanaf veulen)
werd aangeboden aan mij om bij mij in het dorp neer te zetten. (paard hoorde eigenlijk 180 km verderop)
Sjolvir kwam.... mijn boshobbelpony uit Limburg... die stadspony werd... en lespony.. en uiteindelijk Z pony,
menpony en endurance pony en vervolgens recreatie pony oh en fokmerrie.
Heb het echt gigantisch getroffen om haar als 1e paard te krijgen en wij samen alles hebben kunnen leren.
Ze heeft me het respect geleerd, je moet iets netjes vragen, anders krijg je nul op je rekest.
Zij is mijn grootste leermeester geweest en is dat nog steeds.
Daar waar Sjol stond wel instructie probleem gehad. Lang verhaal, maar uiteindelijk illegaal bij iemand anders die een Z-fjordje
bij ons op stal had staan in de paddock gaan lessen. (want je mocht eigenlijk niet lessen bij iemand anders dan de huisinstructie)
Uiteindelijk werd het daar geaccepteerd dat je elders les ging halen.
Waarbij het toch wel een probleem kan zijn dat je op een fjord wenst te rijden
is volgens sommige instructeurs niet goed genoeg. (niet dat je dan nog bij die mensen wil lessen overigens)
Heb dat nooit begrepen
, had een ijverig paard en wou zelf ook leren?Gelukkig ook nog instr. zonder vooroordelen, die Sjolvir wel waardeerden voor dat wat en wie ze is.
Na uit de sport halen van Sjol zou er een sportpaard komen..
Kom ik thuis met een te klein paard, van vreemd ras.Maar wel eentje die je zo'n fijn gevoel kan geven... Echt!!! zo fijn...
Ben blij met mijn huidige instructie, toch blijf ik zoekend naar, want in het onbekende kan soms iets moois verscholen gaan.
En dan moet je wel bereid zijn om daar oog voor te hebben en er niet gedachtenloos aan voorbij te gaan.
Want zoals hier al ongeveer gezegd, eigenlijk is een mensenleven te kort om paarden te begrijpen en leren rijden.
Heb nu een compleet ander paard dan mijn beige koningin, maar hij is ook een fantastische leermeester,
zijn corrigerend vermogen is enorm.
Hoop nog veel te leren.
1 van mijn leermeesters uit mijn manege tijd. Sapristi (middelste paardje, ook al een ukkie.. toen de trend al gezet?)
Echter Baldur mag niet ontbreken, hij deed zijn naam eer aan, maar was een fijn paard!
En Dexter, die wel een eigenaar had, maar ook in de lessen liep.
En Fleur van de gehandicapten, waar ik na 10 lessen een springwedstrijdje op heb gereden (20 cm
)Iedereen geeft altijd zo af op maneges en manege paarden, maar waar was ik zonder ze geweest?
BigJim, Picasso, Casper en nog een aantal anderen.. Stuk voor stuk leermeesters!
En Billy, het AV hengstje... die we met zijn 3en verzorgden.
En waar ik paar jaar op heb gereden, voor ik Sjol kreeg.
En Unvajr, mijn zomerpaard... (zomers ging die van mij paar maand de wei op vakantie houden en kwam hij,
vanwege zijn zomerexceem en wij hadden geen wei en daar was geen stal!)
Overigens is dit mijn toenmalige verzorgster, heb geen foto's met mij erop.
en had altijd leuke (wilde) ponies te rijden. Mariëlle werd altijd op de vervelendste gezet 
maar na 5tal jaar denk ik hadden wij thuis ook het geld niet meer, en ging ik verzorgponies zoeken.
)
Toen moest het dressuur weer naar boven komen en daar hebben ze me goed getraint (gedrillt 
Ze hadden ook een opfokbedrijf naast dat ze springpaarden hadden, en daar was ik veel liever!! Geweldig met die jonge beestjes, ook daar ben ik enorm in gegroeit in de omgang. dát vond ik vele malen leuker!! 
)
