Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
pol1 schreef:Ja weet dat er een topic over loopt maar was nou juist nieuwsgierig of er ook hier mensen van dit topic aan de hand werken!?
Fransje_70 schreef:pol1 schreef:Ja weet dat er een topic over loopt maar was nou juist nieuwsgierig of er ook hier mensen van dit topic aan de hand werken!?
Ja ik. (Ik postte vroeger in Deel 1 wel mee maar ben nu vooral meelezer) Ook weer beetje gedwongen door de omstandigheden, mijn Lusitano merrie blijkt met het koude weer een stuk hectischer dan in de zomer (ze is deze winter voor het eerst ohz) en ze loopt dan zo hectisch kort te stappen echt Iberisch. Dus ik ben handwerk gaan doen om haar normaal door het lijf te laten stappen. Ik zet ook soms mijn dochter erop en dan werk ik haar ook aan de hand, zodat ze ook haar kop erbij houdt met een ruiter erop.
Ik vind het best moeilijk zo'n hectische Iberier hoor ze blijft wel bij je maar af en toe flink schrikken en maar dribbelen. Ze moet echt aan het werk en dan na een half uur begint ze zich n beetje over te geven aan de ruiter en te ontspannen. Afgelopen zomer was ze veel relaxter maar sinds het koud is heb ik een hectisch paard ohz en dan vooral in de bak. Buitenrijden gaat veel beter na 10 minuten is ze weer zichzelf en rijden we super relaxed door het bos. Maar in de bak dus effe een ander paard. Ach je moet elkaar leren kennen he. Het kan ook fase van de opleiding zijn, van het contactteugeltje naar wat serieuzer werk. Herkent iemand dit? Kadankovich u heeft ook een Lusitano herkent u een dergelijk patroon (bij u eigen paard of bij een paard uit uw praktijk?)
Leuk stel Pol1
pol1 schreef:Fijn!!
Totaal ander onderwerp: ik heb voor het eerst galop aan de hand kunnen doen! Wauw zo gaaf! Ik hoop er is een foto van te kunnen laten zien!
Meer mensen hier die ook aan de hand werken qua gebruikers in dit topic?
Fransje_70 schreef:Ha Pol1 hier dezelfde gedachtengang. Heb ooit veel gehandwerkt met revaliderende PRE omdat daar almaar iets niet goed aan was en helaas uiteindelijk in moeten laten slapen (er was ook echt aangeboren iets niet goed). Maar gebruik het nu dus weer voor hete merrie. Sowieso goed voor mijn paard want ik vind de stap echt de lastigste gang bij een Iberier en kan het zo wel echt verbeteren.
@kandankovitch een geruststellende gedachte dat het dus een herkenbaar fenomeen is, mijn PRE rip had er echter minder last van dan nu mijn PSL.
Is het in die zin van voorbijgaande aard dat het een fase is of elke winter weer opnieuw? Ik zie het ook niet echt somber in hoor, ze blijft werkbaar maar duurt lang voordat er wat ontspanning optreedt, soms gewoon helemaal niet. Volgende winter kennen we elkaar al weer langer ohz en zijn we ook weer verder in het proces.
Het grappige is dat ze in het bos zo dapper langs een stel gillende kleuters stapt met 2 kleurige brommermobiels met roze kappen die midden op het ruiterpad geparkeerd staan maar dan in de bak van een ritseltje in de heg een billenknijper heeft van 10 m. Toch bijzonder dan hoe dat werkt.
Ik vindt werk aan de longe en handwerk erg belonend. Ook al doe ik het, naar mijn gevoel 'onvolledig'. Het is een beetje losmakend, het bevestigd mijn gezag. het vermindert de kans dat ik mijn paard onder het zadel, door nood gedwongen moet aanpakken. Ik vind het een pure win-win methode. Maar dat is voor iedere africhter zelf uit te maken. Ik zeg africhter, want ik denk dat iedere ruiter die met het paard werkt eigenlijk een africhter is, opleider, trainer.
Ze is overigens NL gefokt en hier dus ook ohz gebracht op een heel vriendelijke wijze dus geen Portugees trauma. Ze is verder doodbraaf aan de hand nooit schrikken in de bak. Totdat ik er dus opklim. Nou ja wel te begrijpen dan is ze 'alleen' op de grond.
Kadankovitch schreef:Fransje_70 schreef:Ha Pol1 hier dezelfde gedachtengang. Heb ooit veel gehandwerkt met revaliderende PRE omdat daar almaar iets niet goed aan was en helaas uiteindelijk in moeten laten slapen (er was ook echt aangeboren iets niet goed). Maar gebruik het nu dus weer voor hete merrie. Sowieso goed voor mijn paard want ik vind de stap echt de lastigste gang bij een Iberier en kan het zo wel echt verbeteren.
@kandankovitch een geruststellende gedachte dat het dus een herkenbaar fenomeen is, mijn PRE rip had er echter minder last van dan nu mijn PSL.
Is het in die zin van voorbijgaande aard dat het een fase is of elke winter weer opnieuw? Ik zie het ook niet echt somber in hoor, ze blijft werkbaar maar duurt lang voordat er wat ontspanning optreedt, soms gewoon helemaal niet. Volgende winter kennen we elkaar al weer langer ohz en zijn we ook weer verder in het proces.
Het grappige is dat ze in het bos zo dapper langs een stel gillende kleuters stapt met 2 kleurige brommermobiels met roze kappen die midden op het ruiterpad geparkeerd staan maar dan in de bak van een ritseltje in de heg een billenknijper heeft van 10 m. Toch bijzonder dan hoe dat werkt.
Ik vindt werk aan de longe en handwerk erg belonend. Ook al doe ik het, naar mijn gevoel 'onvolledig'. Het is een beetje losmakend, het bevestigd mijn gezag. het vermindert de kans dat ik mijn paard onder het zadel, door nood gedwongen moet aanpakken. Ik vind het een pure win-win methode. Maar dat is voor iedere africhter zelf uit te maken. Ik zeg africhter, want ik denk dat iedere ruiter die met het paard werkt eigenlijk een africhter is, opleider, trainer.
Ze is overigens NL gefokt en hier dus ook ohz gebracht op een heel vriendelijke wijze dus geen Portugees trauma. Ze is verder doodbraaf aan de hand nooit schrikken in de bak. Totdat ik er dus opklim. Nou ja wel te begrijpen dan is ze 'alleen' op de grond.
Nou, het blijft natuurlijk een erg individuele zaak. Faverot reageer helemaal niet op winter, niet in het geringste, Nimble [een KWPN-ner] knapte uit zijn vel, totdat ik hen altijd met een nierdeken reed. Bij hem was het puur de temperatuur. Het blijft uitzoeken.
Fransje_70 schreef:Fransje_70 schreef:Ha Pol1 hier dezelfde gedachtengang. Heb ooit veel gehandwerkt met revaliderende PRE omdat daar almaar iets niet goed aan was en helaas uiteindelijk in moeten laten slapen (er was ook echt aangeboren iets niet goed). Maar gebruik het nu dus weer voor hete merrie. Sowieso goed voor mijn paard want ik vind de stap echt de lastigste gang bij een Iberier en kan het zo wel echt verbeteren.
@kandankovitch een geruststellende gedachte dat het dus een herkenbaar fenomeen is, mijn PRE rip had er echter minder last van dan nu mijn PSL.
Is het in die zin van voorbijgaande aard dat het een fase is of elke winter weer opnieuw? Ik zie het ook niet echt somber in hoor, ze blijft werkbaar maar duurt lang voordat er wat ontspanning optreedt, soms gewoon helemaal niet. Volgende winter kennen we elkaar al weer langer ohz en zijn we ook weer verder in het proces.
Het grappige is dat ze in het bos zo dapper langs een stel gillende kleuters stapt met 2 kleurige brommermobiels met roze kappen die midden op het ruiterpad geparkeerd staan maar dan in de bak van een ritseltje in de heg een billenknijper heeft van 10 m. Toch bijzonder dan hoe dat werkt.
Ik vindt werk aan de longe en handwerk erg belonend. Ook al doe ik het, naar mijn gevoel 'onvolledig'. Het is een beetje losmakend, het bevestigd mijn gezag. het vermindert de kans dat ik mijn paard onder het zadel, door nood gedwongen moet aanpakken. Ik vind het een pure win-win methode. Maar dat is voor iedere africhter zelf uit te maken. Ik zeg africhter, want ik denk dat iedere ruiter die met het paard werkt eigenlijk een africhter is, opleider, trainer.
Ze is overigens NL gefokt en hier dus ook ohz gebracht op een heel vriendelijke wijze dus geen Portugees trauma. Ze is verder doodbraaf aan de hand nooit schrikken in de bak. Totdat ik er dus opklim. Nou ja wel te begrijpen dan is ze 'alleen' op de grond.
Ik snap even niet hoe de gemarkeerde tekst tussen mijn quote is gekomen, ik heb die niet geschreven. Is die van jou Pol1? ik heb die tekst nergens terug kunnen vinden hierboven dus geen idee hoe deze tussen mijn tekst is gekomen
Kadankovitch schreef:Pol, mijn grootste achting.
En ja er is altijd wat te verbeteren. Het is ook een alles kapotmakende dooddoener. Zoals van Loon vaker zei: "Het betere is de vijand van het goede."
U kan het doen, ik niet!!![]()
Kadankovitch schreef:Omdat de tekst zo dom door mij in het bericht van Fransje is gepland, wil ik het nog even eruit lichten: Werk aan de hand "(Het) is een beetje losmakend, het bevestigd mijn gezag. het vermindert de kans dat ik mijn paard onder het zadel, door nood gedwongen moet aanpakken. Ik vind het een pure win-win methode. Maar dat is voor iedere africhter zelf uit te maken. Ik zeg africhter, want ik denk dat iedere ruiter die met het paard werkt eigenlijk een africhter is, opleider, trainer." Wat ik persoonlijk jammer vind is dat ik er niet achter aan kan lopen. Maar misschien als mijn andere knie ook vervangen wordt door het veel betere 'staal-plastieken' equivalent ????![]()
![]()
![]()
![]()
![]()