Ayasha schreef:Ik weet niet of je het wil zeggen, maar hoe los jij dit eigenlijk op Kadankovitch?
Je weet dat ik helaas ook veroordeeld ben tot rustig stappen en op het paard vind ik heel snel hoe ik mijn beperkingen kan compenseren; maar nu met die jonge snaken, zou ik graag aan de hand willen werken (vooral met die Rooie, Rêve kan nog wel even staan) maar ik was al niet bijzonder handig met werken aan de hand en nu ik ook nog amper fatsoenlijk kan stappen is het helemaal een moeilijkheid...
Nou daar heb ik geen antwoord op, eerlijk gezegd. Ik heb bijvoorbeeld de piaffe van Faverot zelfs het eerst onder het zadel ontwikkeld. Hoe graag ik het werk aan de hand ook deed en er ook baat van ondervond, heb ik nooit ervaren dat het een noodzaak betrof.
Jammer genoeg zijn mijn knieën niet het enige probleem; al mijn gewrichten zijn slecht, nog een andere nieuwe knie zal mij geen hordenloper maken. Dus ik zal mijn werk van de boden uit, meer beperkt moeten houden tot longe werk, want om met de noodzakelijke snelheid mee te kunnen lopen met een jong, onbeleerd paard, zal ik eerder op een wonder moeten hopen
[en ik krijg al geen SinterKlaas cadeautjes meer terwijl ik bewijsbaar braaf ben]
[wat doet die daar].Ik werk de rest eerst uit onder het zadel en keer dan terug naar het werk aan de hand als het paard het langzamere tempo aankan. Erg veel verschil, nu ik er goed bij nadenk, is dat niet met de manier van werken toen ik fitter was, want rennen is nooit mijn hobby geweest en met de lange stelten, die mijn 1meter60 uitmaken, red ik het sowieso niet
. Maar ik heb de terugkeer naar het werk aan de hand toch altijd erg nuttig gevonden om andere redenen.

hoe lief hij ook is ik krijg het hem niet uit gelegd. Longe doet hij super braaf maar het echte aan de hand werken lukt me niet. Hij wil wel mee werken maar ik krijg het hem niet duidelijk uit gelegd en dan gaat hij in paniek-modus.
mooi regelmatig afwisselend